Jump to content


Photo

ALEPPO ՀԱԼԷՊ


  • Please log in to reply
152 replies to this topic

#1 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 10 October 2008 - 08:27 AM

Aleppo deserves its own topic. Not only because it is still a major Armenian Disaporan community. Not only because it has been a major haven for the remnants of the Big G, not only because it has been the major incubator and the birthplace of many of our modern day intellectuals, even if many of them migrated to Beirut and beyond. To mention a few, HH Zareh (Payaslian) of blessed memory was a playmate of my uncle, playing in the dirt of that Tin City Varaka-Barracks (see below).
Հալէպ حلب
Please allow me to transcribe the following between me and Garmag.
Me-
QUOTE
Ayo, nakhndreli e Halepi dzi qan the istanbuli esh.
“Laughter is the best medicine”
And at times, it may be the best weapon, mightier than the sword.
http://www.youtube.c...feature=related
Du al khnda im het.
Aha mi ayl tsitsagh. Arden yerkou angam du asir or du Bostan Qleb/Kleb-tsi es. Nakh, yes chgiteyi or hayer aprats en ayd vayr@, I bats Hotel Baron@.
The way you spelled it , qleb/kleb you must actually believe that it means “garden of dogs”. In fact the correct spelling of the sector is “Bustan qul Ab”, which means “garden (of) every August”. It comes from the days when that sector was just outside the old walled city of Aleppo, and it was a summer resort, a picnic area to escape the heat of the city during the heat of summer.
Btw. Once there was an Armenian enclave just outside of Nor Gyugh known as Bostan P*s*a. (On this forum we don’t use that furkish word, see my post of “bosha”- http://hyeforum.com/...13484&hl=bosha). I wonder if it is still there.

Garmag-
QUOTE
Dear Arpa,
Truly I have not stopped laughing for the past two days...thanks to you.

When I was growng up in "BUSTAN KLEB" we had an aunt that must have been the grannie of "Hayacinth... the british comedy involving a hen pecked hubby under the thumb of his nouveau riche (airs and phony graces) arrivee"

Our aunt insisted transforming crud and vulgar sounding Armenia/Arabic/Turkish names into westernised specifically franchified sounding homonyms...
Allow meto correct you about "Bustan Kleb"... the Arabic written address of this street at the Halab post office is "BustanKleb meaning exactly garden of dogs...!

Our aunt who was highly french educated arrivee, married to a renowned Adanatsi...but we did not dare using Adanatsi...She jumped furiously to correct all that they are Adaniote lolllllllllll. She was Sisstsy by birth but preferred Sissiote...earning her brothers' sarcastic rechristening her as Idiote... to the detriment and amertume of our aunt, whom all comers took the mickie on her by acting very franchified flowered speak and effeminate mimicry... This she interpreted as having an influance of civilizing most of the mechanics that worked in and around BustanKleb... Majority from Nor Qyugh or Heullug...most orphans that had grown up semi literate.
Now the piece de resistance " Our aunt in the 1930's had a revultion when hre rich husband presented her a new house in Bustan Kleb... according to our families lore she was so determined that this crud name was not adequate for her new address...during a big dinner party our aunt proceeds with a sermon about the crudity of Armenians and announces that the real name of her street is indeed "Bustan Gul Ab".....
I reluctanly E-mailed to by brothers and multitude of cousins...her offsprig spread accross the globe, as well as our doyen of the family at 97 yrs.old...your comment...

Seriously all thank you for proving the furkish policy of changing names that in time become legitimate if history is forgotten and the new name sounds logical progression towards civility? or falsification...Ainsi va la vie.

Please do not take offence as I am relaying facts that I lived through.
Sirov
Garo -alabtsi/Sisstsi

On another occasionI will give some details of the area in Halab where Armenians were predominent considerong themselves the leaders of "Syrian Armenians".
This enclave from a radius of one kilometre from hotel Baron as the epicenter... has a colourful and ancient history predating 1915...

