Jump to content

Weddings


Anileve

Recommended Posts

Evelina - I probably have more advice to give, unfortunately time is quite short this week. Also DW'S childhood friend is over at our place right now planning her wedding - DW is one of the bridesmaids. So I'm naturally all they're speaking of is weddings - and as a result I'm in wedding mode. More to come.... :)
Link to comment
Share on other sites

Who is DW?

 

DW? You mean you don't know?? I though we covered this :P Kidding.

DW = the Dear Wife - although I hate using that term: 'wife' it sounds awful. But if I referred to her as my girlfriend, folks around here would get certain impressions of me :o

 

Nice to see you around again Stormig jan :)

Link to comment
Share on other sites

So far I have been invited to few non-Armenian weddings and all of them were excellent in terms of organization and order. However the main ingredient for party was missing.

 

Armenian weddings are the exact opposite - everything is carefully planed and arranged and suddenly something happens and the organization is **** up. Nevertheless the Armenian weddings are unforgettable (or rather unmemorable) parties.

 

As to the ceremony the Protestant (Baptist) couple whose marriage ceremony I attended broke all the records for short and concise ceremony. The poor guy went "down the drain" in 20 minutes. As smart as Baptists are, I started thinking...OK, nothing is happening by accident in this world. The ceremony was short not to give him enough time to re-think his decision I guess.

 

The Catholic wedding was closer to ours in any respect, except that they were not as loud as we are.

 

 

The Armenian Apostolic Church wedding ceremony is living hell (especially for the bride on high hills)! I don't know why but our holly fathers decided to include in the marriage ceremony every single thing from the Bible that pertains to matrimony. Usually the priests are very strict and don't make compromise with shortening the stuff. It takes at least good two and a half hours, sometimes more.

 

Now here is the positive aspect of it. The groom and the bride have all the time in the world to say "yes" or "no" or "whatever".

 

In the mean time, the guests are so tired (hungry and thirsty that) that adds up to the joyous mood.

;) ;) :P

 

 

God forbid if I have to make plans for wedding I would limit it to the closest relatives and friends on both sides and that’s it.

Link to comment
Share on other sites

This is a sad day. This mean I have no chance with Eve. :( :(

hehehe

 

Evul jan. I wish you all the best in the world.

 

I have been to 2 weddings on the beach. One on the low end and one on the very high end and they were both the best weddings I have ever been too. By FAR.

 

First of all, I am sorry I take so long to get back to the threads I start. It's a bad habit.

 

Second of all Azatyush, you took too long. ;) And thank you ponchikes, thank you for wonderful wishes, always with elegance.

 

Oh man, the beach was my first idea. I wanted the beach, clams, bonfires, beers and guitars. Most people laughed at me. :(

 

But seriously, considering everything it really wouldn't be good for others, for us anything is perfect. In other words our families are wonderfully supportive and loving. His family is religious but they were happy with whatever we chose. My family is not and both said that it's our wedding, that means anything we want goes.

 

So being that I am not a fan of fancy-schmancy stuff, I want no church, I want no big wedding cake gown. I don't want a wedding registry. I want a civil ceremony, a simple dress and lots of food, and dancing. And I am lucky to have an amazing fiance who has similar views and values and the biggest heart! Everyone should enjoy the day, and no, I hardly think of impressing anyone, I just want everyone to have a good time.

Link to comment
Share on other sites

This is really none of my business but since you did post it in public, I really don't think the two of you would get along at all :D Just very different personalities with very different outlooks and philosophies ...

Wow...Well Sip, thanks for being my friend manager...apparently free of charge. Although I may end up alone on the planet but at least I will have a friend manager. :P

 

 

Eveylin:

 

I hope you didn't misunderstand me on my above post as I didn't mean anything but that matter of fact. Didn't mean anything negative.

 

Anyhow, a long time ago when I found out that you live in New York City and that I'm living in New Jersey, which is very close to you, I have extended my friendship to you and wanted to meet you sometimes and you never answered me. But that's passed now.

