New Tune For New Times: Officials Sound Out On An Upgraded Anthem

[Arpa]

YAEY!!

YAHOO!!

RAH RAH RAH!!

 

WHOOPEEEE!

 

:clap:

 

GOOD RIDDANCE !!

 

That silly lamentatious ditty of a joke for an anthem must go!!!

 

Of course we all know the reasons fot it, yet it is high time when even Bangladesh has a a more majestic national anthem.

 

Any poets and musicians here?

===

 

ARMENIA TO HAVE NEW COAT OF ARMS AND ANTHEM

STARTING FROM OCTOBER

 

YEREVAN, August 4 (Noyan Tapan). A competition for new coat of arms

and anthem has been announced, the results of the competition will be

summed up in early September. The Commission on Consideration of

Competition Proposals was established by the decision of Yerevan Mayor

Yervand Zakarian. Gagik Baghdasarian, Chief of the Organization and

Inspection Department of the Yerevan Mayor's Office, told NT's

correspondent that discussions with the participation of specialists

will be organized for the public discussion of the works submitted to

the competition. According to him, the new flag and the anthem of the

capital will be presented along with the coat of arms of Yerevan

approved in 1994 at the Erebuni-Yerevan holiday, which will be marked

in October.

[nairi]

Good news!!!!!!!!!!!!!!!! Verjapes!!!!!!!!! You know what? I wouldn't even mind if the Soviet one was brought back, but if an equivalent or even better one can be made, by all means!

[Armen]

I think there is a mistake here. It only concerns Yerevan not Armenia. And there is something with the translation I guess.

Anyway, would like to see the Coat of Arms changed. It represents everything that Armenianness stands for.

[MosJan]

New Tune for New Times: Officials sound out on an upgraded anthem

By Gayane Abrahamyan

ArmeniaNow reporter

Armenia needs a new anthem.

 

That appears at least to be the prevailing opinion among Members of the National Assembly and Armenia’s in intelligentsia, who agree that the current national song, “Our Fatherland”, hits the wrong notes for today’s republic.

 

“Doubtlessly it should be changed for we have somehow endured the existing one for 16 years,” says Rafik Petrosyan, the Chairman of the National Assembly Committee for State and Legal Issues.

 

Davit Hovhaness favors a Komitas hymn

Since independence, the National Anthem has been protected by the Constitution. But reforms in the Constitution now make it possible for Armenia to sing a different tune.

 

After passing the Declaration of Independence in August 1990 a commission was convened to hold a tender for the national anthem in a three-month period; by 1991 no competition was held and the Supreme Soviet was forced to adopt a Temporary Decision “to adopt ‘Our Fatherland’ the National Anthem of the Republic of Armenia . . .”

 

“The commission did not work properly to chose a relevant anthem; besides, beginning 1988 ‘Our Fatherland’ was chosen by the people while singing it at demonstrations, Loris Chgnavoryan was making people sing it at his concerts, and we just legalized it,” says Ara Sahakyan, Secretary of the Supreme Council in the 1990s.

 

To include a new anthem as part of Constitutional changes, Parliament must decide on another song by December.

 

“If the National Assembly keeps up the pace, we are likely not to manage to find alternative and will be forced to approve the same anthem when the time comes,” says Armen Ashotyan, member of the National Assembly.

 

Ashotyan claims the anthem should be changed since it does not reflect the image and the mentality of the Armenian nation.

 

“The text of the anthem is not anyhow connected to the past and the present of our nation, it has no notion of ‘Armenian’, ‘Armenia’, ‘Christianity’. The anthem should be arrogant, emotional, and so powerful that one intuitively stands up and puts his hand on his heart – it’s not good if you do it deliberately,” says Ashotyan.

 

The present anthem is in fact not even composed by an Armenian.

 

Robert Amirkhanyan, President of the Union of Composers of Armenia says he has tried to study and find the origins of the anthem music and has disclosed the melody has appeared in the mid 19th century in Constantinople (now Istanbul, Turkey) Conservatoire as a vocal exercise for singers.

 

“A nation that has had a powerful culture – Narekatsi, Komitas – it makes no sense for that nation to translate lyrics in a verse and let (for example) Austria disappear and Italy bloom,” says Amirkhanyan.

 

Davit Hovhannes, a writer and a former MP believes talks about the anthem are well-timed.

 

“It seems in our days when there are so many social and political problems of life importance it is not the proper time to talk about the anthem, but the anthem is our passport, our first document in appearing before the world that has to be a proper one,” he says.

 

Hovhannes says there is some sympathy today for bringing back the anthem of Soviet Armenia, which was composed by Aram Khachaturyan.

 

But: “By returning the Soviet anthem Russia tries to find what it lost, while we will lose what we have found if we return the anthem of Soviet Armenia,” says Hovhannes.

 

He suggests adopting a 19th century song called “Hayastan” (“Armenia”) that was composed by Komitas. According to Hovhannes it is proud, beautiful, meaningful and short and repeats the word “Armenia” six times in its nine lines.

 

Amirkhanyan also opposes the restoration of the Soviet anthem saying the anthem written by Aram Khachaturyan is wonderful, but the music served other regime and ideology.

 

“It is unacceptable to me to form new history with old songs,” he says.

 

But Avik Isahakyan, member of the Union of Writers of Armenia favors Khachaturyan’s composition.

 

“It is an anthem of all times, with its confident spirit; we don’t have a new Aram Khachaturyan now, and will not have,” says Isahakyan.

 

This opinion is shared also by 37 artists and representatives of intelligentsia, who addressed an open letter to the President and the Prime-Minister asking them to recover the hymn by Khachaturyan and hold tenders only for altering the words. The letter was signed by a number of artists such as singer Gohar Gasparyan, art critic Henrik Igityan, actor Sos Sargsyan, film director Vigen Chaldranyan, conductors Hovhannes Chekijyan, Tigran Hekekyan and Aram Gharabekyan, painter Hakob Hakobyan and others.

 

It seems the only consensus is that “Our Fatherland” is out of step with the real Fatherland. Thinkers and writers and legislatures have until the end of the year to choose something more appropriate.

[MosJan]

FIRST “CANDIDATE” FOR NATIONAL ANTHEM PROPOSED

 

Today Yerevan State University listened to the premier of the national anthem proposed by composer Robert Amirkhanyan. The students greeted it with applause that touched the author.

 

The music was developed in the course of 15 years, R. Amirkhanyan says. The composer is also the author of the words. Amirkhanyan has not submitted the song to the consideration of competition committee but he is going to.

 

“I have no ambitions at all. I just share this music with people who are interested. Do we do anything? Do we like our songs in the form of national anthem or we only listen to rabiz music only? We want to prove that our country can stand with dignity beside other countries,” Amirkhanyan says. /Panorama.am/

[Arpa]

The debate goes on.

Still a hot topic, and get more hot.

From AZG 8/8/06

There have been many other oipinions in the meantime. A bit long but one of the more expanded arguments, pro or con.

We will come back and consider the points in their own merit.

It seems something will happen soon.

What?

Է

ՀՀ սահմանադրության փոփոխություններն անդրադարձան մեր պետական խորհրդանիշներից միայն օրհներգին. այն «սահմանվում է օրենքով»: Անթույլատրելի էր այս կարգի հարցը հանձնել օրենսդրի քմահաճույքին եւ հնարավորություն ստեղծել ցանկացած պահին փոփոխելու պետական խորհրդանիշը: Ներկայիս օրհներգն, իրոք, զուրկ է ժանրի կարեւորագույն հատկանիշներից, բայց այս հարցում պիտի կողմնորոշվեինք մինչ սահմանադրական փոփոխությունները եւ դրանցում հստակ արձանագրեինք, թե ո՞րն է մեր օրհներգը: Ինչեւէ, այժմ հայտարարված է մրցույթ, ստեղծված է հանձնաժողով: Զուգահեռաբար տարածվում է «Հայաստանի Սովետական Սոցիալիստական Ռեսպուբլիկայի հիմնը» (այսպիսի վերտառությամբ է ընդունվել)՝ նոր տեքստով, իբրեւ նորանկախ Հայաստանի օրհներգ վերականգնելու միտքը:

Խորհրդային հիմնը վերականգնելու կողմնակիցներն իրենց կարծիքը հիմնավորում են այն հանգամանքով, թե հեղինակը մեր մեծանուն կոմպոզիտոր Արամ Խաչատրյանն է, եւ դա իբր գործի բարձրարվեստ լինելու ապացույց է: Այս հիմնավորումը գեղագիտական հարթության վրա է, բայց առաջարկի աստառը քաղաքական-գաղափարախոսական է: Առաջարկողներն իհարկե գիտեն, որ պետական օրհներգի պարագայում սոսկ գեղագիտական ասպեկտը բավարար հիմք չէ: Իսկ արվեստագիտության աքսիոմներից մեկն այն է, որ «բարձրարվեստ» բնութագիրը ներառում է գեղագիտական եւ գաղափարական ասպեկտները: Ուստի ենթադրությունը, թե Խաչատրյանի ստեղծագործությունը կարող է սպասարկել տարբեր, անգամ հակադիր գաղափարներ եւ հեշտությամբ կցվել անգամ իրարամերժ տեքստերի, նշանակում է, որ այն գաղափարազուրկ է, եւ ինքնըստինքյան մերժում է առաջարկի հիմք ծառայող կանխավարկածը. գաղափարազուրկ գործը չի կարող լինել բարձրարվեստ, իսկ բարձրարվեստ ստեղծագործությունը չի կարող լինել գաղափարազուրկ:

Խաչատրյանի տաղանդը պաշտպանի կարիք չունի, սակայն կուզեի հանդես գալ ոտնձգությունից նրան պաշտպանելու հավակնությամբ: Հարգելով նրա համոզմունքներն ու կեցվածքն այն մղձավանջային տարիներին, շեշտեմ, որ նա ստեղծել է Խորհրդային Հայաստանի համար գուցեեւ փայլուն օրհներգ՝ հստակ գաղափարական լիցք ունեցող ստեղծագործություն: Սա հերքելը հավասարազոր է նրա երաժշտությունն իմաստազրկելուն, տաղանդի հերքմանը:

Հարցի մեկ այլ կողմ է հեղինակային իրավունքի խնդիրը: Ավարտուն երաժշտական գործին նոր եւ գաղափարապես հակադիր տեքստ կցելու առաջարկն այդ իրավունքի կոպիտ խախտում է, իսկ լռակյաց ենթադրությունը, թե Խաչատրյանը առարկություն չէր ունենա, վիրավորանք է հենց նրա հասցեին: Ո՞ւմ մտքով կանցնի Բեթհովենի 9-րդ սիմֆոնիայի ֆինալային խմբերգում Շիլլերի տեքստը փոխարինել, այն էլ հակադիր իմաստային լիցք կրող տեքստով, կամ ո՞վ կենթադրի, թե Բեթհովենը լուռ կհամաձայներ նման փոփոխությանը: Երբ այդ խմբերգն ընտրվեց որպես Եվրոմիության օրհներգ, տեքստը հարմարեցնելու առիթ կար, բայց ոչ ոք չհանդգնեց այդպես վարվել, քանի որ Եվրոպայում դա կդիտվեր որպես անհեթեթություն: Որովհետեւ Բեթհովենի գաղափարային խորությունը ոչ ոք հանձն չի առնի հերքել՝ ո՛չ Եվրոպայում, ո՛չ Հայաստանում: Իսկ ինչո՞ւ է այդպիսի հեշտությամբ հերքվում գաղափարական խորությունը, գոնե որոշակիությունը մեր մեծ կոմպոզիտորի, որին դասում ենք XX դարի հանճարների թվին:

Լսել եմ մեկ անհեթեթ փաստարկ եւս՝ իբր այս հիմնը աշխարհի տարբեր ծայրերում հնչեցնելով միջազգային հնչեղություն կհաղորդենք Խաչատրյանի անվանը: Բայց նախ՝ Արամ Խաչատրյանը վաղուց է միջազգային մեծություն, եւ ոչ այդ հիմնի շնորհիվ: Երկրորդ՝ հանդիսավոր իրադարձությունների ժամանակ տեղի ունեցածը համերգ չէ, որ հիմնը կատարելիս հայտարարվի հեղինակը: Երրորդ՝ հենց այս առիթո՞վ հիշեցինք մեր ազգային պարծանքի գործերը հնչեցնելու մասին: Խաչատրյանի անունը պրոպագանդելու գործուն միջոցները թողած, մեր եթերը րոպե չի գտնում, որ մեծ կոմպոզիտորի արվեստը ներկայացնի գոնե նրան ծնած ժողովրդին, նրա ստեղծագործություններով երբեմն ընդհատի մեր բնակարանները ներխուժող անճաշակությունները:

Օրհներգի դեպքում մենք իրավունք չունենք խոսելու սոսկ գեղագիտական կատեգորիաներով՝ բարձրարվեստ է թե ո՛չ, գլուխգործոց է թե ո՛չ: Անձամբ ես չեմ գտնում, որ դա Խաչատրյանի հաջողված գործերից է եւ դրանում չեմ տեսնում հեղինակին նսեմացնող որեւէ բան. ոչ մի հանճար չի ստեղծել միայն գլուխգործոցներ: Ավելացնեմ. աշխարհում գրեթե չկա պետական օրհներգ, որը երաժշտական արվեստի գոհար է, որովհետեւ օրհներգ ընտրելիս ելնում են եւ պետք է ելնել նախ այն իրողությունից, որ ընտրվելիքը ոչ թե պարզապես երաժշտական ստեղծագործություն է, այլ որոշակի արժեքների վրա կառուցված (կառուցվող) պետության օրհներգ: Օրհներգը նախեւառաջ խորհրդանիշ է. այդպիսին է Խաչատրյանի այս գործը (այլապես օրհներգ չէ), եւ այդպիսին է լինելու ապագա մեր օրհներգը (որպեսզի համարվի օրհներգ): Իսկ արժեքները, որոնք խորհրդանշում է պետության օրհներգը՝ պետության հիմքում դրված արժեքներն են:

Խորհրդանիշը չի փոխում իր խորհուրդը, ինչքան էլ գեղեցիկ լինի: Կիսալուսինը չի կարող զարդարել մեր դրոշը, ինչքան էլ չքնաղ լինի որպես թե՛ բնության երեւույթ, թե՛ նկարչի վարպետորեն կատարված ստեղծագործություն: Կեռախաչը, անգամ ծաղիկներով զարդարած եւ թեւերին էլ «եղբայրություն եւ հավասարություն» գրած, չի կարող տեղ գտնել ժողովրդավարական համարվող պետության հերալդիկայում: Այդպես է, քանզի դրանց խորհուրդն այլ է եւ անփոփոխ: Այս ակնհայտ ճշմարտությունը չի կարող չիմանալ մշակութային հարցերին շատ թե քիչ առնչվողը: Ուրեմն իրոք ոտնձգություն է կատարվում այն արժեքների նկատմամբ, որոնք դրված են մեր նոր պետականության հիմքում, եւ շահարկվում է Խաչատրյանի անունը, ինչի համար նա դժվար թե շնորհակալ լիներ: Իրոք, եթե խոսքը անցյալում ստեղծված որեւէ երաժշտական գոհար նոր տեքստով օժտելու մասին է, ապա ինչո՞ւ հենց ա՛յս ստեղծագործությունը, որն արդեն կրում է որոշակի եւ մեր նոր իրականությանը անհարիր մի կնիք: Ինչո՞ւ խոսք չկա նույն հեղինակի այլ գործերի մասին, ուր կան ե՛ւ փայլուն մեղեդային լուծումներ, ե՛ւ օրհներգին պատշաճ խրոխտություն ու վեհություն: Կամ արդյոք մեր մշակույթը չի՞ ստեղծել այլ բարձր արժեքներ, որոնք այդքան էլ սերտաճած չեն մեր նոր պետությանը անհարիր որեւէ գաղափարախոսության հետ եւ խորապես ազգային են ու նաեւ բարձրարվեստ: Եթե խոսքն արդեն եղած երաժշտության համար նոր տեքստի ստեղծման մասին է, ինչո՞վ է զիջում, օրինակ, «Զեյթունցիների քայլերգը», որը երաժշտական ֆակտուրայով, խրոխտությամբ, կենսահաստատ լիցքով տիպիկ եւ փայլուն օրհներգ է: Հեղինակն էլ (եթե վաստակաշատ եւ հանրահայտ, ոչ պակաս սիրելի անունն է մեր հոգսը)՝ մեր մեծագույն կոմպոզիտորներից Տիգրան Չուխաջյանն է:

Այո՛, մենք չենք կարող անտեսել, որ խորհրդային հիմնը՝ ստրկացրած Հայաստանի գովերգն էր եւ չի կարող վերաիմաստավորվել: Թերեւս լինեն պնդողներ, թե հիմա էլ է Հայաստանը ստրկացած (ի դեպ, արդյոք այս ամենը Ռուսաստանին ստրկաբար կապկելու միտում չէ՞): Ես կհասկանամ, եթե այդ կարծիքը ընդդիմադիր քաղաքական գործչի կեցվածք է: Բայց Խորհրդային Հայաստանի հիմնի ջատագովները հիմնականում լոյալ քաղաքական ուժերն են: Եթե օրհներգի հանձնաժողովում ընդգրկված պետական պաշտոնյաները վճռեն, որ ստրկացված Հայաստանի հիմնը կարող է լինել նաեւ այսօրվա Հայաստանի օրհներգ, նրանք փաստացի կստորագրեն, որ իրենք էլ մեր վիճակի մասին նույն կարծիքին են: Դա կնշանակի նաեւ վերադարձ դեպի նախկին արժեհամակարգ, որից այդքան մեծ գնով ու զոհաբերությամբ ձերբազատվեց մեր ժողովուրդը:

Այդ արժեքներն են. ինտերնացիոնալիզմ կոչված ապազգայնությունը՝ մեր հայրենիքի մասնատումով (արցախյան հարցն ո՞ւմ ժառանգությունն է), ազգային խնդիրների 70-ամյա արհամարհանքով, ազգային արժեքների եւ գաղափարախոսության հետապնդումով, մարտնչող անաստվածությունը՝ եկեղեցիների ավերումով եւ հոգեւորականների (քահանայից մինչեւ Ամենայն հայոց կաթողիկոս) ֆիզիկական ոչնչացումով, պետականացված ստրկամտությունը, ազատ մտքի ճնշումը եւ այդ միտքը կրող մտավորականության ջախջախումը: Այս ամենը կատարվել է այս հիմնի ակորդների նվագակցությամբ: Դա Խաչատրյանի մեղքը չէ, բայց այս համատեքստը, ձեռքբերովի է թե ոչ, սերտաճել է այդ ակորդների հետ եւ չի կարող կախարդական փայտիկով օտարվել դրանցից: Տասնամյակներ հնչած հիմնը չի փոխի իր համատեքստը, անգամ նոր բառերի օգնությամբ: Նոր տեքստի մասին խոսակցությունն աչքակապություն է. օրհներգը սովորաբար չի երգվում, այլ հնչում է գործիքային կատարմամբ: Այնպես որ, փոխենք տեքստը թե ոչ, պարզապես վերականգնում ենք մի խորհրդանիշ, որը մեր գիտակցության մեջ կապված է այն տարիների ապազգային եւ մարդատյաց երեւույթների հետ, նսեմացնում ենք, եթե ոչ ջնջում, այն վեհ գաղափարը, որի համար այսքան տառապեց մեր ժողովուրդը եւ հասավ իր պետական անկախությանը՝ նոր իղձերով եւ նոր արժեհամակարգով: Գուցեեւ թերի իրականացան այդ իղձերը, գուցեեւ նոր արժեհամակարգը դժվարությամբ է հարթում իր ճանապարհը, բայց մի՞թե փոխվել է իղձը, մի՞թե մենք այնքան թուլակամ ենք, որ պատրաստ ենք ազգովին դավաճանելու մեր նպատակին եւ, ինչպես տասնամյակներ շարունակ, մեզ պարտադրելու են ոտքի կանգնել այս հնչյունների տակ: Եկեք չնենգափոխենք մեր հեռահար նպատակը եւ պետական մոտեցման չվերածենք Ազատության հրապարակի մոտ տեղադրված եւ ոգելից խմիչք գովազդող մեծ ցուցափեղկը, որի վրա դրոշմված է. «ծՏրՑՈսՖչՌ՚ տՏ հհհՀե:

Ինչպես ասացի, անցյալում ստեղծված գործերում կա բազում այլընտրանք, ուրեմն հատկապես ա՛յս ընտրությունն է վկայում, որ առաջարկի աղբյուրը գաղափարական է: Նոր իրականությունը նոր օրհներգ է պահանջում: Հին գործն ինչ-ինչ փոփոխություններով նոր իրականությանը հարմարեցնելու փորձ արդեն ունենք: Մեր այլ անվանի կոմպոզիտոր Բարսեղ Կանաչյանի՝ այլ ֆունկցիոնալ դերակատարման կոչված երգը՝ «Մեր հայրենիք»-ը դարձրեցինք նորանկախ Հայաստանի օրհներգ, Մ. Նալբանդյանի տեքստի «թեթեւակի», իրականում հակադիր իմաստային վերափոխումով: Այդ ո՞ր իրավունքով մենք փոխեցինք դասական տեքստը: Արդյունքում՝ «թշվառ, անտեր» արտահայտությանը գաղափարապես համահունչ վարընթաց երաժշտական ելեւէջները հակադրվեցին նոր հորինված «ազատ, անկախ» բառերին: Դա է պատճառը, որ մեր ժողովրդի զգալի հատվածը չի ընկալում «Մեր հայրենիք»-ը որպես պետության օրհներգ: Հարմարեցնելու միտումով մենք ստեղծեցինք այսօրվա՝ օրհներգը փոխելու խնդիրը: Հիմա էլ ուզում ենք ոչ միայն կրկնել մեզ համար դաս չդարձած սխալը, այլեւ կատարել սխալներից վատթարը. «Մեր հայրենիք»-ը գոնե կապված չէ այն խորհուրդների հետ, որոնց դեմ ըմբոստանալով, մեր ժողովուրդը հռչակեց անկախ պետություն կերտելու իր կամքը:

Որպես Խորհրդային Հայաստանի օրհներգի վերականգնման փաստարկ նաեւ ասում են, թե 90-ականներին փոխեցինք հիմնը, մինչդեռ հիմնը չի փոխվելու պետության զարգացման յուրաքանչյուր նոր փուլում եւ պիտի արտացոլի նաեւ պետության շարունակականությունը, անընդհատականությունը: Այո՛, եթե դրանք պետության զարգացման բնականոն փուլեր են, ինչպես Ֆրանսիայում, ուր «Մարսելիեզ»-ը անփոփոխ է դարերի ընթացքում: Բայց մենք վերապրել ենք մեր պետականության բռնաբարման, նրա փաստացի ընդհատման դար, ունեցել ենք պսեւդո-պետություն՝ միջազգային սուբյեկտ դառնալու հնարավորության արգելափակումով, առանց պետության կարեւորագույն ատրիբուտների (սեփական բանակ, դիվանագիտություն եւն): Եթե մեր պետականությունը գոյատեւեր դարերի ընթացքում, դեռ միջնադարում մենք կունենայինք մեր օրհներգը, որը փոխելու որեւէ հիմք չէր լինի: Մեր դեպքում շարունակականության թեզը դեմագոգիա է, եւ ահա թե ինչու: Նախ՝ շարունակականության ջատագովները ելակետ են դիտում ոչ թե XX դարասկզբի մեր պետությունը, թեպետ կոչում են «Առաջին հանրապետություն», այլ այդ պետականությունը վերացնող, նրա բնականոն ընթացքը խափանող Խորհրդային Հայաստանը՝ ազգին հրամցնելով նրա բռնադատված պետականության հիմնը: Երկրորդ. եթե խոսում են անգամ նույն պետության նույն փուլում օրհներգ փոխելու մասին, ի՞նչ է մնում նրանց փաստարկից:

Նոր օրհներգի անհրաժեշտությունը կա, սակայն վերադարձը հնում ստեղծածին, մանավանդ մեր անազատությունը գովերգող հիմնին, արդարացում չունի: Նոր իրավիճակը նոր օրհներգ է պահանջում: Անցյալում գրված ոչ մի ստեղծագործություն չի կարող արտացոլել անցյալում գոյությո

[MosJan]

FIVE SONGS SELECTED AS POSSIBLE NATIONAL ANTHEM

 

Armenia will soon have its new national anthem. However, Gayane Durgaryan, press spokeswoman of the ministry of culture and youth affairs, failed to specify when. She neither refuted nor confirmed that the anthem will be ready by September 21, Independence Day. Five songs have been selected as the most possible to become a national anthem, among them, one on Aram Khachatryan’s music. They will soon be presented to public judgment./Panorama.am/

[Armenak]

Dashnaks Opposed to Armenian Anthem Change

 

A senior member of the Armenian Revolutionary Federation (Dashnaktsutyun) voiced on Thursday strong opposition to government plans to change Armenia’s current national anthem which was first adopted by the nationalist party when it ruled the country in 1918-1920.

 

The “Mer Hayrenik” (Our Fatherland) song had an official status until the short-lived first independent Armenian republic was incorporated into Soviet Russia. It was for decades banned by the Soviet authorities before being reinstated by Armenia’s first post-Communist government in 1990.

 

Many Armenian music composers and artists disapproved of the move, saying that the song’s uncomplicated theme is too simple for an anthem and calling for the adoption of a more solemn tune. The Armenian government heeded their concerns early this year, setting up an hoc commission tasked with suggesting alternative anthems.

 

The 22-strong commission, which consists of prominent intellectuals, artists and government officials, short-listed on Wednesday five out of 85 songs submitted by local composers. The short-list includes Soviet Armenia’s former anthem with changed lyrics that no longer glorify Soviet rule and the Communist Party.

 

The head of the commission, Culture Minister Hasmik Poghosian, said the contest will finish later this year. “It is very difficult to make the right choice,” she said. “But we must pick the best one.”

 

The song that will be chosen by the commission is expected to be submitted by the government to the National Assembly for approval.

 

Gegham Manukian, a parliament deputy from Dashnaktsutyun, said the party, which is represented in the government, will likely draft a separate bill that would uphold the status of “Mer Hayrenik.” “We hope it will pass,” he told RFE/RL. “Since there are no or almost no music composers in parliament, the vote will be more impartial.”

 

Manukian also dismissed the commission’s significance, saying that the Armenian authorities have not yet made a final decision on the anthem. “The ultimate decision will be a political one,” he said.

[Arpa]

It seems quite eminent. The sooner the better. Any tune, even the Mickey Mouse anthem is better than that MISERABLE excuse for a so called anthem.

The below highlighted segment;- The 22 member committee has narrowed the selection down to a final 5.

1.Tigran Mansourian composer with words by Charents, 2. Robert Amirkhanian- lyrics by Ludwig Dourian, 3. Ervand Erznkian- lyrics by Ararat B., 4. Khchaturian music with words by Arsen Sohomonian, 5. Edgar Hovannissian-lyrics of Vahagn Davtian.

