3 replies to this topic

[MosJan]

Armenian Gunsmiths Of CCCP

 

 

 

 

[MosJan]

Burnazyan, Avetik Ignatyevich




Russian bureaucrat. Deputy Minister of Health from 1947. Involved in Voskhod crew selection.
Born: 1906-04-20. Died: 1981-10-25.

Biography: Organizer of the Soviet military-medical service, the Deputy Minister of Health (1947-1972), PhD, Lieutenant General of the Medical Service of the USSR, Hero of Socialist Labor, laureate of Lenin and State prizes; participant in the development of the first Soviet atomic bomb, and the elements of the "nuclear shield" in the USSR, the first head of the State Service for radiation safety and health service, a veteran of World War II, with his direct participation created Clinical Hospital Number 6 as the base hospital of the health system of the Third Main Directorate of the Ministry of Health; born April 20th 1906, 1930: graduated from the Military Medical Academy named after SM Kirov in Leningrad; in 1935: graduated from the Military Academy named after Frunze; from 1935 to 1940. - led the military health departments in the Moscow Regional Clinical and First Medical Institutions; 1939-1940 - deputy chief and later head of the Medical Division of the 10th Army; in 1941-1943 he headed the medical service of the Kalinin Front; 1945 - Head of of Medical Administration, Far Eastern Front, organization of medical support for the war against Japan; from 1946 - Chief Medical Officer of the 1st Main Directorate of the Council of Ministers of the USSR; from 1947 - sent to serve in the Ministry of Health, where he led a number of departments and for 25 years was a deputy minister and a member of the board of the Ministry of Health of the USSR; 1947-1972 - Deputy Minister of Health; Major-General of Medical Service on 31 March 1943 .; Lieutenant-General of Medical Service - June 19, 1945. He died October 25, 1981. FGUZ "Clinical Hospital N FMBA 6" named after Avetik Ignatievitch Burnazyan (order of the Moscow Government N 1299-p dated July 7, 2006); Order of the FMBA of Russia (N 310 dated November 16, 2007) approved the Regulations on the badge "AI Burnazyan" is a departmental insignia of the agency.

1906 April 20 - .
Birth of Avetik Ignatyevich Burnazyan. - . Related Persons: Burnazyan. Russian bureaucrat. Deputy Minister of Health from 1947. Involved in Voskhod crew selection..
1966 May 10 - .
Voskhod 3 spiked - . Nation: Russia. Related Persons: Burnazyan, Mishin, Smirnov, Tyulin. Program: Voskhod, Soyuz. Flight: Voskhod 3. Spacecraft: Soyuz 7K-OK, Voskhod.
A meeting of the VPK Military Industrial Commission begins with Tyulin, Mishin, Burnazyan, and Kamanin certifying the readiness for launch of Voskhod 3 on 25-28 May. Then Smirnov drops a bombshell: Voskhod 3 should be cancelled because: an 18-day flight will be nothing new; further work on Voskhod 3 will only interfere with completion of the Soyuz 7K-OK spacecraft, which is to be the primary Soviet piloted spacecraft; and a new spaceflight without any manoeuvring of the spacecraft or a docking in orbit will only highlight the lead the Americans have. Kamanin argues that the long work of preparing for the flight is finally complete, and that it will set two new space records (in manned flight altitude and duration). Furthermore the flight will include important military experiments, which cannot be flown on early Soyuz flights. Smirnov and Pashkov appear not to be swayed by these arguments, but back down a bit. The State Commission for the flight may continue its work.

1966 June 21 - .
Mishin asserts himself - . Nation: Russia. Related Persons: Anokhin, Burnazyan, Bykovsky, Frolov, Gagarin, Leonov, Makarov, Mishin, Nikolayev, Tyulin, Volkov. Program: Soyuz. Flight: Soyuz 1, Soyuz 2A, Soyuz s/n 3/4.
Gagarin and Leonov visit Kamanin, who is on vacation at his dacha. They tell him of manoeuvres by Tyulin, Burnazyan, and Mishin in his absence. A VPK resolution will name crews for Soyuz missions that will consist of "invalid" engineers from OKB-1 (Anokhin, Frolov, Makarov, Volkov) instead of trained, flown cosmonauts (Gagarin, Nikolayev, Bykovsky).

