Ashot Posted May 7, 2008 Report Share Posted May 7, 2008 Մայրս Գլխիս վերև ամեն գիշեր Մի թռչուն է թառում լռին. Ես չգիտեմ՝ թե ինչպես է Գալիս, թառում իմ սնարին: Ճերմակ է նա, փրփուր-փետուր, Կարծես լույսի ալիք է ջինջ, Որ քշել է մութը մրուր Մենանոցիս ծոցը աննինջ: Թառում է նա տխուր ու լուռ, Գթոտ աչքով ինձ է նայում. Զուր եմ հայցում նրանից լուր ՈՒ նայվածքս վար է սահում... Երբ ուզում եմ տեսնել կրկին՝ Էլ ոչ նա կա, ոչ էլ իր չուն, ՈՒ թռել է դեպի երկինք Իմ կաթոգին մայրը՝ թռչուն: Քույրս ՈՒնի մի դեմք՝ ասես լուսին՝ Շուրջը երկու ամպ-խոպոպիկ. Վարսերի հետ սափորն ուսին՝ Գնում է նա ոտաբոբիկ: Ժպիտ ունի հոնքերի տակ,- Ամպի տակի շողն է հրե.- Ինքն էլ այնքան նուրբ է, հստակ, Որ տեսնում ես իր մեջ իրեն: Աղբյուրի մոտ կանգնած անհարց Նայում է նա ջրին այն ջինջ, Նախ ժպտում է, ապա հանկարծ Խառնում ջրին ծիծաղ ու ճիչ... ՈՒ փրփրում են ծիծաղ ու ջուր... Հրա՜շք, ինքն էլ քողվեց ամպով, Դարձավ ճերմակ-ճերմակ փրփուր... Ափին մնաց դատարկ սափոր: Մայրենի հող Մայրենի հող, տաք, կենդանի մարմնի պես, Դու չմեռնող արյունակից դարավոր. Սիրում եմ քեզ, սիրում եմ քեզ, սիրում եմ քեզ Ինչպես քրոջ, ինչպես կնոջ, ինչպես մոր: Քո մեջ կա հին այնքան արյուն և աճյուն՝ Իմ արյունից, քո բույրից եմ զգում այդ. Քո աղբյուրներն իմ լեզվով են կարկաչում, Դու հավերժ մայր, գեղեցկուհի մանկամարդ: Ծաղիկներդ շշնջում են, բուրում սեր, Ավանդում են հին կտակդ քարերն ինձ. Այգիներդ, ուր սիրում եմ երազել, Հյութն ու համը բերել են հին դարերից: Դու իմ սերը հատուցում ես քո սիրով. Ես՝ քեզանով, ինձանով ես դու մնում. Ես իմ կյանքով, իմ իղձերով, հույսերով Սնում եմ քեզ, ինչպես դու ես ինձ սնում: Ես քո մեջ եմ գտնում կյանքում ամեն բան Քեզանով եմ ես երջանիկ և հարուստ. Ես՝ անցավոր, դու՝ հավերժող աներկբա, Սոսկ քո մեջ է անմահությունս անկորուստ: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.