Ashot Posted April 16, 2008 Report Share Posted April 16, 2008 ԳԱՐՆԱՆ ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆ Մի՞տդ է գալիս մեր քեֆն, ընկեր, Այն ճյուղալի ծառի տակին, Երբ գնացինք դիմավորել Նոր գարունքին ու նոր կյանքին։ Այն լավ օրից տարիք անցած, Ես այն ճամփով անցնում էի, Եվ ականջիս դիպավ հանկարծ Մեր աղմուկը ուրախալի... Պարզ ու որոշ ես լըսեցի Այն կենդանի ձայներն, ընկեր. Շըրըխկոցը բաժակների, Աշխույժ ծիծաղ, ճառ ու երգեր... Ու սրտաթունդ վեր նայեցի. Բայց կարոտած աչքիս առաջ Դաշտում դալար ու ամայի Մեր հին ծանոթ ծառն էր կանաչ։ Լուռ ու դատարկ մարգի վրա Մենակ կանգնած մընում էր նա, Նա էլ, կարծես, բան էր հիշում Եվ տխրալի ձայնով շըրշում... Մի՞տդ է գալիս մեր քեֆն, ընկեր, Այն ճյուղալի ծառի տակին... Բայց, ո՞վ գիտի, ո՞ւր ես ընկել, Եվ կըտեսնե՞նք միմյանց կըրկին։ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.