57 replies to this topic

[Arpa]

Yes Yervant . The opening of flights seems to be imminent.
Here is more gobble gobble, turky droppings. Although I have a dim view of Panorama in general, take it the way you will, with a large grain of salt?.
What we read below is tantamount of boku trying to remove that big foot from big mouth. Who is slapping that big mouth? Is it because there may be hundreds of flights of furkish and asszeri planes flying over the ant-aircraft territory of Armenia?
====　

It seems the opening of the airport is nearing!

====

BAKU CHANGED ITS MIND TO SHOOT DOWN PLANES
Panorama.am
13:27 05/02/2013
As soon as Armenian Defence Minister Seyran Ohanyan, National Security
Council Secretary Arthur Baghdasaryan and the CSTO Secretary-general
Nikolai Bordyuzha made statements commenting on Azerbaijan's threats
on shooting down civilian planes bound for Stepanakert airport,
Azerbaijan changed its tone abruptly.
Yesterday, the Azerbaijani information agency 1news.az informed that
the Deputy Foreign Minister of Azerbaijan Araz Azimov in the frameworks
of winter session of NATO International School in Azerbaijan (NISA)
"Challenges to Security in the Caspian Region" also touched the issue
of resumption of flights to Stepanakert airport.
"Azerbaijan, surely, is not going to shoot down civilian aircraft.
According to the Chicago Convention, there are certain rules that
are recognized by Azerbaijan. It is the rule of halting any unlawful
flight in the air in order to impede it and this is aimed at forcing
the violator to land at a particular airfield," Araz Azimov said.
In the same time, Azimov stated that "these rules are adopted and are
used throughout the world," and the Azerbaijani side "will not allow
committing illegal flights in its airspace." "Thus, it's wrong when
someone tries to speculate in advance whether Azerbaijan will or will
not shoot down civilian targets. It's not professional attitude and
it is more like a speculation," he said.
Referring to the statement made by Nikolai Bordyuzha, who noted that
had perceived the threats of Azerbaijan to destroy civilian aircraft as
a joke, Azimov noticed that it was the statement of the CSTO Secretary
General Nikolai Bordyuzha that was to be taken as "a rough, bad joke."
As soon as the NKR authorities revealed their intentions to resume
flights in Stepanakert airport, the Azerbaijani side made a statement
in 2011 that the official Baku may destroy aircrafts, which will
land at the airport, built in the city of Stepanakert. On the 18th
of January 2013 Azerbaijani government approved the law on using the
airspace of the Republic of Azerbaijan. The adopted document enables
the Azerbaijani Air Forces to fire in the direction of flying objects
in NKR terretory and to shoot down Armenian civilian aircrafts.
On 29 January 2013 CSTO Secretary General Nikolai Bordyuzha, said
he doesn't consider the threats of Baku to shoot down civilian
aircraft serious and takes it as a joke. In its turn, Security
Council Secretary Arthur Baghdasaryan, commented on threats of Baku
and said that such medieval way of thinking cannot be acceptable in
the 21st century, and any fact of attacking on civilian aircrafts is
reprehensible. Earlier, on 18 January 2013, Armenian Defense Minister
Seyran Ohanyan, commenting on the statement voiced by official Baku,
that Azerbaijan will not allow the exploitation of Stepanakert airport,
stated that the anti-aircraft defence forces of Armenian Armed Forces
will secure the operation and all the flights of civil aircrafts.

　

Edited by Arpa, 06 February 2013 - 11:31 AM.

[Yervant1]

ARTSAKH PEOPLE MUST HAVE CHANCE TO COMMUNICATE WITH REST OF WORLD: FRANCOIS ROCHEBLOINE

http://karabakh-open...csen/3401-en847
Thursday, 21 February 2013 19:41

The Azerbaijani Government must recognize the right of
self-determination of the Nagorno Karabakh people. This is one of those
decisive points, which will become a basis for the final agreement
on the legal status of Nagorno Karabakh. The member of the National
Assembly of France, Vice President of France-Armenia Parliamentary
Fraternity Group Francois Rochebloine stated this in a conversation
with "Armenpress".

The French statesman surely finds this issue rather complicated and
states that he had directed that question to the former Minister of
Foreign Affairs of France Alain Juppe to know the former Minister's
opinion on this issue.Francois Rochebloine highlighted: "And he
clearly said that people have the right to decide who they want to be."

Dwelling on the Azerbaijani threats regarding the exploitation of the
Stepanakert Airport, Francois Rochebloinesaid that it's very painful
to see Azerbaijan creating obstacles for opening the airport. He
underscored: "The people of Karabakh must have an opportunity
to communicate with the rest of the world and unquestionably the
airport is the best mean of communication. They should not resist it,
especially taking into consideration the fact that, as far as I know,
the airport should have been exploited over one year ago, but it is
not open yet. Let's hope, it will be opened soon."

[Yervant1]

Russian Troops To Land In Karabakh Airport

Naira Hayrumyan
11:49 04/03/2013
Story from Lragir.am News:
http://www.lragir.am...tics/view/29160


On March 12 Serzh Sargsyan will leave for Moscow to meet with Vladimir
Putin. Among the issues which, according to the press, will be
discussed, there is one relating to the CSTO and the airport of
Stepanakert.

This is a very interesting combination and it appears that both issues
will be discussed in the same context. It is possible that the
airborne troops mentioned by General Shamanov will be deployed in
Stepanakert airport.

In his congratulatory message to Serzh Sargsyan President Barack Obama
said that American investors are willing to invest in Armenia and are
looking for a favorable climate. Obviously, the United States has
decided to establish closer relations with Armenia through boosting
investment. And Russia understands that they will have nothing more
powerful than the traditional natural gas price to offer in exchange.

Probably, the airport of Stepanakert was identified as such a step. By
the way, Barack Obama stated in his congratulatory message that it is
necessary to take up steps towards the Karabakh settlement. It is
possible that the U.S. prepares steps to operate the airport for which
it intends to give the necessary guarantees. In response, Russia
promised an airborne landing as it did in Serbia. Although this time
the U.S. and Russia may have agreed on joint use of the airport.

Apparently, on March 12 Serzh Sargsyan will have to answer these
proposals in Moscow. The opening of Stepanakert airport will not mean
much for civil flights but the airport could acquire huge strategic
importance for the United States and Russia. The U.S. could use it as
a transit point for NATO troops, and it will enable Russia to send its
troops to Karabakh.

Stepanakert airport would change drastically the status quo in
Karabakh. First, it would mean that the threats of Turkey and
Azerbaijan are not taken seriously, and the factor of force settlement
of the conflict will disappear. Second, the operation of Stepanakert
airport will mean recognition of the independence of Karabakh. Third,
it will change completely the regional policy and could lead to
opening of borders.

However, the entry of foreign forces in Karabakh will mean that all
the initiatives will move from the Armenian side to the other, and the
political decisions will be made already at gunpoint of foreign
machines.

[Arpa]

Here are some pictures of mehmet and ali missiles.
Davidtoghlu v Goliath. i.e mehmet v Hayk/Tork Angeghatsi.
http://www.jesuswalk...09x1500x300.jpg



http://www.learnersd...d/slingshot.gif



http://lifegatefello...d_slingshot.jpg



The Armenian word for sling is Parsatik. At another time.

Edited by Arpa, 05 March 2013 - 01:15 PM.

[Yervant1]

WORLD COMMUNITY NOT TO ALLOW AZERBAIJAN TO SHOOT DOWN PLANES HEADING TO KARABAKH - TSVETANA PASKALEVA

NEWS.AM
March 05, 2013 | 14:30

YEREVAN.- World community will not allow Azerbaijan to shoot down
civilian aircrafts heading to Nagorno-Karabakh, Bulgarian journalist
said.

Tsvetana Paskaleva is happy to hear reports on possible prompt opening
of the airport. Paskaleva remembers the airport which she saw during
her first trip to Karabakh back in 1991.

The journalist is hopeful the airport will open in the near future,
adding more political will and activeness is needed. As to Azerbaijan's
threats to shoot down planes flying to Stepanakert, Paskaleva noted
international community will not allow this.

Opening of the Stepanakert airport remains a number one issue in
Azerbaijan. The official Baku periodically voices threats to shoot
down the aircrafts. However, Azerbaijani Deputy Minister Araz Azimov
recently said "official Baku will not permit Armenia to conduct civil
aviation flights over the air space of occupied Nagorno-Karabakh,
but it will do this without the use of military means."