A forum. Johannes, are you that Tigris?
http://www.dnforum.a...read.php?t=3174
Just as the so called Hanragitaran , the following does not do justice to the thousand year history of the Armenian Community of Aeppo.
http://www.periotem.com/
We had already seen this History of the Tin City here , thanks to Avril.
http://www.armenews....d_article=37114
And , finally. The dear teacher of our dear Friend, King of Aleppo Johannes.
http://www.azg.am/AR/2008011931
In conclusion. The history or the Armenian Community of Aleppo deserves a more expanded version than what we see in the Hanragitaran and what the Berio Dem offers us.
PS. Dear Garmag, you speak as if you are a Hin Haleptsi , but you also indicate that you are of Sisetsi heritage.
PPS. One time we had a correspondent by the nickname of GOR GOR who sounded like a Hin Haleptsi, who was sacrificed to the poison pen of that so called Shahan A.



#2 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 10 October 2008 - 09:42 AM

Եւ հիմա, մեր Հալէպի Թագաւոր , պատմագէտ Օհանէսը մեզ պիտի պատմէ Հայկական Հալէպի դարաւոր, իրական եւ լրիվ պատումը:
Ես նրայ գիտական մտքին մեծ համակրանք ունեմ:


#3 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 10 October 2008 - 10:11 AM

Ողջո՜յն Արփա,
Երախտապարտ եմ բարի ծանուցման առթիւ: Հալէպի մասին ասածդ/գրածդ, անշուշտ իրաւ է: Հալէպը Արեւմտահայաստանի խիղճն էր. մինչեւ որոշ թուականներ:
«Թագաւոր» տիտղոսի համար շնորհակալ եմ, թէեւ նախընտրեմ գահ չբարձրանալ, վասնզի այդ վերելքին անողոք վայրէջքը կայ, որին կարող եմ հանդիպել:
Գտար ինձ: Այդ շարանը ապսպրանքով ստեղծած եմ, ու չեմ շարունակած: Ի՞նչ ասեմ, չեմ սիրում Հալէպի մասին գրել: Հալէպը գաղութ է, ո'չ Հայրենիք:
Մեր երէց սերունդը, Հալէպի այլազգի բնակիչների մասին վկայելիս՝ հալէպցի էին կոչում նրանց, յստակ զանազանելով հալէպցին (ոչ հայը), հայից: Հիմա ես, գուցէ հալէպցի եմ՝ ոչ հալէպցիի մօտ... Այո՛, մենք ի մեզ հալէպցի ենք համարում այժմ:
Բայց, նախընտրեմ հայաստանցի կոչուիլ, քանզի մի օր անյթապցի կարող եմ կոչուել, ուրիշ օր՝ ամերիկացի, բայց ո'ւր էլ գնամ, ի'նչ տեղացի էլ կոչուեմ, առաջին վայրը, որից եմ. Պատմական Հայաստանն է:
Հայ եմ, հայաստանցի:


#4 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 10 October 2008 - 11:07 AM

QUOTE
Now the piece de resistance " Our aunt in the 1930's had a revultion when hre rich husband presented her a new house in Bustan Kleb... according to our families lore she was so determined that this crud name was not adequate for her new address...during a big dinner party our aunt proceeds with a sermon about the crudity of Armenians and announces that the real name of her street is indeed "Bustan Gul Ab".….

I know who Hyacinth is.
Btw. The Armenian word for that “hyacinth, hakinth/յագինթ.
With all due respects to your dear aunt. We have had a few airhead “hyacinths” here as well..Your “airhead frankophile “ aunt’s take on “Gul Ab” is interesting. Did she know the Persian language where “gul” actually means plain old “flower/tsaghik”? Not the conventional wisdom that it means “rose/vard”?.
In that case “gul ab” would interpret as “flower water/ ծաղկաջուր, Ma’y Zahr/ ma’ el zahr”,. My Farsi fonts fails me, I’m sure Johannes can correct me. مای الظتظ i.e “orange flower water”?
I know “dhahr” means “back, krnak, kamak /mejq????“ et al, and I also know that the Arabic word for “flower” is “zahr” and the word for “vard/rose” is “ward”. Which in fact means “red” as in,Karmir Wardan
**Vardan/”vordan karmir” and not necessarily “vardaguyn” as in “rose colored/pink”.

Edited by Arpa, 10 October 2008 - 07:41 PM.


#5 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 10 October 2008 - 11:17 AM

QUOTE (Arpa @ Oct 10 2008, 09:07 PM)
In that case "gul ab" would interpret as "flower water/ ծաղկաջուր, Ma'y Zahr/ ma' el zahr",. My Farsi fonts fails me, I'm sure Johannes can correct me. مای الظتظ i.e "orange flower water"?