«Մենք չափազանց պատասխանատու փուլ ենք մտել եւ չպետք է սխալ որոշում կայացնենք», օրհներգի մրցույթի առաջին փուլի ավարտին իր պաշտոնավարման առաջին ասուլիսի ժամանակ երեկ նշեց մշակույթի եւ երիտասարդության հարցերի նախարար Հասմիկ Պողոսյանը: Ինչպես հայտնի է, Սահմանադրությամբ պահանջվում է օրենքով սահմանել օրհներգը: Նոր օրհներգի ընտրության, կամ ինչպես նախարարն ասաց, թեկուզ հինն ամրագրելու համար հունիսի 8-ից մինչեւ օգոստոսի 1-ը մրցույթ էր հայտարարվել հետեւյալ անվանակարգերում` «Նոր խոսք, նոր երաժշտություն», «Հայտնի խոսք, նոր երաժշտություն», «Հայտնի խոսք, հայտնի երաժշտություն» եւ «Հայտնի երաժշտություն, նոր խոսք»: Կառավարության որոշմամբ տեքստի եւ երաժշտության համար անգամ մրցանակ էր սահմանվել` 7 հարյուր հազարական դրամ: Ի դեպ, 22 անդամներից բաղկացած մրցութային հանձնաժողովում ընդգրկվածներից ենԴավիթ Հովհաննեսը, Էդվարդ Միրզոյանը, Հովհաննես Չեքիջյանը, Աննա Ասատրյանը, Արամ Ղարաբեկյանը, ինչպես նաեւ մի քանի պատգամավորներ: Իսկ մրցութային հանձնաժողովի նախագահը մշակույթի եւ երիտասարդության հարցերի նախարարն է:

Օգոստոսի 8-ին երեք լսումներով ավարտվել է մրցույթի առաջին փուլը, որի արդյունքում մրցութային հանձնաժողովը ներկայացված 85 հայտերից ընտրել է հինգ ստեղծագործություն: Երկրորդ փուլ են անցել հետեւյալ 5 ճանաչված կոմպոզիտորների ստեղծագործությունները` Տիգրան Մանսուրյանի երաժշտությունը Եղիշե Չարենցի տեքստով, Ռոբերտ Ամիրխանյանի երաժշտությունը Լյուդվիգ Դուրյանի տեքստով, Երվանդ Երզնկյանի երաժշտությունը Արարատ Բ. ծածկանունով հեղինակի խոսքով, Արամ Խաչատրյանի երաժշտությունը Արսեն Սողոմոնյանի տեքստով եւ Էդգար Հովհաննիսյանի երաժշտությունը Վահագն Դավթյանի խոսքով: Հասմիկ Պողոսյանի տեղեկացմամբ, ամենաշատ քվեները եղել են Տիգրան Մանսուրյանի ներկայացրած ստեղծագործության օգտին, հաջորդ տեղերում են Երվանդ Երզնկյանի, Էդգար Հովհաննիսյանի, Արամ Խաչատրյանի, Ռոբերտ Ամիրխանյանի ստեղծագործությունները: Նախարարն ասաց, որ երկրորդ փուլում նշված ստեղծագործությունները կհնչեն սիմֆոնիկ նվագախմբի, ինչպես նաեւ սիմֆոնիկ նվագախմբի եւ երգչախմբի կատարմամբ, որից հետո միգուցե հնարավոր լինի մինչեւ այս ամսվա վերջ կատարել օրհներգի ընտրությունը:

«Ի՞նչ չափանիշներով եք ընտրությունը կատարել» «Ազգի» հարցին նախարար Պողոսյանը պատասխանեց, որ թերի կողմեր բոլոր ստեղծագործություններում էլ եղել են, բայց իրենք կարեւորել են ստեղծագործության պաթոսային բովանդակությունը, խոսքերի քաղաքացիական դիրքորոշումն ու շեշտադրումը, հեղինակային իրավունքի խնդիրները եւ այլ չափանիշներ:

Իր զբաղեցրած աթոռով հատկապես մեծ պատասխանատվություն զգացող նախարարը լրագրողներիս ներկայացրեց իրենց արածը` դժգոհությունների դեպքում խոստանալով լսել վերջիններիս առաջարկը: Իսկ դժգոհությունները հիմնականում վերաբերում էին այն բանին, թե ինչու պետք է մի ամբողջ երկրի օրհներգը ընտրի մրցութային հանձնաժողովը, ինչու երկրորդ փուլում ընտրված ստեղծագործությունները պետք է դառնան հանրային լսումների առարկա, երբ օրհներգի ընտրությունը գաղտնի քվեարկությամբ պիտի կատարի հանձնաժողովը եւ ի վերջո մի դահլիճում ստեղծագործությունները ներկայացնելով, ինչպես կարող են այն հանրային քննարկման առարկա դարձնել: Հասմիկ Պողոսյանն էլ ներկայացնելով գործընթացի բարդությունն` առաջարկեց լրագրողներին անձամբ լսել ներկայացված ստեղծագործությունները եւ անհամաձայնությունները ներկայացնել հանձնաժողովին, որն էլ անպայման կանդրադառնա դրանց: «Մենք փորձում ենք գործընթացի առավելագույն թափանցիկությունը պահպանել, եւ ես խոստանում եմ, որ եթե հանձնաժողովը չկարողանա տիրապետել իրավիճակին, կլինի համապատասխան որոշում», ասաց նախարարը: Նախարարի առաջարկն անմիջապես ընդունվեց եւ ասուլիսի վերջում լրագրողներս լսեցինք ընտրված ստեղծագործությունները:

ԳՈՀԱՐ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ

[MosJan]

ARMENIA'S NATIONAL ANTHEM TO BE REVAMPED

 

*

 

How does a song become a national anthem? As we listen to the anthems of many great nations, we seldom find behind them prominent composers or major poets. A song, sometimes even of a folk nature, captures the imagination of the people and inspires patriotic feelings, thereby carving its place in history.

 

Perhaps an exception was recorded when the European Union adopted the choral section of Beethoven's 9th Symphony, based on Schiller's exhilarating lyrics.

 

On the eve of its 15th anniversary of independence, the Republic of Armenia is at a crossroad, trying to adopt a new national anthem, which reflects today's realities and expresses the nation's hopes for the future.

 

In the early days of independence, a haphazard decision was made to adopt Mer Hayrenik ("Our Fatherland") under suspicious circumstances, along with the old flag and coat of arms. At that period, President Levon Ter-Petrossian believed that by some cosmetic compromises he could win over the ARF (the Dashnag) party. Therefore, some arm-twisting took place and some of the members of the Parliament were asked to press the right buttons to muster the necessary votes. In the meantime, the conductor and composer Loris Tjeknavorian - to whom Armenia owes so much for brightening its dark and cold days - performed the old anthem with the Armenian Philharmonic Orchestra to revive the popularity of Mer Hayrenik, which was the national anthem during the First Republic.

 

The adoption of that anthem, along with the other national symbols, was one of the rash decisions of the first president, the other one being the selection of Catholicos Karekin I for the throne of Echmiadzin, in the naive belief that he could break the Dashnag party's back and also magically solve the church division. Both blew up in his face!

