Jump to content


Photo

Օրագիր


  • Please log in to reply
118 replies to this topic

#81 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 29 October 2008 - 12:17 AM

QUOTE (Johannes @ Feb 16 2008, 02:11 PM)
Մեր ղեկավարութիւնը միայն այն չափով է գործուն եւ իմաստուն, ինչ չափով մեզ յաջողւում խանգարել մեր հակառակորդի ղեկավարութեան գործը:Գարեգին Նժդեհ

http://hyeforum.com/index.php?showtopic=16875&view=findpost&p=229924


#82 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 31 October 2008 - 02:18 AM

Մտածում եմ՝ ի՞նչ ասել, երբ գրեթէ ամեն բան ասուել է տարբեր ժամանակներում տարբեր անձերի կողմից: Սիրում եմ լուռ մնացող մարդկանց. ուզում եմ այդպէս լինել:



Լուռ նայել. արտայայտութեան որեւէ նշոյլ չարձակել. բառերն ու խօսքը չարաշահողներին ի լուր: Խօսեցէ'ք, լսում եմ, չեմ տալիս համաձայնութեան կամ անհամաձայնութեան նշան:

Խօսեցէ'ք, մինչեւ հասկանաք, որ ձեր խօսքը տպաւորութիւն չի թողնում, մինչեւ հասկանա'ք՝ որ ինքներդ էք ձեր միակ ունկնդիրը, իսկ մարդիկ՝ ակամայ ու քաղաքակավարի լսողներ: Այնժամ կզգաք ձեր ողբերգական վիճակը, կհանդիպէք ձեր խղճին, ու խրտչէք ձեզնից, քանի որ ինքներդ էք լինելու ձեր դատարկաբանութեան զոհը:



Ինչպէս կարելի է գեղեցիկին ձգտել, լինել, երբ գտնւում ես այնպիսի մի անառականոցում, որ կոչւում է շուկայ, բազար, ուր փշրանքի համար վաճառւում է խիղճ, դէմք, Ես, ճակատ:

Պարտադրում են ստես, ժպիտով սուտը լսես...



#83 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 07 November 2008 - 03:45 AM

Որոշեր էի, այս նիւթի մասին չգրել... դեհ, վնաս չունի, այսօր տրամադիր եմ:

Սիրելի ընթերցող, մարդկային իրավիճակ է. երբ մարդոցմէ յուսահատիս, ու սկսիս գանգատիլ, ու այդ ընթացքին, կարելի է գանգատդ լսէ մի ոմն «փրկիչ», ու գալով փորձէ քեզ դարձնել ճշմարիտ քրիստոնեայ:

Ան խոստացաւ, թէ բոլոր խնդիրներս կը լուծուին, եթէ չարը վանեմ ինձմէ, ու յաղթելով սատանային՝ ապաշխարեմ:

Անոր երկար քարոզը, համբերատար եւ քրիստոնէական համեստութեամբ լսելէ ետք, երբ հարցուցի իր պատկանած եկեղեցւոյ մասին, ըսաւ, թէ կը պատկանի Յիսունական եկեղեցիին, որ է Պենտեկոստէն:

Ի դէպ՝ գանգատներս ու խնդիրներս մահաբեր չէին, սովորական բաներէ կը գանգատէի:

Մեկ ու կէս ժամ տեւած զրոյցը, -որ զաւեշտի կը նմանէր,- չեմ կրնար արձանագրել:

Կներէ՛ք՝ ոչ ոքի զգացմունքը վիրաւորել չեմ ուզեր, երբ ըսեմ, թէ նման հաւատացեալ քրիստոնեան, շատ կը յիշեցնէ զիս. հաւատացեալ մահմեդականը. նոյն պատումները, նոյն վախը եւ նոյն խոստումները:

Հիմա ինձ հետաքրքրողը, «հաւատացեալ» որսալու իրենց միջոցներն են:

- Կը կարծե՞ս, որ դուն ճշմարիտ ու իրական քրիստոնեայ ես:

  • Հարկաւ ո'չ, շատ դժուար է,
- Ես չարին յաղթած եմ: Տեսիլքներ տեսած եմ: Յիսուս մէջս կը բնակի... ապաշխարած ու ճշմարիտ քրիստոնեան կրնայ բուժել հիւանդը: Դուն գիտե՞ս, հիմա մէջդ ի'նչ հիւանդութիւններ կան,

  • Եթէ այդպէս է, ինչո՞ւ սրբակենցաղ ու ճշմարիտ քրիստոնեաներ, որոնք իրենց կեանքը նուիրած են Տիրոջ խօսքի տարածմանը, հիւանդացած են ու տառապելով մահացած,
- Սատանան կու գայ գեղեցիկ տեսքով, ու դուն կը կարծես թէ ճիշտ ընթացքի մէջ ես...այդ հաւատացեալները, որ եկեղեցի կերթան, մոմ կը վառեն, ու Աւագ Ուրբաթ օր եօթ եկեղեցի կը պտըտին, իրողապէս սատանայի գերիներն են...Ես չեմ վախցներ քեզ, վախը սատանայի գործն է,

  • Ի՞նչ գիտես, քեզի ալ լոյսով չէ եկած ու քու վրադ չէ իշխած, մանաւանդ որ զիս կը վախցնես...
- Վախդ սատանայէն է,

  • Իսկ սատանան նոյն Աստուծմէ չէ՞, այն տրամաբանութեամբ, որ Աւետարանին մէջ գրուած է «տերեւ միսկ չի շարժիր Երկրի վրայ, առանց Տիրոջ կամքին», ու այսպէս միշտ կը գործէ, ու տակաւին չէ յաղթուած:
- Չարը եղած է, որ Բարին ճանչնաս ու դարձի գաս... Քու ձեռքդ է ապագադ: Կուզե՞ս Երկնքի Արքայութեան արժանանալ, ապաշխարէ՛, Տէրը քեզ կը պարգեւէ զայն ձրիաբար: Այնտեղ տեւական երջանկութեան մէջ կապրիս, իսկ եթէ չապաշխարես, ինչպէս գրած է. ծծումբէ լիճին մէջ յարատեւ պիտի այրի(ս) չար սատանան, ակռաներդ պիտի կճռտան ու փշրուին, ու յաւիտեան պիտի տանջուիս:

  • Տեսա՞ր, զիս դարձեալ կը վախցնես, ու կը կաշառես Երկնքի Արքայութեամբ: Կը կարծեմ, որ եթէ որեւէ մարդ, Աստուծոյ ճամփան պիտի քալէ ու անոր խօսքին անսալով պիտի ապրի, ապա ան անձնական համոզումով է որ պէտք է ապաշխարէ, եւ ո'չ այդ ճամբուն վերջը գտնելիք քաղրաւենիքին համար: Ինչո՞ւ յաճախ կը լսենք, նաեւ ինչպէս ըսիր, ապաշխարողներուն եւ դարձի եկողներուն մէջ մեծ է թիւը, այնպիսիներուն, որոնք խրուած են մեղքի մէջ, իսկ բնականոն կեանք ապրող մարդիկ, այդպէս խանդավառ չեն: Որովհետեւ ինչպէս Յիսուս ըսաւ, թէ եկած է հիւանդին համար եւ ո'չ առողջին:
- Աշխարհին վէրջը մօտեցած է...Յիսուս պիտի գայ, մեռելները պիտի յառնին...

  • Այս միտքը կար 1000 թուականը չմօտեցած: Մարդիկ հազար տարեթիւը խորհրդաւոր թիւ համարելով, կարծեցին Վերջին Օրը այս է, ու սկսան եկեղեցիներ կառուցանել, աղքատներուն նուէր բաշխել, հարստութենէ հրաժարիլ ու ապաշխարել: Նո'յնը պատահեցաւ 2000 թուականէն առաջ: Աշխարհի վէրջը ե'րբ է. մարդ չի՛ գիտեր:
- Աշխարհի վէրջը մե'նք պիտի բերենք... Յիսուս կսպասէ մեզ, որ իր խօսքը տարածենք, Աշխարհի բնակչութեան հասցնենք, ու երբ բոլորը լսեն մեզ, հաւատացողը պիտի արժանանայ Արքայութեան, չհաւատացողը՝ Սատանային հետ նոյն ծծումբէ լիճին մէջ յաւիտեան պիտի այրի:

  • Դուն կըսես, թէ քու ճամբադ է ճիշտը, ուրիշը կըսէ՝ իր ճամբան: Ո՞վ է ճիշտը, երբ նոյն Աւետարանը ու նոյն Աստուածը տարբեր ձեւերով կը հասկընան քրիստոնեաները...: Այսպէս է, երբ համայնքը շատնայ. մարդկային տարաձայնութեամբ կը բաժնուին եւ նոր խմբաւորումներ կը ստեղծեն: Ո՞վ քեզի իրաւունք տուած է Աստուծոյ խօսնակը ըլլալ, ի՞նչ գիտես սխալ չես:
- Գիտեմ: Յիսուս մէջս է, նոր ծնած եմ, սատանային յաղթած եմ...Ան չի կրնար իշխել վրաս:

  • Միւս քրիստոնեայ եկեղեցիները սատանայէն չե՞ն ձեռբազատած: Ինչո՞ւ դուք ձեզի միակ ճի'շտը կը համարէք: Չարը միշտ եղած է, 2000 տարի է չարին չէք յաղթած, ան գործած է ու ու գործէ աշխարհի բոլոր անկիւններուն մէջ, ահա դուն ելեկտրագործ ես, գիտես՝ դրական եւ ժխտական հոսանքներու բախումէն. լոյս ու ճառագայթ կը ծնի... երկու-երեք (հարիւր հազար) հոգի դարձի բերելով, Աշխարհը չէ'ք կրնար փոխել, աշխարհի բնակչութիւնը 7 միլիառ անձ է... թողտուէ'ք ամէն մարդ իր գիտցած ձեւով իր աստուածը պաշտէ, ու իր ուզած անունը տայ այդ աստծոյն:
- Շատ դժուար ես...Քեզի կը մաղթեմ Աստուծոյ Շնորհը, եւ կաղօթեմ որ հոգիդ փրկէ չարիքէ..

Գլխիկոր լսեցի նորելուկ քարոզիչը, անպատասխան ու համեստաբար ընդունեցի ինձ ուղղած մաղթանքը, միա'յն որ վէրջ տամ ամուլ ու անհամ այս զրոյցին: Անորմէ մեկ բան սորվեցայ. «Տէր Հայր» անունը չըլլար տրուի քահանաներուն, քանի որ Տէրը, կամ Հայրը մեկ է՝ Երկնաւորը:



#84 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 21 November 2008 - 07:02 AM

Դարձեալ Հայի հանդիպեցայ

Երեկ, երեք անձ եկան մեզի: Երկուքը՝ հայ քաղաքացիներս էին, երրորդը՝ թուրքիացի:

Այսօր կրկին եկաւ թուրքիացին. կէս-կատար գործը շարունակելու: Զրոյցի ընթացքին, ըսաւ, որ այժմ կը բնակի Վրաստան ու յաճախ կայցելէ Հայաստանի Հանրապետութիւն: Վաճառական գործատէր երիտասարդ մէր: Մեր զրոյցի լեզուն թուրքերէն էր, -թէեւ իր թուրքերէնն ալ կտրուկ էր,- մեր պատասխաններէն հետեւցնելով՝ զգաց, իր թուրք ըլլալը կը մտածէինք, ըսաւ թէ ինք հայ է:

«Ո՞րտեղացի ես» հարցին, ըսաւ թէ մարդինցի է, Մարդինի գիւղերէն, եւ ոչ միայն ինք, այլեւ իր ցեղի («աշիրեթ») բոլոր անդամները հայ են: Երկար պատումի մը համառօտ ասքը ունկնդրեցինք:

Երկար դէմքով, հայկական քիթով, դեղին մազով ու խաժ ակնով այս երիտասարդին, գոնէ մարդաբանական դիտանկիւնէ, հայ չհամարելու որեւէ պատճառ չունէի: Ըսինք, որ, Հալեպ քաղքիս մէջն ալ մարդինցիներ շատ կան. հայ, ասորի եւ այլն:

Ըսաւ, թէ իրենք բոլորն ալ հայ քրիստոնեայ եղած են, սակայն հետագային ճնշումներու ենթարկուելով մահմեդականացած:

Մեղմ խօսուածքով այս երիտասարդին հարցուցի. «կրնա՞մ իմանալ ցեղախումբիդ անունը»: Նա տուաւ ցեղախումբին եւ իր անունը, որ զանց կառնեմ աստ յիշելէ:

«Մեր ցեղախումբին անունն է Օմերեան, այսինքն՝ Արմենեան, եւ սա մե նոր ազգանուն-ցեղանունը չէ, դարերէ ի վեր այսպէս կանուանուինք, նկատի առ ազգանուան եան-ը, ամէն մարդ գիտէ մեր հայ ըլլալը», ըսաւ ան:

