Jump to content

Hangavorvac Zruyc


Ani

Recommended Posts

թեկուզ...

ձյունը չի հալվում ու բնությունը վերածնունդ չի ապրում...ծառերը չեն շտկում ձյան տակ կքված իրանները...հողը գոլորշի չի արտաշնչում... ձյուն չկա որ հալվի ու ծնի ձնծաղիկ...թեկուզ...դեռ ծառեր կան որ աշնանն են մնացել իրենց նարնջագույն տերևներով...մյուսներն արդեն փթթում են մայիսյան շնչով...թեկուզ...100 դրամանանոց ծաղկեփնջեր չեն ժպտում տատիկի դույլից...հորիզոնի սարերը արծաթից շագանակագույնի չեն վերափոխվում...չորացած ու հունը կորցրած առվակները նորից կյանք չեն առնում ձնհալից...

թեկուզ

բայց մարտի մեկն է այսօր...ու գարու՜ն...

ու խորքում ինչ որ տեղ ավետվում է ինչ որ բան...ինչ որ թրթիռ. մերթ տխրեցնող՝ անցած "ձմռան" հատուկենտ ջերմ ու անդառնալի օրերի համար, մերթ ուրախ ու տարօրինակ (անհիմն) սպասումով լի...դե, գարուն ա...

գիտես, անկախ ռոմանտիկայից ու երևակայական պոռթկումներից ֆիզիոլոգիական մղում կար (հուսով եմ դեռ կա) մարտի մեկի մեջ...ասես ինչ որ միջերակային գարնանային սրսկում, ինչ որ ուժ ու ընթացք առաջ՝ կուտակվածը վերարկուի մեջ փաթաթելու և ուսերից վար գցելու...երկարաճիտք կոշիկներից դուրս գալու ու կրկին հողից ուժ առնելով առաջանալու...ու հասկանալու, որ բաց թողնելը դյուրին է դառնում, երբ հասկանում ես, որ բռնվելու ոչինչ չկա...

Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...

Apres Ani. :lol2:

 

(Օրինակ)

 

փետրվար է փետրվար

բայց Լոսում արևաավառ

դեղձն է փթթում շվարած

վարդագույնով զարդարված

....

մարդ մնում է շփոթված

մայիս է՞, թե՞ փետրվար... :P

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Առաջին անգամ աղոթել եմ ու Աստծուն խնդիրք արել 94-ի աշխարհի խաղերի ժամանակ...Ամեն օր քնելուց առաջ աղոթում էի ու խոստանում.... չեմ հիշհում կոնկրետ ինչ էի խոստանում, բայց հաստատ խոստանում էի բարի լինել ու տան մաքրությունն ամբողջապես ինձ վրա վերցնել, կամակորություն չանել ու մամայի հետ գնալ գյուղ, կամ այս կարգի բաներ (միայն տարիներ հետո Կոելհո կարդալուց հետո սովորեցի, որ Աստծո հետ պայման չի կարելի կապել)...13 տարեկան աղջկա համար տարօրինակ խնդիրք էր Աստծուն, բայց այդ ամառ ամբողջ էությունս ուզում էր, որ Բրազիլիան հաղթի...Բեբետտոյին շատ էի սիրում, թիթիզ էր, բայց սիրում էի...ճիշտ է, առաջատար ֆուտբոլիստը Ռոմարիոն էր, բայց ես Բեբետտոյին էի սիրում՝ իր տարօրինակ հետգոլային պարով...

Այդ ամառ, ֆուրտբոլն ինձ համար հեռուստացույցային աղմուկից ու հայրիկենց բղավոցներից վերափոխվեց ու դարձավ իմը: "Գոլ" բղավոցը այլևս միայն հայրիկինը չէր՝ այլ մերը: Բայց անկեղծ պիտի լինեմ ու խոստովանեմ, որ "Գոլ" էի բղավում գնդակի դեպի դարպասս ամեն թռիչքին: Իսկ թե հանկարծ սև ու սպիտակ կամակորը ցանցին դիպչեր թեկուզ դրսի կողմից ցնծությամբ թռչկոտում էի ու մի քիչ էլ բարկացնում հայրիկին (մանավանդ երբ հարգելի պատճառով սենյակից բացակայում էր մի քանի րոպեով)...

Այդ ամառ ֆուտբոլը հերուստացույցային բզզոցից ու ինչ-որ հաղորդավարի կոկորդային ձայնով շուտասելուկի նման արտասանվող բառաշարից վերածվեց իմ ու հայրիկի խաղի, դարձավ մերը...ու տեղավորվեց օրագրիս մեջ, իր օրացույցով ու ժամացուցակով: Խաղից մեկ ժամ առաջ պատրաստում էի հայրիկի աղցանը (որ ճիշտ չափով հյութալի դառնար մինչև խաղը), չորացնում էի մատնաքաշը, փայլեցնում հեռուստացույցի էկրանն ու սպասում:

Այդ ամառ իմ սովորական ընթերցանությունները դարձել էին երկրորդական, ես կարդում էի այն ամենն ինչ ունեինք ֆուտբոլի մասին: Քրքրել էի հայրիկի գրադարանն ու գտել էի փոքրիկ մի գրքույկ Պելեի ու Գարինչայի մասին...կարդում էի ու ապշում, ոտքի արատով ֆուտբոլիստ, մականունը՝ թռչուն...հայրիկն էլ պատմում էր, թե ինչպես էր Գարինչան թեքվում դեպի կարճ ոտքն ու "խաբս գցում" հակառակորդին...Հետո գործեցի փոքրիկ դեղին ու կանաչ դրոշ, պահում էի անկողնուս մոտ ու ամեն գիշեր աղոթում...