[MosJan]

lookkkiiinngggg GOOOOD

Attached Files

•  Arts-Air.jpg   93.82KB   12 downloads

[MosJan]

Երեւան-Ստեփանակերտ չվերթը` թեսթ տարածաշրջանի ու միջազգային հանրության համար
10:41, 5 նոյեմբերի, 2012 Հայաստանը, Արցախը եւ Ադրբեջանը, ամեն մեկը` յուրովի, ակնհայտորեն նախապատրաստվում են Ստեփանակերտի օդանավակայանի բացմանը` ակնարկելով կամ հայտարարելով, թե պատրաստ են դիմակայել ավելիին, անգամ` լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների: Միջազգային հանրությունն իր հերթին ակնդետ հետեւում է դրան` ժամանակ առ ժամանակ չթաքցնելով օրավուր աճող իր մտահոգությունը: Բուն իրադարձությունը շարքայիններից չէ եւ սպառնում է էական լարվածություն մտցնել տարածաշրջանում:
Օդանավակայանի վերագործարկման կապակցությամբ անցած տարի պաշտոնական Ստեփանակերտի եւ Երեւանի արած առաջին հայտարարություններն ու Բաքվի պատասխանները դրանց, մինչեւ այժմ Հայաստանի, ԼՂՀ-ի ու Ադրբեջանի միջեւ սպառնալից հոխորտանքների փոխանակությունը վկայում են նրա մասին, որ այն ոչ միայն ունակ է վտանգել բանակցային գործընթացը, այլեւ անգամ ռազմական բաց առճակատման առիթ դառնալ ու ի չիք դարձնել տարածաշրջանային փխրուն խաղաղությունը:
Առանց այն էլ միջազգային հանրության համար վերջին տարիներին ու հատկապես ամիսներին խնդրահարույց է դարձել ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման շուրջ բանակցելու Երեւանի ու Բաքվի հանձնառության իրագործումը: Եթե Ադրբեջանը 2006թ-ից է պաշտոնապես դժգոհություններ հայտնում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում «անպտուղ» ու «անարդյունք» բանակցություններից, ապա Երեւանը այս տարվա սեպտեմբերից` Ռամիլ Սաֆարովի արտահանձնումից հետո կասկածի տակ դրեց իր պատրաստակամությունը բանակցելու մի վարչախմբի հետ, որը հերոսացրեց 2004թ. Բուդապեշտում քնած հայ սպային կացնահարած ադրբեջանցի ոճրագործին:
Հակամարտության կողմերի գերսպառազինման ու Ադրբեջանի կողմից ռազմական արկածախնդրություն սանձազերծելու անթաքույց մտադրության եւ հատկապես սույն թվականի մայիսից սադրիչ գործողությունների, ու ընդհանրապես, հայ-ադրբեջանական թշնամական հարաբերությունների այսպիսի վատթարացման պայմաններում Ստեփանակերտի օդանավակայանի բացումը վառոդով լցված տակառ հիշեցնող տարածաշրջանում, հիրավի, կարող է դետոնատորի էֆեկտ ունենալ:
Սպառնալից նախազգուշացումներ ICAO-ին ու նրա միջոցով
1974թ. կառուցված, սակայն 1992թ. փետրվարին ղարաբաղյան պատերազմի պատճառով գործունեությունը դադարեցրած Ստեփանակերտի օդանավակայանի վերագործարկման աշխատանքները սկսվեցին 4 տարի առաջ: Պլանավորված էր, որ այն պատրաստ կլինի շահագործման հանձնել 2011թ. գարնանը:
Արդեն 2010թ սկզբից Երեւանում հնչող հայտարարությունները վկայում էին, որ Ստեփանակերտի օդանավակայանի գործարկումը մոտ ապագայի հարց է: Փետրվարի 3-ին Արմավիա ընկերության նախագահ Միքայել Բաղդասարովը հայտարարեց, որ իր ավիաընկերությունը պատրաստ է նաեւ ներքին ավիափոխադրումներ իրականացնել, եթե քաղաքացիական ավիացիայի կոմիտեն շահագործման ընդունի ռեգիոնալ օդանավակայաններ: Նա նաեւ հայտնեց, որ այդ նպատակով իր ընկերությունն առաջիկայում ձեռք կբերի 48 տեղանոց նոր АТФ 42-500 ինքնաթիռ: Թեպետ Բաղդասարովը խոսել էր Գյումրիի գործող եւ Գորիսի ու Կապանի չգործող օդանավակայանների մասին, սակայն ներքին ավիափոխադրումների նրա հայտը վերաբերում էր առաջին հերթին Ստեփանակերտի օդանավակայանին: Ըստ Բաղդասարովի` դրա կառուցումից հետո Ստեփանակերտ-Երեւան չվերթը կիրականացնի «ԱրցախԱվիա» ընկերությունը. «Մենք, իհարկե, օգնում ենք եւ կարծում ենք, որ այդ չվերթի հետ կապված ոչ մի խնդիր չի լինի:
Հավանական ավիափոխադրողներից մեկի հայտարարությունը մի կողմից, օդանավակայանի մոտալուտ շահագործման հեռանկարը մյուս կողմից, չէին կարող չանհանգստացնել Բաքվին: Դա կանխելու նպատակով Ադրբեջանի քաղաքացիական ավիացիայի պետական վարչությունը (ԱՔԱՊՎ) 2010թ. հոկտեմբերին նամակ ուղարկեց Քաղաքացիական ավիացիայի միջազգային կազմակերպությանը (ICAO), որով «նախազգուշացրեց, որ Ադրբեջանը փակել է Ղարաբաղի օդային տարածությունը», եւ որ «Ստեփանակերտի ուղղությամբ իրականացվելիք ցանկացած չվերթ անօրինական է»` անուղղակի սպառնալով օդանավերի ֆիզիկական ոչնչացմամբ: Իր պատասխան նամակում ICAO-ն խորհուրդ էր տվել Բաքվին «միանալ որոշ կոնվենցիաների, ջանքեր գործադրել տարածաշրջանում բացասական միջադեպերից խուսափելու նպատակով»:
Որքան էլ նամակի ողջ բովանդակությունը չհրապարակվեց, այդուհանդերձ, անգամ այս ձեւակերպումը վկայում էր, որ ICAO-ն ոչ միայն մտահոգություն էր հայտնել «բացասական միջադեպերի» կապակցությամբ, այլեւ, կարծես թե, ակնարկել էր այն հարուցողի` Ադրբեջանի միակողմանի պատասխանատվության մասին: Իսկ թե ինչ կապ ունի որոշ կոնվենցիաների` Ադրբեջանի միացած չլինելը այս ամենի ու Արցախի օդային տարածքում օդանավերին հարվածելու նրա իրավունքի հետ, միայն ենթադրություններ կարելի է անել:
Այդուհանդերձ, այս նամակից հետո պաշտոնական Բաքուն հարկադրված էր երկրորդ նամակն ուղարկել ICAO-ին` նախ պարզաբանելով, թե ինչ է նշանակում «փակված օդային տարածություն», ապաեւ փորձելով պատասխանատվության դաշտ ներքաշել հայկական կողմին` ICAO-ի միջնորդությամբ նրան էլ «նախազգուշացնելով» հետեւանքների մասին: «Այդ հարցը Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության հետ համաձայնեցնելուց հետո մեր կողմից եւս մեկ անգամ նախազգուշացրեցինք ICAO-ին այն մասին, որ Ադրբեջանը փակել է Ղարաբաղի օդային տարածությունը, որը գտնվում է երկրի զինված ուժերի տրամադրության ներքո: Այդ կապակցությամբ մենք խնդրեցինք ICAO-ին` հակառակ կողմին նախազգուշացնել այդ առնչությամբ, որպեսզի խուսափեն միջադեպերից»:
Ըստ ադրբեջանական կողմի բարձրաձայնման` ICAO-ից հայտնել էին, որ Ադրբեջանի նամակը փոխանցվել է հայկական կողմին: Բաքվի, Երեւանի ու Ստեփանակերտի միջեւ օդային կրքերի թեժացան, իսկ Ադրբեջանի ԱՔԱՊՎ-ի ու ICAO-ի միջեւ նախորդած նամակագրությունն էլ հրապարակային դարձավ այն բանից հետո, երբ 2011թ. գարնանը հայտարարվեց Ստեփանակերտի օդանավակայանի մոտալուտ շահագործման մասին:
Մարտ 2011թ.: Օդային կրքեր Բաքվի ու Ստեփանակերտի միջեւ