Մայ զահըր կամ մա' ուլ զահր
ماء الزهر
Կգործածուի զանազան քաղցրեղէն թերթանուշների եւ հնդկական արմաւի օշարակի մէջ:
تمر هندي

#6 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 10 October 2008 - 11:22 AM

QUOTE (vartahoor @ May 6 2007, 03:20 AM)
Շնորհակալութիւն այս գեղեցիկ յօդւածի համար որը ես և կինս երեք անգամ հրճւանքով ընթերցեցինք:
Ահա´, սա է այն արևմտահայերէնը որ ես եմ սովորած և կարդացած, և ոչ թէ աղաւաղւած և անհասկանալի սփիւռքում գործածւող արևմտահայերէնը: Չափազանց որախ եմ զգում ինձ տեսնելով որ Սուրիայում այդպիսի արժէքաւոր անձինք դեռ գոյութիւն ունեն: Հայրս միշտ ասում էր որ արևմտահայ գաղութներից ամենալավը Սուրիոյ գաղութն է եղած, հետագային հայութեան կենտրոնը փոխադրւել է Եգիպտոս (Գահիրէ), և վերջապէս քաղաքական պատճառներով վերջինս տեղափոխւել է մասամբ, Մոնթրէալ և մասամբ էլ Լիբանան:Յարգանօք,
Հրաչ Վարդանեան

http://hyeforum.com/...showtopic=15913
Զգում ենք նրա կորուստը...

#7 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 10 October 2008 - 11:27 AM

QUOTE (Johannes @ Oct 10 2008, 06:17 PM)
Մայ զահըր կամ մա' ուլ զահր
ماء الزهر
Կգործածուի զանազան քաղցրեղէն թերթանուշների եւ հնդկական արմաւի օշարակի մէջ:
تمر هندي

Այո գիտենք որ նա Լատիներէով ճանաչուի իբր "tamarind/հնդկական քաղցր" ինչպէս Թամար/ քաղցր/արմավ.
Խնդրեմ տես Արմաւ եւ Խուրմայի կապը:

Edited by Arpa, 10 October 2008 - 11:29 AM.


#8 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 11 October 2008 - 08:40 AM

QUOTE (Johannes @ Oct 10 2008, 05:11 PM)
Ողջո՜յն Արփա,
Երախտապարտ եմ բարի ծանուցման առթիւ: Հալէպի մասին ասածդ/գրածդ, անշուշտ իրաւ է: Հալէպը Արեւմտահայաստանի խիղճն էր. մինչեւ որոշ թուականներ:
«Թագաւոր» տիտղոսի համար շնորհակալ եմ, թէեւ նախընտրեմ գահ չբարձրանալ, վասնզի այդ վերելքին անողոք վայրէջքը կայ, որին կարող եմ հանդիպել:
Գտար ինձ: Այդ շարանը ապսպրանքով ստեղծած եմ, ու չեմ շարունակած: Ի՞նչ ասեմ, չեմ սիրում Հալէպի մասին գրել: Հալէպը գաղութ է, ո'չ Հայրենիք:
Մեր երէց սերունդը, Հալէպի այլազգի բնակիչների մասին վկայելիս՝ հալէպցի էին կոչում նրանց, յստակ զանազանելով հալէպցին (ոչ հայը), հայից: Հիմա ես, գուցէ հալէպցի եմ՝ ոչ հալէպցիի մօտ... Այո՛, մենք ի մեզ հալէպցի ենք համարում այժմ:
Բայց, նախընտրեմ հայաստանցի կոչուիլ, քանզի մի օր անյթապցի կարող եմ կոչուել, ուրիշ օր՝ ամերիկացի, բայց ո'ւր էլ գնամ, ի'նչ տեղացի էլ կոչուեմ, առաջին վայրը, որից եմ. Պատմական Հայաստանն է:
Հայ եմ, հայաստանցի:

Այո, Սիրելի Օհաննէս, թող որ բաժնեմ քո ցաւը:
Սա առաջինը չէ որ ես ողբացել եմ նման երեւոյթներ: Մեր տաղանդի եւ հարստութեան մսխումը օտար հողերում իսկապէս ողբերգական է, եթէ ոչ անմիտ: Յիշիր Անի Քաղաքի 1001 եկեղեցիները:
Մի օր մենք կրկին պիտի ողբանք Հալէպի, Բեյրութի, Գլէնտէյլի հազար ու մէկ եկեղեցիները:
Գոնէ եթէ այդ միլլիոներուն մի տասաներորդը տրամադրենք շինել մի Եկեղեցի, մի գործարան Արարատեան Դաշտում: Գուցէ դա խթանէ ներգաղթ: Տես թէ ինչ է պատահում : Հայաստանը բարգավաճում է երբ Ամերիկան սնանկանում:
Քո մտաւորական համեստին չպիտի միջամուխեմ:
Արի համրենք Հլէպածին կամ Հալէպաբնակ մտաւորականնեը, թէ գրական, հասարակագրական, գիտական, բժշկական, ճարտարապետական, քաղաքագիտական, արհեստաւոր, արուեստագէտ…. եւլն:
Սկսինք քո սիրելի ուսուցիչ Յագոբ Չոլաքեանովեւ ընդանահք… Ծառուկեաններ, Ահարոնեաններ, (սրանց մեծ մաին բո պապերն ալ քո պապերիծննդավայրից են) Ատուր Լեւոնեաններ, Քարամանուկեաններ, Ճէպէճեաններ, Մխճեաններ, Թորոեաններ, Թորանեաններ,Ոսկանեաններ, Տէր Պետրոսեաններ…, :
ՅԳ Հլաէպի Մարաշցիները եւ Այնթապցիները շուն ոէ կատու են եղել մինչեւ այսօր: Բայց նրանց քաշքշուքը նման է սիրահար ամուսիններինը:
ՅՅԳ, Կրկին կարդալիս քո սիրեցեալ ուսուցիչ Չոլաքեանի գիրը, տեսնեմ թէ մենք ինչպէս արհամարհել եւ հեռացրել ենք մեր լատինացսծ, արաբսցած, իսլամացած հայրենակիցներին: Մենք երբ պիտի չափենք Հայութիւնը հիմնուած ազգայինի քան թէ հաւատք դաւանանքի? Ինչու Եզիտները Եզիտ են կոչւում երբ նրանք ինձմէ եւ քեզմէ լաւ Հայերէն են խոսում?

Edited by Arpa, 11 October 2008 - 09:32 AM.


#9 garmag

garmag

    Member

  • Members
  • PipPipPip
  • 297 posts
  • Gender:Male
  • Location:Canada/Armenia
  • Interests:Everything.

Posted 11 October 2008 - 11:33 PM

QUOTE (Arpa @ Oct 11 2008, 10:40 AM)
...
ՅՅԳ, Կրկին կարդալիս քո սիրեցեալ ուսուցիչ Չոլաքեանի գիրը, տեսնեմ թէ մենք ինչպէս արհամարհել եւ հեռացրել ենք մեր լատինացսծ, արաբսցած, իսլամացած հայրենակիցներին: Մենք երբ պիտի չափենք Հայութիւնը հիմնուած ազգայինի քան թէ հաւատք դաւանանքի? Ինչու Եզիտները Եզիտ են կոչւում երբ նրանք ինձմէ եւ քեզմէ լաւ Հայերէն են խոսում?


Ayn orn yerb Hay Azq@ garoghana ira anzichoghagan desangyune barebokhel, hanteb bolorin voronq Hay Araqelakan yegeghetsvun chen batganon...en ore arten Hay Azqi bergutyan or@ gue sgsi...

#10 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 15 October 2008 - 07:25 AM

QUOTE
Արի համրենք Հալէպածին կամ Հալէպաբնակ մտաւորականնեը, թէ գրական, հասարակագրական, գիտական, բժշկական, ճարտարապետական, քաղաքագիտական, արհեստաւոր, արուեստագէտ…. եւլն:

Համրենք, բայց մինչ այդ ասեմք, որ մինչ որոշ թուականներ, աշխարհի հայ քաղաքական, մշակութային ու կրօնական ղեկավարութեան դիրքին հալէպէն գաղթած հայեր եղած են: Իմ ուժերէն վեր է՝ մեկ-մէկ գտնելով համրելը, բայց ի սէր Աստուծոյ, ընդունինք, որ Սփիւռքահայութեան եւ Հայաստան ներգաղթող հայութեան մեծամասնը, կամ անոնց ծնողները, եթէ հալէպցի չեն, ապա գոնէ Հալէպէն ու Սուրիայէն անցած են:
Հալէպը եղած է Ասպնջատեղ, ու վերահայացման դարբնոց:

Բացի հայկականէ, Հալէպը Արաբական աշխարհի մէջ ալ մեծ տեղ ունեցած է, մշակոյթի առումով: Պատումներ կան, իբր Եգիպտացի մեծ երգիչները միշտ ուզած են հալէպցի ունկնդիրի քննութենէն անցնիլ, վասնզի Հալէպը ունեցած է արաբական իսկ երաժշտութեան ուրոյն եւ հին դպրոցը:

Արհեստի եւ ճարտարարուեստի քաղաք ալ է, ու անպայման գաղթական հայերու շնորհիւ, որոնց շարքին ադանացի ու մարաշցի մեքենագործներ, որոնք դեռ Կիլիկիոյ մէջ, բամբակի ցանքի օրերէն, վարժ էին գործ ունենալ շարժակներու հետ, հոգալով անոնց նորոգումը, ներքին մեքանիզմէն մինչեւ ռադիատոր: Լսած եմ քանիցս, որ Սուրիիոյ, Իրաքի եւ Թուրքիայի մօտակայ քաղաքներէն կուգային Հալէպ, միայն մեքենայ նորոգելու համար:Ողջ Մերձաւոր Արեւելքի տարածքին Հալէպը եղած է առաջնակարգ արհեստաւորական քաղաք: Առաջին կառավարները, նոյնպէս Հալէպցի եղած են, եւ ասոնքն են որ անապատներ շրջելով գտած ու ազատած են Եղեռնի տարիներուն կորսուած հայերը:

Ինչ ըսեմ քիչ է, միայն եթէ թուեմ, ա'յն հայ ուսուցիչները, որոնք պաշտօնավարած են Հալէպի վարժարաններուն մէջ, թերեւս բաւէ՝ գուշակելու այն սերունդները որոնք դաստիարակուած են:

QUOTE
Ինչու Եզիտները Եզիտ են կոչւում երբ նրանք ինձմէ եւ քեզմէ լաւ Հայերէն են խօսում

Հայաստանի մէջ եզիդիները կը կոչուին եզդի: Անոնք իրենց շրջապատին մէջ եզդերէն (քրդերէնի քուրմանչ բարբառը) կը խօսին: Հայաստանի մէջ քրդերու մշակոյթը ընդհանրապէս, եւ եզդիներունը մասնաւորապէս. պահպանուած է: Առաջին Աշխարհամարտի տարիներուն, Արեւմտահայաստանէն գաղթած հայ ուսուցիչներ եւ մտաւորականներ (օր.՝ Պետոյեան-սասունցի), կազմեցին քրդերէնի դասագիրքեր ու ստեղծեցին քրդերէնի համար յատուկ գիր: Պետական Համալսարանի Արեւելագիտութեան բաժնին մէջ առկայ է քրդագիտութեան ամբիոն: Հրատարակուած են բազմաթիւ քրդերէն հանդէսներ, գիրքեր, դասագիրքեր, ու ցայսօր կը հրատարակուի «Ռիա Թազա» պարբերաթերթը (կարող էք ստուգել, յիշողութեամբ կը գրեմ):
Ինչպէս եզդիները հայերէն կը խօսին, նոյնպէս ես արաբերէն կը խօսիմ իմ բնակավայրիս տարածքին:

Edited by Johannes, 15 October 2008 - 12:00 PM.