Ըսի, թէ միշտ թուրքեր կու գային ու կու գան մեր քով գործի բերումով, սակայն առաջին անգամ, մօտ անցեալին, Մալաթիոյ Քեախթայէն հայ ծագումով թուրք մը եկաւ, եւ ահա դուն, ինչ որ զարմանալի եւ հետաքրքիր է: Խօսքս կէս կտրելու պէս սրբագրեց. «Ես թուրք չեմ»:

Փաստօրէն, Քեմալի գաղափարախօսութիւնը ճաք տուած էր, քանի որ մինչ այժմ, ան որ Թուրքիոյ քաղաքացի է. թուրք կը համարուէր, այդպէս ընդունուած էր, լեզուով արաբներ իսկ, իրենք իրենց թուրք կը ներկայացնէին: Մեր բարեկամը չընդունեց թուրք անուանուիլ, ան չշփոթեց քաղաքացիութիւնը ազգութեան:

Գիտեմ, Մարդինը Մեծ Հայքի տարածքին չէ, այլ քիչ մը հարաւ, այսինքն՝ Աշխարհացոյցով ընդունուած Պատմական Հայաստանի տարածքին չի գտնուիր: Բայց նաեւ գիտեմ Մարդինի Սավուր լեռները, որոնց վրայ մինչեւ 19-րդ դարի երկրորդ կէսին ինքնավար հայ համայնքներ կային, բոլորը մինչեւ ատամները զինուած եւ սասունցիներու պէս սպիտակ տարազաւոր: Ասոնք, դրացի քուրդ ցեղախումբերուն հետ, տարածքին վրայ իր գերիշխանութիւնը հաստատել ուզող օսմանեան բանակներուն դէմ պատերազմած են, պարտուած ու անշքացած:

Նոր ծանօթնիս հաստատեց խօսքս, եւ ըսաւ, որ մինչեւ այժմ սպիտակ հագնողներ կան գիւղերուն մէջ: Ապստամբութեան թուականն ալ 1886ը (?) հաստատեց: Ան ըսաւ թէ իրենց գիւղերուն մէջ հին մզկիթներ չկան, ամէնահինը քառասուն տարի առաջ կառուցուած է: Եւ երբ Պոլիս (Իստամբուլ) գտնուող հայերուն մասին խօսեցայ, ինձի հայ յեղափոխականները յիշեցնող խօսք խօսեցաւ, թէ Սուլթանի հետ գործակցող հայ ամիրաներն եւ հարուստ դասակարգը, չեն հասկըցած ու չեն կարեկցած գաւառի հայութեան: Հաստատեցի իր խօսքը, եւ բացատրեցի թէ ըսել ուզածս մշակութային մարզին կը վերաբերի, որ միայն Պոլսոյ հայութիւնը հանրապետական Թուրքիոյ մէջ կարեցած է պահել լեզու, դպրութիւն, մշակոյթ եւ այլն: Համաձայնեցաւ եւ չքմեղեց, թէ ի'նչ կրնայ ընել, երբ իր նախահայրերը մոռցած են հայերէնը, բայց յուսադրելու պէս ըսաւ, որ այժմ Սասունի մէջ հայախօս հայ գիւղեր կան: Յիշեցի Մոտկանցի հայերու՝ կամ «Սասունցիներու Հայրենակցական Միութեան» ջանքը, որ Բիթլիսի դատարանով վերատիրանալ կաշխատէր. Սասնոյ գիւղերուն մէջ մնացած Հայի գերեզմաններուն եւ շարք մը եկեղեցիներուն: Յիշեցի եւ Համշէնցի հայախօսները:

Բոլորէն տեղեակ էր: Կը յուսայ, որ մօտ օրէն, Թուրքիան իր արխիւները բանալով պիտի ճանչնայ այն մեծ ոճիրը, բայց տակաւին պատրաստ չէ, քանզի կը վախնայ: Ըսի թէ կը վախնայ, քանի որ ձեզի պէս հայեր ճշմարտութիւնը հասկնալով պիտի արթննան ու վերադառնան իրենց ծագման: Մենք՝ սփիւռքահայերս, այնքան վտանգ չենք Թուրքիոյ, որքան ներսի ծածուկ հայերը:

Իր ու իմ այս խօսքերը արտասանելու ընթացքին, կարծիքիս՝ փոխանցած տեղեկանքիս իր համամտութիւնը յայտնելու ընթացքին, չե'ս գիտեր ինչու, երեւի ինքզինք դաւաճան չնկատելու խնդրով, ու անգիտակցականէն մղուած, ըսաւ թէ ինք կը սիրէ Թուրքիան: Ըսի. «անշուշտ պիտի սիրես հայրենիքդ, դո'ւն ես երկրի բնիկը, ու միւսներէն աւելի իրաւունք ունիս այս հողին վրայ»: Ուրախութեամբ ընդունեց ձեւակերպումս, ըսածիս վրայ աւելցնելով՝ թէ թուրքերը Չինաստանէն ու Մոնղոլիայէն եկած ժողովուրդ են:



#85 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 22 November 2008 - 11:14 AM

Տես Սփիւրք Նախարարի Կայքը
http://www.armeniadiaspora.am/
Որտեղ, ոչ մի բառ մեր անմիջական սփիւրքի մասին, այլ հարուստ եւ բարգավաճ , հայախօս եւ հայագէտ Սիրյաների, Լիբանանների, Պարիզների եւ Ամերիկաների մասին:
Միթէ խօսքը ինչպէս Սփիւրքը կարող է սատարել Հայրենիքին թէ ինչպէս Հայրենիքը Սփիւրքին?
Զորն ասեմ, զորն խոստովանեմ:
Մենք ինչու այսքան միականի կոյր ենք? Մինչ այդ թուրքաՀայը ասէ, Հոգիով Հայ եմ բայց մարմնով թուրք:
QUOTE
Matt.26
[41] Watch and pray, that ye enter not into temptation: the spirit indeed is willing, but the flesh is weak.
41Արթո՛ւն մնացէք եւ աղօ՛թք արէք, որպէսզի փորձութեան մէջ չընկնէք. հոգիս յօժար է, բայց մարմինս՝ տկար».

