ԱԲՈՎՅԱՆ ՓՈՂՈԾ
Սիլվա Կապուտիկյան
1946
Մի պայծառ ճամբա, մի զվարթ փողոց -
Շուրթին անունը մեր Աբովյանի,
Զգվում է, փռվում - ծառով, ծիծաղով
Կանաչ սրտի մեջ մեր Երևանի.
Բացվել են ուրիշ շքեղ փողոցներ,
Ու սերունդներ են եկել ու անցել,
Բայց նա ինչպես հին ու առաջին սեր
Նորից ամենից թանկն է մնացել.
Տխրում է հոգին - իր գիրկն ենք գնում,
Երբ ուրախ ենք մենք այնտեղ ենք կրկին
Երբ մտերմի է սիրտըորոնում
Այնտեղ ե գտնում իր որոնածին.
Ու յերբ մթնում է մեր միտքը բարի
Հայոց հինավուրց բախտի մռայլով
Մեզ սփոփում է նրա մայթերի
Կենդանությունը, աշխոյժը խռով.
Ասես երակն է աշխարհի հայոց
Որ բաբախում է հավերժ կենդանի
Մի պայծառ ճամբա, մի զվարթ փողոծ
Շուրթին - անունը մեր Աբովյանի...
Abovyan Poghots
Started by
vartahoor
, Jun 11 2007 04:13 PM
-
This topic is locked
No replies to this topic
0 user(s) are reading this topic
0 members, 0 guests, 0 anonymous users