 

I sincerely wish you all the best of luck in your upcoming marriage and I wish that it'll be a very successful and a loving union between you and your husband to be.

 

Anahid,

 

First of all pay no attention to Sip, he likes to be provocative at times. Secondly I honestly don't remember recieving any invitations or offers, would I have gotten the message I would have certainly responded. I don't see why we cannot meet one day. And thank you for your warm wishes.

Link to comment
Share on other sites

I think Eve is, but I find it hard to believe.

 

Who is DW?

 

Eve, congrats and my best wishes. I, too, am having a hard time believing it - can't say I'm certain why.

 

You know, as I've mentioned before, I have never really been interested in marriage. It's a scary, scary zone for me. My friends never really pictured me getting married any time soon, and honestly neither did I. But when you meet someone so amazing, your outlook changes completely. Sure I am still nervous and scared, but I am very certain. I realized that there are no guarantees and no calculations, there is no right or wrong time. It's however you feel, and you have to go into it and give it your all, work on it and be optimistic. Everything else is fate.

 

As for reactions I never thought that I would receive the reactions that I did. My guy friend was shocked, he stuttered a little bit as he congratulated and walked out and never called me (he lives with his gf). My coworker grabbed her face and started repeating "NO, no, no" it took her sometime before she unexcitedly wished me congratulations. Her words were "I never thought you would ever get married." She is also going through a divorce. My childhood friend cried for about 20 minutes. And so on. Actually besides the whole wedding thing, it's very interesting to see the reactions from people, you find out strange things. And I can't believe that marriage has such an effect on people. Nothing really changed, I am still with the person and I am still me. The only thing that changed is my status. Why is that such a big deal?

 

What saddens me is that people still find marriage as a symbol of status. Basically you are never really complete until you are married. I personally think it's BS. I realized that marriage is a beautiful thing, finding the right person can change your life completely, and bring so much happiness. But I still think that people should consider marriage only because they have found the right person, and not because it's time. I never thought of marriage until I met my dude. Anywhoo people are strange...

Link to comment
Share on other sites

Eve, all I can say is this all seems to me like of some sort of M. Night Shyamalan creation ... I would have never guessed for you to make such a thread (and the post above), yet now that I read it, I realize all the clues were there all along!!!

 

Congrats and wish you aaaaaaaaaall the best :thumbup:

Link to comment
Share on other sites

You know, as I've mentioned before, I have never really been interested in marriage. It's a scary, scary zone for me. My friends never really pictured me getting married any time soon, and honestly neither did I. But when you meet someone so amazing, your outlook changes completely. Sure I am still nervous and scared, but I am very certain. I realized that there are no guarantees and no calculations, there is no right or wrong time. It's however you feel, and you have to go into it and give it your all, work on it and be optimistic. Everything else is fate.

Congratulations Evelina! That's awesome! I wish you all the best and happiness in life. :cheers:

Link to comment
Share on other sites

So being that I am not a fan of fancy-schmancy stuff, I want no church, I want no big wedding cake gown. I don't want a wedding registry. I want a civil ceremony, a simple dress and lots of food, and dancing. And I am lucky to have an amazing fiance who has similar views and values and the biggest heart! Everyone should enjoy the day, and no, I hardly think of impressing anyone, I just want everyone to have a good time.

 

You two sound just like us before we got hitched :) You'll probably find that there are some small compromises that you'll end up having to make - for the sake of friends/relative etc. But that's not so bad - as long as you remain true to yourselves, your wedding will capture the essence of who you are, and what you want your big event to be.

 

 

.... Actually besides the whole wedding thing, it's very interesting to see the reactions from people, you find out strange things. And I can't believe that marriage has such an effect on people. Nothing really changed, I am still with the person and I am still me. The only thing that changed is my status. Why is that such a big deal?