Կարող ենք հոգին եւ մարմինը մի տեղ բերել?
Այդ “հոգիով” (թուրքա) Հայերին ցոյց տալ պարարտ եւ բաղցալի”մարմին“?
Որն աւելի առաջ է?
Հոգին թէ ստամոքսը?
Այգին հսկայ, այգեգործները գաճաճ:
Մեր այգեգործ մշակները տակավին չեն կարողացել Արարատեան Դաշտը Քրիստոնեա -Հայացնել:
Մինչ այդ մեր ապուշ մշակները բռնցկամարտի են դիմում պահպանել եւ պաշտպանել մի աբ հող հրեաստանի խորքերում:
Գեհենան մոտ, նրանք աւելի հեռու!!!
Այն օրուանեն որ մենք տեղադրեցինք մեր Ամենազոր Արամազտն ու Վահագնը այդ (Սեւակի խօսքով) դալուկ եւ դալկահար հրեայով…մենք ոչ մի յաղթանակ ենք արձանագրել, ի բաց “բարոյականին“… փոր չի կշտացնի!!!
Who the hell cares?!!
Ինչու մենք անսացինք սա խօսքին
QUOTE
Isa.2
[4] And he shall judge among the nations, and shall rebuke many people: and they shall beat their swords into plowshares, and their spears into pruninghooks: nation shall not lift up sword against nation, neither shall they learn war any more.
4Նա դատաստան պիտի տեսնի հեթանոսների մէջ ու պիտի յանդիմանի բազում ժողովուրդների։ Նրանք իրենց սուսերներից խոփեր պիտի ձուլեն, եւ իրենց սուիններից՝ մանգաղներ. ազգ ազգի վրայ սուր չպիտի բարձրացնի,եւ նրանք այլեւս չեն սովորելու պատերազմել։

Եւ անտեսեցինg սրաn?
QUOTE
Joel.3
[10] Beat your plowshares into swords, and your pruninghooks into spears: let the weak say, I am strong.
Ձեր խոփերից սրե՛ր կռեցէք եւ ձեր գերանդիներից՝ գեղարդներ։

Միթէ մենք բնոյդով կոչեցեալ վախկոտ խաղաղասէրներ ենք?
Իսկ ինչ վերաբերի նորակարոյց Սփիւրք ի նախարարը:
Կրկին: Զորն ասեմ, զորն խոստովանեմ?
Աէդի Հայաստանի բնակիչները Հայ պահել, թէ արագ ուծացման ճանապարհին սփիւրքը? Որ մին? Ռուսաստանը, Սուրիան, Լիբանաը, Ֆրանսան թէ Ամերիկան?
ԱՀ!!Չի մոռանալ թուրքիոյ գաղտնի Հայերը!!
Եթէ միայն կարենայինք դադարել մարտնչիլ Երուսաղէմ ընդ Էջմիածին, Ստամբոլ ի դէմ Էջմիածին, Անթիլիաս ընդդէմ ԷջմիածինԱպարան ի դէմ Գաւար, Մարաշ ընդդէմ Այնթապ, Մարդին* ի դէմ Քամիշլի**……???
* Մարդինի Ասորիները (Տիգրանակերտի) Հայերէն խօսէին երբ Կիլիկեցի Հայերը թուրքերէն:
** Քամիշլի: Անջատուած լոկ մի քանի մղոնով: Այնտեղ Հայ համայնքը բաւականին ստուար է:

Edited by Arpa, 22 November 2008 - 11:16 AM.


#86 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 22 November 2008 - 11:48 AM

Կամիշլի հայակերտ քաղաքը կը գտնուի թուրքիոյ սահմանին: Սահմանի միւս կողմը Նուսայբին քաղաքն է, որ պատմական Մծբինն է, երբեմնի Հայ Արշակունի թագաւորութեան մայրաքաղաքը:
Ուրեմն, Մարդին, Սավուր, Մծբին վայրերը, այդ ժամանակ (Արտաշէսեանց եւ Արշակունեաց սկիզբը), Մեծ Հայքի թագաւորութեան մաս կազմած են, «Միջագետք Հայոց» եւ «Արուաստան» երկրամասերու մէջ ընդգրկուելով:

#87 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 28 January 2009 - 07:46 AM

Երեկ, ըստ բարի սովորոյթիս, կը թերթատէի "Hotbird"-ի կայանները: Քիչ մը յապաղեցայ «Այսօր Ռուսիա» կայանին մօտ: Ամէնայն Ռուսաց նորընտիր Պատիր արք՝ Կիւրեղը, կ’ամփոփէր իր առաջիկայ գործունէութեան ուրուագիծը:

Ըստ էութեան, ան, որպէս Քրիստոսի փոխանորդ ու քրիստոնէութեան թարգման, պիտի ճառագայթէր սէր, ներում, ժուժկալութիւն:

Քիչ մը ետ երթանք...

Կար ու չկար, Սոլոմոն անունով մարդ մը կար: Այս մարդուն դատին կը դիմէին բոլորը, զի շատ իմաստուն էր:

Երկու կին ասոր կը դիմեն, վասնզի վէճ ունէին երեխայի մը կապակցութեամբ: Իւրաքանչիւրը կը յայտնէր, թէ երեխան իրն է: Սոլոմոն համբերութեամբ լսելէ ետք, չի կրնար եզրակացնել, թէ ո'վ է երեխայի իսկ մայրը: Կ’որոշէ երեխան երկուքի մասնատել, ու իւրաքանչիւր կնոջ տալ կէսը: Մայրը կը ճչայ եւ կ’աղերսէ՝ երեխան հանգիստ թողուլ, յայտնելով, թէ ինք չէ մայրը: Դատաւորը կ’իմանայ ճշմարտութիւնը եւ երեխան կը յանձնէ մօրը:

Վրացի եղբայրներուս ըսէի՝ սիրելի'ք, այդ տաճարները մերը չեն, միա'յն մի փճացնէք հայերէն արձանագրութիւնները:

Դառնանք Կիրիլին: Ան աւելի շատ կը նմանէր նորընտիր ցեղապետի մը, որ կը սպառնար Կոստանդնու Պոլսոյ «Տիեզերական» պատրիարքութեան եւ Ռումանիոյ Ուղղափառ եկեղեցիին, քանի որ վերջիներս համարձակած էին Էստոնիոյ եւ Մոլդավիոյ մէջ «ոչխար արածել»:

Ուղղափառներու մեծամասնի կողմէ, Պոլսոյ Ուղղափառ պատրիարքութիւնը բարոյապէս ընդունուած է որպէս գերագոյն հոգեւոր իշխանութիւն՝ աթոռ: Ուստի, վերջինս, բնականաբար պիտի աշխատէր իրեն կապել այն ուղղափառ եկեղեցիները, որոնք տէր չունին, կամ, դուրս գալ կ’ուզեն ռուսական թաթի տակէն: Ինչ վերաբերի Մոլդավիոյ, ապա այդ երկիրը եւ Ռումանիան ցեղակից են, հետեւաբար դարձեալ բնական է Ռումին եկեղեցւոյ աշխատանքը Մոլդավիոյ մէջ:

Իսկ ի՞նչ ըսել, բարոն Կիւրեղ, հարիւրաւոր այն ժողովուրդներու վերաբերեալ՝ մարիներուն, չուվաշներուն, ուդմուրդներուն, որոնք չունին անջատ եկեղեցի, քանզի իրենց հայրենիքները յաւիտեանս «կապալով վերցուած է» Ռուս կայսրութեան կողմէ:

Որ գիտնանք՝ ի'նչ է կրօնը, ի'նչ է հաւատքը, ի'նչ է աթոռը:



#88 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 19 February 2009 - 06:53 AM

Ի՞նչպէս յոյնի անունը Ադոլֆ կրնայ ըլլալ

Բոլորս գիտենք, թէ ինչպէ'ս յոյն ժողովուրդը հերոսական պայքար մղեց, Երկրորդ Աշխարհամարտի ընթացքին, Յունաստանը ազատագրելու համար նացի Գերմանիայէն: Նոյնը մղեցին՝ սերբերը, ֆրանսացիները եւ այլք:

Հինէն ի վեր, գիտեմ դեղագործ մը, որու աշխատավայրէն միշտ կը լսուի յունարէն երգ երաժշտւթիւն: Կար ժամանակ, երբ Յունաստանի դրօշն ալ դրած էր պահուին վրայ: Թաւ բեխ-մօրուքով, ու աւանդական տարազով մարդկանց սեւ-ճերմակ նկար մը դեղարանի ճակատին, կը վկայէ՝ դեղագործիս իր անցեալով ու նախնիքով հպարտ եղած ըլլալը:

Գիտենք հին յոյները, որպէս ծովագնաց, գաղութարար, գաղութաբնակ: Նոր յոյները՝ մեզի պէս թափառող, անտունի:

Կան նաեւ ուրիշ յոյներ, սերբեր, որոնք ուղղակի բալկանեան թերակղզիէն եկած են, համեմատաբար նոր ժամանակներս: Ասոնք, Առաջին Աշխարհամարտին, հայերու նման թուրքերէն հալածուողներն ու փախչողներըի չեն: Նացիներու հետ գործակցած շատեր, Գերմանիոյ պարտութիւնէն ետք, իրենց հայրենիքներուն մէջ օտարացան, բայց երբէք հայրենիքէն չօտարացան: Պարտադիր հեռացան, բայց միշտ հայրենի երկրի սէրը մնաց անոնց սիրտերուն մէջ:


Մարդիկ կը սիրեն ու կը յարգեն ուժեղները

Յիրաւի, ի՞նչն էր սիրելի՝ Ադոլֆի վարչակարգին: Բոլորս կը յիշենք, կային ոմանք, որ կը պահէին նեղ բեխ, Հիտլերի բեխին պէս, թէեւ Չարլի Չապլինն Հիտլերը կանխած է իր բեխով, բայց մարդիկ, իրենց քթաբեխով Հիտլերը կոգեկոչէին, ո'չ Չապլինը:

Եկաւ պահ մը, երբ Հիտլեր ի տակ գնաց: Անձանունները մնացին:



#89 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 19 February 2009 - 07:43 AM

Կուռքեր

Անզօրութեան ու տառապանքի մէջ գալարողը, իրեն համար կուռքեր կստեղծէ՝ մխիթարանքի, սփոփանքի համար: Այդպիսիներէն մեկն է՝ Արգենտինացի Չէ-ն:

Անկասկած ան, առաջիններէն եղած է, ռահվիրայ մը, որ ճամփայ հարթած է՝ դարեր շարունակ աւատատէրերու ու գործարանատէրերու շահագործող իշխանութեան տակ հիւծող աշխատաւոր դասակարգին, դէպի, համեմատաբար աւելի տանելի հասարակարգ:


Մութէն կուրցողը մոմն արեւ կը կարծէ

Երբ կուսումնասիրենք, երբեմնի երիտասարդութեան մօտ կուռք դարձած, այս անխնամ մօրուքաւորի կեանքն ու գործունէութիւնը, կը նկատենք, որ ան, մեզի պէս թերութիւններ ունեցող մարդ եղած է, ու սայթաքած: Ու իր անձին նուիրուած՝ "Commandante Che Guevarra..." երգը, որ շատ կը սիրեմ, այնքան ալ չի համապատասխանէր, -կամ չի ներկայացնէր ամբողջ ճշմարտութիւնը-. արդարութեան կոչով ճամփայ հատող, այս գաղափարական ձորապետին:


Հերոս ըլլալու համար. Ճիշտ ժամանակին պիտի մեռնիլ

Եթէ նկատեր էք, հայկական իրականութեան մէջ՝ մասնաւորապէս, ու միւս ժողովուրդներուն մօտ՝ ընդհանրապէս, հերոսացեր են այն մարդիկ, որ կանուխ մահացած են, կամ սպաննուած են: Գործօն անձ մը, որքան ապրի. այնքան թշնամի կունենայ: Որքան շատ պաշտօնի վրայ մնայ, այնքան շատ քննադատութեան կ’ենթարկուի: Չեմ կրնար չմտածել՝ եթէ Չէ-ի փոխարէն Ֆիդել մեռներ, անիկա պիտի առասպելի հերոս դառնար: Թերեւս Ֆիդել Կաստրոն աւելի մեծ գործ կատարած է, բայց ան երբէք չի կրնար ըլլալ՝ Չէ Գեվառա մը: Չէ-ն, անկատար մնացած երազներու ընդհատուած կեանքն է:



#90 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 02 March 2009 - 07:58 AM

Փոքր Մհերի հաւաքական կերպարը, հայի հոգեբանութեան մէջ

«Սասնայ Ծռեր» ազգային աւանդավէպում, հայի ազգային ու մարդկային բոլոր իղձերը, երազանքները «բանտուել» են Փոքր Մհերի կապանքներում, որ, վաղ թէ ուշ, փշրուելու է, ազատելով նոր հային, վերածնուած հային, իր հին, ստրկական իրավիճակից, ու հասցնելու է դէպի պայծառ ու փառահեղ ապագայ:

Փոքր Մհերի հետ կապուած յոյսերը, մեր բոլորի մէջ կան: Ու այդ մհերիկը, արթնանալով մեր մէջ, ըմբոստանում է, ի տես սեփական տան՝ սեփական ազգի կրած կորուստներին: Խիստ ընդվզելով առկայ իրավիճակից, փորձում է արդարացնել իր վրայ դրուած յոյսերը, սակայն, աւա՜ղ, ծանր է բեռը մհերիկին, -առանց իր մեղքին,- ու նա, դեռ բնական ու անհո՜գ մանկութիւն չապրած, աշխատում է արդարացնել իր վրայ բեռցուած պարտքը՝ ազգի յոյսերը, պապերի անկատար մնացած երազանքների իրագործումը:



Այստեղ հետաքրքրիր մի իրադարձութիւն է տեղի ունենում: Փոքր Մհերը անիրական համարելով ազգի բոլոր իղձերի իրականացումը, թշնամիներին իրական մարտում յաղթելը, Դոն Կիխոտի նման՝ թուրը ձեռքին Ջրաղացի կամ աշխարհի դէմ մարտի չի գնում, այլ՝ ստեղծում է երեւայական մի աշխարհ, որտեղ միակ յաղթողը ինքն է՝ Մհերիկը, իսկ միակ պարտուողը՝ ազգի թշնամիները: Այսպիսով՝ համ ազգն է գոհ մնում, համ էլ Մհերիկը անվնաս է մնում. պատերազմում անարիւն յաղթելով, ու դեռ մի բան էլ աւելի:

Փոքր Մհերը մի օր կը մեծանայ: Բարի երազներով ննջելու համար, այսպիսի հեքիաթներին էլ պէտք չի ունենայ:



#91 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 04 March 2009 - 07:57 AM

Ընկուզենին ինձի կը յիշեցէ մանկութիւնս: Տակաւին օժիտ պատրաստող վաթսունն անց մարաշցի Գեղուհին, որ՝ պահպանողական աւետարանական աղջիկ մըն էր, հայկական այդ ծովամերձ գիւղին մէջ, փոքր այգի մը ունէր: Գեղուհիին ծառը բարձր էր, անոր շուքին նստած սուրճ կը խմէին դրացի կիները: Ընկոյզի վաճառականներ, կը գնէին բերքը, որ ծառին վրան է տակաւին, ու բանուորներն օրերով կը հաւաքէին անհասանելի թուացող ընկոյզները, որոնք, կարծես չէին ուզեր հրաժարիլ՝ տեւաբար ծովէն եկող մէգի քնքուշ շղարշի հպումները դիմաւորելէ: Սակայն, երբեմն ալ, յոգնած միշտ կախուած դրութիւնէն՝ վայր կ’ինային այնպիսի արագութեամբ ու ուժգնութեամբ, որ, առաջին անգամ երբ լսես, կը կարծես՝ մեկը քար նետեց փողոցէն: Հողը քարքարոտ էր, ու ծիլ տուած՝ տեսակ-տեսակ վայրի բոյսերու ու թփիկներու, որոնց վայրի պտուղներն ու հունտերը ուտելու կու գային. Ովսաննայի կչկչան հաւերը: Ու այդ անզգամ հաւազգիները, կ’ուտէին ոչ միա'յն վայրի հունտերը, այլեւ՝ Գեղուհիին խնձորները, որոնք դեռ թերահաս, վար ընկած էին, առանց տիրոջ հրամանին...

Հիմա՝ ո'չ Գեղուհի կայ, ո'չ Ովսաննա, ոչ ալ գիւղական պարզունակ կեանք, կամ ալ՝ ինձի այդպէս կը թուայ:



#92 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 10 April 2009 - 07:56 AM

Աստուածորդիի խաչելութեան նուիրուած շարականներ են ամենուրէք: Լիբանանցի Փիրուզ-Ֆեյրուզն է, իր զուլալ ձայնով կը ձայնէ: Հարազատ չէ. սիրտ կը քըմէ: Ասորայունական հոգին է կանչողը: Խանութները փակ են՝ ամեն ոք ոտքի վրայ է, կը շրջի եօթ (ու մեկ) եկեղեցի. մասնակից դառնալու քրիստոսի ցաւին:

Սիրտս կը տենչայ հայ շարական: Հայ շարականը հայի հոգին է: Վահագնի երգն ալ շարական է: Հայի շարականը՝ հոգեւոր երգը տարբեր է: Հայի յուզմունքը տարբեր է: Անոր յուզմունքին մէջ վեհութիւն կայ, բայց ո'չ խեղճութիւն: Հայի շարականը հայ գեղջուկ երգի դասականացումն է: Նոյն ելեւեջներն են՝ ազնուականացած: Կանչէ՛ հայ երգ:



#93 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 10 April 2009 - 10:33 AM

Ուրախ լեր, սուրբ Եկեղեցի

Ուրախ լեր, սուրբ Եկեղեցի,
քանզի Քրիստոս արքայն երկնից
այսօր պսակեաց զքեզ խաչիւն իւրով.
եւ զարդարեաց զամուրս քո
սքանչելի փառօքն իւրովք:
Խնդա յոյժ դուստր Սիովնի.
քանզի երկիրս երկինք եղեն
այսօր վերստին քո նորոգմամբ,
եւ թագաւորն երկնաւոր
հաճեցաւ բնակիլ ի քեզ:

http://video.aol.com...itas/1165952682
Note; «ԼԵՐ» does not mean “mountain”, mountain is ԼԵՌ/ ԼԵԱՌՆ, it means “BE/ԵՂԻՐ”, I.e. “Be Joyful Holy Church”.
ՔՐԻՍՏՈՍ ՅԱՐԵԱՒ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ
ՕՐՀՆԵԱԼ Է ՅԱՐՈՒԹԻՒՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ

http://evangelicalca...esurrection.jpg
http://www.the-next-...lection.usa.jpg

Edited by Arpa, 10 April 2009 - 10:34 AM.


#94 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 15 May 2009 - 03:31 AM

Սարսափ-horror: Երեկ, դիտեցի Եւրատեսիլի երկրորդ փուլի երգերը:

Պէտք է տուգանել, բոլոր երգիչները ,-չափազանց վատ ներկայացումների մէջ, մի քանի միջակ որակի երգերը լաւ էին հնչած երեւում:

Յիրաւի, ինչո՞ւ երգ-երաժշտութեան ոստիկանութիւն չկայ: Երբ երթեւեկի ոստիկանութիւն կայ, որ կը կարգաւորէ, ինչո՞ւ չլինի եւս լսողական դաշտի երթեւեկի ոստիկանութիւն: Պատժել բոլոր նրանց, որ ապականում են ու խանգարում մեր լսելու իրաւունքն ու ճաշակը:



#95 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 21 May 2009 - 09:40 AM

ՉԵՄ ԿԱՐՈՂԱՆՈՒՄ ՀԱՇՏՈՒԵԼ ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ


Յաճախ գրում եմ այն բառակապակցութիւնների վերաբերեալ, որոնք խորթ են թւում արդարութեան եւ ճշմարտութեան հասկացումիս:

Այդ բառակապացութիւնները գործածութեան է դրւում, ու գործածում են՝ մեր բարեկամները, մենք եւ՝ հազուադէպօրէն թշնամին:

«Հայ թուրք հաշտեցում»

Դիտողին, լսողին թւում է՝ երկու կողմ հաւասար է՝ ուժի, բրտութեան ու անարդարութեան կիրառման մէջ:

Այստեղից է բխում ընդվզումս, թէ ի՞նչ հաշտեցման մասին է խօսքը, երբ սրտնեղութիւն չէ եղածը, այլ՝ ահաւոր անարդարութիւն, որ պէտք է սրբագրուի անարդարի ապաշխարութեամբ եւ հատուցումով:

Մոռանում են, մոռացութեան է տրւում, որ՝ «հայեր եւ թուրքեր» ձեւակերպումն էլ ճիշտ չէ, պէտք է լինի՝ «Թուրքիա եւ թուրքազգի քաղաքացիներ՝ մի կողմից, եւ հայ քաղաքացիներ՝ միւս կողմից»

Ուժի եւ ոճիր գործելու կարողութեան ահռելի տարբերութիւն կայ այս երկու կողմերի միջեւ, հետեւաբար՝ ոճիրի կանխակալ մտադրութեան մէջ էլ երկու կողմը հաւասար պայմաններում չէ:


Հաշտեցո՞ւմ...դա կարող է լինել Թուրքիոյ եւ թուրք քաղաքացիների թաքուն եւ անթաքոյց ցանկութիւնը: Մեզ պէտք չէ անպտուղ «հաշտեցում», մեզ պէտք եղածը ԱՐԴԱՐՈՒԹԻՒՆ է:

Արդ, ի՞նչ հաշտեցման մասին է խօսքը, եւ ո՞վ է հաշտւում յանուն մեր ազգին: Կարող է, լաւագոյն դէպքում, Ս. Ս. վարչակարգը հաշտուի: Նա իրաւունք չունի յանուն հայ ժողովրդին հաշտութիւն հայցելու, մանաւանդ որ, խնդիրը Հայաստանի Հանրապետութեան եւ Թուրքիոյ միջեւ չէ միայն, այլեւ՝ երբէք Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացի չդարձած հայերի եւ Թուրքիոյ միջեւ:



#96 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 21 May 2009 - 10:34 AM

ՆԱՀԱՆՋ՝ ԱՌԱՆՑ ԵՐԳԻ



Ֆորումիս անդամ ‘‘No Comment’’-ը, գոյժ մը հաղորդած է մեզ, որն սպասելի էր արդէն: Ո՞ւր էինք՝ ո'ւր հասանք: Ինչպիսի՞ բարգաւաճում պիտի ապրէր հայ մշակոյթը, պիտի ծաղկէր հայ լեզուն, հայ մամուլը, մեկը՝ երկու, երկուն՝ տաս պիտի ըլլար:

Վերջին հայերէն տպագիր խօսքը, իր վերջին խօսքը պիտի հնչեցնէ Մայիսի 31-ին: «Յառաջ», լսեցի հառաչանքդ. նահանջի մէջ էիր ու... անկումիդ օրը կը գուժես:

Ցեղասպանութիւնը կը շարունակուի.- շարունակուեցաւ՝ այնքան դանդաղ, որ մոռցանք զինք, չտուինք իր անունը: Ցեղասպանութիւնը գործադրուեցաւ Հայ ինքնութեան դէմ: Հայերէնը, Հայի ինքնութեան հիմնական կռուանն է, հիմնաքարն է՝ այն ժայռը, որուն վրայ կառչած է Հայ ազգութիւնը:

Կարմիր ջարդ, կանաչ ջարդ, սպիտակ ջարդ, ի՜նչ փոյթ, ի՛նչ գոյնի է ջարդը.-այն ջարդ է՝ ոչնչացում, անհետացում:

Ֆրանսահայը, կրնայ լաւ ֆիլմ պատրաստել, որու նիւթը Հայաստանն ու Մեծ Եղեռնը: Ֆրանսահայը, կրնայ լաւ երաժշտութիւն յօրինել ու Հայաստան-հայրենիք երգել: Ֆրանսահայը, կրնայ հոյակապ դուդուկ նուագել, ու հայու հոգիի խորին վսեմութիւնը պարզել արար աշխարհ: Ֆրանսահայը, կրնայ նաեւ հայ գուսանական երգ երգել, բայց ֆրանսահայը այլեւս հայերէնով չի հաղորդակցուիր: Հայերէնը մեռած է, հայի այս տեսակի մեծամասնութեան շրթունքին վրայ: Կէ՛ս միլիոն հայ:



#97 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 21 May 2009 - 02:10 PM

QUOTE
Այստեղից է բխում ընդվզումս, թէ ի՞նչ հաշտեցման մասին է խօսքը, երբ սրտնեղութիւն չէ եղածը, այլ՝ ահաւոր անարդարութիւն, որ պէտք է սրբագրուի անարդարի ապաշխարութեամբ եւ հատուցումով

Սիրելի Օհան, մի այլ նիւթ, արժէ անդրադառնալ:
Ես զարմացայ:
Մենք Հաւակնինք որ «ապաշխար» նշանակի to repent. Իմա «աշխարհից հրաժարուիլ»: Տես Լատինո/Անգլ. “Äb-solve”
Ելեկտրոնային Աճառեան: Կրճատ:.«զղջալ, արած յանցանքի վրայ ցաւիլ, մեղքը լալ»
ապաշխար. արմատ առանձին անգործածական. որից ապաշխարել, ՍԳր. Բուզ. ապաշխարող Սիր. ժէ. 20. ապաշխարութիւն ՍԳր. Բուզ. Եզն. ապաշխարան Նար. անապաշխար Փարպ. անապաշխարող Ոսկ. ՟բ. կոր. անապաշխարութիւն Ոսկ. ՟բ. կոր. եւն: Ներկայ գրականում եւ բարբառներում գործածւում է միայն կրօնական առումով: (origin:) իրանական փոխառութիւն
Տես թղթակազմը, որտեղ ասէ:
Ոչ «ապա յետոյ» այլ Պհլ «ապ ա/աբ) ջ ուր եւ “äpaxs/աբ- ա շխ” , իմա ջուրով լուաւանալ ինչպէս Պիղատոսը ըրաւ, ջուրով ձեռքք լուաց եւ մեղքը փոխանցեց:
Մենք արդեն գիտենք «ոտնլուայ» ի իմաստը, տեսնենք «ձեռնլուայ» ինչ նշանակի:
Matt, 27 24... When Pilate saw that he could prevail nothing, but that rather a tumult was made, he took water, and washed his hands before the multitude, saying, I am innocent of the blood of this just person: see ye to it.
24Եւ Պիղատոսը տեսնելով, թէ ոչինչ չի օգնում, այլ է՛լ աւելի խռովութիւն է լինում, ջուր վերցնելով՝լուաց ձեռքերը ժողովրդի առաջ ու ասաց. «Այդ արդարի արիւնից ես անմասն եմ. դո՛ւք գիտէք»

Միթէ Պոնտացի Պիղատոսը թուրք էր?

Edited by Arpa, 21 May 2009 - 11:33 PM.


#98 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 21 May 2009 - 02:45 PM

QUOTE (Johannes @ May 21 2009, 05:34 PM)
ՆԱՀԱՆՋ՝ ԱՌԱՆՑ ԵՐԳԻ



Ֆորումիս անդամ ‘‘No Comment’’-ը, գոյժ մը հաղորդած է մեզ, որն սպասելի էր արդէն: Ո՞ւր էինք՝ ո'ւր հասանք: Ինչպիսի՞ բարգաւաճում պիտի ապրէր հայ մշակոյթը, պիտի ծաղկէր հայ լեզուն, հայ մամուլը, մեկը՝ երկու, երկուն՝ տաս պիտի ըլլար:

Վերջին հայերէն տպագիր խօսքը, իր վերջին խօսքը պիտի հնչեցնէ Մայիսի 31-ին: «Յառաջ», լսեցի հառաչանքդ. նահանջի մէջ էիր ու... անկումիդ օրը կը գուժես: Կէ՛ս միլիոն հայ:[/font][/size][/color]

Սուս Օհան, մի մտմտիր, մի գանգատիր, մի վհատիր:
Նրանք որ չգիտեն (Յ)- առաջ(araj) եւ Հառաչ(haratch) բառերի տարբերակը…. Whatever.
Միթէ “Հառաչանքի Կամուրջ” ում ենք? Կամ «Յառաջ Նահատակ…»
Նրանք որ չգիտեն Յարաջ ի եւ Հառաչ ի ُُُُُُُզանազանումը, գուցէ վերադառնան իրանց բնիկ կոչման, koeshker/կօշկար:
Աւաղ Շահան Շահնուր!

Edited by Arpa, 22 May 2009 - 05:07 AM.


#99 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 22 May 2009 - 02:05 AM

QUOTE (Arpa @ May 21 2009, 11:10 PM)
Մենք Հաւակնինք որ «ապաշխար» նշանակի to repent. Իմա «աշխարհից հրաժարուիլ»: Տես Լատինո/Անգլ.

Ճիշտ ես, այդ բառը կը նշանակէ՝ լացով մեղքը քաւել, զղջալ: Բայց ծագման վերաբերեալ, Ղափանցեանը զայն կը նկատէ խեթերէնէ փոխառեալ: Տե'ս «Քննել-գնել» անուն շարանին մէջ:



#100 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 25 May 2009 - 02:09 AM

Երկուշաբթի օրերը, հայրս, իրեն հանդիպած մտերիմի մը երբեմն կը հարցնէր. «Կիրակիդ ինչպէ՞ս անցուցիր»: Պատասխանը ստանալէն ետք, ինք ուրախութեամբ կը յայտնէր, թէ զաւակներուն, թոռնիկին եւ խնամիներուն հետ, սեղանի շուրջ: Հօրս գերագոյն երջանկութիւնն էր սեղան բանալ եւ զաւակները շուրջը տեսնել:

Երեկ, առաւօտէն իրիկուն՝ հայ երգ, հայ մշակոյթ:

Եկեղեցին հայկական: Որքա՜ն վեհ է մեր հոգեւոր երգը: Մեր թաղի եկեղեցւոյ դպրաց դասը ապրի:

Նոյնիսկ եթէ շատ հաւատացեալ չես, կ’արժէ եկեղեցի յաճախել՝ հոգեթով հայկական պատարագ լսելու սիրոյն:

Հօրս յիշատակին, սեղանի շուրջն էինք: Ազգականուհիս բերած էր «Գոհար» համոյթի Կուստանդնուպոլսի համերգը: Բոլորը սիրուած երգեր, մասնագիտական բարձր կատարողութեամբ: Խմբավարը՝ Աբգարեան, Լենինական ներգաղթած հալեպահայ: Հայրը՝ Լեւոն Աբգարեան (Հալեպի Բեթել Վարժարանի մարմնամարզի դասատու)― Արփան թերես ճանչնայ զինք:

Վստահ եմ՝ «Գոհարը» կը ցանկար հնչեցնել նաեւ. «Ձայն մը հնչեց Էրզրումի Հայոց լեռներէն»:

Երեկոյեան, «Շանթը» ցոյց կուտար հայկական պարի մրցոյթը: Կամաց-կամաց բնիկ արժէքները իրենց արդար տեղը կը գտնեն մեր կեանքին մէջ:



Երեկ, այսքան բանի մէջ, յայտնաբերեցի եւս, ինձի համար հետաքրքրական բան մը.―Հայերէնը սիրելուս գաղտնիքը: Եւ գտայ, որ ազգասիրութիւնը, գաղափարական քարոզչանքը եւ Հայ Դատը կապ չունին: Հայերէնը սիրած եմ, որովհետեւ միակ դասանիւթն էր, որ կը հասկընայի նախակրթարանին մէջ: Մնացած բոլոր առարկաները («դասանիւթերը»), գոց կը սորվէինք, անգիր կ’ընէինք, քանզի չէինք հասկընար արաբերէնը: Տաժանք, մղձաւանջ՝ 7-8 տարեկան երեխայի համար: Այս տաժանքի ու մղձաւանջի մէջ, Հայերէնը, իր գրական արեւելահայերէնով ու արեմտահայերէնով՝ «Շողականով», այնքա՜ն հարազատ էր, մտերիմ, մօտիկ, մա՜յր, պարզ մեկ պատճառով՝ քիչ-շատ կը հասկընայի:

Հայ երեխայի մայրը պէտք է հայերէն խօսի―Մայրենի Լեզու:

Հայերէն խօսինք, բնիկ հայ երգ լսենք, հայօրէն ապրինք եւ մեր երեխաները, ինքնաբերաբար հայ ու հայասէր կ’ըլլան:








0 user(s) are reading this topic

0 members, 0 guests, 0 anonymous users