1966 July 4 - .
Soyuz simulators - . Nation: Russia. Related Persons: Burnazyan, Keldysh, Mishin. Program: Soyuz. Flight: Soyuz 1, Soyuz 2A, Soyuz s/n 3/4. Spacecraft Bus: Soyuz. Spacecraft: Soyuz 7K-OK.
The 7K-OK simulator consists of a mock-up of the BO living compartment and SA re-entry capsule only. The interiors are not yet fitted out with equipment, and development of the optical equipment to allow the cosmonauts to train with simulated dockings is proceeding very slowly. Mishin has promised a dozen times to speed up the work on the trainers, but produced nothing. Meanwhile Mishin is proceeding to train his cosmonaut team for Soyuz flights in September. It is said that he has other leaders, including Burnazyan and Keldysh, on his side.

1966 July 30 - .
Beregovoi pushed for Soyuz mission - . Nation: Russia. Related Persons: Anokhin, Beregovoi, Burnazyan, Gagarin, Keldysh, Khrunov, Krylov, Malinovskiy, Mishin, Rudenko, Shonin, Tsybin, Tyulin, Vershinin, Volynov, Zakharov. Program: Soyuz, Voskhod. Flight: Soyuz 1, Soyuz 2A, Soyuz s/n 3/4, Voskhod 3. Spacecraft: Soyuz 7K-OK, Yastreb.
Mishin, Rudenko, and others have met with Beregovoi and support his selection as commander for the first Soyuz mission. Kamanin does not believe he is fit for the assignment, due to his age, his height and weight (that are the limit of the acceptable for the Soyuz). Gagarin reports that during a visit to OKB-1 the day before, he discovered that they were still going all out to prepare their own crews and train their own cosmonauts for Soyuz flights. Kamanin reassures him that the full power of the VVS, the General Staff, and the Ministry of Defence is behind the position that only VVS pilots will command the missions. Mishin is gloating over the latest spacesuit tests. Khrunov tried exiting from the Soyuz hatch in the Tu-104 zero-G aircraft. Using his full dexterity and strength, he had more success than in earlier tests. But Kamanin notes that designing a spacecraft hatch only 10 mm wider than the cosmonaut is hardly the basis for practical spaceflight or training. Later Kamanin plays tennis with Volynov and Shonin. Their Voskhod 3 flight is still not officially cancelled. They have been fully trained for the flight for months now, but no go-ahead is given. On Saturday, Tsybin presents to the General Staff OKB-1's concept for training of engineer cosmonauts. Tyulin, Burnazyan, and Keldysh have approved the plan, except they have substituted VVS engineer cosmonauts for those from OKB-1 for the first Soyuz flights. So this is the result of months of controversy - a position that there is no fundamental opposition to cosmonaut candidates from OKB-1. Kamanin sees the absolute need for his draft letter to be sent from the four Marshals (Malinovskiy, Zakharov, Krylov, and Vershinin) to the Central Committee. Mishin continues to "assist" the situation - it has been two weeks since he promised to submit the names and documentation for his candidates to the VVS, and he has done nothing.

1966 August 11 - .
Lunar cosmonaut training - . Nation: Russia. Related Persons: Burnazyan, Keldysh, Mishin, Tyulin. Program: Lunar L1. Flight: Soyuz 7K-L1 mission 1. Spacecraft Bus: Soyuz. Spacecraft: Soyuz 7K-L1.
Kamanin receives a document, signed by Mishin, Tyulin, Burnazyan and Keldysh, which declares that OKB-1 will be solely responsible for training of cosmonauts for L1 circumlunar missions. Only OKB-1 engineers and Academy of Science researchers will be considered for such missions, and no assistance is needed from VVS cosmonauts or its training centre.

1966 August 23 - .
Soyuz recovery training at sea - . Nation: Russia. Related Persons: Afanasyev, Sergei, Burnazyan, Bykovsky, Gorbatko, Grechko, Keldysh, Khrunov, Kolodin, Komarov, Kubasov, Nikolayev, Smirnov, Volkov, Voronov. Program: Soyuz. Spacecraft: Soyuz 7K-OK, Yastreb.
Nikolayev, Bykovsky, Komarov, Khrunov, Gorbatko, Kolodin, and Voronov complete two parachute jumps each, with landing at sea. Training in sea-recovery by helicopter, with the cosmonauts in spacesuits, will be completed over the next two days. Smirnov is ready to sign a letter from Afanasyev, Burnazyan and Keldysh creating a new civilian cosmonaut training centre under the Ministry of Medium Machine Building, separate from the VVS centre. The letter is not coordinated with the Defence Ministry, and contradicts the letter sent by the four marshals to the Central Committee. Kamanin prepares a vigorous refutation of the letter's position. The physicians' board on OKB-1 candidates has only cleared Yeliseyev for flight - they could not agree on Volkov, Kubasov, and Grechko. OKB-1 only submitted four candidates for review, not the eight promised.

1981 October 25 - .
Death of Avetik Ignatyevich Burnazyan. - . Related Persons: Burnazyan. Russian bureaucrat. Deputy Minister of Health from 1947. Involved in Voskhod crew selection..

http://www.astronaut.../burnazyan.html

[MosJan]

Andranik Ter-Stepanyan Smbatovich

https://ru.wikipedia...


Biography

Andranik was born in the Crimea, in the city of Simferopol , into an Armenian family of a water carrier Minas Balikyan and his wife Maryam, an illiterate housewife. He was the sixth child. The family was having a hard time. This was seen by brother Maryam - Smbat Ter-Stepanyan. He and his wife had no children and he persuaded the Balikyans to give Andranik to him. He formalized the boy as an adopted son, giving him his last name and patronymic.

The adoptive father worked as a teacher, he sent Andranik to a Russian school. The boy liked to study, comprehended the basics of science easily and graduated from school with a gold medal. He graduated from the Bauman Moscow State Technical University in 1941 , but due to the outbreak of World War II, he did not manage to get a diploma and was sent to work at the Voroshilov military plant in Kolomna, then evacuated to Krasnoyarsk. He worked as a senior technologist of the workshop, after the end of the war he returned to the Moscow Higher Technical School and in 1946 he defended his diploma [1] [2] .

In 1956, he became the lead designer for the Shmel ATGM, the first Soviet anti-tank missile system. For many years he worked at the Special Design Bureau in Kolomna. Creator of anti-tank missile systems Malyutka, Shturm-S, Shturm-V, portable anti-aircraft missile systems Strela-2, Strela-3, Igla-1, Igla, tactical missile systems Tochka, Tochka-U, operational-tactical missile system Oka (SS-23).

He has been retired since 1988 . Died March 12, 1996 , buried in Kolomna.

Awards
Awarded the title of Hero of Socialist Labor ( 1981 ).
Cavalier of two orders of Lenin, orders of the October Revolution and the Red Banner of Labor, medals.
Laureate of the Lenin ( 1976 ) and State ( 1969 ) prizes.

[MosJan]

https://hy.wikipedia...ո_Յոլյան



Համո Յոլյան


Համո Սերգեյի Յոլյան (հունվարի 10, 1903, Բաքու, Ռուսական կայսրություն և Գորիս, Ելիզավետպոլի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 15, 1965, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), հայ խորհրդային պետական և ռազմական գործիչ, ինժեներահրետանային ծառայության գեներալ-մայոր (1944), Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1942)[1]։ ԽՄԿԿ անդամ 1919 թվականից, ԽՍՀՄ պետական մրցանակի քառակի դափնեկիր։

 