2011թ. մարտի 10-ին պաշտոնական Ստեփանակերտը ազդարարեց, որ ժամում 100 ուղեւոր թողունակությամբ օդանավակայանի շինարարությունն ավարտված է, ենթակառուցվածքների մոնտաժային աշխատանքները` կատարված, իսկ օբյեկտի տեխնիկական հագեցվածության ապահովման ու սպասարկման սարքավորումների մոնտաժման աշխատանքները ընթացքի մեջ են: Օդանավակայնի ղեկավարությունը տեղեկացրեց, որ ապրիլի 15-ին կիրականացվի օդանավակայանի բոլոր համակարգերի առաջին ստուգողական տեխնիկական միացումը, իսկ մայիսի 9-ին` Ստեփանակերտը պատրաստվում է ընդունել առաջին ուղեւորներին: Սկզբնական շրջանում կանոնավոր թռիչքները պետք է իրականացվեին երկու օրը մեկ, ըստ անանուն աղբյուրի` առայժմ Գյումրիից եւ Երեւանից: Առանց հստակեցման նաեւ ակնարկվեց, որ հետագայում օդային հաղորդակցություն կհաստատվի այլ երկրներ հետ: Թռիչքները պետք է իրականացներ «Air Artsakh»-ը, ըստ ամենայնի CRJ-200 (Canadian Regional Jet) ընտանիքի օդանավերով, որոնք զարգացնում են 800-900կմ/ժամ արագություն եւ ունեն թռիչքի 4.000կմ երկարություն: (Արմավիայի ու ՀՀ կառավարության հակասությունների սրման խորապատկերին, հավանաբար որոշվել էր ավիափոխադրման իրավունքը տալ ոչ թե «ԱրցախԱվիա»-ին, այլ նորաստեղծ «Air Artsakh»-ին):
Ի պատասխան Երեւան-Ստեփանակերտ կանոնավոր թռիչքներ գործարկելու Ստեփանակերտի այս հայտարարության` Ադրբեջանում քաղաքացիական ավիացիայի բարձրաստիճան ներկայացուցիչները Երեւանից Ստեփանակերտ ու հակառակ ուղղութամբ թռչող քաղաքացիական թե ռազմական ցանկացած օդանավ խփելու բացահայտ սպառնալիքներ տեղացին:
Մարտի 16-ին Ադրբեջանի ԱՔԱՊՎ տնօրեն Արիֆ Մամեդովը, ներկայացնելով 2010-ի աշնանից ի վեր ICAO-ի ու ԱՔԱՊՎ-ի միջեւ նամակագրությունը, հստակ դարձրեց Բաքվի նամակների նախազգուշական տոնն ու ենթատեքստը. ««Ավիացիայի մասին» օրենքի համաձայն, նույնիսկ հնարավոր է այնտեղ (Լեռնային Ղարաբաղ-հեղ.) ուղեւորվող ինքնաթիռների ֆիզիկական ոչնչացում», որոնք «կպատրաստվեն վայրեջք կատարել Լեռնային Ղարաբաղի գրավյալ Խանքենդի (Ստեփանակերտ) քաղաքում հայկական կողմի կառուցած օդանավակայանում: Նա վերստին հիշեցրեց, թե «Լեռնային Ղարաբաղի օդային տարածքը գտնվում է Ադրբեջանի իշխանությունների տնօրինության տակ, այն փակ է»:
Պաշտոնական Ստեփանակերտն այս սպառնալիքներին արձագանքեց անմիջապես նույն օրը: ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանի մամուլի քարտուղար Դավիթ Բաբայանը նախազգուշացրեց, որ պլանավորված չվերթները խափանելու ցանկացած փորձ ԼՂՀ զինվորականների կողմից կարժանանա «համարժեք պատասխանի». «Եթե Ադրբեջանն այդպիսի քայլերի դիմի, ապա դա կբերի անկանխատեսելի հետեւանքների»,-նախազգուշացրեց ԼՂՀ նախագահի մամուլի խոսնակը: «Այդպիսի սպառնալիքները մեզ չեն վախեցնում, այլ միայն վարկաբեկում են Ադրբեջանին: Մենք, ինչպես եւ պլանավորված է, շարունակում ենք մեր օդանավակայանի շահագործումը»,-հավելել էր Բաբայանը: ԼՂՀ քաղաքացիական ավիացայի վարչության ղեկավար Դմիտրի Ադբաշյանն էլ իր հերթին, լուրջ չհամարելով Բաքվի սպառնալիքները, հավելեց, «Նրանք այդպիսի լուրեր են տարածում, վախեցնում են: Դա իրենց գործն է: Ես նրանց փոխարեն չեմ կարող երաշխիքներ տալ: Նրանք ինչ ասում են, կարող են անել… Մենք քաղաքացիական ավիացիա ենք, իսկ քաղաքացիական ավիացիան քաղաքականությունից դուրս է, ապահովում է մարդկանց ամենամեծ իրավունքներից մեկը: Կարող է մարդը հիվանդ է, ուզում է Ստեփանակերտից Երեւան գնալ` բուժօգնություն ստանալու համար: Ինչո՞ւ այդ մարդիկ պիտի ավելի քիչ իրավունքներ ունենան, քան, ասենք, Ադրբեջանի քաղաքացիները»:
Մարտի 19-ին այս սպառնալիքներին արձագանքեց Բաքվում ԱՄՆ դեսպան, ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի նախկին համանախագահ Մեթյու Բրայզան: Հղում կատարելով շփման գծից դիպուկահարներին դուրս բերելու մասին ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների մարտի 17-ի հայտարարությանը, նա նշեց. «Ինչպես բազմիցս հայտարարել են համանախագահները, Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության ռազմական լուծում չկա: Այդ կապակցությամբ, ուժի կիրառման սպառնալիքները, այդ թվում` քաղաքացիական ավիացիայի դեմ, որն ինքնին վտանգ չի ներկայացնում, անընդունելի են եւ հակառակ են այն պարտավորություններին, որ վերցրել են Ադրբեջանի ու Հայաստանի նախագահները խաղաղ կարգավորման գործում»: Նա նաեւ հավելել էր. «Մենք կողմերին կոչ ենք անում միասին աշխատել, որպեսզի առեւտրային անվտանգության բոլոր հարցերը լուծվեն մինչեւ Լեռնային Ղարաբաղում նոր օդանավակայանի պլանավորված բացումը»:
Մարտի 23-ին ուշագրավ գնահատական հնչեց նաեւ Երեւանում ԱՄՆ դեսպան Մարի Յովանովիչի կողմից: Հաստատելով, որ Ադրբեջանում իր գործընկերն ամբողջովին արտահայտել է ԱՄՆ դիրքորոշումը, նա հավելեց. «Նման սպառնալիքները բացարձակ անընդունելի են եւ հակասում են այն սկզբունքներին, որոնց պետք է հետեւի Ադրբեջանը հակամարտության խաղաղ կարգավորման բանակցային գործընթացում: Մենք լրջորեն ենք ընկալում այդ խնդրի կարգավորման բոլոր սկզբունքները, սակայն մեր համար ամենակարեւորը համարվում է ուժի չկիրառման սկզբունքը»:
Պատկերավոր ասած` Մարի Յովանովիչը հասկացրեց, որ եթե Ադրբեջանի համար կարեւոր է տարածքային ամբողջականության, իսկ Հայաստանի ու ԼՂՀ-ի համար` ժողովուրդներին ինքնորոշման սկզբունքները, որոնք ԱՄՆ-ի համար էլ են կարեւոր, սակայն գերտերության համար առավել կարեւոր է ուժի չկիրառումը` տարածաշրջանում խաղաղության պահպանումը: Ասել է թե` Ադրբեջանին թույլ չի տրվի վտանգել հենց ԱՄՆ-ի համար ամենակարեւոր սկզբունքը:
Թվում էր, թե ԱՄՆ պաշտոնական դիրքորոշման հնչեցումից հետո օդային կրքերը կհանդարտվեն, հատկապես երբ Ադրբեջանին շատ հստակ ուղերձ էր ուղարկվել արկածախնդրության չդիմելու կապակցությամբ: Սակայն հաջորդած հայտարարություննրով Ադրբեջանը հասկացրեց, որ չի պատրաստվում Երեւանի ու Ստեփանակերտի հետ քննարկել թռիչքների անվտանգության շուրջ պայմանավորվելու, օդանավակայանի սերտիֆիկացման եւ այլ հարցեր: Իսկ նախկինում հնչեցված սպառնալիքներին էլ ավելացան նորերը. օդային շրջափակման դիպաշարեր, դրանում ներգրավելով Հայաստանին, Թուրքիային, եւ այդ ամենը` զուգակցված «ռազմական մկանների» ցուցադրությամբ: Շանտաժի իր քաղաքականությամբ Արեւմուտքի ու ԱՄՆ-ի համար Բաքուն կատարյալ էր դարձնում պատկերացող մղձավանջը` այդ կերպ հասնելով խնդրի միջանկյալ հանգուցալուծման որոշակի տարբերակի, որը թույլ կտար կանխել առաջին չվերթն ու պահել իր դեմքը…
Շարունակությունը` հաջորդիվ Ստեփան Սաֆարյան Վերլուծաբան