 

There was no serious criticism about the flag. We can even safely state that it had unanimity around it. But the coat of arms remained an eyesore, and Mer Hayrenik an earsore, so to speak. Some critics even ridiculed the coat of arms as that of a zoo with extinct animals in it.

 

The diaspora did not have much say and followed through by singing the national anthem obediently.

 

However, the anthem did not generate much enthusiasm and there was always resentment for its continued use. A few words in the lyrics were changed: "Our Fatherland, miserable and abandoned" became "Our Fatherland, free and independent," yet the anthem did not fire up popular imagination; while singing there was always a Freudian slip and the bleak previous lyrics popped up again. One would only feel like crying rather than being fired up by patriotic sentiments. Although the lyrics were by a historic freedom fighter and national poet, Mikael Nalbandian, it was a song originally called Italian Girl's Song, a far cry from Armenia's destiny.

 

We believe that the coat of arms, symbolizing the First Republic needs reconsideration or revamping, but at this time the issue is the national anthem. Positive steps have already been taken and a competition has taken place. The issue was brewing for some time. The drive to change the anthem was mostly conducted by poets, composers and intellectuals. One particular writer, poet David Hovhanness, ran a series on the national TV, discussing the possible alternatives and he invited a national debate on this hot issue. His views were well documented and for a frivolous poet, very well balanced. He presented all the alternatives and offered his comments on them, without excluding others' suggestions, including those of his detractors. His final recommendation was to adopt the song Hayastan ("Armenia") popularized by celebrated singer Armenak Shahmouradian. The song's composer was Gabriel Yeranian (Dicran Chuhajian's teacher) and the lyrics by Mirza-Vanantetzi, not necessarily household names, yet they had produced a piece of music and lyrics which touched the Armenian soul. The song was later rearranged by Komitas, who characterized it as a highly patriotic song, not necessarily based on Armenian authentic traditions. The lyrics, especially, are not very sophisticated, but the refrain, the repetition of the word "Hayastan" with ascending crescendo inspired patriotic fervor. The only drawback would have been the nature of lyrics, mostly written in classical Armenian.

 

Today, Armenia is at the threshold of adopting a new national anthem. Minister of Culture Hasmik Poghosian has already held a competition and a select committee has screened 85 entries. The commission, which has screened the submissions, includes Vigen Sargsian, Karen Avagian, respectively aides to the president and the prime minister; poetess Silva Kaputikian, composer Edward Mirzoyan and the artistic director of the Armenian Chamber Orchestra, Aram Gharebekian. All are respected authorities. Except for Gharabegian, the diaspora is not represented in a meaningful way in that commission. It is true that the selection of a national anthem is mostly an affair to be conducted by the state, but we are a divided nation and only by mobilizing all our forces can we achieve success. For example, during the election of the catholicos of all Armenians, the diaspora has an imposing presence. Similarly when telethons are organized to rebuild Karabagh and Armenia, the diaspora is not excluded. Besides, when an anthem is selected, those of us in the diaspora will sing along with Armenia. Children from Sydney to Syria, from Buenos Aires to Los Angeles, will sing the anthem in unison.

 

It is also reported that all 85 entries to be considered were from Armenia - that does not sound very credible. Some diaspora participation must have been included, although no attempt was made to invite diaspora participation.

 

The first round of the selection process has already been announced. The results are out and the majority of votes went to the composition of Tigran Mansourian, based on the Yeghishe Charentz lyrics (Yes eem anoush Hayastani). He is followed by Yervand Yerznkian's work based on a poem by Ararat II; Edgar Hovhannissian's work based on the poem by Vahagn Davtian and finally the composition of Robert Amirkhanian based on a poem by Ludwig Nourian. Given Amirkhanian's popularity as a composer of many patriotic songs, his fifth-place showing does not seem to be believable.

 

Aram Khachaturian's music, based on new lyrics by Soghomonian, was also included. This was the national anthem of Soviet Armenia, but at this time it is presented with new lyrics. However, people familiar with it will not be able to overcome the old lyrics ("Sovetekan Azad Ashkar Hayastan" - "Armenia, free Soviet country").

 

Not all the finalists are familiar. Segments were played by the minister of culture on tape during a newscast on national TV. Charentz' poem is extremely popular as a catchy patriotic piece, further popularized by Ashot Satian's music, but it does not necessarily reflect all the attributes of an anthem. Mansourian's music seems outstanding, like Amirkhanian's, whose lyrics may be more apropos, although written by a lesser composer than Charentz. Edgar Hovhannisian's music has always been performed with extreme patriotic fervor.

 

What will be the destiny of Mer Hayrenik, the anthem mostly cherished by Dashnags, which was opposed to Soviet Armenia for so long. It looks like the party - and the anthem - were abandoned, especially since the song was not even among the five finalists.

 

After a critical article by Ara Martirossian, in the daily Azg, blaming Dashnags for abandoning Mer Hayrenik, it seems that a proprietary feeling has been triggered and the ARF has made a last stand by a martial announcement. Indeed, Gegham Manukian, a parliamentary deputy from the ARF has announced that the party will likely draft a bill to uphold the status of Mer Hayrenik and he hopes that the bill would pass. We do not believe that the bill stands a chance, unless Robert Kocharian's administration caves in, like it did when Echmiadzin was deleted from the new constitution, as the center of Armenian Apostolic Church, by sheer political expediency. The ARF pressured and the administration did not appreciate its historic significance and gave in.

 

Singing Mer Hayrenik has made us cry over almost a full century. We do hope that crying is spared this time around and more joyous alternatives are chosen, as Armenia needs those alternatives to brighten its future.

 

We concur with the minister of culture who has stated: "It is very difficult to make the right choice." No matter what the outcome, there will always be detractors and critics.

 

Under no circumstances can Mer Hayrenik and Sovetakan Azad Angakh be adopted, both for political and aesthetic reasons.

 

It looks like Mansourian's and Amirkhanian's works stand the best chance, possessing all the attributes of a proper anthem. Perhaps Mansourian's international stature may weigh heavier.

 

But yet, we don't know where the political currents may lead our national anthem.

* Edmond Y. Azadian

[MosJan]

COMMUNIST PARTY ANGRY AT NATIONAL ANTHEM COMPETITION

 

*

 

The leader of Communist Party, Ruben Tovmasyan, raised his anger against the fact the Aram Khachatryan’s music has taken the 4th place among the proposed songs for the Armenian national anthem. He believes that this is done deliberately because that song was the national anthem of Soviet Armenia. Tovmasyan sarcastically proposed a rabiz song as the national anthem. He says that he has conducted a public opinion survey among 1014 respondents and only 30 of them were against Aram Khachatryan’s option

[MosJan]

COMMUNIST SAYS SONG OF STRONGMEN WOULD MAKE ANTHEM OF ARMENIA

The leader of the Communist Party Ruben Tovmasyan thinks that under the present government of Armenia the song of the strongmen (“Vot Takaya Dolya Vorovskaya”) could be national anthem of Armenia, and everyone would sing it except for the Communists.

