Jump to content


Photo

VAHAN TERIAN


  • Please log in to reply
52 replies to this topic

#41 Ani

Ani

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,656 posts
  • Gender:Female
  • Location:Yerevan, Armenia

Posted 13 December 2007 - 12:49 AM

Մոռանալ, մոռանալ ամեն ինչ,
Ամենին մոռանալ.

Չսիրել չխորհել, չափսոսալ--
Հեռանա՜լ...

Այս տանջող, այս ճնշող ցավի մեջ,
Գիշերում այս անշող
Արդյոք կա իրիկվա մոռացման
Մոռացման ոսկե շող...

Մի վարկյան ամենից հեռանալ,
Ամենին մոռանալ.--

Խավարում, ցավերում քարանալ
Մեն-Միայն...

Մոռանալ, մոռանալ ամեն ինչ.
Ամենին մոռանալ.

Չսիրել, չտենչալ, չկանչել
Հեռանա՜լ...

Edited by ANI, 13 December 2007 - 01:24 AM.


#42 Eva

Eva

    Member

  • Members
  • PipPipPip
  • 476 posts
  • Gender:Female
  • Location:hopeland

Posted 02 March 2008 - 06:35 PM

Teryan

#43 Em

Em

    Em

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,371 posts
  • Gender:Female

Posted 28 April 2008 - 02:24 AM

ԿՈՒՅՐ ԼԻՆԵԼՈՒ ՑԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ

Ես գիտեմ հիմա.— ամենքի նըման
Մի սովորական աղջիկ էիր դու.
Ես էի պճնել փայլով դյութական
Գորշ պատկերը քո կյանքի և հոգու։

Ես էի լցրել տխրությամբ սիրուն
Քո փոքրիկ սրտի դատարկը անգույն,
Լուսավառել իմ ըղձերի հեռուն
Չնչին օրերիդ մանրահոգ կյանքում։

Ու գիտեմ հիմա.— մի սովորական
Աղջիկ էիր դու, նըման ամենքին.—
Ա՜խ, երանի չէր բյուր և բյուր անգամ,
Որ կույր ու անգետ լինեի կրկին։

Edited by Em, 28 April 2008 - 02:30 AM.


#44 Em

Em

    Em

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,371 posts
  • Gender:Female

Posted 28 April 2008 - 02:26 AM

ՑՆՈՐՔ

Ինձ չես սիրում, ուրիշին,
Ուրիշին ես սիրում դու —
Եվ անզոր է ու չնչին
Քո դեմ տանջանքն իմ հոգու։

Դու անցնում ես ամեն օր,
Անցնում՝ ինձ չես նկատում,—
Եվ դարձել եմ ես սովոր
Քամահրանքիդ անհատնում։

Քեզ խոնարհ՝ ամեն անգամ
Գլուխ եմ տալիս խոնարհ,
Բայց ես աղքատ եմ այնքան,
Այնքան թշվառ քեզ համար։

Ամենքինն ես, իմը չես,
Ամենքին ես սիրում դու.
Ա՛խ, ոսկով են գնում քեզ,
Անհաս ցնորք իմ հոգու...


#45 Em

Em

    Em

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,371 posts
  • Gender:Female

Posted 28 April 2008 - 02:29 AM

ՀՈՒՇԵՐ

Մենակության մեջ, գիշերում անքուն,
Հիշում եմ կրկին դաշտերը անծայր,
Արտերի ծովը ոսկեղեն, ծփուն —
Երեկոների հանգիստը պայծառ։
Եվ իջնում է մի անսահման թախիծ...
Հիշում եմ նորից օրերըս մեռած,
Տխրություններըս անուշ ու անբիծ
Եվ ընդմիշտ անդարձ անուրջ ու երազ։
Հիշում եմ խոսքեր, ակնարկներ անձայն,
Մի լուսե պատկեր —ցնորք աղջկա,
Այն ամենը, որ երազ էր միայն,
Այն ամենը, որ չըկա՜ր ու չըկա՜...


#46 Em

Em

    Em

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,371 posts
  • Gender:Female

Posted 28 April 2008 - 02:32 AM

...

Դու գալիս ես մութ գիշերապահին
Եվ լինում ես լուռ.
Ես չեմ հիշեցնում ցնորքներըդ հին,
Չեմ վրդովում քեզ խոսքերով տխուր։

Ես հասկանում եմ քո խենթ աչքերի
Հըրեղեն լեզուն,
Խոնարհ եմ լինում ես, որպես գերի,
Եվ տրտմության սև խոսքեր չեմ ասում։

Վառվում է մոմը դողդոջ փայլերով
Հեռու անկյունում,—
Ելնումես անխոս, հպարտ քայլերով,
Մահապարտի պես այնտեղ ես գնում։

Եվ շշնջում է հագուստը թափվող
Վարագույրի մոտ, —
Փռվում է դառը ցնծության մի դող
Ու ողջ աշխարհը դառնում է աղոտ...

Կանգնում ես դու մերկ, թագուհիդ՝ խոնար
Իսկ ես՝ քո գերին.
Քո թագավորն ու դահիճն եմ խավար
Եվ սահման չըկա չար տանջանքներին...


#47 Em

Em

    Em

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,371 posts
  • Gender:Female

Posted 28 April 2008 - 02:36 AM

ՈՒՇԱՑԱԾ ՍԵՐ

Բուքն է լալիս. հողմ ու ձյուն,
Մառախուղ է և մշուշ. —
Ո՞վ է անվերջ հեծեծում,
Ո՞վ է կանչում այսպես ուշ։

Ո՞վ է շրջում անդադար,
Ու՞մ է կանչում հիմա նա,
Ես հեռու եմ, ես օտար,
Ասացե՛ք՝ թող հեռանա...

Ասացե՛ք՝ թող հեռանա.
Թող մոռանա ինձ հավետ,—
Անդարձություն է հիմա,—
Չկա դարձի արահետ։

Մեկը կորած շիրմիս մոտ
Հեկեկում է և երգում. —
Ո՞ւմ լացն է այն, ո՞ւմ ցավոտ
Երգն է ճերմակ մրրկում...

Իմ շիրիմը հեռավոր,
Ե՛վ մոռացված, և՛ մենակ,
Ո՞վ է հուզում մենավոր
Իր թախիծով շարունակ։

Օտար երկրի դաշտերում,
Ցուրտ գիշերում ձմեռվա
Ո՞վ է անքուն դեգերում,
Անվերջ սգում իմ վրա....

Edited by Em, 28 April 2008 - 02:37 AM.


#48 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alιp, Syrie

Posted 28 April 2008 - 09:46 AM

Ես էլ շատ հաւանեցի խոշոր տառերով գրածդ, մանաւանդ «Մահապարտի պես այնտեղ ես գնում» պատկերը:

#49 Em

Em

    Em

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,371 posts
  • Gender:Female

Posted 29 April 2008 - 03:54 PM

smile.gif The extra large fonts were not done on purpose. I meant to make them all one size (2) but it did not work out right.

And I despise editing, reformatting, correcting...I do that enought at work. So I left things as is. smile.gif

~

It never ceases to amaze me that a few words put together can convey so much emotion and meaning! That is why htey are masters of their craft! smile.gif




#50 Ani

Ani

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,656 posts
  • Gender:Female
  • Location:Yerevan, Armenia

Posted 18 July 2008 - 03:30 PM

Դու շրջում ես ամենուրեք, դու չըկաս,
Աներևույթ դու խոսում ես աշխարհում,
Հանկարծ, անկարծ շշնջում ես, որ կըգաս,
Հըմայում ես, կանչում, կանչում ու լռում.

Քնքուշաբույր ծաղիկների թերթերում,
Հույս դաշտերի խաղաղ նիրհող օվկիանում
Եվ աստղազարդ, խորհրդավոր գիշերում,
Եվ ջրերի արծաթաճոճ օրրանում։

Ամենուրեք մի կարոտ ես դու նետել,
Քո ըստվերն ես փռել անծիր աշխարհում,
Դու ես հյուսում աստղացանցը ոսկեթել,
Գիշեր ու զօր կյանքը դու ես զարդարում։

Եվ աշխարհի ուղիներում ես մոլոր
Թափառում եմ և որոնում տխրադեմ,
Լսում եմ քո ձայնը անուշ-լուսավոր,
Կանչում եմ քեզ, բայց անունըդ չգիտեմ։



***

Հեռու երկրի լուսե հովտում
Օրերն ուրիշ երգ են հյուսում.
Կյանքից հոգնած սիրտըս տրտում
Այն երկիրն է միշտ երազում...
Խաղաղությունն այն հեռանիստ,
Ուր մի ուրիշ արևի փայլ
Ծավալում է անանց հանգիստ
Եվ խնդություն մի անայլայլ,
Մի խնդություն մաքուր և խոր,
Ե՛վ անեզերք և՛ անվախճան,
Ուր քո սիրտը որբ ու մոլոր
Գրկում է մի ոսկե շրջան...


****

Արդյոք ո՞ւր ես դու... Ա՜խ, արդյոք դու ո՞ր
Ճանապարհների հեռուն ես մաշում.
Երջանի՞կ ես, թե՞ լուռ ու մենավոր
Անդարձ օրերի գարունն ես հիշում։

Արդյոք քո սրտում ի՞նչ հույս է փայլում,
Ո՞ր հողն է գգվում քայլերըդ փափուկ,
Ո՞ր ջուրն է արդյոք յուր լույս հայելում
Մեղմով փաղաքշում դեմքըդ խուսափուկ։

Արդյոք խաղա՞ղ Է սիրտրդ փոթորկոտ,
Արդյոք անցյալի լույսերը մեռած
Չե՞ն հուզում սիրտըդ, իմ հոգու կարոտ,
Իմ քնքուշ սիրած, իմ անդա՛րձ երազ։


*****

Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր,
Գիշերի պես խորհրդավոր.
Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ,
Որպես թովիչ իրիկնամուտ։
Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում,
Որպես գարնան մթնշաղում։
Քո աչքերում կա մի քնքուշ բախտի վերհուշ,
Արբեցումի ոսկե մշուշ։
Մոլորվածին անխոս կանչող փարոսի շող,
Քո աչքերը հոգի տանջող։
Ես սիրում եմ գգվող-անգութ աչքերըդ մութ,
Որպես գարնան իրիկնամուտ։

1904-1905

****

ՀՐԱՇՔ-ԱՂՋԻԿ
Հրաշք-աղջիկ, գիշերների թագուհի,
Ճառադայթող քո աչքերով դու եկար,
Ոսկե բոցով լցրիր հոգին իմ տկար,
Հրաշք-աղջիկ, ցնորքների դիցուհի...

Կախարդ լուսնի հրապուրող շողի պես
Դու ժպտացիր գուրգուրանքով սեթևեթ,
Ազատ սիրտըս շղթայեցիր առհավետ,
Հրաշք-աղջիկ, դո՛ւ, միշտ հաղթող ու միշտ հեզ։

Դու մի ցավոտ հիացումի երգ գիտես,
Քո ժպիտում կա խորհուրդի մի փայլանք,
Քո աչքերում կա մի անանց զմայլանք.
Դու չըմեռնող մի վայելքի խոսք գիտես...

Հրաշք-աղջիկ, անհայտ երկրի մանուշակ,
Գիշերային արեգակի ճառագայթ,—
Դու իջնում ես՝ կարող, որպես մահու խայթ,
Քնքուշ, որպես անդարձ բախտի հիշատակ...

1906

Երբ պայծառ օրըդ տխուր կըմթնի,
Եվ սիրտըդ կայրե թունավոր կասկած,
Վհատ սոսկումի տանջանքով կըզգաս,
Որ որոնածըդ բնավ չես գտնի...

Բայց դու կըգնաս, օ՜, դու չես կանգնի,
Վերջին լույսերը մեղմ կվախճանեն,
Վերջին հույսերդ կըդավաճանեն, —
Դու որոնածըդ բնավ չես գտնի...

Եվ երբ չի մնա ոչ մի հույս գաղտնի,
Սիրտըդ կըճչա, արդյոք ո՞ւր ես, կա՞ս,
Հողը կըգրկես և կըհեկեկաս. —
Ո՛չ,— կարձագանքվի,— բնավ չես գտնի...

1907


#51 Ani

Ani

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,656 posts
  • Gender:Female
  • Location:Yerevan, Armenia

Posted 09 February 2009 - 08:55 PM

Այսօր ՏԵրյանի ծննդյան 124 ամյակն է...



http://www.hayinfo.a...ideo/48040.html



#52 SAS

SAS

    -= Nobility =-

  • Members
  • PipPipPip
  • 656 posts
  • Gender:Male
  • Location:Moscow

Posted 10 February 2009 - 03:39 AM


Եղիշե Չարենց

ՎԱՀԱՆ ՏԵՐՅԱՆԻ ՀԻՇԱՏԱԿԻՆ

I

Վահա՜ն Տերյան, ինչպե՞ս երգեմ հիշատակը քո
Թող լուռ փռվի հիմա իմ դեմ անլույս երեկո:
Սրտիս վրա իջնի թող մութ մի ամպի քուլա,
Քամին բերե թող մահվան բոթ ու անձրևը լա:
Եվ թող թափվեն շուրջս աշնան տերևներ դեղին
Եվ զարդարեն, Վահա՜ն Տերյան, քո անցած ուղին:
Ու մշուշում տխո՛ւր երգով բյուրավոր զանգեր
Թող օրհներգեն թախիծը քո, իմ հեռու ընկեր...


II

Դու արդեն հեռացել ես, աշխարհում էլ չկաս դու,
Ու լռել է երգը քո արդեն հիմա,
Բայց զգում է սիրտս, որ նորից կգաս դու,
Երբ իջնի գիշերը ու անձրևը լա:

Երբ իջնի գիշերը ու անցած հուշերը,
Անցածի փշերը դառնորեն խոցեն —
Ո՛րբ, մենակ կգաս դու և կերգես քո սերը,
Որ վերջի՛ն մեր սերն է աշխարհում գուցե:

Որբ, մենակ կգաս դու և նորից քո երգը
Կվառե սրտում մեր կարոտանք ու սեր,
Անարև սրտում մեր կվառե քո երգը
Երազներ անմար ու ցնորքներ լուսե:

Եվ նորից կզգանք, որ մեր սրտին դու մո՛տ ես,
Մորմոքող հրի՜ պես մեր հիվանդ արյան,
Որ լուսե երգին քո մեր հոգին կարոտ է,
Օ, հեռու ընկեր իմ, օ, Վահան Տերյան...


IlI

Դու — լուսե, անցար ու չկաս:
Դու — թեթև, անմարմին, անծիր:
Դու ուրի՛շ խնդության երազ:

Դու սրտում մեր ընդմիշտ վառեցիր
Կրակներ անմար ու թաքուն:
Փռեցիր լուսավոր գանձեր:

Եվ երբե՜ք, երբեք չի աղոտի
Քո կանթեղը խավար մեր հոգում, —
Քո կանթեղը — հեռո՛ւ կարոտի:

1920

***
ՄԵՌԱԾ ՊՈԵՏԻՆ

Նրանք ասում են, որ դու անցել
Ու հնացել ես, ու հեռացել,
Որ լքել են քեզ ու մոռացել
Օրերում այս խենթ ու դարձդարձիկ.
Բայց տե՛ս - կանչում է ահա մի ձեռ
Եվ մի սիրտ, որ քեզ սիրում է դեռ.
- Վերադարձի՛ր, օ, վերադարձի՛ր․․․

- Վերադարձի՛ր, օ, մենք քեզ կտանք
Թե՛ սեր, թե՛ հուրեր, թե՛ խնդություն․
Ինչպես սիրած մի թափառական
Դու կրկի՛ն, կրկի՛ն կմտնես տուն․․․
Կգգվի դեմքիդ քամի մի զով,
Օրերի շունչը, արդեն հնչե՜ղ,
Կլցնի հոգիդ անհուն հույզով -
Ու նո՜ր, նո՜ր երգեր կներշնչե․․․
- Վերադարձի՛ր, օ, վերադարձի՛ր․․․

- Այն ճանապարհով, որով մի օր
Անցար սրտաբեկ ու գնացիր -
Անցան թափորներ արևավոր
Ու նոր բյուրավոր դռներ բացին․․․
Այն երկրում, ուր դու մի օր լացիր
Ու մորմոքացիր այն սեւ բոցում -
Ահա գարուններ արեւածին
Ու շռինդ, ու վառք, ու կառուցում․․․

- Վերադարձի՛ր, օ, վերադարձի՛ր․․․
1928





#53 Yervant1

Yervant1

    The True North!

  • Super Moderator
  • PipPipPipPipPip
  • 21,682 posts
  • Gender:Male

Posted 09 February 2015 - 11:37 AM

TODAY IS VAHAN TERIAN'S BIRTHDAY

11:42 09/02/2015 >> CULTURE

February 9 marks the birthday of great Armenian poet, lyrist and
public activist Vahan Terian.

Vahan Terian (January 28, 1885 - January 7, 1920) is known for his
sorrowful, romantic poems, the most famous of which are still read
and sung in their musical versions.

Terian was born in the Gandza Armenian village of Javakheti region in
Russian Empire (now in Georgia). Schooled in Tiflis, he then studied
at the Lazarian College in Moscow, where he was exposed to symbolism
and joined the Russian Social Democrats. He was jailed by Czarist
police for his political activity.

He published his first book of poems, "Dreams at Dusk", in 1908,
which made him an immediate sensation, Hovhannes Tumanian calling
him the most original lyric poet of his age. He later published
"Night Remembrance", "The Golden Legend", "The Return", "The Golden
Link", "In the Land of Nairi" (where the substitute the word 'Nairi'
for each instance where the word 'Armenia' would have suited), and
"The Cat's Paradise". His poems are filled with images of rain, mist,
pallid fields and shapeless shadows, symbols of sorrow, despair and
eventually, peace.

In 1913, Terian left Moscow University for the University of St.

Petersburg, where he majored in oriental languages, intensifying his
political involvement. After the revolution he became representative
of Armenians in the Ministry of Nations, personally working with
Lenin and Stalin. He died in Orenburg of tuberculosis shortly before
his 35th birthday. Each year there is a commemoration of his life
in Javakhk region (Akhaltsikhe and Akhalkalak), at Gandza village,
where he was born.

http://www.panorama....9/vahan-teryan/
 






0 user(s) are reading this topic

0 members, 0 guests, 0 anonymous users