[MosJan]

Թե ինչպես տապալվեց 2011թ. մայիսի 9-ի
Երևան-Ստեփանակերտ առաջին չվերթը. օդային կրքերի առաջին սերիայի անփառունակ ավարտը 16:41, 13 նոյեմբերի, 2012
Սկիզբը` Երեւան-Ստեփանակերտ չվերթը` թեսթ տարածաշրջանի ու միջազգային հանրության համար
2011թ. մարտի 17-ից ադրբեջանական ու հայկական կողմերին ուղղված ԵԱՀԿ համանախագահների ու ԱՄՆ
դիվանագետների հայտարարություններն այն մասին, թե մինչեւ Ստեփանակերտի օդանավակայանի բացումը
«կողմերը պետք է միասին աշխատեն առեւտրային անվտանգության բոլոր հարցերը լուծելու ուղղությամբ», ամենեւին չէին կարող Բաքվի սրտով լինել: Վերջինս հրաշալի հասկանում էր, որ այդպիսի դիրքորոշումն ինքնին մատնում է այն մասին, որ միջազգային հանրությունը սկզբունքորեն դեմ չէ
օդանավակայանի բացմանն ու սոսկ ցանկանում է տեսնել դրա անվտանգ շահագործումը: Փաստացի 2010թ. հոկտեմբերից Ադրբեջանի գործադրած բոլոր ջանքերը, որ ուղղված էին օդանավակայանը եւ չվերթները «ապօրինի» հռչակելուն ու այդ գնահատականը միջազգային կառույցների սեփականությունը դարձնելուն, հաջողությամբ չպսակվեցին: Սակայն Բաքուն չընկրկեց ու վճռեց դեմ գնալ անգամ այդ ուղերձներից հետո:
Ի պատասխան դիվանագետների հնչեցված վերոնշյալ կոչերի` մարտի 28-ին Ադրբեջանական ավիաուղիների (AZAL ՓԲԸ) մամլո ծառայության ղեկավար Մագերամ Սաֆարլին վերստին հայտարարեց, թե «Հայաստանն իրավունք չունի Խանքենդիում շահագործել օդանավակայանը, որը կառուցված է Ադրբեջանի գրավյալ տարածքների վրա: Դա հակասում է բոլոր միջազգային կոնվենցիաներին եւ չի թույլատրվի ոչ մի միջազգային կազմակերպության կողմից, որոնց թվում է այնպիսի ազդեցիկ կազմակերպություն, ինչպես ICAO-ն է»: Սաֆարլին հանրությանը նաեւ հայտնել էր, թե
օդանավակայանի աշխատանքի համար անհրաժեշտ է «համապատասխան փաստաթղթեր եւ հաստատումներ ստանալ ICAO-ից», եւ որ «Ադրբեջանն արդեն այդ կազմակերպությանը ծանուցել է օդանավակայանից թռիչքներ իրականացնելու անթույլատրելիության մասին»: Բաքուն, այդպիսով, հույս ուներ, որ ICAO-ն չի համարձակվի սերտիֆիկացնել Ստեփանակերտի օդանավակայանը: Մարտի 29-ին Բաքվում լրագրողների հետ այս թեմայով միաժամանակ խոսեցին երկու դեսպաններ` Ադրբեջանում ԱՄՆ դեսպան Մեթյու Բրայզան եւ Թուրքիայի դեսպան Խուլուսի Քիլիջը: Բրայզան կրկնեց, որ մինչեւ օդանավակայնի բացումը Հայաստանին եւ Ադրբեջանին հարկավոր է լուծել թռիչքների անվտանգության հարցը. «Ես պաշտպանում եմ ԱՄՆ ղեկավարության դիրքորոշումը, որը համարում է, որ կողմերը պետք է միասին հավաքվեն եւ այդ հարցը քննարկեն մինչեւ օդանավակայանի բացումը: Մենք կարծում ենք, որ մանրամասները կարող են մշակվել»: Ինչպես եւ սպասելի էր, Թուրքիան պաշտպանեց թռիչքների` «միջազգային կոնվենցիաներին հակասելու» Բաքվի տեսակետը. «Մենք միշտ պաշտպանում ենք Ադրբեջանի դիրքորոշումը: Բոլոր ոլորտներում մենք Ադրբեջանի կողքին ենք եւ պաշտպանում ենք նրա արդար պայքարը: Այս հարցը պետք է լուծվի միջազգային իրավունքի շրջանակներում»,- հայտարարեց Թուրքիայի դեսպան Խուլուսի Քիլիջը:
Եթե Թուրքիայի դեսպանի ուղերձը «բոլոր ոլորտներում Ադրբեջանի կողքին լինելու ու նրա արդար պայքարը պաշտպանելու» մասին կատարելապես յուղ լցրեց կրակի վրա ու ոգեւորեց ռազմատենչ օդային կրքերը, ապա ԱՄՆ դեսպանի երկրորդ անդրադարձը խնդրին ու առաջադրած պահանջը ցանկալիներից չէր Բաքվի համար: Մինչդեռ Երեւանի համար այն կառչելու եւ Բաքվի վրիպումները օգտագործելու կետ էր:
Հայաստանի ՊՆ տեսակետները հաճախ կիսապաշտոնապես արտահայտող փորձագետներից Դավիթ Ջամալյանը մարտի 29-ին, չթերագնահատելով ադրբեջանական սաստկացող քարոզչությունը, այդուհանդերձ Ստեփանակերտի օդանավակայանի ու քաղաքացիական օդանավերի հասցեին հնչող պաշտոնական սպառնալիքները որակեց որպես Բաքվի ագիտմեքենայի սխալ. «Քաղաքացիական ինքնաթիռները ոչնչացնելու մասին հայտարարությունը նրանց կոպիտ սխալն էր, քանի որ Արեւմուտքը, չնայած իր քաղաքական դիրքորոշումներին, հայտնի է մարդասիրական դիրքորոշմամբ: Նման հայտարարությամբ Ադրբեջանը ստացավ ահաբեկչական երկրի համբավ»,- նշել էր Ջամալյանն ու վկայակոչել, որ նման գնահատականներ է հնչեցրել նույնիսկ Ադրբեջանում ԱՄՆ դեսպան Մեթյու Բրայզան: Ռազմական հոգեբանը նաեւ փոխանցեց, թե ինչպես է հայկական կողմը մեկնաբանում Ադրբեջանի պահվածքը, այն է` Բաքուն փորձում էր ստուգել միջազգային հանրության զգոնությունը, բայց հանդիպեց դատապարտող արձագանքների: Նա միաժամանակ պարզ դարձրեց, որ առաջիկայում «հայկական կողմը պետք է խստագույնս արձագանքի նման քարոզչությանը` պահանջելով, որ միջազգային կառույցները դատապարտեն այս երեւույթը». «Ես չեմ պատկերացնում, որ որեւէ հայ պաշտոնյա նման հայտարարությամբ հանդես գա: Այստեղ գործ ունենք արժեքային համակարգի հետ»,- ադրբեջանական կողմի թույլ տված սխալը քաղաքական հարթության վրա եւ արժեքային դաշտում օգտագործելու Երեւանի մտադրության մասին հայտարարեց Ջամալյանը:
Իսկ ի պատասխան Բաքվից հնչած ռազմատենչ հոխորտանքների` ՊՆ ոչ պաշտոնական խոսափողը նախազգուշացրեց այն մասին, որ հայկական զինված ուժերը վերահսկում են Ադրբեջանի երկինքը եւ Բաքվի ակնարկած քայլերին հայկական կողմից պատասխան կլինի. «Ադրբեջանի երկինքը վերահսկվում է, բայց սա չի նշանակում, որ մեր պատասխանն իրենց պետք է նմանատիպ լինի, թե մենք էլ հարվածենք քաղաքացիական օբյեկտներին: Այլ ձևեր էլ կան: Միջնորդ երկրներն էլ են հասկանում, որ հայկական կողմը սա անպատասխան չի թողնի, եւ նրանք ադրբեջանցիներին հորդորում են չգնալ այդ քայլին: Չեմ կարծում, թե Ալիեւը այդքան արկածախնդիր է, որ կգնա նման քայլերի»:
Հայկական օդանավերի ու օդանավակայանի թռիչքների խոցելիության մասին Բաքվի ռազմական փորձագետների սիմետրիկ պատասխանը չուշացավ: Հաջորդ օրը` մարտի 30-ին, ադրբեջանական ԶԼՄ-ներում հայտնվեց ադրբեջանական հակաօդային պաշտպանության (ՀՕՊ) ուժերի «մասնագետների» հոխորտանքը, թե Ադրբեջանն ունակ է միջոցներ կիրառել դեպի Ստեփանակերտ թռիչք իրականացնող ռազմական ու քաղաքացիական ցանկացած ինքնաթիռի դեմ: Ակնարկելով շփման գծին օդանավակայանի մոտ լինելու հանգամանքը՝ նրանք սպառնացին, որ օդանավերը կարելի կլինի ֆիզիկապես ոչնչացնել ադրբեջանական ՀՕՊ զինանոցում առկա «С-125» կամ «С-200» համակարգերով: Իբրեւ մեկ այլ հնարավոր դիպաշար նշվեց այն, որ առանց զենքի կիրառության` ժամանակակից ռադիոէլեկտրոնային միջոցներով եւ ճնշմամբ, հնարավոր է շարքից հանել օդանավերի նավիգացիոն համակարգերը: Ադրբեջանցի մասնագետներն իրենց հերթին հայտարարեցին, թե սեփական ՀՕՊ համակարգերը ունակ են դիտարկել բոլոր թռիչքները ոչ միայն Լեռնային Ղարաբաղի, այլեւ Հայաստանի տարածքի վրա՝ հիշեցնելով, որ քաղաքացիական ինքնաթիռները թռչում են 8-10 կմ բարձրության վրա, եւ նրանց արագությունը ռազմական ինքնաթիռների համեմատությամբ ցածր է: Եւ վերջապես, Բաքուն ռազմական փորձագետների շուրթերով սպառնաց, թե Ստեփանակերտ ուղեւորվող ինքնաթիռները կարող են ոչնչացվել մինչ որոշակի բարձրություն հավաքելը:
Փոխադարձ սպառնալիքները կարեւոր էին դառնում նաեւ այն համատեքստում, որ մարտի 10-ին Ստեփանակերտը ներկայացրել էր օդանավակայանի ու թռիչքների տեխնիկական անվտանգության երաշխիքները ոչ միայն օդանավակայանի` սերտիֆիկացման չափանիշներին համապատասխանելու, այլեւ թռիչքների տեխնիկական անվտանգության ցուցանման տեսանկյունից. 2,3 կմ երկարությամբ թռիչքուղի, լոկատորներով ինքնաթիռների դիտարկում 150 կմ հեռավորությունից, ժամանակակից լուսաձայնային սարքավորումներով գիշերը եւ ցերեկը ինքնաթիռների ընդունում ամենաբարդ եղանակային պայմաններում` 350 մետր տեսանելիության պարագայում, արբանյակային ռադիոնավիգացիայի ունիկալ համակարգով օդանավակայանի տարածքում ինքնաթիռների նստեցում նույնիսկ զրոյական տեսանելիության պայմաններում: Սակայն այդ հոխորտանքներով Բաքուն հասկացնում էր, որ տեխնիկական անվտանգության երաշխիքները դեռեւս բավարար չեն կարող լինել:
Նույն օրը` մարտի 30-ին, Բաքվի ավիացիոն իշխանության ներկայացուցիչները հայտարարեցին, որ ադրբեջանական կողմը պնդում է իր նախազգուշացումներն ու հայտարարությունները եւ թույլ չի տա միջազգային մակարդակով օդանավակայանի սերտիֆիկացում. «Ադրբեջանի դիմումը Քաղաքացիական ավիացիայի միջազգային կազմակերպությանը կրում է նախազգուշացնող բնույթ եւ միտված է Խանքենդիում (Ստեփանակերտ-հեղ.) հայկական օդանավակայանի ապօրինի կառուցումը, ինչպես նաեւ` նրանց կողմից գրավված տարածքներով անօրինական թռիչքների կազմակերպումը կանխելուն: Մենք մեկ անգամ չէ, որ հայտարարել ենք եւ այժմ էլ հայտարարում ենք, որ մեր գրավյալ տարածքներով բոլոր թռիչքներն անօրինական են: Այդպիսի բաները կկանխվեն օրենքով ընձեռվող հնարավորությունների շրջանակում»,- կիսաբացահայտ սպառնաց Ադրբեջանի քաղաքացիական ավիացիայի պետական վարչության (ԱՔԱՊՎ) փոխտնօրեն Ֆուադ Գուլիեւը: Նա նաեւ նշեց, թե ICAO-ից տեղեկացվել են, որ իրենց մտահոգություններն ու նախազգուշացումները փոխանցվել են Երեւանին, թեպետ վերջինս որեւէ կերպ չի պատասխանել դրանց: «Եթե ԱՔԱՊՎ-ը միջազգային իրավունքում արտացոլված կանոններին համապատասխան սերտիֆիկատ չտրամադրի Ադրբեջանի անքակտելի մասը համարվող Խանքենդի քաղաքում օդանավակայանի կառուցմանը, ապա այդ օդանավակայանը չի կարող ստանալ միջազգային օդանավակայանի ստատուս»,- այս անգամ օդանավակայանի սերտիֆիկացումը Գուլիեւը կապեց Ադրբեջանի, այլ ոչ թե ICAO-ի համաձայնության հետ:
Մարտի 31-ին Ստեփանակերտի օդանավակայանի շահագործման հարցով «հավելյալ» մեկնաբանություն-նախազգուշացում հնչեցվեց Ադրբեջանական ավիաուղիների (AZAL ՓԲԸ) մամլո ծառայության ղեկավար Մագերամ Սաֆարլիի շուրթերով, թե օդանավակայանի աշխատանքը միջազգային-իրավական ոչ մի հիմնավորում չունի, եւ որ «կան միջազգային-իրավական նորմեր, որոնց շրջանակներում լուծվում է հայ-ադրբեջանական Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունը, եւ այդ օդանավակայանի աշխատանքը նույնպես պետք է ունենա միջազգային-իրավական հիմնավորում»:
Մի քանի օրերի ընթացքում այսպիսի հայտարարությունների հեղեղով Բաքուն ոչ միայն նախազգուշացնում էր Ստեփանակերտին ու Երեւանին, այլեւ նախեւառաջ պատասխանում էր միջազգային հանրությանը, թե Ստեփանակերտի օդանավակայնի միջազգային սերտիֆիկացման համար իր համաձայնությունը կլինի այն պարագայում, եթե «միջազգային իրավական նորմերի շրջանակում» ամրագրվի Լեռնային Ղարաբաղի պատկանելությունը Ադրբեջանին: Եթե ոչ, ապա Բաքուն սպառնում էր ինքը կանխել Երեւան-Ստեփանակերտ թռիչքները: Մյուս կողմից՝ Ստեփանակերտի օդանավակայանի շահագործումը, բացի Բաքվի համար մարտահրավեր լինելուց, նաեւ հնարավորություն էր դարձել հակամարտության կարգավորման հարցը միջազգային օրակարգ բարձրացնելու առումով:
Այդպիսով, մինչ Բաքուն շարունակում էր առարկել օդանավակայանի սերտիֆիկացմանն ու նոր թափ հաղորդել հայկական քաղաքացիական օդանավերին հարվածելու իր հռետորաբանությանը, Երեւանը, որ մինչ այդ ավելի շատ հետեւում էր Ստեփանակերտ-Բաքու-միջազգային հանրություն եռանկյունուն, աստիճանաբար, թեպետ ռազմական-փորձագիտական շուրթերով, սակայն արդեն իսկ միջամտելու նշաններ էր ցույց տալիս: Իսկ դա չնկատել չեն կարող Բաքուն եւ Անկարան:
Օդային բլոկադայի սպառնալիքներ Երեւանի, Բաքվի ու Անկարայի միջեւ Մայիսի 9-ի հայտարարված չվերթի գործարկումը ամեն գնով կանխելու նպատակով Ադրբեջանը դիմեց «վեճի շրջանակը» մեծացնելու ու լարվածությունը ողջ տարածաշրջանին փոխանցելու ռազմավարությանը: Ըստ այդմ, Թուրքիայի` իբրեւ դաշնակցի ներքաշումը լավագույն ու միակ քայլն էր մնում նրա համար: Մանավանդ, Անկարան տարիներով կովկասյան հարցերում ղարաբաղյան հակամարտության խողովակով ներգրավվելու առիթ էր փնտրում, եւ փորձեց դա անել անգամ 2009թ. հայ-թուրքական հարաբերությունների նորմալացման գործընթացի շղարշի տակ` ստորագրված երկու արձանագրությունները դարձնելով ղարաբաղյան հակամարտութան պատանդը (արժե հիշել Էրդողանի հայտարարությունն այն մասին, թե Երեւանը իրեն խնդրել է միջնորդ դառնալ այդ գործում):
Օդային կրքերում Թուրքիային ներգրավման կապակցությամբ ինֆորմացիոն յուրօրինակ օպերացիա իրականացվեց ադրբեջանական կողմում. Բաքվում շրջանառության մեջ դրվեց տեղեկություն այն մասին, թե ի պատասխան Ղարաբաղի օդային տարածությունը փակելու ու ռազմական եղանակով այն պաշտպանելու Ադրբեջանի հայտարարությունների՝ հայկական կողմն էլ սպառնացել է դեպի Թուրքիա ու Նախիջեւան թռչող ադրբեջանական քաղաքացիական օդանավերի համար իր օդային տարածությունը փակել:
Ուշագրավ է, որ առնվազն համացանցում հնարավոր չէ գտնել 2011թ. մարտի վերջին տասնօրյակով թվագրված հայկական կողմի որեւէ պաշտոնական կամ ոչ պաշտոնական տեղեկատվություն այն մասին, թե Երեւանը սպառնում է դա անել: Չնայած այդպիսի սպառնալիքի բացակայությանը, մարտի 28-ին Ադրբեջանի քաղաքացիական ավիացիայի պետական վարչության (ԱՔԱՊՎ) փոխտնօրեն Հաջիաղա Ալիեւը հայտարարեց, թե «եթե Հայաստանը փակի իր օդային տարածությունը, ապա մենք կօգտվենք այլընտրանքային երթուղիներից»: Իբրեւ դեպի Թուրքիա այլընտրանքային օդային ուղի նա նշել էր Վրաստանի օդային տարածությունը, իսկ դեպի Նախիջեւան` Իրանի օդային տարածությունը: Բացառելով Ադրբեջանի վրա հայկական կողմից հնչող հայտարարությունների ազդեցությունը՝ Ալիեւը հավելել էր. «Չեմ կարող ասել, թե ինչի կհասնեն նրանք նման հայտարարություններով: Մենք բազմիցս այդ կապակցությամբ դիմել ենք Քաղաքացիական ավիացիայի միջազգային կազմակերպությանը: Եթե Հայաստանը փակի օդային տարածությունը կամ էլ ձեռնարկի անցանկալի քայլեր, դրան ի պատասխան՝ մենք նույնպես անհրաժեշտ միջոցներ ձեռք կառնենք»:
Թե ինչ տեղեկատվության վրա էր հենվում Բաքուն նման թեական հայտարարություններ անելիս, դժվար է ասել: Արժե վերստին հիշել, որ Լեռնային Ղարաբաղի օդային տարածության փակ լինելու մասին Ադրբեջանի քաղաքացիական ավիացիայի պետական վարչությունը (ԱՔԱՊՎ) պարբերաբար` 2010թ. հոկտեմբերից, տեղեկացրել էր ICAO-ին` վերջինիս խնդրելով հայկական կողմին փոխանցել իր նախազգուշացումները հնարավոր հետեւանքների մասին: Մարտի 30-ի դրությամբ Բաքվի քաղաքացիական ավիացիայի ներկայացուցիչները խոսում էին այդ նամակի մասին ու սրտնեղում, թե չեն ստացել Երեւանի արձագանքը:
Վերջապես մարտի 31-ն հայտնի դարձավ, որ Հայաստանը ICAO-ի միջոցով ստացել է Ադրբեջանի նախազգուշական նամակը: Դա հաստատեց նաեւ Հայաստանի քաղաքացիական ավիացիայի գլխավոր վարչության (ՔԱԳՎ) մամլո քարտուղար Նելլի Չերչինյանը: Սակայն վերջինս չէր հրապարակել նամակի բովանդակությունը, չէր հայտնել, թե երբ են ստացել այն, ինչպես նաեւ` թե արդյո՞ք ՔԱԳՎ-ը պատասխանել է դրան կամ պատրաստվում է պատասխանել:
Եթե Բաքուն չէր հորինել Թուրքիա ու Նախիջեւան ուղեւորվող ադրբեջանական քաղաքացիական օդանավերի առջեւ Հայաստանի օդային տարածության փակ լինելու մասին լուրը, ըստ որում` օդային կրքերում Թուրքիային ներքաշելու հեռահար նպատակով կամ նրա համաձայնությամբ, ապա վարկածներից մեկը կարող է լինել այն, որ ի պատասխան ICAO-ի միջոցով Երեւանի ստացած նախազգուշական նամակների՝ այդ մասին իր հերթին ակնարկել է Հայաստանի քաղաքացիական ավիացիայի վարչությունը, ինչն էլ հիմք է տվել Բաքվի համապատասխան կառույցների նման
հայտարարություններին:
Այդպիսով, մարտի վերջին մի քանի օրերի ընթացքում Բաքվից հնչող ռազմատենչ հայտարարությունների ու հոխորտանքների առատությունը` մի կողմից, Թուրքիայի ներգրավման ուրվագծվող հեռանկարը՝ մյուս կողմից, ստիպում էին Երեւանին պաշտոնապես մտնել խաղի մեջ: Հայաստանի նախագահի մակարդակով Ադրբեջանի հերթական ռազմատենչ հայտարարությունները որակվեցին իբրեւ «պետական տեռորիզմի բացահայտ դրսեւորում»: Մարտի 31-ին Սերժ Սարգսյանը, անդրադառնալով քաղաքացիական օդանավերին հարվածելու Բաքվի մտադրությանը, այն անվանեց «մառազմ» ու նշեց. «Ներկայիս միջազգային պրակտիկայում այդպիսի հայտարարություններ մեկ անգամ չէ, որ արվել են: Սակայն, դրանք միշտ հնչել են ահաբեկչական կազմակերպությունների կողմից, բայց որեւէ պետության կողմից նման հայտարարություններ չեն հնչել»: Սերժ Սարգսյանը հայտարարեց, որ ինքն անձամբ է լինելու «Հայաստանից Ադրբեջան ուղեւորվող առաջին ավիաչվերթի առաջին ուղեւորը», եւ որ Ղարաբաղի բնակիչներն օդային հաղորդակցությունից օգտվելու իրավունք ունեն, ու այդ հարցը սակարկման առարկա չի կարող լինել:
Օդային շրջափակումների թեման շարունակվեց նաեւ ապրիլի սկզբին` ակնհայտ դարձնելով, որ Թուրքիան նույնպես Երեւանի համար ուղերձ ունի այդ կապակցությամբ: Ապրիլի 4-ին Ադրբեջանում անանուն դիվանագիտական աղբյուրը APA գործակալությանը հայտնեց, որ եթե Հայաստանը փակի իր օդային տարածությունը Նախիջեւանի ինքնավար հանրապետություն կամ Թուրքիա ուղեւորվող ադրբեջանական ինքնաթիռների համար, ապա վերջինս կարող է փակել իր օդային տարածությունը Երեւանի համար, եւ Հայաստանը կբախվի նաեւ օդային շրջափակման: Ըստ APA գործակալության դիվանագիտական աղբյուրի՝ դա արտացոլված է Թուրքիայի ու Ադրբեջանի միջեւ համապատասխան ոլորտում ձեռք բերված պայմանավորվածություններում: Թուրքական կողմը ոչ հերքեց, ոչ էլ հաստատեց այս տեղեկությունը` այդ պահին նախընտրելով բավարարվել միջնորդավորված ուղերձով:
Այդուհանդերձ, հարկ է նկատել, որ Բաքուն չափազանց հեռու էր գնացել, նա ոչ միայն իր ռազմաշունչ հոխորտանքներն ու օդանավակայանի սերտիֆիկացումը մերժելն էր դարձրել քաղաքական գիծ, որը նույնպես սակարկման առարկա չէր կարող դառնալ գոնե այդ ժամանակահատվածում, այլեւ օդային բլոկադաների թեմայով վեճում ներքաշել էր նաեւ Թուրքիային: Այդպիսի իրավիճակում առաջին ուղեւորի թռիչքը, ով էլ որ նա լիներ, չէր կայանալու եւ Երեւանին սոսկ մնալու էր պատասխան հոխորտանքը, Բաքվի կոպիտ վրիպումը որսալը եւ միջազգային հանրության ուշադրությունն ու քննադատությունը դրա վրա հրավիրելը: Իսկ վերջինս էլ լավագույնը, որ կարող էր անել, թռիչքն ու օդանավակայանի գործարկումը անորոշ ժամանակով հետաձգելն էր:
Օդային կրքերի առաջին սերիան ավարտված էր. մայիսի 9-ին՝ Շուշի ազատագրման հոբելյանական օրը, Երեւան-Ստեփանակերտ չվերթը չկայացավ: Երեւանը չթերագնահատեց քաղաքացիական օդանավերին հարվածելու Բաքվի անթաքույց մտադրությունը: Նույն կերպ Բաքուն հավուր պատշաճի գնահատեց Երեւանի` համարժեք պատասխանելու սպառնալիքը եւ դա օգտագործեց միջազգային հանրությանը աղետի ավելի մեծ մասշտաբներով սարսափեցնելու համար: Տարածաշրջանում աշխարհատնտեսական շահեր ունեցող տերություններն էլ, որքան էլ դեմ չէին քաղաքացիական օդանավակայանի շահագործմանը, հարկադրված էին հորդորել առանց անվտանգության հարցերի շուրջ փոխպայմանավորվածությունների միակողմանի քայլ չկատարել: Եթե Բաքուն չէր կարող կանխել օդանավակայանի շինարարությունը, ապա նրան գոնե հաջողվեց կանխել առաջին չվերթը, ինչով կարող էր եւ մխիթարվել: Եթե Երեւանին ու Ստեփանակերտին չէր հաջողվել գործարկել առաջին չվերթը, այդուհանդերձ, կարող էին մխիթարված զգալ, որ միջազգային հանրությունը դեմ չէ օդանավակայանի շահագործմանը ու առաջարկում է Ադրբեջանի հետ պայմանավորվել օդանավակայանի գործարկման հարցի շուրջ:
Մամուլում էլ տեղեկատվություն հայտնվեց, թե օդանավակայանի գործարկումը տեղի չունեցավ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների խնդրանքով, որոնք համարել էին, թե դա կարող է զգալիորեն բարդացնել իրավիճակը կարգավորման գործընթացում: Անկախ տեղեկության հավաստիությունից, ինչը միանգամայն հավանական է, այն նաեւ եղանակ էր հայկական ու ադրբեջանական կողմերի կրած ձախողումը քողարկելու եւ դեմքը պահելու համար: Բաքուն շահեց կարճաժամկետ կտրվածքով, Երեւանի համար կարծես թե բացվեց միջնաժամկետ հեռանկարում շահելու հույս: Մյուս կողմից` ակնհայտ էր, որ օդանավակայանում թռիչքների անվտանգության ապահովման տեխնիկական ու ռազմաքաղաքական լուծումները լիարժեք չեն, եւ Երեւանն ու Ստեփանակերտը պետք է լրջորեն նախապատրաստվեին այդ բոլոր առումներով չվերթների անվտանգությունն ապահովելու ուղությամբ:
Իսկ օդային կրքերը, այս անգամ` ավելի մեծաքանակ մասնակիցներով, ավելի բարդ բեմականացմամբ ու ընթացքով, վերսկսվելու էին 2012թ. ամռանը ու թափ ստանային հոկտեմբերին: Թե ինչպես սկսվեց սարսափ ժանրի կինոնկար հիշեցնող երկրորդ սերիան, որն այս պահին էլ ընթանում է, ու ինչպես կավարտվի այն` կանդրադառնանք հաջորդիվ:
Շարունակությունը` հաջորդիվ
Ստեփան Սաֆարյան վերլուծաբան