Այդ ամառ աղոթքներս տեղ հասան ու նաև գռազը տարա...ճիշտ է մազապուրծ լինելով հաղթեցինք իտալացիներին, բայց միևնույնն է հաղթեցինք...Հայրիկն անընդհատ ծաղրում էր թե "դա էլ քո բարազիլացիք պենալներով մազապուրծ եղան...", բայց իմ պետքը չէր...հաղթե՜լ էինք...

Այդ ամռանից հետո շատ եմ աղոթել քնելուց առաջ...Աստծուց խնդրել, հետը պայման կապել, խոստումներ տվել...Բյաց եթե հետ գնամ այդ ամառ...

Edited by Ani
Link to comment
Share on other sites

լ...Բյաց եթե հետ գնամ այդ ամառ...[/size]

 

Հետաքրքիր էր ... աշխատանքի ճանապարհին մտովի 90-ականների վերջերն էի հասել, ավելի ստույգ 1998-ի Հուլիսյան այն թեժ օրը երբ Ֆրանսիան առաջին անգամ դարձավ գավաթակիր: Հիշում էի, որ Վարդավար էր, շենքի բակում ջրոցի ... իսկ ես ուրախությունից գլուխս կորցրել էի :)

Link to comment
Share on other sites

Hetaqrqir e :) Nanen yev Anin Futbolits en xosum :) mek nuynisk Aghotel e :ap: muys@ glux kortsrel :ap: iek yes @enhanrapes miyayn verjin xaghn em nayum ... vstah em indz mot inchvor mi ban sxal e

 

 

 

 

 

Աստծո հետ պայման չի կարելի կապել - sa arden lurj e ..

Link to comment
Share on other sites

Hetaqrqir e :) Nanen yev Anin Futbolits en xosum :) mek nuynisk Aghotel e :ap: muys@ glux kortsrel :ap: iek yes @enhanrapes miyayn verjin xaghn em nayum ... vstah em indz mot inchvor mi ban sxal e

 

 

 

 

 

Աստծո հետ պայման չի կարելի կապել - sa arden lurj e ..

 

Մոս, հակառակը բոլորը կարծում էին ինձ մոտ մի բան այն չեր (ընկերուհի,զարմուհի, և այլն)...ես ֆուտբոլ էի սիրում, ծառ բարձրանում, թութ թափ տալիս, երբ պետք էր արդեն շպարվելով հետաքրքրվեի...:)

 

Նանե, 98-ի ամառվա մղձավանջը մի հիշացրու...16 տարեկան... գյուղ-ինստիտուտ... գծագրական երկրաչափության քննություն...կաշառակեր դասախոս...Զիդան... շոգ... ու Բրազիլիայի խայտառակ խաղ...վատ էր:

Edited by Ani
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

http://www.cbsnews.com/8301-205_162-57504469/blue-moon-of-2012-first-photos/

 

կապույտ լուսին...

փորձում եմ քեզ պարփակել բիբերիս խորքում

ամենաապահով

անհասանելի ամենին...

էնտեղ քեզ ինձանից ոչ ոք ու ոչինչ չի խլի

չեմ կիսի քեզ հազարավոր ուրիշ աչքերի հետ

չե՜ս գնա ուրիշ կիսագունդ

կլինես միայն իմը՝ իմ հայացքի խորքում...

իմը...

էլ չեմ փնտրի քեզ դատարկ ու մութ գիշերում

երբ հեռու ես շատ ու անտեսանելի

անհասանելի...

էլ չեմ մոլորվի առանց քո լուսասյունի

դու կլինես բիբերիս մեջ

հետզհետե մգացող

արդեն մգացած հայացքիս ներսում

իմը...

 

չէ

էլ չեմ կորցնի քեզ

պարփակել եմ բիբերիս խորքում...

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

մի տեղ կարդացել եմ փարոսների մասին, բառացի չեմ հիշում, բայց կարծեմ ասվում էր, որ փարոսները չեն ընկնում  ծովեծով, որ գտնեն ու փրկեն խորտակվող նավերին, նրանք ուղակի կանգնում ու շողում են (լուսարձակում)...
բայց, ավաղ, ամպամած, մութ ու անլուսին օրերին փարոսների լուսարձակը դառնում է անտեսանելի
ու խորտակումն՝ անխուսափելի...

Edited by Ani
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...