Hayreniq

[Ashot]

ՀԱՅՐԵՆԻՔ

 

Անցած դարերին հայացքըս հառած` նայում եմ հեռուն,

Մեր ժողովրդի ոլորապտույտ մեծ ճանապարհին,

Արարատի պես հավիտենական ու մտախոհուն`

Հառնում են իմ դեմ մեր պապերը հին:

Ահա սարից-սար, աշխարհից-աշխարհ թափառ, դեգերուն,

ՈՒրարտու երկրի գարնան գունեգեղ արևածագին`

Ելնում է իմ դեմ նախահայրը` շանթը աչքերում,

Վիշապակործան աղեղը ձեռքին:

Որպես փառապանծ դյուցազուն կանգնած Սիփանոս լանջին

Դյութված, կախարդված դիտում է ծփուն ծովը Բզնունյաց,

Առատ ըմպում է անկախ վայրկյանի հրճվանքն առաջին,

Ձյունոտ լեռների կախարդանքն անանց:

Թողած արևշատ երկիրն արգավանդ, հողը հայրական,

Անսանձ տարերքի զարկին մատնելով տուն ու ընտանիք,

Նետահարելով բռնակալ Բելի սիրտը դիվակում`

Որոնում է նա ազատ հայրենիք:

Թշնամու գլխին, որպես մահաբեր փոթորկածին շանթ,

Ահեղ իջնում է հայրենապաշտպան թուրը Վարդանի,

Որ իր արյան մեջ տապակվի անվերջ բռնապետը ժանտ,

ՈՒ ազատ շնչի հողն Հայաստանի:

Տեսնում եմ` հեծած Քուռկիկ Ջալալին, ձեռքին կայծակ-թուր,

Կռիվ ե գնում Դավիթը ընդդեմ Մսրա Մելիքի,

Զարկում է, զարկվում Սասնա կորյունը` հզոր, քաջակուռ`

Հանուն հարազատ իր հայրենիքի:

Մեռնում է Դավիթ` սուրբ հայրենիքի կարոտն իր սրտում,

Եվ այդ կարոտը անցնում է անվերջ սերնդից-սերունդ,

ՈՒ սերունդներից, որպես անմարում, անմահ սրբություն`

Ժառանգում է մի ամբողջ ժողովուրդ:

Մահճակալը լացող հորովելով է դաշտերն ակոսում,

Ապառաժի դես մեջքին նստել է օտարը դժնի,

Հնձվորի աչքից ոսկի հասկերին արցունք է հասնում, -

Հայրենիք, ազատ հայրենիք չունի:

Պանդուխնտ հյուծվում է օտարության մեջ գիշեր ու ցերեկ,

Կարոտով դիմում երկնքով անցնող ամեն թռչունի,

Հոգու հույզերից հորինում է նա աղեկտուր երգ,

Հայրենիք ,ազատ հայրենիք չունի:

Եվ բազմաքարքար մեր ժողովուրդը դարեր անդադրում

Մի երազ ուներ` ամենից շքեղ, վար' ու գեղեցիկ,

Այս արևի տակ, արևափափագ անծիր աշխարհում

ՈՒնենալ մի շեն, ազատ հայրենիք:

ՈՒ գալիս էին, անվերջ հաջորդում սերունդ-սերնդին.

Բայց անկատար էր մնում երազն այդ` այրող ու անշեջ,

Ե վ աշխարհում լոկ տոկուն, անկոտրում մեր ժոգովրդին

Հայրենիք տվեց Հոկտեմբերը մեծ:

Մեր սիրտը թնդաց, մեր կյանքը դարձավ խորն ու իմաստուն,

Փռվեց, մեծացավ, օվկիանոս կտրեց մեր լիճը փոքրիկ,

Ողբի ու ուրբի երկիրը դարձավ հերոսների տուն,

Ծնվեց մի ազատ, անպարտ հայրենիք: