Jump to content


Photo
- - - - -

Short Film On Armenian Genocide


  • Please log in to reply
92 replies to this topic

#81 Dave

Dave

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 1,011 posts
  • Gender:Male
  • Location:Laval/Montreal, Canada

Posted 28 August 2005 - 10:14 PM

QUOTE
Ararat was a phenomenal movie. And everyone backed Egoyan into a corner for it. You know why? Do you know how many non-Armenian critics exclaimed that it was preachy?! And let's look at the otherside. The entire Armenian community was pissed at him for not being preachy enough. Well, I can tell you, none of these people no a damn thing about Egoyan or even film for that matter. The Armenian community was so busy making Egoyan's movie for him that when it came out they were upset because it's not what they wanted. Little do they know that it would have been impossible for him to make the movie they wanted. It's Egoyan! Haven't any of these people seen his other movies?! Don't they realize that by making the movie they want he will undermine his entire career up until that point?! Egoyan is an artist true to himself and I love him for it because he didn't dumb himself down. That would have been very detrimental to all concerned. It's nothing new that people don't understand and don't appreciate the intellectual side of art.


I know, he made a modern movie about the Armenian genocide by using his own unique artistic style. He also won an award for Ararat.

But I don't think it has anything to do with ''preachy''-ness. If someone made a movie focused on 1915, it would have been more worthwhile. It's just my opinion...

And hey, I didn't say I hated the movie. smile.gif

QUOTE
I don't believe a movie will make any real impact,... it will be answered by McCarthys etc... what we need to do first, is a really good long and documented documentary with Fahrenheit 9/11 style, about the Turkish government denial, how it grants universities, corrupt researchers, double talks etc... Right now, such documentaries get many people attention, it IS in. We can even concentrat it on America and its role in this denial, to give of it a Fahrenheit 9/11 flavour. We are not ready for a movie, and a Hollywood style movie regarding the Armenian genocide will not work and will be a wasted money. A documentary will cost much much less, and will shut revisionists, while a movie can be easily termed as an undocumented propaganda... it will be answered by reffering to revisionists scholars, while a documentary will document the cases of such revisionist scholars, shutting the manipulators before they even attempt answering. We even have Hastert cases now.

It doesn't take much to make a good documentary, so we can pay a lot for the distribution to be sure that it will be played everywhere. That's what it really takes. When the times come, it will be the Oscar style movie. But it is still not the time for that.


A Fahrenheit 911-style documentary would be very interesting.
Araz Artinian - the one who made 20voices.com - has a documentary about the Armenian Genocide. It's called ''The Genocide in Me'', and it's a bit more about the influence of Genocide in her own life. It's coming out in Fall.

http://www.20voices.com/filmmaker.html

Edited by Dave, 28 August 2005 - 10:36 PM.


#82 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 29 August 2005 - 03:19 AM

QUOTE (Edward @ Aug 28 2005, 10:10 PM)
Anahid, dear,
My post was not directed to anyone, just my perspective on the subject smile.gif
by the way, welcome to Hyeforum!


OK Edward:

I understand. Anyway I still wanted to give my views on the subject. 'Eseh Yetvart gam Kerri yete jamanage kah ge baderazmis kou hogherout hamar'?

'Inch vor eh, Shenorhagal em ints pari yegar eselout hamar'. smile.gif

#83 Arvestaked

Arvestaked

    Aspiring Memetic Engineer

  • Members
  • PipPipPip
  • 751 posts
  • Location:Cacapoopoopeepeeshire

Posted 29 August 2005 - 11:19 AM

Braveheart-style... Fahrenheit 911-style...

Personally, I like that Egoyan makes movies in his own style and not someone elses.

#84 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 29 August 2005 - 09:37 PM

ՀՈՎԻՎԸ


Տարին անգամ մը միայն իր հոտին հետ գիւղ կռւ գար
Երբ ձիւնաբեր հովն արդէն խոտերուն կեանքը տկար
Լեռներուն վրայ խմած էր։ Խաշինքին էչքն հազիւ հազ
Կը տեսնէի՝ սարն ի վար, ես դեռ տղայ, վազն ի վազ
Դիմաւորել կերդայի հովիվն՝ որ պապս էր թիկնեղ։
Կը գըրկեր զիս, իշուկին կը նստեցնէր, ու մեկտէղ
Կը մտնէինք գիւղին մէչ, երբ իրիկուան աղոթքին
Կոչնակն ընդհատ կը հնչէր ծառերուն մէչ զովագին։
Օ՛հ, վերադարձն ի՜նչ քաղձր է երդիկին տակ գեղչկական
Ոչխարներուն՝ բարիքներով նուիրական։
Զերդ բրբրուն գետ դէպ ի գոմ բողոցն ի վար կ՚հոսէին՝
Դրած մէկը դունչը գիրգ՝ կռնակին վրայ միւսին.
Խրոխտ խոյերն ունէին ձիւնահիւսի պէս դմակ.
Մաքիներուն լուսակիզ բուրդն ապրշում էր համակ.
Մացառներէն վիրաւոր կաթնեղ ծիծերն
այծերուն
Կը սղմէին հազիւ հազ իրենց ազդրին մէչ բեղուն։
Դեռ մոտակայ գետակէն չանցած՝ արդէն կը լեցուէր
Գիւղը ամբողչ մայունով եւ բոյրերով լեռնաբեր։
Երբ առչեւէն կ՚հաչէին գոռ գամբռները հոտին՝
Գեղչուկ տղաք սրտաթունդ տունն իրենց խոյս կու տային,
Եվ հեգ պառաւ մը վիզով կրիայի թեբաթաբ
Մրթմրթալով կը բակէր խրճիթին դուռն հապշտապ։

Կու գար հովիվն ետեւէն։— Կը հնազանդէր խաշինքն ողչ
Ցուպին՝ կիսովն իր օծուած դեղին տիղմով մը ամբողչ։
Գլխուն ունէր բռիւգական գլխարկ մը գորշ թաղիքէ՝
Ուր մխած էր կապուտակ բունչ մը նարգիս ծաղիկէ.
Կարճ թեզանով սեւ արչու մորթէ հագուստը երկար
Ձգած էր ցախ ուսն ի վար՝ որուն տակ իր պարկը կար։
Aյսպէս հսկայ եւ վսեմ՝ խնկելով մե՛ն մի քայլին՝
Բարբարոս հոտ մ՚ուղխերու, եւ կոյս բոյրեր լեռնային՝
Կը մտնէր բակն։ Համբոյրով մը վար կ՚առնէր զիս էշէն,
Համբո՜յր մ՚որուն մէչ հոգիս կ՚մպէր բնութիւնն հոյաշէն։


#85 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 30 August 2005 - 07:22 AM

Ցմեռն ահա...
Թոնրատունն անդոր րութիւն կը տիրէր
Անդոր րութիւ՜ն նաեւ տաք գոմին մէչ տանն առնթեր՝
Ուրկէ միայն մեզ կու գար հոտին շշուկն որոճման,
Կամ գառնուկն իր Ծնանող ոչխարի ձայն մը դաժան։
Քաչ ծերունին կը կախէր պարկն իր դիմաց պատն ի վար՝
Ուրկէ օթեկ պանիրի կը տարածուէր հոտ մ՚ստուար։
Անդին կատուն մերթ պրծած իմ ձերքերէս չարչրկող՝
Անոր տրեխները կ՚երթար լիզել գաղտագող,
Որոնց վրայ կ՚ըլլային շատ հեղ չորցած արիւններ
Մարդագայլի կամ գայլի՝ զոր ան հաղթած, մորթած էր։
Իսկ նստած մայրս թոնրին քով կ՚աղոթէր սուրբերուն,
Մերթ մրաբելով, մերթ ալ խաչ հանելով դեմքը սարսռուն՝
Երբ հովն հեռուն լեռան վրայ թաւալ տալով ցայն հիւսէր՝
Կու գար ոռնալ երդին վրայ եւ բուխերիկը սարսել։
այն ատեն ես կ՚ըսէի դվարածին ալեւոր.
—«Պապո՜, պատմէ, լեռներու կ՚ուզեմ հեքիաթ մը աղւոր։..—
Կու տար համբոյր մը ճակտիս, հետոյ ձայնով սիրամած՝
Որուն մէչ դաշը սուքին ամպրոպին բամբն էր մեղմած՝

—«Ա՜խ, թոռնիկդ իմ, կ՚ըսէր ան, լեռներո՜ւն վրայ, լեռներո՜ւն
(Մեծցիր դեռ քիչ մ՚ու քեզ ալ պիտի տանիմ հոն հեռո՜ւն՝
Որ իմ տկճորս զարնես), լեռներուն վրայ պապական
Ծեր հովիւին վէպն է շատ, եւ իր թոռին շահեկան։»—
Ու կը սկսէր պատմութիւնն՝ որ գրեթէ միշտ ա՛յն պահուն
կը լմննար, երբ ճրագին կը սպառէր ցեթը պլպլուն...
Դուք կեսա՞ծ էք հայրենի լեռները մեր խրոխտապանծ
Պսակուած՝ ամպի մէչ բուսնող անտառներով անթաբանց՝
Զոր կը հոտեն լոկ շանթերն, ու լոկ հեղեղը դեղին
Հոտուած ծառերը մինչեւ կը բերէ մոտը գիւղին.
Դուք տեսա?ծ էք կիրճերու խորն անձավներ՝ որոնց մէչ
Կ՚ապրին (կ՚ըսեն) չատուկներ կրթելով էգ գայլ մ՚անվերչ,
Եւ որոնք մերթ լուսնին տակ երգելով երգ մ՚հրապուրիչ
Վա՛ր կե կանչեն սարին վրայ նստող կովարծը կտրիճ.
Դուք տեսա՞ծ էք մարգագեղ անծայրածիր արոտներ՝
Ուր գառնուկներ կ՚արածին թիթեռներու առընթեր,
Ուր կը սահի արեւուն միահեծան բառքին տակ
Գետակ մը չինչ՝ կաթի պէս, եւ եղկ անոր հանգունակ.
Դուք տեսա?ծ էք բոթորկէն վերչ (երբ բայլակը հեռուն
Դեռ կը խաղա՝ ցոյց տալով մերթ արեւն ծոցն ամպերուն)
Նստած հովիւն իրիկուան դէմ բարախին քով՝ անհոգ՝
Կը չորցնէ շանթահար կաղնիին դէմ հրաբորբոք
Իր թաղիքէ տառատոկն անձրեւին տակ ծանրացած,
Կամ կը հիւսէ տրեխներ մացառներէն քճքճած.
Դուք տեսա?ծ էք կամ ինչպէս ան կը մորթէ այծ մը հոյր
(Որուն արիւնը կ՚հոսի ձար մորուքէն մամռաբոյր)
Եւ շամբրելով զայն կրակին վրայ կը դարձնէ, իբրեւ ճաշ,
Թողլով որ քաղցր հոտն ընէ շուրչի գայլերն հալումաշ.
Կամ տեսա?ծ էք կեռակտուց անգղ մ՚ահեղ որ խլած
Մորթը քերթուած նոյն այծին՝ կ՚ելլէ երկինք վերասլաց.
ահաւասիկ այս բոլորն, այս պատկէրները խուժդուժ
Իր հեքիաթներն էին, նախ՝ երգուած սրտի՚ն մէչ անոյշ։
Կը լսէի ես զանոնք սեւեռած խորն աչքերուն՝
Ուր միշտ հոգի՛ն կը խոսէր՝ իր լռութեանը պահուն։
Ան իր սրտին մէչ սուրբ էր, բազուկներովը՝ հերոս,
Մեր ցեղին պէս միշտ բարի, մերթ նենգ ու մ՚երթ բարբարոս։
Կը զմայլէի ժամերով հասակին վրայ, վեհ պատկեր,
Որ ոլիմբեան աստուածի մը կաղապարն էր հագէր.
Կը տեսնուէին ճակտին վրայ եւ ծոցին մէչ թխագոյն
Խածած տեղերն հուլիսեան ոսկեատամ արեւուն.
Հովին, տոթին տակ թրծուած կուրծքը հնոց մ՚էր երաշտ
Նման անոր՝ որուն մէչ պապերը մեր կռապաշտ
Իրենց ազնիւ նուերներն աստուածներուն կ՚այրէին։
Կե թորէին հոնքերէն առատ բոյրեր լեռնային։—
Մինչ իմ հոգիս այդ հզոր մարդու ցայնին օրորով
Կը մեծնար ի՛նչպէս եղէգ մ՚ամպրոպին մէչ երգելով,
Մինչ կ՚անցնէինք գիշերներն հիշատակովն իր կեանքին,
Եւ սիրտս իր խոսքը կըմպեր՝ բոցն ինչպէս ձեթը ճրագին,
Դուրսը քամին կը թռնչեր, լեղապատառ կը ճչար,
Եւ վերն երդին վրայ նստած եւ ցիւներուն մէչ պայծառ՝
Շուները մեր կ՚ոռնային գայլի մը կուշտ, տղնդեր,
Որ դիմացի սպիտակ սարալանչին կ՚ոստոստեր...

Edited by MosJan, 30 August 2005 - 12:54 PM.


#86 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 30 August 2005 - 11:03 AM

Գարունն ահա...
Մեր երդին չորդաններէն՝ ուր հլու
աղաւնիներ իրենց չուրը կու գային խմելու՝
Ցիւներն հալած կ՚հոսէին դռանը քով խոխոչուն.
Ժայռէն հեղեղը կ՚իչնէր արեւուն տակ պաղպաղուն.
Գետը (կարծես ոսկեղէն հանքէ բխած) ընդհոլով
Կը տարածուէր դեղնորագ՝ գիւղին առչեւ մռնչելով.
Իրենց կանանչ քողերուն մեչէն մեղմիկ արթնցած
Բլուրներէն, դաշտերէն երբ կու գար սեուքն համրնթաց
Մեր տնակին բանալ դուռն,— հովիւն ընդոստ կը կանգնէր.—
Հողին հոտն իր առնական լայն ռունգերուն դպած էր,
Հողին հեշտ հո՜տը՝ նման բեղուն հարսի մը մարմնոյն
Գաղչ բուրումին՝ որ նեկտա՛րն է բեսային ցնծամոյն.
Չունի տնակը հաճոյք, չունի թոնիրը հեշտանք՝
Երբ մարդ սրտին մէչ կը զգայ գարնան երդին արձագանք։

Կու գար բնութեան բոցերուն չահը բռնկիլ հեղակարծ
Լեռան կարոտ այտ հովվին թարթիչներուն տակ արծարծ.
Կ՚առնէր դիկնոցը ուսին, կ՚առնէր տկճորն՝ որուն մէչ
Տիեզերքին սիրտն ամբողչ պիտի առնէր ելեւէչ,
Եւ կ՚ըսէր մորըս.— «Մարո՛, պարկիս մէչ դիր պանիր, հաց,
Եւ ցուպս տուր. լեռ կ՚ելլեմ. ա՛լ բարախին դուռը բաց»—
Ու կը մեկնէր գոհունակ.— Կը տեսնէի դիմացի
Կանանչ սարէն բարցրանալն հոտին՝ որ լուռ կ՚արածի.
Ուրախ էին ոչխարներն, էշն ալ ուրախ կը թուէր,
եւ ընչապտուկ շուներն ալ՝ տնկած ցռուկնին դէպ ի վեր՝
Կը հաչէին վեհ արծուի մ՚օդը վերէն վար հերձող,
Կը լաբէին մերթ կանանչ ճանճ մ՚արեւուն մէչ թռչող.
այն ժամանակ— ո՜վ սրտիս անմահական հիշատակ—
Ծեր հովիւին ետեւէն կը վազէի ես շիտակ
Ու թիկնոցին թեզանէն բռնած.— «Պապո՜, պապո՜ չան,
Զիս մեկտէղ տար, կ՚ըսէի, հովիտներուն մէչ շուշան
Քաղել կ՚ուզեմ, կ՚ուզեմ ես քովդ խաղալ սարին վրայ.»—
— «Դեռ բոքրիկ ես, կ՚ըսէր ան, կէս ճամբան շունչդ կ՚հեւայ.
Ժայռին ծայրէն անցնելուն մր րիկը քեզ կը տանի.»—
Եւ մեծաքայլ կ՚անհետէր սարին ետեւ գեղանի...
Ըզկծանքէս լալով ետ կը դառնայի մենակեաց.
Բայց հովն արցունքս սրբած կըլլար ես գիւղ չմտած.
Եւ երբոր տուն կ՚հասնէի՝ մոռցած էի պապս արդէն.—
Կա՛մ մորս բունչ մը ծաղիկ բերած էի հետս արտէն,
կա՛մ ունէի աբիս մէչ թիթեռնիկներ նահատակ.—
— Օ՜վ արդ ցամքած իմ սրտիս անմահական հիշատակ։—




Օր մ՚ալ եկաւ ան դարձեալ, աշնան օր մ՚էր չարաշուք.
արեւն հիւանդ կ՚օրհասէր գիւղին ետեւ անշշուկ.
Ծառերուն մէչ չէր լսուէր կոչնակին ձայնն անուշակ.
Ծուխն երդերէն չէր ելլէր, չկար կալին մէչ մշակ.
Երբ գիւղ մտաւ ծեր հովիւն զգաց սարսուռ մ՚ահավոր,
Կարծես քալեր ամայի դամբարանի մը մէչ խոր.
Տղաք բողոցը ինչո՞ւ չէին խաղար այն օր վեգ.
Հովիւը դեռ քիչ մ՚անդին տեսաւ տուներ աւերակ,
Դուռը կոտրած խրճիթներ՝ ուր ո՛չ ձայն կար, ո՛չ կրակ.
Տեսաւ մարագ մը այրած՝ որուն պատին վրայ մրոտ
Պառկած հոգին կը բչէր անտէր կատու մը բորոտ.
Տեսա՜ւ զասոնք, ու մինչեւ ոսկրներուն ծուծը ան
Համակուեցաւ տխրութեամբ, դողաց նոճի մը նման.
Կարծես անցաւ բնազդորէն հոտին մէչ իսկ բովանդակ
Ոչխարներուն գլուխներն հակող սարսուռ մ՚նդարձակ.
Շուներն երեք հեղ հովվին երեսն ի վեր նայեցան,
Սակայն ոչինչ չհասկցած՝ երեք անգամ ողբաձայն
Լռուդեան մէչ ոռնացին, մահաշշուկ բորելով
արիւնազանգ հողն՝ իրենց վերչի հզոր ոտքերով.
Ծերը հասաւ տան առչեւ. իբրեւ սուգի նշանակ
Հանեց նետեց գլխարկէն դրած բունչն իր մանիշակ.
վրա՛ն կոխեց, ու մտաւ...


Մեր տնակն այն իրիկուն
Ըստուերի մէչ թաթախուած՝ դատարկ այրի մ՚էր հանգոյն,
Խահի արծաթ սպասներն որմին չէին շողշողար.
Հնձանը ո՛չ գինի կար եւ ո՛չ արկղին մէչ գոհար,
Ճրագին ձեթն, Հո՛ւյսն հարկին՝ խաղաղութեան մէչ ծաղկող,
Հոն հատակի՚ն թաբած էր դ ժոխային ձեռք մը գող.
Մայրս այնտեղ էր, թոնրատան մթարին մէչ մենակեաց.
Մազերն ըսբիւռ խուբին շուրչ եւ երեսի վրայ ինկած՝
Խեղդուկ կու լար, արցունքն իր կարծես սրտէ՜ն կը բխէր,
Դոնիրն այն օր չէ՜ր վառուած.— Գնաց հովիւն ալեհեր
Սովորական իր տեղն հոն նստաւ առանց խոսելու.
Միշտ աստղերու աւազան իր աչքերուն լոյսն աղու
Կը բոխուէր թուխ բոցի մ՚հոծ թարթիչներովն հրահրուն.
Երկար ատեն մնաց լուռ նայուածքը դռան սեւեռուն։
Պայծառ հոգին հասկցաւ,լոյս ճակատն իր մթնցաւ,
Ըրեր էին մարդ-գայլերն իր շէն տնակը անձաւ.
Կամաց կամաց սկսաւ ըղեղին մէչ արթննալ
Սեւ մտածում մ՚իր բոսէն ելլող զերդ օձ մը ծալ ծալ.
Խաղաղութիւնն հոգվոյն մէչ ալեծըբանք մը կ՚երկնէր.
Ճակտին վրայ բիւր ծալքեր, ծալքերին մէչ սոսկումներ
Իրարու վրայ դիզուեցան քողի մը տակ լռութեան,
Քող մը՝ զոր հուսկ որոշում մ՚եկաւ պատռել հաղթական.
Եւ ան մռունչով մը ահեղ վեր խոյացաւ իր տեղէն՝
Բոթորկելով ուսին վրայ գանգուրներն իր ձիւնեղէն.
Բոցն աչքերուն տունն ամբողչ լոյսերու մէչ կ՚ողողէր.
Ան նման էր հեռուէն եկող մր րկին սեւահեռ՝
Որ կը սբռէ շուրչը նախ մութ անդոր րանք մը խորունկ՝
Իբրեւ մտածմամբ մը հղի ըլլար ամէն քար ու տունկ.
Հետոյ մինչեւ ձորերուն մէչ կ՚իչնէ մռայլ քայլերով՝
Ծառերուն գլուխը դանդա՜ղ խորախորհո՜ւրդ շարժելով.
Գոյներ կ՚առնէ նարինչի, մեղեսիկի, հակինթի,
Եւ վերչապէս օդին մէչ անձրեւաթաբ կը ճայթի.
Որոտը միշտ մռմռալով կ՚երթայ զերդ քարբ գալարուն
Չախչախելու գրանիտները շրչակայ լեռներուն.
Եւ վեհութիւնն այս ցասկոտ ա՛լ կը սկսի պսակուիլ
Կայծակներու շողշողուն նարոտներով հրատեսիլ։
այսպէս եղաւ հովիւն ալ.— «Մարո՛, Մարո՛, գոռաց ան,
Դուստր, կանգնէ՜. Հայրենի տանն ու գիւղի՛ն ես ղուրբան.
Ղըզըլբաշներն էին— չէ՞ — միշտ այդ շուներն անուղղա՝
Որ օչախս այս մարեցին. Թաբի՛ մոխիրն իրենց վրայ...
Դուստր, կանգնէ՜. պարկս տուր՝ զոր նետեցի շեմին մոտ,
Բայց մէչը ո՛չ պանիր դիր, Ո՛չ հաց. լեցուր լոկ վառոդ.
Դուստր, կանգնէ՜, բայց մի տար հովվական ցուպս անվտանգ՝
Որ լոկ հոտիս կ՚ազդէ վախ, եւ շուներուս պատկառանք,
Հրացա՜նս տուր այս անգամ՝ զոր գոմին վրայ,
գաղտնաբակ,
Ձեղնահարկէն կախէր եմ Քրիստոսի խաչին տակ.
Ես լեռ կ՚ելլեմ. ա՛լ կ՚ուզեմ ըլլալ հովիւ գայլերու.
Ժանիքի դէմ ես ժանիք, թաթի դէմ թաթ վրիժառու.
Թող Ոսոխները գիտնան՝ որ խաշնարածն այս երկրին
Պիտ՚ չթողու որ հանգիստ ուտեն խլած ոսկորնին.
Ա՛լ կարգն իմս է՝ որ իչնեմ սարն ի վար ձեռքս հրազէն
Տուած կաթիս բոխն առնել իրենց սրտին արիւնէն.»
այսպէս ըսաւ.— Ու երբ ուզածն առաւ, ան առանց
Ողչոյն տալու իր հոտին, կամ լսելու մորս թախանձ,
Դուրս խոյացաւ հապշտապ. բայց ես նորէն անդադար
Իր ետեւէն կանչեցի.— «Պապո՜, պապո՜, զիս ալ տար.»—
Ետեւ դարձաւ այս անգամ, նայեցաւ հեղ մ՚հասակիս.—
այլեւս հզոր էր բազուկս, ու բոցերու մէչ հոգիս.
Խոյանքերու հասունցած կորիւն մ՚էի պնդացայլ.
Ցեռքէս բռնեց ու մեկտէղ ելանք սարէն հաղթաքայլ.
Վրէժը մեզի սնունդ տուաւ, մահն եղաւ մեզ դաշնակից.
Եւ ձորերուն մէչ մերին, լեռներուն վրայ ծաղկալից,
Ան ծեր հերոս մը եղաւ, եղայ աշուղ մ՚ես բոքրիկ
Եւ իր բառքերն երգեցի իր տկճորովը գողտրիկ։


անմահական Դանիէլ Վարուժան



(Դանիէլ Վարուժանի այս ստեղծագործութիւնը իմ մահացած հայրս կըսէր թէ Վարուժան հոս իսկապէս մեր Հայրենի գիւղը նկարագրած է - եւ ես ու իմ սիրելի հայրս շատ սիրած ու գնահատած ենք Վարուժանի այս գեղեցիկ ոտանաւորը).

Edited by MosJan, 31 August 2005 - 02:34 PM.


#87 MosJan

MosJan

    Էլի ԼաՎա

  • Admin
  • PipPipPipPipPip
  • 31,196 posts
  • Gender:Male
  • Location:My Little Armenia

Posted 30 August 2005 - 12:51 PM

QUOTE (Anahid Takouhi @ Aug 30 2005, 10:03 AM)
Mosjan; 

After typing these pages which took me sometime of course, I tried to make it a bit larger but it became extremely large in size.  I see you have minimized it.  But, truthfully I wanted to make it a bit larger in size than what it is now.  Is it possible for you to do it for me?  I'll appreciate it.

However, due to the fact that it takes me time to type this poetry, the rest of it will follow as it is very lengthy.

A. Takouhi



bit larger ???

#88 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 30 August 2005 - 01:28 PM

QUOTE (MosJan @ Aug 30 2005, 01:51 PM)
bit larger ???


Mosjan djan: It's the perfect size. Thanks a lot.
I had a bit difficulty having it the right size. Now it's wonderful.
The rest of Varoujan's poetry will follow. It is fitting for this site.

Anahid smile.gif smile.gif

#89 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 31 August 2005 - 02:24 PM

Mosdhan djan:

I vercho avardetsi Varoujani Hovivi Vodanavore gergin ge khentrem artyok ge parehadjis nouyn chapin perel kirere. Shad shenorhagal gellam kez.

Anahid Takouhi gam Tchasdvadzouhi smile.gif smile.gif

#90 MosJan

MosJan

    Էլի ԼաՎա

  • Admin
  • PipPipPipPipPip
  • 31,196 posts
  • Gender:Male
  • Location:My Little Armenia

Posted 31 August 2005 - 02:36 PM

Hoq che - I vercho Anahit'n es Iyn el TAguhi


MOvses

#91 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 31 August 2005 - 03:44 PM

smile.gif
QUOTE (MosJan @ Aug 31 2005, 03:36 PM)
Hoq  che - I vercho  Anahit'n es Iyn el TAguhi
MOvses


Gergin shnorhagaloutyoun Movses kou oknoutyanet hamar yev dbakrevadz kirere medtsenelout hamar.

Teyev Varoujani kirke voroun mechen debakretsi yes Hayasdanen eh; yes al ArevmdaHay em eselov arevmdahayereni veradzetsi. Ge neres Movses djan payts indzi hamar kich me darper ge tevi tser oughakroutyoune. Chek neghvir che?

Paregamagan Harkanknerov;

Anahid Takouhi smile.gif smile.gif

#92 MosJan

MosJan

    Էլի ԼաՎա

  • Admin
  • PipPipPipPipPip
  • 31,196 posts
  • Gender:Male
  • Location:My Little Armenia

Posted 31 August 2005 - 04:11 PM

Jan@s inchu bid neghnam - Hayeren togh @ella - inch guzze togh @ella apricot.gif

#93 Takoush

Takoush

    Veteran

  • Banned
  • PipPipPipPipPip
  • 3,025 posts
  • Gender:Female

Posted 31 August 2005 - 05:10 PM

QUOTE (MosJan @ Aug 31 2005, 05:11 PM)
Jan@s inchu  bid  neghnam - Hayeren  togh @ella  - inch guzze  togh @ella  apricot.gif


Ezkayoun Hayou badaskhan. smile.gif


Anahid




0 user(s) are reading this topic

0 members, 0 guests, 0 anonymous users