 

:yes: Funny ain't it? So many people get so wigged-out about their marriage that they don't even eat/dance/have fun on their own wedding night. What was interesting about getting married up here, is that in our province, most live-in couples DON'T marry. It's some sort of back lack against the catholic church that used to be so strong here. So, from my aquaintences, I was getting two reactions which were polar opposites: "you're getting married finally! yay!" or, "married? why on earth would you want to do that?" :lol:

Link to comment
Share on other sites

Wow...Well Sip, thanks for being my friend manager...apparently free of charge. Although I may end up alone on the planet but at least I will have a friend manager. :P

Anahid,

 

First of all pay no attention to Sip, he likes to be provocative at times. Secondly I honestly don't remember recieving any invitations or offers, would I have gotten the message I would have certainly responded. I don't see why we cannot meet one day. And thank you for your warm wishes.

Well Eve; that's a whole lot better response than Sipan's. You are right, he can be provocative sometimes; I guess some well read people can be pain in the b.....tt. :)

 

Thanks for your response and you are welcomed. Since you are so close to me, I thought we could meet sometime and take it from there. In the meantime, do enjoy your honeymoon with your beloved man. Incidentally, it is the best time of your life now, enjoy it fully and try to continue these good feelings forever if you can. Though you are already wise in this dept. since you've advised many of your acquaintances yourself, but it doesn't hurt listening one more time from little ol me, right Eve? Enjoy and a safe trip to the two of you wherever you're going!!! :)

Edited by Anahid Takouhi
Link to comment
Share on other sites

Evul jan, You are too sweet. He is a lucky dog.

 

As for the beach wedding let me redefine.

 

High end: My friend did it at the Bacara Resort just north of Santa Barbara. 170 guests, 100K bill. I have NEVER seen such a beautiful wedding. the number of orchids on the beach could probably have been over 1000. the food was incredible and the party was lots of fun too.

 

Low End: Another friend did it at a private beach just north of Malibu. The beach has a small pier where they held the service and Gladstones was doing the catering under a large tenth that they had setup on the beach. Friends were playing the music. About 120 people and under 10K. After it got dark many of the friends got in our cars and we drove to the Lows Santa Monica where we stayed until 2-3 AM drinking and partying. Again it was very pretty and lots of fun.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Customs of Hamshen Weddings.

We will skip most of the introduction and the ending. See the entire article here;

http://akunq.net/am/2010/05/11/%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%B7%D5%A7%D5%B6%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B5%D5%A5%D6%80%D5%AB-%D5%A7%D5%A9%D5%B6%D5%B8%D5%B4%D5%B7%D5%A1%D5%AF%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D5%B6-%D5%A1%D6%82%D5%A1%D5%B6%D5%A4/

---

ՀԱՄՇԷՆԱՀԱՅԵՐԻ էԹՆՈՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ԱՒԱՆԴՈՅԹՆԵՐԸ 20-ՐԴ ԴԱՐԻ 80-90-ԱԿԱՆ ԹՈՒԱԿԱՆՆԵՐԻՆ

May 11th, 2010

by admin.

Այս յօդուածի հիմքում ընկած են համշէնահայութեանը վերաբերող դաշտային ազգագրական հետազօտութեան նիւթեր` հաւաքուած իմ կողմից 1980 թ. Աբխազիայի 10 գիւղերում, 1990-ական թուականներին` Ռուսաստանի Կրասնոդարի մարզի 7 գիւղերում1: Ընտանիքների մեծ մասը (մեծաւ մասամբ 19-րդ դարի երկրորդ կէսից Տրապիզոնի վիլայէթի գաղթականների սերունդներ) այդ ընթացքում բնակւում էր հետազօտուող նշուած գիւղերում.