[Arpa]

ZVARTNOTS AIRPORT

 

http://www.armenianow.com/sites/default/files/img/imagecache/600x400/Zvartnots-airport-old-building.jpg

 

I agree with the council. It would be a shame to destroy that iconic and unique monument.

Sometimes I wonder if there is a sense of remorse and vengeance destroying or otherwise marring soviet era structures. First it was this

http://i40.photobucket.com/albums/e239/Zarchka/untitled20_1.jpg

Then the Pak Shuka

====

News | 12.11.13 | 10:00

Public Council wants Zvartnots airport’s old terminal preserved

The Armenian Public Council on Monday held its final session on the issue of the old terminal of the Zvartnots airport that the concessionaire managing the facility wants to be demolished to clear the way for further construction that it says will upgrade the airport.
Only two members of the Council supported the proposal on demolishing the landmark building, while 20 voted against it. The decisions made by the Council, which is an advisory body formed by the president of Armenia, are legally nonbinding and serve rather as guidelines for the executive. Members of the Council want the government to make sure that the old Zvartnots airport terminal becomes a listed building. Armenia International Airports CJSC said in a statement in October that the old terminal of the Zvartnots airport is at present a dangerous construction. It noted that no resources for preservation of the building will be provided, or any responsibility for emergency situations assumed. “We are planning to upgrade Zvartnots international airport yet won’t be spending time or resources to maintain the collapse-prone construction which doesn't meet modern air-navigation standards,” the company said.

Source URL: http://www.armenianow.com/news/49989/armenia_zvartnots_airport_public_council

.

[Yervant1]

Reopening of airport in Nagorno-Karabakh should not lead to increased tension- Armenian prime minister

 

 

 

 

 

 

YEREVAN, November 13. / ARKA /. The plan to reopen the only civilian airport in Nagorno-Karabakh that was shut down nearly two decades ago, should not lead to an increase in tension, Armenian prime minister Tigran Sargsyan said today during a parliament Q&A session.

 

The airport is located 8 kilometers east of Stepanakert, the capital of Nagorno-Karabakh. It discontinued flights in 1991 amid intensifying armed clashes in and around Karabakh that developed into a full-scale war. Since then transport communication between Nagorno-Karabakh and the outside world has been carried out only by land via Armenia.   

 

The airport, severely damaged during the 1991-1992 war, was reconstructed by the government in Stepankert.

 

In response to news that Nagorno-Karabakh authorities plan to reopen the airport Azerbaijani State Civil Aviation Administration said  the Yerevan-Stepanakert flights would constitute an “invasion” of Azerbaijan’s internationally recognized airspace and that “taking corresponding measures in connection with that is inevitable.”

 

The reconstructed airport is able to handle up to 100 passengers per hour. According to Armenian prime minister, this issue is in the focus of the authorities’ attention.

 

He said the resumption of flights between Stepanakert and Yerevan should be pressed ahead in the context of Nagorno-Karabakh’s population’s right to free movement, despite Azerbaijan’s provocative rhetoric.

 

In 2012 July, the U.S., Russian and French diplomats co-chairing the OSCE Minsk Group, said in a statement that they “received renewed assurances from the sides that they will reject any threat or use of force against civil aircraft, pursue the matter through diplomatic steps, and refrain from politicizing the issue.” -0-

 

 

18:18 13.11.2013

- See more at: http://arka.am/en/ne...G.qsCefJUS.dpuf

[MosJan]

 

Ստեփանակերտի օդանավակայանը դեռ պաշտոնապես չի գործում, բայց դա չի նշանակում, որ թեթև ինքնաթիռներն էլ թռիչքներ չեն իրականացնում․ ու դրան չի խանգարում նույնիսկ այս առթիվ ադրբեջանցիների բարձրացրած վայնասունը

[Yervant1]

AZERBAIJAN THREATENS TO SHOOT DOWN KARABAKH PLANES

July 18, 2014

The new airport terminal near Stepanakert

RFERL - Azerbaijan has threatened to shoot down civilian planes flying
to Nagorno-Karabakh if the sole civilian airport in the disputed
region reopens as planned.

The Karabakh Armenian leadership dismissed the threat, saying that
the first commercial flights between the territory and Armenia in
two decades would start as planned in May.

Arif Mammadov, the director of Azerbaijan's Civil Aviation
Administration, said the Azerbaijani government warned the
International Civil Aviation Organization (ICAO) last October that
it did not authorize any flights to Karabakh.

"We notified that the airspace over Karabakh is closed," Mammadov said,
according to the APA news agency. "The law on aviation envisages the
physical destruction of airplanes landing in that territory."

Mammadov said Baku sent another letter to the ICAO recently warning
that the disputed region's airspace was closed and "at the disposal
of Azerbaijan's Air Force."

"We asked the ICAO to notify the opposing side in order to prevent
negative incidents," he said, adding that the Montreal-based body
forwarded that letter to Armenia.

Bako Sahakian, the president of the unrecognized Nagorno-Karabakh
republic, condemned the threat and warned through a spokesman that
any attempt to thwart the planned flights would meet with an "adequate
response" from the Karabakh Armenian military.

"If Azerbaijan resorts to such actions, it will trigger unpredictable
developments," Sahakian's press secretary, Davit Babayan, told RFE/RL's
Armenian Service.

"Such threats do not scare us, they only discredit Azerbaijan," Babayan
said. "We will go ahead with exploiting our airport as planned."

Flights to and from the airport, located 8 kilometers east of
Stepanakert, were discontinued in 1991 amid intensifying armed
clashes in and around Karabakh that degenerated into a full-scale
Armenian-Azerbaijani war.

Transport communication between the territory and the outside world
has since been carried out by land, via Armenia.

The Karabakh government decided in 2009 to reopen the airport, severely
damaged during the 1991-94 war. Its $3 million reconstruction is now
nearing completion.

A regular flight service between Stepanakert and Yerevan is scheduled
to be launched on May 9, a public holiday in Karabakh that will mark
the 19th anniversary of a major military victory over Azerbaijan.

Dmitry Atbashian, head of the local civil aviation authority, assured
journalists earlier this year that flight security "will be ensured 100
percent," despite the airport's proximity to the heavily militarized
"line of contact" separating Armenian and Azerbaijani forces.

Atbashian also announced that the Stepanakert-Yerevan flights would be
carried out by a newly established Karabakh airline, Artsakh Air. He
said its fleet of aircraft would consist of three Canadian-made CRJ200
passenger jets.

http://www.horizonwe...s/details/44502

[Arpa]

OKAY LADIES AND GENTLRMEN FASTEN YOUR SEATBELTS.
HERE WE FLY AGAIN?
How reliable is this?
 

THE LAUNCH OF STEPANAKERT AIRPORT IS A MATTER OF A FEW WEEKS, BELGIAN NEWSPAPER SAYS
by Ashot Safaryan
ARMINFO
Wednesday, November 5, 11:50
Le Vif.be, a well-known Belgian newspaper, has published an article about the Stepanakert Airport. The article says that Stepanakert is the only capital city, whose airport services no flights.
The source says that no flights have been made after opening of the airport, because the Azeri authorities have threatened to shoot down any plane, even a civil one.
Le Vif.be points out that the objective of the airport is to ensure air service between Stepanakert and Yerevan, the capital of Armenia.
The air service will become the only alternative to the mountainous road, which is more than 330 km long.
The article touches on Baku's territorial claims regarding the Nagorno-Karabakh Republic and stresses that in 1989-1992 Azerbaijan bombarded the city of Stepanakert.
The article also quotes Speaker of the NKR National Assembly Ashot Ghulyan as saying that the airport is to make civil flights only and that Baku's threats can receive similar response, however, "Artsakh never plays such barbarian games".
The source says that though a flight from the Stepanakert Airport caused an overexposure in Azerbaijan in June, nevertheless, the airport will be launched sooner or later. It is a matter of a few weeks, the article says.

