ՄՈՐՍ ՀԱՄԱՐ ԳԱԶԵԼ
Եղիշե Չարենց
Հիշում եմ դեմքը քո ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին,
Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ահա նստած ես տան դեմ ու կանաչած թթենին
Դեմքիդ ստվեր է գցել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Նստել ես լուռ ու տխուր, հին օրերն ես հիշում այն,
Որ եկել են ու անցել,մայր իմ անուշ ու անգին:
Եվ հիշում ես քո որդուն, որ հեռացել է վաղուց,-
Ո՞ւր է արդյոք հեռացել, մայր իմ անուշ ու անգին:
Ո՞ւր է արդյոք հիմա նա, ո՞ղջ է արդյոք, թե մեռած,
Եվ ի՞նչ դռներ է ծեծել,մայր իմ անուշ ու անգին:
Եւ երբ հոգնած է եղել, և երբ խաբվել է սիրուց-
Ո՞ւմ գրկում է հեծեծել,մայր իմ անուշ ու անգին:
Մտորում ես դու տխուր, յև որորում ե տտենին
Տխրուտյունը քո անծիր,մայր իմ անուշ ու անգին:
Եւ արցունքներ դառնաղի ահա ընկնում են մեկ-մեկ
Քո ձեռքերի վրա ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին...
1920
Mor's Hamar GAZEL
Started by
vartahoor
, Jun 12 2007 03:46 PM
-
This topic is locked
No replies to this topic
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users