 

With regard to the Commission on the Anthem of Armenia, Mr. Tovmasyan said, “Look at them, Aram Khachaturyan’s work is in the fourth place. I wonder who is in the first place.” On learning from the news reporters that Tigran Mansuryan’s work is in the first place, he added, “Mansuryan and Amirkhanyan should have been more modest.”

 

The Communists think that all this fuss about changing the anthem is a disgrace for people, and the national anthem should not have been discussed at all. Ruben Tovmasyan says they conducted a survey among 1014 people and only 30 people said they are against the anthem of Soviet Armenia by Aram Khachaturyan.

 

In case the old anthem is changed, the Communists accept the music by Aram Khachaturyan with new lyrics, although he says, “Sarmen’s lyrics have prospect.” If it is not chosen either, let Mikhael Nalbandyan’s anthem remain. His poem “Freedom” would be enough to recognize him as Mikhael Nalbandyan.

[hayemyes]

I find it's a disgrace to decide to change our national anthem. It reflects the tenacity of the armenian people through all those soviet union years. I sincerely don't understand what's the point or the reason behind all the stir. And I wouldn't even take Edmond Y. Azadian's article on the matter just a bit seriously, since it lacks any kind of impartiality and neutrality. It is evident that he is anti-Dashnak, and perhaps pro-ADL (Armenian Democratic Liberal party), which I'm not saying is necessarily a bad thing (since everyone is entitled to their honest opinions and interests); however, I find it's a shame that so many people forget or rather pretend to forget the work that the ARF has done in the history of our people. I wouldn't be surprised if i start getting bashed for this statement right here, however even though I try to remain neutral in armenian political parties, it is important to recognize the contribution of each and everyone of them before criticizing. We all agree that if the first republic of armenia didn't exist back in 1918, we might have not had a republic today. And it was primarily the ARF who created that republic, even ADL personality Edmond Y. Azadian recognizes that. And yet, he manages to depict that same organization which is partly responsible for us having a country today as a mean monster whom everyone should hate. I don't see the relevance of including references to the ARF in this article of his. If he thinks he's fulfilling his inner desires to destroy this or that political party or give it a bad image by changing a national anthem which this party promoted at some point is ridiculous.

[ED]

what a stupidity, so, let me get this streight!

we have solved all of our National problems and the only thisng left was the National antham?

but, I hapened to agree with Tovmasyan for being sarcastic.

 

since dodi gago is the head of the olympic commity the song dolya varavtskaya is very sutable

[Arpa]

Have we not talked enough about this subject?

Shall we keep talking about it until ther is no more "mer Hayrenik"?

TYPICAL!!

How many factions, so called “political parties” in Armenia?

65? More?

A country of less than 3,000,000 with 65 and more so called parties? As opposed to US, a country of more than 300,000,000, count the zeroes, has only two parties. OK, I lied. Maybe three, one for every 100 million?

The issue here is replacing that so called Mickey Mouse “anthem”. Who cares if it is replaced by “Sovetakakan Azat Ashkharh” or some other garbage. We know that it ill be challenged when we have a Third Republic dominated by the likes of Khoja/AmericaHye anyway.

Get it going already!

Except, anything but that ditty “Mer Hayrenik ,TSHVAR ANTER” A “miserable” excuse for an “anthem”.

Yeah, yeah. I know. It is not “tshvar anter” anymore. You could have fooled me! No matter what words you may substitute, to me it is still “Mer Hayrenik tshvar anter”. Is there a subconscious truth here?

No matter what you replace it with. For all I care we may choose to replace it with “Ankara, Ankara guzel Ankara”. Even that may have more poetic and musical merit.

 

GET RID OF THAT MISERABLE EXCUSE OF A NATIONAL ANTHEM ALREADY!!!

[hayemyes]

I still don't understand the point of changing the anthem...can anyone explicitly explain what the reason behind this whole thing is? Is it the fact that the ARF instaured this anthem first and they don't want the anthem to be related to any party or what?

And why change this anthem saying that it used to have the words "tchvar anter" if replacing it with the previous soviet anthem is fine? Old music or old lyrics being sovietic is the same...

[Arpa]

I still don't understand the point of changing the anthem...can anyone explicitly explain what the reason behind this whole thing is? Is it the fact that the ARF instaured this anthem first and they don't want the anthem to be related to any party or what?

And why change this anthem saying that it used to have the words "tchvar anter" if replacing it with the previous soviet anthem is fine? Old music or old lyrics being sovietic is the same...

What is there to not understand?

Don't you understand, whether it was a Dashnk tune or not, that this MICKEY MOUSE words and music is just a MISERABLE ditty, an Italian nursery rhyme cum MISERABLE words by Nalbandian(whoever said Nalband-oghlu was Armenian in the first place? :00ps:, Will I ever be crucified for that!. A words and music(?) not even fit to be an anthem for Bangladesh?

Can we we have some poetic words and majestic music instead??!!

Even I can compose better anthemal words and music.

Please! Let us not play politics. Let us concentarte on esthetics and musical poesy.

Edited August 24, 2006 by Arpa

[hayemyes]

Well, being a musician myself, i can understand that the music is rather simple, as for the words, theyre ok but could be better, i agree...however, this anthem reflects history, and that is the key element in my argument

as for the political aspect of my post, its just in response to the article by Edmond Y. Azadian which is filled with biased thoughts...

[Arpa]

Well, being a musician myself, i can understand that the music is rather simple, as for the words, theyre ok but could be better, i agree...however, this anthem reflects history, and that is the key element in my argument

as for the political aspect of my post, its just in response to the article by Edmond Y. Azadian which is filled with biased thoughts...

What "history"?

That we are "tshvar anter/ miserable and orphaned"?

As to music.

You call that "music"?

Whatever happened to Komitas. Khachaturian, Beethoven and Mozart/Tigranian, Chouka(j)ian, Mirzoyan, Mansourian, Loris Jknavorian (or is he peroccupied with Rostam and Sohrab)? Harutyunian et al?

Are we at the mercy of Italian childish nursery rhymes again?

How is Torna Sorriento, Funiculi Funicula, La Donna e Mobile, and Volare and Tarrantella?

Shall we all join in singing "Santa Lucia" or "Video mare, quanto bello"?

[hayemyes]

The first republic should be easy to remember...we must understand that in the situation in which its founders were at that point, in the urgency to build the republic while the opportunity was there, no one had the time or perhaps the skills to make a public competition to decide what anthem to choose.

And i don't see how rational it is to use Mozart's or Beethoven's works to compose our anthem.

I simply find that there are more urgent needs in Armenia than trying to find a national anthem , especially when we already have one that we have used for so long and does the job, at least for now.

Besides, I find that these competitions that are held today to choose an anthem are as rigged as are the elections in Armenia and don't reflect the nation's image. Also, the Diaspora isn't even taken into account. Why is the Diaspora there? To collect money, that's it?

