ՀՐՈՒՇԱԿ

ՀՐՈՒՇԱԿ ՓՈԽԻՆԴ ՓԷԽԱՆԴ ՓԷԽԷՆԴ**
**In the Marash dialect the Է as in “փէխէնդ” just as in many others the Է is pronounced like the A in “and” or the E in “bet”. A case to show why we have Է and Ե.
Halwa-Halawa-Helwa. The below "halaweh"is in the plural mode, as in the Armenian «անուշեղէնք». Just like the Arabic word "hurrieh/freedom" with the silent suffix T is interperted by some people as "hurrieT".
Be advised. Even though of late the Armenian Հրուշակ/Hroushak has come to designate the Arabic Halwa, originally it meant the sweet prepared with flour, oil and sweeteners. See Pokhind below. Why do those two damn clownish languages find their ways into the etymology/cakimology? Which came first yiddish or furkish? How about yezan trikish? note the similarirty of "trikish/թրիքերէն" and "furkish".
Which Mickey Mouse writes these “wiki-mickey”s? The word with the V as in “helVa” is from the Persian who don’t have the sound and the equivalent of the Arabic W. We do. It is the letter “hiun-Հիւն-Ւ”
http://en.wikipedia.org/wiki/Halva

Bias #1.Once again Ajarian shows his bias. Not only once but twice. You will note that I spelled the original word from the Arabic (in Latin translit) as “halWa/helWa”. Then, why does he spell it as «հալՎա» from the տճկ. Furkish.
Should it not be «հալՒա/հալուայ»? Note the sufffix Յ at the end of the word, much reminiscent of the Arabic H at the end which is practically silent just as the "te marbutah"is. Since the Armenian «Ւ» is meant to sound like Arabic “wow/و” and the English W. Not the perso-furkish “vav“. Note that the Arabic “wa=and” is pronounced as “ve” in those other languages. Does it have anything to do with the Armenian «եՒ» ?

In addition to the above, the Armtakan indicates that the word is from Phlv. “froushak”, once again the conversion of F to H as in “fereshet/hreshtak “. Further, Hrachya brings the case of “hraparak/հրապարակ” to the phlv. “fraparak”.
Above, he quotes the ottoman furkish word for it, totally omitting that it is an Arabic word derived from “helou/hlwah(fem)” to mean “sweet/քաղցր”. Who remembers Charles Helou the one time president of Lebanon?
From Wikipedia, the free encyclopedia

http://en.wikipedia.org/wiki/Halva

Bias #2. Even though in the long version he does mention the Zeitun dialect, he totally ignores the Marash dialect, no harm done, since the Zeitun and Marash dialects are identical except that in Zeitun they would elide the R to Y, as in Marash they would say Պոլոզտէքե յոՐ կոն Պոլոզտէքը յոՅ կոն, Տղաքը ուր են? Where are the children?.

Once again, the above internet version stops short. Among many omissions that Ajarian connects the word to the Latin and the Greek “polenta/ pollen/puls”.
From the Book of MARASH-
“Շատ մը անուշեղէններու մէջ կայ Մարաշի սեփական փոխինդը փէխանդ բոհրած ալիւրով, ռուփով եւ կարագով շինուած անուշեղէն մը”
It goes further- “Հացբուրդը , լաւաշ հաց ռուփի եւ կարագի մէջ ջարդուած ու եփուած”

Edited by Arpa, 12 September 2009 - 03:13 PM.

ԽԱՒԻԾ
KHAWITS






Here we see her making Khavits.

From the Armatakan;

ԽԱՒԻԾ -Ալիւրով պատրաստուած խիւսի նման մի կերակուր:
Assyrian -xawisa -մի տեսակ խմորեղէն

It is found in many other languages including even the furkish/ hap@ssa and the Arabic.
Khabiss خبیص with the hard and heavy S.

Wait a minute. Wait just a minute.
AH!!!! Only now I understand. During our younger years one of the very few of our cuisinal delights was “hapsa” , prepared with starch (not flour), sugar and water, sometime topped with melted butter., that is when we had it.
At times, when we behaved slovenly, lazily our parents would say - “Ինչ՞ է նորեն” տուզսուս հապսայի” անլի հապսայի պէս ես վարւում .
The irony is that, there is no salt in “hapsa”.
Another irony is that in those days it was struggle to find bread , never mind the butter.
Հաց ու կարագ մեր պպտառակ OK! Shoot me. I invented another cliché!!
Պատառpatarr means morsel.

At one time one of our main delightfully sweet dish was “հափըսայ-hap@sa, starch pudding. A dish, a paste prepared with starch, sugar and water. Does anyone still make it?
Except, this time no ալիւր/flour as in “pokhints” but օսլայ/նշայ/starch.

http://armmenu.com/menu/?p=5977

Խավիծ- Բաղադրիչներ.
ալյուր,
կարագ կամ յուղ,
շաքարավազ,
մեխակ կամ դարչին,
եռացրած ջուր
Ալյուրը բովել առանց յուղի, մինչև դառնա բաց դարչնագույն: Բովելու ընթացքում անընդհատ խառնել: Աստիճանաբար յուղ ավելացնել, չդադարեցնելով խառնելը: Քիչ-քիչ ջուր ավելացնել այնքան, որ ստացվի ոչ ջրալի, ոչ էլ շատ թանձր շիլա: Խառնելով եփել, մինչև շիլան թանձրանա, շաքարավազ ավելացնել: Խառնելու ընթացքում պետք է հետևել, որ խավիծը միատարր դառնա, առանց գնդիկների: Մատուցելիս վրան ցանել դարչին կամ աղացած մեխակ: Կարելի է մի կտոր լրացուցիչ կարագ դնել:

_______________

http://ankakh.com/2012/02/175495/

Edited by Arpa, 08 March 2012 - 03:56 PM.

Մամունիէ-ի մեկ նախնական տարբերակն է կարծես:

Մամունիէ-ի մեկ նախնական տարբերակն է կարծես:

Այո կը յիշեմ զայն: Լաւագոյնը Հալէպի Մուսսադատ- ինն էր:
Ճիշդ՞ եմ որ մամունիէն խոշոր ալիւրով պատրաստուի: Farina, semolina.
Միթէ Հարերէն բառ կայ’ այ ալիւրին համար:
Հետաքրքիր է տեսնէլ թէ Աճառեանը ինչ կըսէ ալիւրի մասին:
ՅԳ. Վերեւ պիտի ասէի որ oatmeal ը farina ի Անգլիերէնն է - բայց անոր Հայերէնը Վարսակ է:
Կակածիմ որ այդ ՍԻՄԻԴ է քանի սիմիդը մանր բարակ ձաւար է

Edited by Arpa, 13 March 2012 - 09:07 AM.

Վերեւ մենք խօսեցինք Հափըսայի մասին:

Khabiss خبیص with the hard and heavy S.
----

Հափըսա
Բաղադրութիւն
1 գաւաթ նշայ (նիշա)
6 գաւաթ ջուր
1 գաւաթ խաղողի ռուպ
2 մեծ դգալ իւղ
1 լաւաշ հաց՝ քառակուսի պզտիկ կտրուած
Ընկոյզ, պիստակ, փոշի կասիա (տարչին)՝ զարդարանքի
Պատրաստութիւն
1. Ամանի մը մէջ լուծել նիշան 2 գաւաթ ջուրով, որպէսզի սահուն խառնուրդ մը ըլլայ։ Ապա բարակ մաղէ անցնել ու կաթսայի մը մէջ լեցնել:
2. Աստիճանաբար աւելցնել մնացած ջուրը եւ խաղողի ռուպը եւ խառնել:
3. Դնել թեթեւ կրակի վրայ եւ անընդհատ խառնել, մինչեւ որ թեթեւօրէն թանձրանայ եւ մածուցիկ դառնայ:
4. Տապակին մէջ իւղը հալեցնել, քառակուսի պզտիկ կտրուած հացիկները տապկել մինչեւ ոսկեգոյն դառնան, հացը հանել տապակէն ու մէկ կողմ դնել։
5. Նոյն իւղին մէջ խարկել ընկոյզը, պիստակը եւ տարչինը:
6. Գաղջ վիճակի մէջ հրամցնել անուշեղէնը առանձին ամաններու մէջ, վրան ցանել հացիկը, ընկոյզը, պիստակը եւ փոշի տարչինը:
Ծանօթ. Մարաշցիներու հանրայայտ հափըսան է այս անուշեղէնը, սովորաբար դրացի ազգական կիներ իբր անուշեղէն կը տանին տղոցկան կիներուն:

Լման ցանկը տեսնել մի այլ տեղ: Մարաշի Խոխանոց/ Ճաշատեսակ:

Edited by Arpa, 13 March 2012 - 08:32 AM.

Այո կը յիշեմ զայն: Լաւագոյնը Հալէպի Մուսսադատ- ինն էր:
Ճիշդ՞ եմ որ մամունիէն խոշոր ալիւրով պատրաստուի: Farina, semolina.
Միթէ Հարերէն բառ կայ' այ ալիւրին համար:
Հետաքրքիր է տեսնէլ թէ Աճառեանը ինչ կըսէ ալիւրի մասին:
ՅԳ. Վերեւ պիտի ասէի որ oatmeal ը farina ի Անգլիերէնն է - բայց անոր Հայերէնը Վարսակ է:
Կակածիմ որ այդ ՍԻՄԻԴ է քանի սիմիդը մանր բարակ ձաւար է

Մամունիան սիմիդով կը պատրաստուի: Մեր գիտցած սիմիդի գրական հայերէնն է սիմինդր: «Արմատական»ին մէջ կը մեկնաբանուի «նաշիհ», «բարակալիւր»:

Բայց մենք գիտենք, որ մեր գործածած սիմիդը այնքան ալ բարակ աղացած չէ: Աւելի շատ՝ մանր աղացած ձաւարի չափ ունի:

Կոստանդնուպոլսոյ մէջ,- հաւանաբար տեղի յոյներէն սովորելով,- սիմիդ բառը կը նշանակէ կարկանդակ: Եփած խմորեղէն է, տեսակ մը բոկեղ, օղակաձեւ կարկանդակ: Անունն ստացած է հաւանաբար նոյն նիւթէն, որմով կը պատրաստուի:

Edited by Johannes, 15 March 2012 - 02:02 AM.

Այո Օհան, ես արդեն գիտէի:
Տես:
http://www.houshamad...cs/cuisine.html
Տես սատեղ սխալ կամ անբաւարար թարգմանումը:

Սիմիտ քուֆտօ
Բաղադրութիւն
2 գաւաթ սիմիթ
2 մեծ դգալ իւղ
1 սոխ՝ մանրուած
1 մեծ դգալ լոլիկի խիւս
1 պզտիկ դգալ աղ
Ազատքեղ
Շատ պաղ ջուր
Պատրաստութիւն
1. Իւղը տաքցնել թաւայի մէջ, աւելցնել մանրուած սոխը, տապկել մինչեւ ոսկեգոյն դառնայ, ապա վրան քիչ մը ջուր լեցնել, աւելցնել լոլիկի ջուրը, աղը եւ եռալէ ետք կրակը մարել: Ձգել որ պաղի։
2. Սիմիտը դնել քէօֆթէ շաղելու բաց ափսէի մը մէջ եւ թրջել սոխի եւ լոլիկի նշուած բաղադրութեամբ, օգտագործելով սառ-ջուր եւ ձեռքերը ջուրին մէջ թաթխելով խառնել եւ լաւ մը շաղել, մինչեւ որ կակուղ եւ միատարր զանգուած դառնայ:
3. Փոքր կտորներու վերածելով սեղմել մատներով քէօֆթէի ձեւ տալ (չի քէօֆթէի նման), եւ շարել պնակներու

Cracked wheat (bulghur) patties (simid kufdo)
Ingredients
2 cups finely ground cracked wheat (simit, ince bulgur)
2 tablespoons oil
1 onion, chopped
1 tablespoon tomato paste
1 teaspoon salt
Parsley
Very cold water (for kneading the patties)
Preparation ….

ՅԳ Խնդրեմ Օհան մես գրիր րմատականում Ալիւրի եւ Նմանապէս գիտեմ որ կարգ մը Ամէրիկահյէր Սիմիտ կը կոչէն այդ կարգանդակը որ մերոնք քահքէ կոչեն: Սմինդրի մասին: Գուցէ մի այլ նիւթի ներքեւ: Շատ հետաքրքիր է:
Աճառեանը կը հերքէ թէ այդ Յն. Ալիւր Flour Αλεύρι Pr. Aleroyi են է

Սիրելի Արփա,
Եկ, խնայէ՜ ինձ այս բանը գրելէ, քանի որ շատ զբաղուած եմ այդ գիրքով, որուն մասին նախապէս տեղեկացուցած եմ: Թերեւս՝ յետոյ:

Մամունիան սիմիդով կը պատրաստուի: Մեր գիտցած սիմիդի գրական հայերէնն է սիմինդր: «Արմատական»ին մէջ կը մեկնաբանուի «նաշիհ», «բարակալիւր»:

Բայց մենք գիտենք, որ մեր գործածած սիմիդը այնքան ալ բարակ աղացած չէ: Աւելի շատ՝ մանր աղացած ձաւարի չափ ունի:

Կոստանդնուպոլսոյ մէջ,- հաւանաբար տեղի յոյներէն սովորելով,- սիմիդ բառը կը նշանակէ կարկանդակ: Եփած խմորեղէն է, տեսակ մը բոկեղ, օղակաձեւ կարկանդակ: Անունն ստացած է հաւանաբար նոյն նիւթէն, որմով կը պատրաստուի:

Աթենքի և Անկարայի միջև հերթական հակամարտությունն առաջացել է քունջութով օղաբլիթների պատճառով, գրում է իտալական La Repubblica-ն:

Թուրքիան ցանկանում է ձեռք բերել օղաբլիթների արտադրության իրավունքի միջազգային արտոնագիրը և պնդում է, որ դրա պատրաստման հեղինակային իրավունքները պատկանում են իրեն: Հույներն այս պնդումների հետ համամիտ չեն: Թուրքերը դրանք անվանում են «simit», իսկ հույները` «koulouri»:

«Սիմիթ» թխող վարպետ Մեհմեթ Գյոզալըջըն ասել է, որ սկսած Օսմանյան կայսրության տարիներից, սիմիթն ստեղծվել է Թուրքիայում և հասել մինչև մեր օրերը: «Հույներն ասում են, իբր իրենք են ստեղծել: Իրենք փախլավան էլ էին փորձում սեփականացնել»,- ասել է նա:

Սակայն այս օղաբլիթներից թխում են ինչպես Սերբիայում, այնպես էլ Բուլղարիայում և բոլոր այն երկրներում, որոնք ժամանակին գտնվել են Օսմանյան կայսրության տիրապետության տակ:

Հունական կողմը պնդում է, որ իրենց մոտ քունջութով օղաբլիթներ թխվել են դեռևս Քրիստոսից առաջ և Բյուզանդական կայսրության օրոք: Այն տարածված է եղել Սալոնիկում ու Կոստանդնուպոլսում:

Յոյները չկրցան պահել Անատոլիան, Կոնստանտինոպոլիսը, Զմիւռնիան, Յունաստանի տնտեսութիւնը. մնաց օղաբլիթը:

Գիշեր-ցերեկ երգեն-պարեն, այս կըլլայ վերջերնին:

Այո ցաւոք,նմանապէս մենք զերծ չենք նման զաւեշտներէ:
Ըստ երեւոյթիայդ Փանջունի Սեդրակ կոչեցեալ Մամուլեանը մեր ամենանոր երգիծագիր ծաղրածուն է:
Կրկնեմ: Երանի նա իր բերանը գործ ածէ իր արհեստին եւ լեզուաբանքը թողի լէզուաբաններին, քան թէ դարձնէ մեր մշակոյթը աշխարհի ծաղրանքի առարակայ:
http://hyeforum.com/...=0