Ashot Posted May 7, 2008 Report Share Posted May 7, 2008 ԿԵՆՍԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ Նաիրի Զարյան (1900-1969) Նաիրի Զարյանը (Հայաստան Եղիազարյան) ծնվել է 1900 թվականին, Արևմտյան Հայաստանի Վանի վիլայեթի Խառակոնիս գյուղում: Ծանր է նրա մանկությունը: 1915 թվականին, թուրքական յաթաղանից հալածված, հազարավոր հայրենակիցների հետ միասին, Զարյանը գաղթում է Արևելյան Հայաստան, ապրում է որբանոցում: Իր հայրենիքում սովետական կարգեր հաստատվելուց հետո է միայն նրան հաջողվում ստանալ համալսարանական կրթություն և դառնալ ճանաչված գրող: Զարյանին Հռչակ բերեցին նրա մի շարք լավագույն բանաստեղծությունները, “Ռուշանի քարափը” (1930) պոեմը և “Հացավան” (1937-47) վեպը, իսկ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին նրա ստեղծագործությունները հայրենասիրական կրակ վառեցին ընթերցողների սրտում, օգնեցին ապրել ու հաղտել թշնամուն: 1941-1945 թվականներին Զարյանը հրատարակեց “Մարտակոչ” (1941), “Շիրակաց հոգով”, “Վրեժ” (1942), “Լսեք դարեր” (1942) ժողովացուները: Այդ շրջանի հիանալի գործերից են “Ձայն հայրենական” " (1943) պոեմը և “Արա Գեղեցիկ” (1944 թ.) դիցավեպական ողբերությունը , որը պատմում է հայոց թագավոր Արա Գեղեցիկի և Ասորեստանի թագուհի Շամիրամի պայքարի մասին։ Արա Գեղեցիկը, մերժելով իր հայրենիքը նվաճել ցանկացող Շամիրամի սերը, կռվի է ելնում նրա բանակի դեմ և հերոսաբար զոհվում։ Զարյանի դրամատիկական երկերից ուշագրավ են “Աղբյուրի մոտ” (1948) և “Փորձադաշտ” (1950) կատակերգությունները, որոնք գրված են ետպատերազմյան տարիներին: Նրա լավագույն գործերից է նաև “Հայերեն” բանաստեղծությունը գրված հայրենասիրական զգացումով: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.