Eva Posted June 18, 2006 Report Share Posted June 18, 2006 ՏԽՈՒՐ ԶՐՈԻՅՑ Կապույտ երկնքի ոսկեղեն աստղե՛ր, Ձեր հեռվից դուք միշտ տեսնում եք նրան. Ասացե՛ք, արդյոք նա էլ թախծո՞ւմ էր, Արդյոք տրտո՞ւմ էր նա էլ ինձ նըման։ Խորհրդագետնե՛ր, դուք տեսնում եք միշտ.— Արդյոք մենա՞կ էր նա էլ ինձ նըման, Թե ընկեր գտած ժպտում էր անվիշտ, Ե՛վ փայփայում էր, և՛ սիրում նրան։ Խորհրդագետներ, դուք ժպտում եք լուռ, Դուք լուռ ժպտում եք իմ ցավի վըրա.— Նա քեզ մոռացած՝ վաղուց ամենուր Ծաղրում է քո խենթ խոսքերը հիմա... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vartan Mamigonian Posted August 5, 2006 Report Share Posted August 5, 2006 Yes katzi heratza Heroo, heroo, shad heroo Yerazis metch yes dessa yervantig meh shad dkhoor Shourtches nayetza Pan meh chi dessa Yes indzi hartzoutzi yervantige oor lini Hangardz tzayn meh lesetzi Latzogh bezdig lagodi Kelukhes tartzootzi yervantigeh pergetzi Yegoor, yegoor yervantig Medig ereh babayit Leseh khoskeh kheradi Yeghir aghvor badani Kretz' Baron Kenfooshesian Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nairi Posted August 5, 2006 Report Share Posted August 5, 2006 Մենք բոլորըս, բոլորըս Մանուկներ ենք որբ. Մանուկներ ենք մենք կորած— Հավիտյան անմայր. Մենք բոլորըս մոլորված Անտառում խավար... Մենք նետված ենք բոլորըս Երկիրն այս հեռու, Կանչում ենք միշտ—ձայն չըկա, Աղոթում ենք—ու՞մ. Ո՞վ կըփրկե, ո՞վ կըգա, Որ տանի մեզ տուն... (1915) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva Posted October 10, 2006 Report Share Posted October 10, 2006 ԿԱՐՈՏ Իմ անվերջ ճամփի տանջանքից հոգնած՝ Ես ննջել էի ոսկեղեն արտում. Ու ճչաց սիրտըս վայելքից անկարծ — Թվաց որ մեկը կանչում է տրտում... Եվ ես արթնացա խնդության ցավից .— Գիշերվա հովն էր լալիս դաշտերում, Մութ հեռաստանն էր դժկամ նայում ինձ, Մենակությունն էր քարի պես լռում... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted November 24, 2007 Report Share Posted November 24, 2007 (edited) Erb khognes kgazazes ashxarhic Darcir indz mot, veradarcir du noric.., Cavac sirts miayn qeznov e shnchel Chi kamena na verstin qez tanjel Ete baxtn u vayelqner@ qez zhptan Otar mardik qez sirabar voghjuyn tan Guce yes lam baxtid hamar im angin Sakayn darcir, veradarcir du krkin... Ete hervum chakatagirn anhogi Matne hogit ankarekic tanjanqi O, gitecir im hogin el kcavi Ankarekic mormoqumic qo cavi... Shnorhakalutyun armeianpoets.com site-i hamar Qeri...Aysqan zhamanak chei nkatel... Edited November 24, 2007 by Ani777 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MosJan Posted November 24, 2007 Report Share Posted November 24, 2007 iy sa lav yerg e mi lav @enker uneyinq, Hogin lusavori, Na er sirum es yerg@ ehhhhh inch husher ............ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted November 24, 2007 Report Share Posted November 24, 2007 iy sa lav yerg e mi lav @enker uneyinq, Hogin lusavori, Na er sirum es yerg@ ehhhhh inch husher ............ Bayc jxaynanum em vor merelneri vra en ergum... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MosJan Posted November 24, 2007 Report Share Posted November 24, 2007 estegh el chen yergum Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted December 3, 2007 Report Share Posted December 3, 2007 (edited) Դու դեռ չես մեռել...Իմ հիվանդ սրտում Դու դեռ ապրում ես երազի նման, Բայց չէ որ միշտ էլ երազ էր միայն Պայծար պատկերդ այս անապատում: Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել Ես ամենուրեք քեզ եմ որոնում Դու, երազների լուսե օրրանում Անուրջ, որ գուցե բնավ չե՞ս եղել... Քեզ իմ կարոտի կսկիծն է վառել Երազանքներում իմ նվիրական Իմ քույր, իմ դահիճ, իմ սուրբ սիրեկան Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել... Edited December 9, 2007 by ANI Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted December 9, 2007 Report Share Posted December 9, 2007 Մենք բաժանված ենք: Օրերի փոշին Դեռ չի աղոոտել քո դեմքը գունատ Բայց ես օտար եմ արդեն այդ հուշին, ՈՒր վեհ էր երազն ու բախտը ժլատ: Սառն աչքերով եմ նայում ես հեռվում մեռած օրերիս ցնորքին հիմա. ՈՒրիշից լսած մի երգ է թվում ՈՒ թեև քաղցր է Բայց իմը չէ նա: Մենք մնաս բարով չասինք իրարու "Ինչ կարիք իզուր տանջել ու տանջվել": Մեզ կյանքը նետեց միմյանցից հեռու, Եվ մենք չուզեցինք մեկմեկու կանչել: Տարիներն անցան, և հին օրերին Նայում եմ ահա անտարբեր սրտով, Եվ որպես գերին հլու իր բեռին, տանում եմ կյանքի օրերն անվրդով: Էլ ոչ մի կանչի ես ձայն չեմ տալիս ՈՒ եթե հանկարծ խոսքերդ հնչեն, Եթե տեսնեմ քեզ վերադառնալիս Քեզ իինչպես կանչեմ, ես այն չե'մ, այն չէմ... 1911 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted December 9, 2007 Report Share Posted December 9, 2007 Ես կգամ, երբ դու մենակ կմնաս Տրտում իրիկվա ստվերների տակ, Երբ դու կթաղես տենչերդ խորտակ Եվ վհատությամբ երբ կհեռանաս... Ես կգամ, որպես մոռացված մի երգ Հյուսված աղոթքից, սիրուց ու ծաղկից Քո մեռած սրտում կլինի թախիծ ես կկանչեմ քեզ դեպի այլ եզերք: Ես կգամ, երբ դու կլինես տրտում, Երբ երազներդ հավետ կմեռնեն, Ձեռքդ կբռնեմ, ցավդ կըմբռնեմ, Կվառեմ ուրիշ լույսեր քո հոգում... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted December 10, 2007 Report Share Posted December 10, 2007 Resignation Այսօր գթանք իրարու Խեղճ լինենք ու չամաչենք, Բախտ չտենչանք ու հեռու Տարիները չհիշենք: Լռենք միայն մի մեղմող Լռությունով ու հանգչենք, բանաք սրտերը մեռնող Որբ լինենք ու չամաչենք: Սիրենք իրար ու ներենք, Չնախատենք մեկմեկու Էլ չար սիրով չսիրենք Անչար լինենք ես ու դու: Այսօր գթանք իրարու Այսօր իրար չտանջենք Լինենք անչար և հլու Հեկեկանք ու չամաչենք... 1912 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted December 10, 2007 Report Share Posted December 10, 2007 Դարձյալ իջավ գիշեր, դարձյալ-ու կրկին, Մենակ ես դու, ինքդ քո դեմ մերկ ու բաց, ՈՒ նոից դու շփոթմունքով ցավագին Երկյուղով ես, երկյուղով ես դու լցված: Որպես տերև աշնամուտի հողմի դեմ, Դողում ես դու, որպես շյուղը եղեգի Ինքդ քո դեմ դու անզոր ես ու անզեն Ինքդ քո դեմ, ինքդ քո դեմ, իմ հոգի... 1913 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted December 11, 2007 Report Share Posted December 11, 2007 Հրաժեշտի Խոսքերից Ոչ տրտունջ, ոչ մրմունջ սգավոր Հեռացիր, մոռացիր ինձ հավետ Իմ ուղին միշտ մթին, մենավոր, Կգնամ իմ դժկամ ցավի հետ: Իմ ճամփան ամվախճան մի գիշեր Ինձ շոյող ոչ մի շող չի ժպտա, Հեռացիր, մոռացիր, մի հիշիր Ինձ այդպես քրոջ պես մի գթա... Հուսաբեկ մութ ու մեգ թող լինի, Իմ վերև թող արև չխնդա, Լոկ երկունք, լոկ արցունք թող լինի. Ինձ այդպես քրոջ պես մի գթա... 1913 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva Posted December 12, 2007 Report Share Posted December 12, 2007 Դանդաղ սահում են օրերը դժկամ,— Անձրև՜ ու քամի՜,— տրտո՜ւնջ ու թախի՜ծ. Լույսերըս ոսկի ընկան ու հանգան — Ցաված է սիրտըս,— փայփայեցե՛ք ինձ… Լռել է հեռվում երգը ցնծության,— Եվ գուցե չըկար իմ ծնված ժամից, Գուցե ես ինքս եմ հնարել նրան, Որ սուտ հուշերով մխիթարեմ ինձ... Տխուր ամպերը կամար են կապել. — Անձրև՜ ու քամի՜,— տրտո՜ւնջ ու թախի՜ծ, Դուք կարող եք գեթ սուտ սիրով խաբել,— Հիվանդ է սիրտըս.— փայփայեցե՛ք ինձ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted December 13, 2007 Report Share Posted December 13, 2007 (edited) Մոռանալ, մոռանալ ամեն ինչ, Ամենին մոռանալ. Չսիրել չխորհել, չափսոսալ-- Հեռանա՜լ... Այս տանջող, այս ճնշող ցավի մեջ, Գիշերում այս անշող Արդյոք կա իրիկվա մոռացման Մոռացման ոսկե շող... Մի վարկյան ամենից հեռանալ, Ամենին մոռանալ.-- Խավարում, ցավերում քարանալ Մեն-Միայն... Մոռանալ, մոռանալ ամեն ինչ. Ամենին մոռանալ. Չսիրել, չտենչալ, չկանչել Հեռանա՜լ... Edited December 13, 2007 by ANI Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva Posted March 3, 2008 Report Share Posted March 3, 2008 Teryan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Em Posted April 28, 2008 Report Share Posted April 28, 2008 (edited) ԿՈՒՅՐ ԼԻՆԵԼՈՒ ՑԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ Ես գիտեմ հիմա.— ամենքի նըման Մի սովորական աղջիկ էիր դու. Ես էի պճնել փայլով դյութական Գորշ պատկերը քո կյանքի և հոգու։ Ես էի լցրել տխրությամբ սիրուն Քո փոքրիկ սրտի դատարկը անգույն, Լուսավառել իմ ըղձերի հեռուն Չնչին օրերիդ մանրահոգ կյանքում։ Ու գիտեմ հիմա.— մի սովորական Աղջիկ էիր դու, նըման ամենքին.— Ա՜խ, երանի չէր բյուր և բյուր անգամ, Որ կույր ու անգետ լինեի կրկին։ Edited April 28, 2008 by Em Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Em Posted April 28, 2008 Report Share Posted April 28, 2008 ՑՆՈՐՔ Ինձ չես սիրում, ուրիշին, Ուրիշին ես սիրում դու — Եվ անզոր է ու չնչին Քո դեմ տանջանքն իմ հոգու։ Դու անցնում ես ամեն օր, Անցնում՝ ինձ չես նկատում,— Եվ դարձել եմ ես սովոր Քամահրանքիդ անհատնում։ Քեզ խոնարհ՝ ամեն անգամ Գլուխ եմ տալիս խոնարհ, Բայց ես աղքատ եմ այնքան, Այնքան թշվառ քեզ համար։ Ամենքինն ես, իմը չես, Ամենքին ես սիրում դու. Ա՛խ, ոսկով են գնում քեզ, Անհաս ցնորք իմ հոգու... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Em Posted April 28, 2008 Report Share Posted April 28, 2008 ՀՈՒՇԵՐ Մենակության մեջ, գիշերում անքուն, Հիշում եմ կրկին դաշտերը անծայր, Արտերի ծովը ոսկեղեն, ծփուն — Երեկոների հանգիստը պայծառ։ Եվ իջնում է մի անսահման թախիծ... Հիշում եմ նորից օրերըս մեռած, Տխրություններըս անուշ ու անբիծ Եվ ընդմիշտ անդարձ անուրջ ու երազ։ Հիշում եմ խոսքեր, ակնարկներ անձայն, Մի լուսե պատկեր —ցնորք աղջկա, Այն ամենը, որ երազ էր միայն, Այն ամենը, որ չըկա՜ր ու չըկա՜... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Em Posted April 28, 2008 Report Share Posted April 28, 2008 ... Դու գալիս ես մութ գիշերապահին Եվ լինում ես լուռ. Ես չեմ հիշեցնում ցնորքներըդ հին, Չեմ վրդովում քեզ խոսքերով տխուր։ Ես հասկանում եմ քո խենթ աչքերի Հըրեղեն լեզուն, Խոնարհ եմ լինում ես, որպես գերի, Եվ տրտմության սև խոսքեր չեմ ասում։ Վառվում է մոմը դողդոջ փայլերով Հեռու անկյունում,— Ելնումես անխոս, հպարտ քայլերով, Մահապարտի պես այնտեղ ես գնում։ Եվ շշնջում է հագուստը թափվող Վարագույրի մոտ, — Փռվում է դառը ցնծության մի դող Ու ողջ աշխարհը դառնում է աղոտ... Կանգնում ես դու մերկ, թագուհիդ՝ խոնար Իսկ ես՝ քո գերին. Քո թագավորն ու դահիճն եմ խավար Եվ սահման չըկա չար տանջանքներին... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Em Posted April 28, 2008 Report Share Posted April 28, 2008 (edited) ՈՒՇԱՑԱԾ ՍԵՐ Բուքն է լալիս. հողմ ու ձյուն, Մառախուղ է և մշուշ. — Ո՞վ է անվերջ հեծեծում, Ո՞վ է կանչում այսպես ուշ։ Ո՞վ է շրջում անդադար, Ու՞մ է կանչում հիմա նա, Ես հեռու եմ, ես օտար, Ասացե՛ք՝ թող հեռանա... Ասացե՛ք՝ թող հեռանա. Թող մոռանա ինձ հավետ,— Անդարձություն է հիմա,— Չկա դարձի արահետ։ Մեկը կորած շիրմիս մոտ Հեկեկում է և երգում. — Ո՞ւմ լացն է այն, ո՞ւմ ցավոտ Երգն է ճերմակ մրրկում... Իմ շիրիմը հեռավոր, Ե՛վ մոռացված, և՛ մենակ, Ո՞վ է հուզում մենավոր Իր թախիծով շարունակ։ Օտար երկրի դաշտերում, Ցուրտ գիշերում ձմեռվա Ո՞վ է անքուն դեգերում, Անվերջ սգում իմ վրա.... Edited April 28, 2008 by Em Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Johannes Posted April 28, 2008 Report Share Posted April 28, 2008 Ես էլ շատ հաւանեցի խոշոր տառերով գրածդ, մանաւանդ «Մահապարտի պես այնտեղ ես գնում» պատկերը: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Em Posted April 29, 2008 Report Share Posted April 29, 2008 The extra large fonts were not done on purpose. I meant to make them all one size (2) but it did not work out right. And I despise editing, reformatting, correcting...I do that enought at work. So I left things as is. ~ It never ceases to amaze me that a few words put together can convey so much emotion and meaning! That is why htey are masters of their craft! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ani Posted July 18, 2008 Report Share Posted July 18, 2008 Դու շրջում ես ամենուրեք, դու չըկաս, Աներևույթ դու խոսում ես աշխարհում, Հանկարծ, անկարծ շշնջում ես, որ կըգաս, Հըմայում ես, կանչում, կանչում ու լռում. Քնքուշաբույր ծաղիկների թերթերում, Հույս դաշտերի խաղաղ նիրհող օվկիանում Եվ աստղազարդ, խորհրդավոր գիշերում, Եվ ջրերի արծաթաճոճ օրրանում։ Ամենուրեք մի կարոտ ես դու նետել, Քո ըստվերն ես փռել անծիր աշխարհում, Դու ես հյուսում աստղացանցը ոսկեթել, Գիշեր ու զօր կյանքը դու ես զարդարում։ Եվ աշխարհի ուղիներում ես մոլոր Թափառում եմ և որոնում տխրադեմ, Լսում եմ քո ձայնը անուշ-լուսավոր, Կանչում եմ քեզ, բայց անունըդ չգիտեմ։ *** Հեռու երկրի լուսե հովտում Օրերն ուրիշ երգ են հյուսում. Կյանքից հոգնած սիրտըս տրտում Այն երկիրն է միշտ երազում... Խաղաղությունն այն հեռանիստ, Ուր մի ուրիշ արևի փայլ Ծավալում է անանց հանգիստ Եվ խնդություն մի անայլայլ, Մի խնդություն մաքուր և խոր, Ե՛վ անեզերք և՛ անվախճան, Ուր քո սիրտը որբ ու մոլոր Գրկում է մի ոսկե շրջան... **** Արդյոք ո՞ւր ես դու... Ա՜խ, արդյոք դու ո՞ր Ճանապարհների հեռուն ես մաշում. Երջանի՞կ ես, թե՞ լուռ ու մենավոր Անդարձ օրերի գարունն ես հիշում։ Արդյոք քո սրտում ի՞նչ հույս է փայլում, Ո՞ր հողն է գգվում քայլերըդ փափուկ, Ո՞ր ջուրն է արդյոք յուր լույս հայելում Մեղմով փաղաքշում դեմքըդ խուսափուկ։ Արդյոք խաղա՞ղ Է սիրտրդ փոթորկոտ, Արդյոք անցյալի լույսերը մեռած Չե՞ն հուզում սիրտըդ, իմ հոգու կարոտ, Իմ քնքուշ սիրած, իմ անդա՛րձ երազ։ ***** Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր, Գիշերի պես խորհրդավոր. Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ, Որպես թովիչ իրիկնամուտ։ Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում, Որպես գարնան մթնշաղում։ Քո աչքերում կա մի քնքուշ բախտի վերհուշ, Արբեցումի ոսկե մշուշ։ Մոլորվածին անխոս կանչող փարոսի շող, Քո աչքերը հոգի տանջող։ Ես սիրում եմ գգվող-անգութ աչքերըդ մութ, Որպես գարնան իրիկնամուտ։ 1904-1905 **** ՀՐԱՇՔ-ԱՂՋԻԿ Հրաշք-աղջիկ, գիշերների թագուհի, Ճառադայթող քո աչքերով դու եկար, Ոսկե բոցով լցրիր հոգին իմ տկար, Հրաշք-աղջիկ, ցնորքների դիցուհի... Կախարդ լուսնի հրապուրող շողի պես Դու ժպտացիր գուրգուրանքով սեթևեթ, Ազատ սիրտըս շղթայեցիր առհավետ, Հրաշք-աղջիկ, դո՛ւ, միշտ հաղթող ու միշտ հեզ։ Դու մի ցավոտ հիացումի երգ գիտես, Քո ժպիտում կա խորհուրդի մի փայլանք, Քո աչքերում կա մի անանց զմայլանք. Դու չըմեռնող մի վայելքի խոսք գիտես... Հրաշք-աղջիկ, անհայտ երկրի մանուշակ, Գիշերային արեգակի ճառագայթ,— Դու իջնում ես՝ կարող, որպես մահու խայթ, Քնքուշ, որպես անդարձ բախտի հիշատակ... 1906 Երբ պայծառ օրըդ տխուր կըմթնի, Եվ սիրտըդ կայրե թունավոր կասկած, Վհատ սոսկումի տանջանքով կըզգաս, Որ որոնածըդ բնավ չես գտնի... Բայց դու կըգնաս, օ՜, դու չես կանգնի, Վերջին լույսերը մեղմ կվախճանեն, Վերջին հույսերդ կըդավաճանեն, — Դու որոնածըդ բնավ չես գտնի... Եվ երբ չի մնա ոչ մի հույս գաղտնի, Սիրտըդ կըճչա, արդյոք ո՞ւր ես, կա՞ս, Հողը կըգրկես և կըհեկեկաս. — Ո՛չ,— կարձագանքվի,— բնավ չես գտնի... 1907 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.