Ashot Posted April 16, 2008 Report Share Posted April 16, 2008 ՄՆԱՍ ԲԱՐՅԱՎ Առտու մը դեռ մթնշաղ՝ Կը ծավալեր շող ու շաղ, Ծաղկանց մեջ քեզ տեսա ես, Կը ժըպտեիր լուսնո պես: Աչերդ սիրո ատրուշան, Մատներդ էին գիրգ շուշան, Այտերդ վարդի նոր թերթեր, Նայվածքեդ ծներ նոր եթեր: Սիրտըս թըռավ ոտքիդ տակ, Սիրեցի քեզ, իմս հրեշտակ... Սիրով եղան ձյուն մազեր, Ըսին՝ կյանքը երազ էր: Մինչդեռ դու չես սիրեր զիս, Մ'իշխեր գոնե տկար սրտիս. ՈՒր որ երթամ դեմքդ ինձ հետ՝ Նայվածքդ չէ այդ... մահո՜ւ նետ: Երբ անտառի խորն նըսեմ Կերթամ լալ՝ լուռ մենաճեմ, Դարձյալ հոն կգտնես զիս, Տերևներեն կը խոսիս: Երբ առվակին եզերքը՝ Նըստիմ սփոփել իմ վերքը՝ Դարձյալ դու կը գտնես զիս, Ալյաց մեջեն կը ժպտիս: Երբ լեռները կը փախչիմ՝ Որ չը տեսնեմ քեզ՝ հանգչիմ, Հողմույն մեջեն կը խոսիս, Թե՝ դու բնավ չես սիրեր զիս: Լուսնի լույսով գիշերը Երբ ցողեն իմ աչերը, Դարձյալ դու կը գտնես զիս, Աստղերուն մեջ կը ժըպտիս: Իսկ գերեզման երբ մտնեմ, Քեզ հոն պիտի չը գտնեմ... Մնաս բարյա՜վ... հայուհիս, Անգո՜ւթ, արցունք մ'ալ չունիս: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.