====

Բաւականաչափ շատ աւանդոյթներ էին պահպանուել համշէնահայերի ընտանեկան արարողութիւնների ոլորտում: Օրինակ` հարսանիքն ունէր իր հիմնական փուլերը. նախնական, երբ ընտրում էին հարսնացուին, խնամախօսում (աղչիկ ուզուշ, խօսք դըվուշ, խնամութին) եւ պայմանաւորւում նշանդրէքի (նշանտրեկ, նշան դալ), հարսանիքի եւ ետհարսանեկան արարողութիւնների շուրջ: Սակայն այս փուլերից իւրաքանչիւրը, բացի աւանդականից, նոր գծեր էր պարունակում: Օրինակ` տղայի ազգականների կողմից հարսնացուի ընտրութեան աւանդոյթին կից շատ էին այնպիսի դէպքերը, երբ երիտասարդները իրենք էին ծանօթանում, որոշում ամուսնանալ` չմոռանալով, իհարկէ, նախապէս տեղեկացնել ծնողներին` առաջին հերթին մօրը, քանի որ ծնողների կարծիքը շարունակում էր կարեւոր դեր խաղալ այդ ընտրութեան հարցում: Աղջկայ տուն խնամախօսութեան գնալու ժամանակ (սովորաբար` տղայի հայրը 2-3 ազգականի հետ, եղբայրները, իսկ վերջերս` նաեւ հենց ինքը` տղան եւ իր մայրը), պահպանուել է այն սովորոյթը, որի համաձայն աղջկայ ծնողները, անգամ նախապէս իմանալով խնամախօսների գալու մասին, ձեւացնում էին, թէ այդ մասին ոչինչ չգիտեն եւ չեն էլ մտածել ամուսնացնել իրենց աղջկան: Աղջիկը խնամախօսների աչքին չպէտք է երեւար: Աւանդոյթը պահանջում էր առաջին անգամից խօսք չտալ, խնամախօսների երրորդ այցելութեանը միայն հարսի տանը սեղան էին բացում, իսկ հարսնացուն, ի նշան համաձայնութեան, փեսացուի հօրը մեծ սկուտեղի վրայ ասեղնագործ ծաղիկներով եւ աքաղաղով սրբիչ էր մատուցում, որի համար վերջինս պէտք է վճարէր:

 

Այս երեւոյթի անուան հետ կապուած` համշէնահայերի մէջ ամուսնական փոխհամաձայնութիւնը կոչւում էր եաղլուղ դըվուշ (բառացիօրէն` թաշկինակ տալ):

Խօսքկապի ժամանակ տղայի կողմը հարսնացուին էր նուիրում որեւէ ոսկեա զարդ: Հենց այդ ժամանակ էլ որոշում էին նշանդրէքի եւ հարսանիքի օրը: Նշանդրէքը սովորաբար անում էին խօսքկապից 15 օր յետոյ: Փեսան ծնողների, կնքահօր եւ ազգականների հետ գալիս էր հարսի տուն, որոշ ժամանակ անց հիւրերը սեղան էին նստում: Քաւորկինը դուրս էր բերում հարսնացուին մէկ այլ սենեակից եւ նստեցնում էր փեսայի եւ հարսնաքրոջ միջեւ: Այնուհետեւ փեսան ոսկեղէն է նուիրում հարսնացուին, սովորաբար` մատանի, իսկ հարսնացուն նրան նուիրում էր վերնաշապիկ կամ իր ասեղնագործած թաշկինակը: Հանդիսութեանը ուտում, երգում եւ պարում են: Նշանդրէքից 2-3 ամիս անց հարսանիք են անում: Սովորաբար այն սկսւում էր ուրբաթ-լոյս շաբաթ գիշերը, երբ փեսայի տանից հարսի տուն էր գնում, այսպէս կոչուած, ՙաղուէսը՚` փեսայի միջին կամ աւագ տարիքի 3-4 ընկերներ: Նրանք կատակով հաւանոցից հաւ էին գողանում: Այնուհետեւ նրանց պէտք էր բռնել եւ ձեւացնել, թէ պատժում են, բայց երբ վերջիններս յայտնում էին, թէ լուր են բերել հարսանիքը սկսելու մասին եւ հաստատում էին փեսայի ամուսնանալու մտադրութիւնը, նրանց բաց էին թողնում:

 

 

Աբխազիայի գիւղերում պատմում էին, որ նախկինում, երբ տանը օջախ կար, հարսի կողմի ջահելները ՙաղուէսին՚ կատակով մրոտում էին, սպառնում էին կախել օջախի վրայ, եթէ վերջիններս փորձէին քնել: ՙԱղուէսները՚ (գնաջի) փեսայի տուն էին վերադառնում շաբաթ առաւօտեան: Հարսի կողմից փեսային ուղարկում էին շապիկներ, թաշկինակներ, սրբիչներ, որոնք փեսան եւ իր ընկերները պէտք է հարսանիքին հագնէին: Գողացած հաւը տալիս էին փեսայի մօրը, որի համար վերջինս ասեղնագործ եաղլուղներ (թաշկինակներ) էր նուիրում:

Նշենք, որ հարսանիքի ՙաղուէսը՚ յատուկ է նաեւ հայերի այլ խմբերի մօտ, բայց համշէնցիների մօտ այն առաւել հին ձեւով էր պահպանուել:

Հարսանեկան արարողութիւնների թուին է պատկանում հարսանիքի առաւօտեան ամուսնացողներից իւրաքանչիւրին իր տանը լողացնելը: Լիովին պահպանուել են այն գործողութիւնները, որոնք կապուած են փեսային լողացնելու եւ սափրուելու հետ, որն ուղեկցւում է երգերով: Հագնուելուց յետոյ փեսան, նրա հայրը, կնքահայրն իր կնոջ հետ, մօտիկ ազգականներն ու փեսայի ընկերները, վերցնելով սկուտեղով հարսի հագուստը, երաժիշտների ուղեկցութեամբ գնում են հարսի յետեւից: Հարսի տանը նրա բարեկամները աշխատում են որքան հնարաւոր է արագ վերցնել հագուստներով սկուտեղը, բայց փեսայի կողմը այն չի տալիս, մինչեւ նուէր չի ստանում: Հարսին հագցնելու ծէսը իրականացւում է նրա ընկերուհիների ներկայութեամբ, երաժշտութեան եւ կատակների ուղեկցութեամբ: Երբեմն քողը, հարսանեկան զգեստը եւ աջ կօշիկը հագցնում են երեք անգամ: Պահպանուել է նաեւ այսպիսի մի աւանդոյթ. հարսին հագցնելուց առաջ քողը փորձում են նրա անպսակ ընկերուհիները, որպէսզի իրենք էլ շուտ ամուսնանան: Հարսի գօտին կապում է նրա եղբայրը` կրկնելով դա երեք անգամ, եւ ի պատասխան` հարսից ստանում է թաշկինակ: Հարսնեղբօրից հարսին ստանալու համար վճարում է կնքահայրը կամ փեսայի հայրը: Այնուհետեւ հարսի հայրը բռնում է հարսի ձեռքը, անում երեք քայլ եւ աղջկան փող տալիս, որը նա թաքցնում է իր ձախ կօշիկի մէջ, ապա հարսի հայրը մաղթանքներով իր աղջկան յանձնում է փեսայի հօրը: Վերջինս իր հերթին փող է տալիս հարսին, որը նա այս անգամ դնում է աջ կօշիկի մէջ, ապա հարսին փոխանցում է իր որդուն:

 

 

փոխանցում է իր որդուն:

Ճաշկերոյթից յետոյ սկսւում է հայրական տանը հրաժեշտ տալու ծէսը: Հարսը շուրջպար է մտնում հարսանքաւորների հետ, իսկ հարսի մայրը փեսայի հօր կրծքին կապում է խաչաձեւ երկու թաշկինակ: Երբեմն այդպէս են անում նաեւ փեսայի եղբայրներին եւ կնքահօրը: Այնուհետեւ հարսնքաւորները դուրս են գալիս հարսի տնից, դարպասների մօտ փեսայի հայրը հարսի վրայ շաղ է տալիս մանր դրամներ, որոնք հարսնաքոյրը պէտք է հասցնի քողով որսալ: Հարսի մայրը դստեր ետեւից ջուր է լցնում` ի նշան յաջողութեան:

