Armenak Posted December 17, 2007 Report Share Posted December 17, 2007 This was originally posted by Arpa in a Hovhannes Toumanian thread. Decided to post it here, where it belongs. ԻՄ ՄԱՀԸ Պետրոս Դուրեան 1871 Եթէ դըժգոյն մահու հրեշտակ Անհուն ժպտով մ իջնէ իմ դէմ… Շոգիանան ցաւքս ու հոգիս, Գիտցէք որ դեռ կենդանի եմ: Եթէ սընարըս’ իմ տիպար Մոմ մը վըտիտ ու մահադէմ Ո~հ, նըշուլէ ցուրտ ճառագայթք, Գիտցեք որ դեռ կէնդանի եմ: Եթէ ճակտովս արտոսրազոծ Զիս պատանի մէջ ցուրտ զերթ վէմ Փաթթեն, դընեն սեւ դագաղը, Գիտցեք ոտ դեռ կենդանի եմ: Եթէ հնչէ տըխուր կոչնակ’ Թրթռուն ծիղաղն մահու դժխեմ, Դագաղս առնէ իր յամըր քայլ, Գիտցեք որ դեռ կենդանի եմ: Եթէ մարդիկ այն մահերգակ’ Որք սեւ ունին եւ խոժոր դէմ’ Համասըփռեն խունկ ու աղոթք, Գիտզեք որ դեռ կենդանի եմ: Եթ’ յարդարեն իմ հողակոյտ, Եւ հեծեծմամբ ու սըգալէն Իմ սիրելիքը բաժնըւին, Գիտցեք որ դեռ կենդանի եմ: Իսկ աննըշան եթէ մնայ Երկրի մէկ խորշն հողակոյտն իմ, Եւ յիշատակս ալ թառամի, Ա~հ, այն ատեն ես կը մէռնի’մ…: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.