And I find it really stupid to even consider the former anthem (soviet union) as a candidate. It's like setting a double standard. We wnt to change the current anthem cuz the music is too simple and the words come from a previous era, whereas we're considering using music from that same previous era...

[MosJan]

PUBLIC HEARINGS FOR NATIONAL ANTHEM OF ARMENIA NOT ORGANIZED

 

The Armenian chamber and philharmonic band prepares the songs chosen as the first 5 choices for the national anthem of Armenia, Gayane Durgaryan, press service head of ministry of culture and youth affairs told Panorama.am. The authors of the selected songs are Tigran Mansuryan, Yervand Yerznkyan, Edgar Hovhannisyan, Aram Khachatryan and Robert Amirkhanyan. When the songs are ready, they will be presented for public judgment. According to initial decision, the hearings must be conducted late August. Today is August 25 but the songs are not ready yet. It is also not clear what funds will be used to organize the hearings. Most probably, the competition committee will reach a cabinet decision. /Panorama.am/

[karakash]

I still don't understand the point of changing the anthem...can anyone explicitly explain what the reason behind this whole thing is? Is it the fact that the ARF instaured this anthem first and they don't want the anthem to be related to any party or what?

And why change this anthem saying that it used to have the words "tchvar anter" if replacing it with the previous soviet anthem is fine? Old music or old lyrics being sovietic is the same...

 

Azadian is a hard core ramgavar-agbu man from the detroit area. All he does in that article is take swipes at LTP and the ARF and even the late Karekin I... I have no idea how bringing in Karekin has anything to do with changing the national anthem - except that he's taking swipes at tashnags... If he had a quarter of Karekin's intellect, he would not have written that article. Funny, because I know hard core tashnags who blamed LTP for everything - first they took our flag, then they took our anthem, and finally they took our vehapar... Keep the anthem, keep the flag, keep the emblem - i only wish we could bring back Karekin.

[hayemyes]

Azadian is a hard core ramgavar-agbu man from the detroit area. All he does in that article is take swipes at LTP and the ARF and even the late Karekin I... I have no idea how bringing in Karekin has anything to do with changing the national anthem - except that he's taking swipes at tashnags... If he had a quarter of Karekin's intellect, he would not have written that article. Funny, because I know hard core tashnags who blamed LTP for everything - first they took our flag, then they took our anthem, and finally they took our vehapar... Keep the anthem, keep the flag, keep the emblem - i only wish we could bring back Karekin.

 

couldnt have said it better, i agree

[Yeghishe_Charents]

Just to say something "Mer Hayrenik" was written by Mikael Nalbandyan, so the first article is kind of wrong, but otherwisei cant say whether a new song will do any good whatsover.

[MosJan]

Sing Along. Or Not.: Debate still the loudest tune in selection of anthem

By Gayane Abrahamyan

ArmeniaNow reporter

Since announcing competition a few months ago for a new Republic of Armenia anthem the 25-member contest commission has received 83 submissions from noted composers and unknown artists.

 

Last week the five pieces short-listed for further consideration were submitted for public judgment.

 

David Hovhannes left the selection committee in a huff.

Art authorities and politicians became as animated and uncompromising in the discussion as in politics.

 

The commission itself was not without incident. Davit Hovhannes, a writer and commission member, felt insulted and withdrew from the body. The Supreme Body of the Armenian Revolutionary Federation (ARF) in Armenia stated on September 1 it was suspending the activities of its member in the commission.

 

In defense of the current anthem, ARF submitted a draft law on “The Anthem of RA” recommending to keep “Our Fatherland” as the anthem.

 

“How can we choose the RA anthem using the same logic as at Eurovision or Pop Idol contests? This is not a contest for the best song, it should be formed during a certain period of time,” says Member of the National Assembly Spartak Seyranyan (ARF). “ ‘Our Fatherland’ has passed through wars, aspiring soldiers to heroism at the battles of Sardarapat and Van.”

 

No statements in defense of the current anthem had been made before the commission was formed. Even more, there were many who insisted on replacing it with the anthem of Soviet Armenia (in May some 37 art experts and representatives of intelligentsia appealed to the President to restore the anthem by Aram Khachaturian). (“New Tune for New Times”)

 

Only one commission member, Paruyr Hayrikyan, Chairman of the National Self-Determination Union, supported keeping the current hymn.

 

“The anthem should not be a matter of ambitious political speculations. Kocharyan dislikes the anthem the Armenian All-National Movement has adopted, but it’s not theirs,” says Hairikyan. “This anthem has a history; we have won and celebrated our victories with it.”

 

Selecting a new anthem became a matter of other speculations, besides political.

 

Hovhannes said he left the commission because of an atmosphere of injustice.

 

“Two of the five options short-listed for the second tour are criminal. I couldn’t work in those conditions,” says Hovhannes, referring by “criminal” to the lyrics for Khachaturian’s anthem, written by Arsen Soghomonyan.

 

He believes it was chosen because Soghomonyan is the Ministry of Culture’s Head of Youth Strategy Department.

 

The second “criminal” piece belongs to Ararat B (pseudonym) for Yerznkyan’s music.

 

Hovhannes is confident the man behind pseudonym Ararat B is Razmik Davoyan, a writer and President’s former advisor, who was a member of the commission and had no right to participate in the contest.

 

“For three months I had been asking who was behind that Ararat B, so when his lyrics were short-listed it became extremely important for me to identify the author. But my questions remained unanswered, so I slammed the door and left,” says the writer.

 

ArmeniaNow made numerous attempts to get comments on the matter from Razmik Davoyan. Each time, he hung up the phone after hearing the question.

 

Composer Robert Amirkhanyan is also discontent with the contest. He believes it was a mere formality, since there had been ideas of restoring Khachaturian’s anthem even before the competition.

 

“This was not a contest, but a show,” says Amirkhanyan, the Chairman of Armenia’s Union of Composers. “It was a mistake to adopt this four-bar terrible thing 15 years ago. Another big mistake will be to adopt the Soviet one now.”

 

“Khachaturian was renowned not for the anthem, but for pieces like ballets ‘Spartak’ (‘Spartacus’) or ‘Gayane’. His anthem met the requirements of social realism, but it’s not fit for today’s Armenia,” says Amirkhanyan, insisting there are many people now who promote Khachaturian’s option on purpose to hinder other authors.

 

Doctor of Arts Henrik Hovhannisyan believes an anthem cannot be chosen in a short period of time.

 

“Even the desire to have an anthem by the Day of Independence (September 21) is not a reason to make a decision so quickly. And we can’t adopt Khachaturian’s anthem. No matter how great or talented his music is, it will bring back our political past,” insists Hovhannisyan.

 

To engage the society into the discussions, for the last two weeks the Ministry of Culture and Youth Issues has been accepting written comments from citizens on five anthem options.

 

“We get 4-5 letters per day. I think the citizens are not very active as opposed to the media,” says Gayane Durgaryan, the Ministry of Culture’s Head of Public Relations Department.