Փեսայի տան առջեւ նորապսակներին հանդիսաւոր դիմաւորում են փեսայի ծնողները, մայրը հարսի ուսերին շորացու կտոր է գցում (Աբխազիայում դրա փոխարէն ոսկեղէն են նուիրում), իսկ փեսայի ուսերին` թաշկինակ: Փեսայի հայրը նորապսակների գլխին կոնֆետ, ցորեն, բրինձ եւ մանր դրամներ է շաղ տալիս: Հարսի եղբայրը աքաղաղ է պահանջում, որը նախապէս ջահելների շուրջը երեք անգամ պտտելուց յետոյ զոհաբերում է տան շեմին` նրա արիւնով ներկելով դուռը, նորապսակների ճակատն ու ծնօտը եւ հարսի աջ կօշիկին խաչ է անում: Ինչպէս բոլոր հայերը, այստեղ էլ նորապսակների ոտքի տակ են դնում երկու ափսէ, որը պէտք է կոտրեն մի հարուածով. առաջինը` փեսան, որ տանտէրը լինի: Տուն մտնելիս հարսի գիրկը փոքրիկ տղայ են տալիս` մաղթելով նրան առջնեկ-որդի: Հարսին տանում են մի առանձին սենեակ, որտեղ նա հանգստանում է հարսնաքրոջ հետ եւ ուտում ծիսական ձուածեղը: Այնուհետեւ հարսին տանում են խնջոյքի սեղանների մօտ եւ սկսում են ճաշկերոյթն ու կենացները: Հարսը նստում է փեսայի ձախ կողքը, ապա նստում են հարսնաքոյրն ու հարսնեղբայրը: Փեսայի աջ կողքը նստում է կնքահայրը: Մեծ սեղանի մօտ հարսն այլեւս չի ուտում: Մերթ ընդ մերթ ճաշկերոյթը ընդհատում են ժողովրդական գործիքների նուագով ու շուրջպարով: Փեսայի կողմից հարսը ոսկեղէն է ստանում, իսկ միւս հիւրերից` կտորեղէն, ամանեղէն, աւելի յաճախ` դրամ:

 

Փեսայի տանն առաջին գիշերը հարսն անցկացնում է հարսնաքրոջ հետ, իսկ երկրորդ գիշերն ամուսնական է: Թէեւ աւանդոյթի համաձայն սկեսուրն ինքը պէտք է յաջորդ առաւօտեան նորապսակների անկողինը յարդարի, որպէսզի տեսնի հարսի անմեղութիւնը եւ դրա համար նրան մատանի նուիրի, վերջին շրջանում այդ աւանդոյթը այնքան էլ չի հրապարակւում, ինչպէս նախկինում:

Հարսանիքի յաջորդ օրը հարսը հօր տնից բերած նուէրները բաժանում է ամուսնու հարազատներին, իսկ երեկոյեան, համաձայն աւանադութեան, պէտք է հարսը լուանայ սկեսրոջ եւ բոլոր տղամարդկանց ոտքերը` սկսած սկեսրայրից: Դրա դիմաց նրան նուէրներ են տալիս:

Համշէնցիները պահպանել են նաեւ հայկական այն աւանդոյթը, որի համաձայն հարսանիքից մէկ շաբաթ անց հրաւիրում են հարսի մօրը, որ իր հետ բերի աղջկայ ամէնօրեայ զգեստները: Այս այցելութիւնը կոչւում է մերահիւր: Այցելութիւնից յետոյ, որի ժամանակ երբեմն բերում են հարսի օժիտը` ջհեզ, ջահելները, կնքահօր եւ ազգականների հետ նուէրներ առած, գնում են հարսի ծնողների տուն: Մինչեւ երեկոյ կերուխումից յետոյ հիւրերը գնում են: Դրանից մէկ շաբաթ անց հարսի եղբայրն է այցելում փեսայի տուն, գալիս են նաեւ այլ հիւրեր: Գիշերելով փեսայի տանը` նա յաջորդ առաւօտեան ջահել նորապսակների հետ (նախկինում` միայն քրոջ հետ), վերադառնում է տուն: Մէկ-երկու շաբաթ հարսը հօր տանը մնում է հիւր, իսկ փեսան վերադառնում է իր տուն:

 

Ժամկէտը լրանալուց յետոյ փեսան գալիս է կնոջը տուն տանելու: Այս այցելութիւնները համշէնցիները անուանում են հերունց, օգտագործում են նաեւ թուրքական բառի աղաւաղուած տարբերակը` գիւրուշմա կամ գերիշմա (հանդիպում):

1980-90 թթ. համշէնահայերի մօտ, ինչպէս նաեւ ամբողջ Կովկասում, միտում կար հարսանեկան արարողութիւնները առաւել ճոխացնելու, բազմամարդ դարձնելու եւ էլ աւելի թանկարժէք նուէրներ, հարուստ օժիտ պատրաստելու: Օժիտը հիմնականում բաղկացած է 2 ձեռք անկողնուց` 2 ներքնակ, 4 բարձ, 2 վերմակ եւ մի դիւժին սպիտակեղէն, հագուստ, ննջասենեակի կահոյք եւ այլ կենցաղային իրեր: Հետաքրքիր է, որ հայկական Աթարա գիւղում օժիտ էին տալիս նաեւ ընտանի կենդանիներ, օրինակ` կով:

Link to comment
Share on other sites

Օրինակ` տղայի ազգականների կողմից հարսնացուի ընտրութեան աւանդոյթին կից շատ էին այնպիսի դէպքերը, երբ երիտասարդները իրենք էին ծանօթանում, որոշում ամուսնանալ` չմոռանալով, իհարկէ, նախապէս տեղեկացնել ծնողներին` առաջին հերթին մօրը, քանի որ ծնողների կարծիքը շարունակում էր կարեւոր դեր խաղալ այդ ընտրութեան հարցում: Աղջկայ տուն խնամախօսութեան գնալու ժամանակ (սովորաբար` տղայի հայրը 2-3 ազգականի հետ, եղբայրները, իսկ վերջերս` նաեւ հենց ինքը` տղան եւ իր մայրը), պահպանուել է այն սովորոյթը, որի համաձայն աղջկայ ծնողները, անգամ նախապէս իմանալով խնամախօսների գալու մասին, ձեւացնում էին, թէ այդ մասին ոչինչ չգիտեն եւ չեն էլ մտածել ամուսնացնել իրենց աղջկան:

Above we read that the Hamshenites observed the law of (not) marrying a close relative, closer than seven blood(navel/պորտ. Did they really? If Hamshenites did not marry their first, second, third, fourth, fifth and sixth cousins and relativs, whom did they marry? Martians?

Anybody know, have access to the laws of the Armenian Church taboo about the seventh blood relative”? Once again. See that it is the seventh relative, not sixth, not eighth but that "magical" number seven. We know it as Chuhar ou se :P :D :)

http://www.istockphoto.com/file_thumbview_approve/7368004/2/istockphoto_7368004-lucky-seven-dice.jpg

Here is the list from that book bible/torah.

Holiness Code Deuteronomic Code

Leviticus 18 Leviticus 20

Grandparent's spouse (including other grandparent)

Parent's spouse

ParentStepparent

Parent-in-law

Uncle/Aunt Parent's sibling

Uncle's/Aunt's Spouse Father's sibling's spouse

Mother's sibling's spouse

Parent's child Half-Sibling (mother's side)

Father's child Sibling

Half-Sibling (father's side)

Step sibling

Sibling-in-law (if the spouse was still alive)

Nephew/Niece Sibling's child

Nephew/Niece-in-law Spouse's Brother's Child

Spouse's Sister's Child

Spouse's child Child

Stepchild

Child-in-law

Spouse's grandchild:

Edited by Arpa
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...