Loosavorchi Kantegh@

[vartahoor]

ԼՈՒՍԱՒՎՈՐՉԻ ԿԱՆԹԵՂԸ

(Դասական Ուղղագրութեամբ)

Յովհաննէս Թումանեան

 

Կէս գիշերին կանթեղը վառ

Կախ է ընկած երկնքից ,

Լուսաւորչի կանթեղն անմար

Հայոց մթնած երկնքից:

 

Կախ է ընկած առանց պարան

Արագածի կատարին,

Ու սեղանից հսկայական

Լոյս է տալիս աշխարհին:

 

Լոյս է տալիս երկար դարեր

Ու վառւում է միշտ անշէջ

Սուրբի մաքուր արցունքները

Եուղի տեղակ նրա մէջ:

 

Ոչ մարդկային ձեռք կհասնի

Էն ահաւոր բարձունքին,

Եւ ոչ քամին կհանգցնի`

Վիշապ-քամին ահագին:

 

Երբ պատում է մութ խաւարը

Չընաշխարհիկ մեր երկրին,

Երբ տիրում է ահն ու վախը

Թոյլ կասկածոտ սրտերին,

 

Ով անմեղ է, լիքը սիրով

Ու հավատով անսասան,

Ով նայում է վառ յոյսերով

Դէպի Հայոց ապագան, -

 

Նա կտեսնի Էն մշտավառ

Ջահը կախւած երկնքից,

Ասես` աստծոյ աչքը պայծառ

Հըսկում է ցած երկնքից;

 

 

 

ԼՈՒՍԱՎՈՐՉԻ ԿԱՆԹԵՂԸ

(Նոր Ուղղագրությամբ)

Հովհաննես Թումանյան

 

Կեսգիշերին կանթեղը վառ

Կախ է ընկած երկընքից ,

Լուսավորչի կանթեղն անմար

Հայոց մըթնած երկընքից:

 

Կախ է ընկած առնանց պարան

Արագածի կատարին,

Ու սեղանից հսկայական

Լույս է տալիս աշխարհին:

 

Լույս է տալիս երկար դարեր

Ու վառվում է միշտ անշեջ

Սուրբի մաքուր արցունքները

Յուղի տեղակ նըրա մեջ:

 

Ոչ մարդկային ձեռք կըհասնի

Էն ահավոր բարձունքին,

Եվ ոչ քամին կըհանգցընի`

Վիշապ-քամին ահագին:

 

Երբ պատում է մութ խավարը

Չընաշխարհիկ մեր երկրին,

Երբ տիրում է ահն ու վախը

Թույլ կասկածոտ սըրտերին,

 

Ով անմեղ է, լիքը սիրով

Ու հավատով անսասան,

Ով նայում է վառ հույսերով

Դեպի Հայոց ապագան, -

 

Նա կըտեսնի Էն մըշտավառ

Ջահը կախված երկընքից,

Ասես` աստծո աչքը պայծառ

Հըսկում է ցած երկընքից;