Կենսագրություն

Ծնվել է 1903 թվականին Բաքվում (մեկ այլ տվյալով՝ Գորիսում)։ Ավարտել է Շուշիի ռեալական ուսումնարանը։ 1923—1926 թվականներին սովորել է Ադրբեջանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում, 1929 թվականին՝ ավարտել «Ազնեֆտի» մետաղների սառը մշակման եռամյա դասընթացը (Բաքու)։ 1930 թվականից եղել է Բաքվի Ս․ Մ․ Կիրովի անվան գործարանի տնօրենը, այնուհետև՝ «Նեվտոմաշ» տրեստի տնօրենը, 1936 թվականին ստաժավորվել է ԱՄՆ-ում։ 1937—1940 թվականներին՝ Մոսկվայի 32-րդ գործարանի տեխնիկական տնօրեն, 1940 թվականից՝ 92-րդ հրետանային գործարանի տնօրեն։

Զինվորական տարիներ
Հայրենական մեծ պատերազմի ընթացքում 92-րդ հրետանային գործարանը թողարկել է բազմաթիվ տարբեր տիպի հրանոթներ։ Այդ գործարանը չորս անգամ պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։ Գործարանն առաջինն էր հրետանային ձեռնարկություններից, որ հրանոթների արտադրությունն իրականացնում էր հոսքային համակարգով։ Պատերազմի ժամանակ հրետանային մոտ 100 գնդեր սպառազինվել են միայն 92-րդ գործարանի արտադրած հրանոթներով։

Պատերազմից հետո
Պատերազմից հետո մասնակցել է նոր տիպի զենքերի, հատկապես հեռահար զենիթային, հրթիռային համալիրների, այդ թվում' աշխարհում առաջին հակաօդային պաշտպանության Շ-25 «Բերկուտ» բազմալի-քային համալիրի ստեղծման գործին։

Եղել է ԽՍՀՄ սպառազինության մինիստրի տեղակալն էր։ Յոլյանի ղեկավարությամբ ստեղծվել են հրետանային զենքի նոր, ավելի կատարյալ տեսակներ։ Եղել է ՌԽՖՍՀ 3-րդ գումարման Գերագույն խորհրդի դեպուտատ։ 1955 թվականին զորացրվել է, մեղադրվել է երկրի նախկին ղեկավարության հետ ունեցած կապերի մեջ, նշանակվել մերձ- մոսկովյան գործարաններից մեկում գլխավոր մեխանիկ։ Երեք անգամ կաթված ստանալուց հետո մահացել է 1965 թվականի հունվարի 15-ին Մոսկվայում։ Թաղված է Նովոդևիչիե գերեզմանատանը։

Պարգևներ
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս 1942[2]
ԽՍՀՄ պետական քառակի մրցանակակիր
Լենինի քառակի շքանշանակիր (1941, 1942, 1944, 1951)
Սուվորովի 1-ին աստիճանի շքանշան (1945)
Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի շքանշաններ
2 Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան (1939, 29.10.1949)
Ստալինյան մրցանակ (1941)
Ստալինյան մրցանակ՝ 1-ին աստիճանի (1946)
Ստալինյան մրցանակ՝ երկրորդ աստիճանի (29.10.1949)
Ստալինյան մրցանակ (1951)
Գրականություն
Богуненко Н. Н., Пелипенко А. Д., Соснин Г. А. Елян Амо Сергеевич // Герои атомного проекта. — Саров: Росатом, 2005. — С. 134 — 136. — ISBN 5-9515-0005-2
Ծանոթագրություններ
studio 5165m։ «Anunner.com - ՀԱՄՈ ՅՈԼՅԱՆ ՍԵՐԳԵՅԻ»։ www.anunner.com։ Վերցված է 2018-11-13
Указ Президиума Верховного Совета СССР Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда товарищам Быховскому А. И., Ванникову Б. Л., Гонор Л. Р., Еляну А. С., Новикову и Устинову Д. Ф.» от 3 июня 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 15 июня (№ 22 (181)). — С. 1.
Արտաքին հղումներ