===
Let-s fly.Let-s Sing Volare Cantare.

[Yervant1]

NAGORNO-KARABAKH, A SELF-PROCLAIMED REPUBLIC

11:04, 07 Jul 2015
Siranush Ghazanchyan

By Mary Boland in Stepanakert
The Irish Times

The blue-and-white bird-like structure of Nagorno-Karabakh's airport
perches in the Caucasus Mountains like a shining, defiant emblem of
national pride. The departures screen lists an international flight
to Yerevan, the Armenian capital. Members of the airport's 120 staff
stand by to pass luggage through the latest model X-ray machine.

Authorities at the facility, which cost $20 million (â~B¬18 million)
to rebuild, say it has sophisticated satellite navigation technology.

However, there are no passengers - and no aircraft. The flight to
Yerevan is aspirational; the only way to get there remains a six-hour
drive through the mountains. The reason: any flights that land at or
leave this airport will come under fire from Azeri troops.

As a self-proclaimed republic recognised by no country in the world,
Nagorno-Karabakh considers itself a nation under siege. Located
within Azerbaijan's official borders but run by ethnic Armenians, the
landlocked enclave was the subject of a devastating war between 1991
and 1994, which cost some 30,000 lives and displaced a million people.

Nagorno-Karabakh has kept its de facto autonomy, butAzerbaijan
maintains its claim to it.

Shoot down

The airport, destroyed in the war, reopened four years ago. "In
2011 we wanted to start flights, but our neighbours intervened -
they said they would shoot down our aircraft," says Dmitri Atbashyan,
head of the statelet's civil aviation authority.

The threats are not exaggerated. Last year three military personnel
died after Azeri troops shot down their helicopter. Troops from both
sides have died in sporadic clashes on the border, in breach of a
1994 Moscow-brokered ceasefire.

With a wry sense of humour and a glint behind his aviator sunglasses,
Atbashyan is proud to show off the little-used airport - and tout its
advantages as a flying school, in which lessons involve close-range
sorties safe from gunfire. "You can get your pilot's licence here
for $6,000 [â~B¬5,400]; in the US it will cost you $31,000. And we
have some of the best pilots."

As if on cue, instructor Samuel Tavadyan, an ex-military man, starts
up a small Zenith plane and takes off. He shoots into the sky, then
ducks, weaves and does hairpin bends reminiscent of scenes from a
Warner Bros cartoon. After landing, he jumps out and walks away as
though he has parked a car.

The airport's staff are kept on the payroll and all systems remain
running "because with such sophisticated machines, it would be too
expensive to turn them off", says Atbashyan. He stresses that every
aspect of the facility complies with international standards, so it
should therefore be possible to operate it normally.

"The UN Declaration of Human Rights grants everyone freedom of
movement," he says. "This shouldn't depend on the status of the
country of that person."

No UN member state recognises this enclave of some 147,000 people,
despite its national flag, government, public institutions, army and
police force. In the eyes of international law, it is a country that
doesn't exist.

This reality is ever present a few kilometres away in downtown
Stepanakert, where the president, Bako Sahakyan, faces a lonely
challenge on the international stage. As a member of the Commonwealth
of Unrecognised States, Nagorno-Karabakh shares a bond of mutual
recognition with the club's three other similarly troubled adherents:
South Ossetia, Abkhazia and Transnistria.

"Our primary goal is to be integrated into the civilised and
international community," says Sahakyan, a balding, ruddy man in
his 50s.

Far from the front lines

The president is sitting in the boardroom of his presidential palace
overlooking the significantly renamed Renaissance Square in the
reconstructed capital, with its wide avenues, cafes and fashionable
shops. At this comfortable distance from the front lines, it's hard
to imagine that a low-level war is unfolding.

"Being unrecognised always forms the basis of our policies," he says.

"But you must know that everything we do as part of our state-building
- our legislation, law enforcement, judicial system, our elections -
are all established and operated according to international standards.

What we have to do is restore historical justice."

For Sahakyan, this means righting Moscow's 1923 designation of
Nagorno-Karabakh as an autonomous region within Soviet Azerbaijan.

"This entity was itself created artificially when it was forcefully
incorporated into Azerbaijan."

The conflict dates back further, to rivalry between the Christian
Armenians and Muslim Turkic Azeris who populated the area for
centuries.

Nagorno-Karabakh means "highland black garden", but locals call it
Artsakh, or "strong fortress". It is nonetheless deeply connected to
and dependent on neighbouringArmenia. Its citizens, more than 95 per
cent ethnic Armenians, hold Armenian passports, speak Armenian and
use the Armenian currency, the dram. And Armenia's 11 million-strong
diaspora is a significant source of funds.

As Sahakyan concedes, it is not easy to run a nation at war over its
very existence.

"Of course we think we have to settle this issue with our neighbour,"
he says. "We want to discuss, we want to negotiate. Unfortunately,
the other side is rejecting our proposals."

The centuries-old rivalries behind this decades-old conflict are far
from resolved. This country that doesn't exist will likely remain in
limbo for some time yet.

http://www.irishtime...ublic-1.2275522

http://www.armradio....aimed-republic/

[MosJan]

STEPANAKERT, Artsakh (ArmRadio)—Yell Extreme Park, in collaboration with the Artsakh (Nagorno Karabakh) Republic government, on May 24 announced the launch of tourist flights from Stepanakert-Shushi. This initiative, as well as the recently launched Artsakh-Armenia flights, has sparked outrage in Azerbaijan, who says it will damage the negotiation process.

Founding Director of Yell Extreme Park Tigran Chibukhchyan says the rage from Baku plays more of a role for advertising.

Flights have been carried out from the Stepanakert Airport since Artsakh’s liberation in 1991. The issue was politicized in 2008, when Artsakh authorities renovated the airport and announced plans to operate passenger flights. The airport also purchased two small planes for domestic flights a few years ago, used for agricultural purposes and tourist flights.

Regular flights have never been launched. However, helicopter flights regularly operate to and from the airport, generally carrying the Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) Minsk Group Co-Chairs and high-ranking officials from Armenia.

The company is currently operating eight flights a day, and the demands keep growing, says Samvel Tavadyan, head of Aviation Department of the Artsakh Ministry of Economy. The flight duration is 25 minutes and costs 35,000 AMD per person.

 

http://asbarez.com/1...shushi-flights/

[MosJan]

[MosJan]

STEPANAKERT, Artsakh—The Artsakh Republic recently launched flights on the path to increase tourism between Artsakh and Armenia. The Artsakh Foreign Ministry was asked to comment on the Azerbaijani Foreign Ministry’s May 25 statement criticizing the operation of the flights in Artsakh, stating that it is an “illegal economic activity.”

“Artsakh has long been a normally developing country where people, like in any other country, live and implement programs in various spheres, including tourism,” said Artsakh’s Public Relations Head Artak Nersisyan in an interview with Armenian news agency Aysor.am. 

Nersisyan said that Baku “not only tries to deny this objective reality, but also does not miss the opportunity to demonstrate his flagrant ignorance of the international conventions and legal norms of regulating civil aviation.”

Azerbaijani authorities continuously try to “divert the attention of the international community from the real problems hampering the negotiation process and condition,” continued the Artsakh official, “by the relentless attempts of the Azerbaijani side to undermine the negotiation process.”

In an interview with Tert.am, the Head of the Department of Aviation Samvel Tavadyan, said that last weekend, Artsakh has already carried six passengers with the newly operated flight. “Interest among travelers is high and we have been receiving many calls from abroad, regardless of it being a conflict zone,” he said.

[MosJan]

Rehabilitation of the Stepanakert airport is the sovereign right of Artsakh

 

June 27, 2019  213  0 Horizon Weekly Newspaper
(Armradio) – Artsakh has welcomed the amendment to the National Defense Authorization Act (NDAA) submitted by U.S. Congressman Brad Sherman, which blocks transfer of defense articles or services that improve Azerbaijan’s offensive air capabilities or air defense systems, which could threaten civil aviation.

“This initiative is topical, since Azerbaijan has not abandoned its threats to shoot down civilian aircrafts in Artsakh or to use force against the civilian population of Artsakh,” the Foreign Ministry said.

“The rehabilitation of the Stepanakert airport is the sovereign right of Artsakh and pursues purely civil and humanitarian goals, in particular, the exercise of such an inalienable right as freedom of movement. The ongoing Azerbaijani blockade has become a permanent and serious obstacle to the realization of the right to free movement of the civilian population of Artsakh, along with other fundamental human rights enshrined in the Universal Declaration of Human Rights and other major international treaties. This position of Azerbaijan clearly demonstrates its open disregard for human rights and fundamental freedoms and is a continuation of its policy of collective punishment of the civilian population,” Spokesperson of Artsakh Foreign Ministry Ani Sargsyan said.

“Moreover, such actions are internationally wrongful acts of Azerbaijan and should be seriously counteracted by the international community,” she stated.