Jump to content


Photo

ՏՐՏՈՒՆՋՔ


  • Please log in to reply
No replies to this topic

#1 Ashot

Ashot

    www.HyeForum.com

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 5,080 posts
  • Gender:Male
  • Location:Van Nuys, California, USA
  • Interests:Anything and Everything

Posted 16 April 2008 - 04:56 AM

ՏՐՏՈՒՆՋՔ

է՛, մընաք բարով, աստվա՛ծ և արև,
Որ կըպըլպըլաք իմ հոգվույս վերև...
Աստղ մ'ալ ես կերթամ հավելուլ երկնից,
Աստղերն ի՞նչ են որ, եթե ոչ անբիծ
Եվ թըշվառ հոգվոց անեծք ողբագին,
Որք թըռին այրել ճակատն երկընքին.
Այլ այն աստուծույն՝ շանթերու արմատ՝
Հավելուն զենքերն ու զարդերն հըրատ...
Այլ, ո՛հ, ի՛նչ կըսեմ... շանթահարե՛ զիս,
Աստվա՛ծ, խոկն հսկա, փշրե հյուլեիս՝
Որ ժպրհի ձըգտիլ, սուզիլ խորն երկնի,
Ելնել աստղերու սանդուղքն ահալի...
Ողջո՛ւյն քեզ, աստվա՛ծ, դողդոջ էակին,
Շողին, փըթիթին, ալվույն ու վանկին,
Դու որ ճակատիս վարդն ու բոցն աչերուս
Խըլեցիր՝ թըրթռումս շրթանց՝ թռիչն հոգվույս,
Ամպ տըվիր աչացս, հևք տըվիր սըրտիս,
Ըսիր մահվան դուռն ինձ պիտի ժըպտիս,
Անշուշտ ինձ կյանք մը պահած ես ետքի,
Կյանք մ'անհուն շողի, բույրի, աղոթքի.
Իսկ թե կորնչի պիտի իմ հուսկ շունչ
Հոս մառախուղի մեջ համր անշշունջ,
Այժմեն թո՛ղ անեծք մ'ըլլամ ու կողըդ խըրիմ,
Թո՛ղ հորջորջեմ քեզ. "Աստվա՛ծ ոխերիմ":
Փըրփըրի ներսըս դըժոխքի մ'հանգույն...
Հառաչ մ'եմ հեծող նոճերու մեջ սև,
Թափելու մոտ չոր աշնան մեկ տերև...
Ո՛հ, կայծ տըվեք ինձ, կա՛յծ տըվեք, ապրի՛մ...
Ի՝նչ, երազե վերջ գըրկել ցուրտ շիրի՛մ...
Այս ճակատագիրն ի՛նչ սև է, աստվա՛ծ,
Արդյոք դամբանի մրուրո՞վ է գըծված...
Ո՛հ, տըվե՛ք հոգվույս կրակի մի կաթիլ,
Սիրե՛լ կուզեմ դեռ 'վ ապրիլ ու ապրի՛լ.
Երկնքի աստղե՛ր, հոգվույս մեջ ընկե՛ք,
Կա՛յծ տըվեք, կյա՛նք՝ ձեր սիրահարին հեք:
Գարունն ո՛չ մեկ վարդ ճակտիս դալկահար,
Ո՛չ երկնի շողերն ժըպիտ մ'ինձ չե՛ն տար.
Գիշերն միշտ դագաղս, աստղերրը ջահեր,
Լուսինն հար կուլա, խուզարկե վըհեր.
Կըլլան մարդիկ, որ լացող մը չունին,
Անոր համար նա դրավ այդ լուսին.
Եվ մահամերձն ալ կուզե երկու բան,
Նախ կյա՛նքը, վերջը լացողմ'իր վրան:
Իզո՛ւր գրեցին աստղերն ինծի ՍԵ՛ր
Եվ իզո՛ւր ուսույց բուլբուլն ինձ ՍԻՐԵԼ,
Իզո՛ւր թավուտքներ լըռեցին իմ շուրջ,
Գաղտնապահ տերևք չառին երբեք շունչ,
Որ չը խռովեն երազքըս վսեմ,
Թույլ տըվին, որ միշտ ըզնե երազեմ,
Եվ ի զո՛ւր ծաղկունք՝ փըթիթներ գարնան՝
Միշտ խնկարկեցին խոկմանցըս խորան...
Ո՛հ, նոքա ամենքը զիս ծաղրեր են...
ԱՍՏՈՒԾՈ ԾԱՂՐՆ Է ԱՇԽԱՐՀՆ ԱԼ ԱՐԴԵՆ...






0 user(s) are reading this topic

0 members, 0 guests, 0 anonymous users