#11 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 15 October 2008 - 08:25 AM

Հալէպը չճանչցողներուն վկայութիւն մը բերեմ նախկին հալեպահայի մը՝ Արմէն Յարութիւնեանի գրիչէն, զորս կը մէջբերեմ այսօրուայ՝15 Հոկտեմբեր, 2008-ի «Ազդակ» օրաթերթի 4րդ էջէն:

QUOTE
Իմացանք, որ Հալէպ այժմ կը հաշուէ 6 երկրորդական եւ 3 երաժշտական վարժարան, 12 հազարի հասնող աշակերտական բանակ մը եւ բազմաթիւ նախակրթարաններ: Կ'երեւի, թէ Հալէպի հարուստները իրենց զաւակները հայկական վարժարան կը ղրկեն: Ասիկա պատիւ մըն է հալէպահայութեան, եւ ասիկա՝ իր «երազային» քաղաքին մէջ:


Վերջին տարիներուն կրթական մարզին մէջ արձանագրուեցաւ նորութիւն մը. ոչ պետական վարժարաններու բացումով: Այ՛ո, ոմանք, ի գին մեծ ծախսի, իրենց զաւակները կ'ուղարկեն ֆրանսական "e'cole fransaise", ամերիկեան "Icarda" եւ այլ օտար կրթութուն ջամբող վարժարաններ, սակայն, ի տարբերութիւն Լիբանանի պարզած իրավիճակին, այստեղ, Հալէպի հայերը, այդքան օտարամոլ չեն, եւ նախընտրեն «փուշն հայրենեաց, քանց վարդն օտարի»:

Ծանօթ. Լիբանանահայ աշակերտներու օտար վարժարաններ յաճախելու պատճառով, Հայ վարժարաններու փակման վերաբերեալ տեղեկացած եմ, միա'յն լիբանանահայ օրաթերթէ մը:

Edited by Johannes, 15 October 2008 - 11:16 AM.


#12 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 15 October 2008 - 08:56 AM

QUOTE
Արհեստի եւ ճարտարարուեստի քաղաք ալ է, ու անպայման գաղթական հայերու շնորհիւ, որոնց շարքին ադանացի ու մարաշցի մեքենագործներու, որոնք դեռ Կիլիկիոյ մէջ բամբակի ցանքի օրերէն վարժ էին գործ ունենալ շարժակներու հետ, հոգալով նաեւ անոնց նորոգումը, ներքին մեքանիզմէն մինչեւ ռադիատորի նորոգումը: Լսած եմ քանիցս, որ Սուրիիոյ, Իրաքի եւ Թուրքիայի մօտակայ քաղաքներէն կուգային Հայլէպ, միայն մեքենա նորոգելու համար: Այնպէս որ, ողջ Մերձաւոր Արեւելքի տարածքին Հալէպը եղած է առաջնակարգ արհեստաւորական քաղաք: Առաջին կառավարները, նոյնպէս Հալէպցի եղած են, եւ ասոնքն են որ անապատներ շրջելով գտած ու ազատած են Եղեռնի տարիներուն կորսուած հայերը:

Հիանամ քո համեստութեանը:
Այո, Հալէպահայութեան մեծ մասը բնականաբար Կիլիկեցիներ էին, բայց ես տեսել մի շատ մեքենագէտ , մեքենաշէն Այնթապցիներ եւ Քիլիսեցիներ: Չի մոռանալ Սիւլահեանները**, թէ Այնթապցի եւ թէ Քիլիսեցի: Մանաւանդ Քիլիսեցիները որք ընդհանրապէս կառավար(arabaji եւ ջորեպան(katirji) էին եղել անմիջապէս տիրացան նոր մեքենաների կառավարման եւ առաջաւոր truck driver*** ներ դարձան:
**Gunmaker- just like the “Tufenkjian-s.
Օհաննէս, խնդրեմ մեզ բացադրիր սիլահ/սիւլահ(gun) եւ սուլհ(peace?) բառերի իմաստը:
*** Յիշենք Քիլիսցի Արաբաջեան եւ Արաբաթլեանները:

Edited by Arpa, 15 October 2008 - 09:12 AM.


#13 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 15 October 2008 - 09:52 AM

QUOTE (Johannes @ Oct 15 2008, 02:25 PM)
Հալէպը չճանչցողներուն վկայութիւն մը բերեմ նախկին հալեպահայի մը՝ Արմէն Յարութիւնեանի գրիչէն, զորս կը մէջբերեմ այսօրուայ՝15 Հոկտեմբեր, 2008-ի «Ազդակ» օրաթերթի 4րդ էջէն:

Չեմ կարող գտնել: Խնդրեմ մեզ ցոյց տալ այդ յոդուածի լման պատճենը:

#14 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 15 October 2008 - 11:22 AM

QUOTE (Arpa @ Oct 15 2008, 07:52 PM)
Չեմ կարող գտնել: Խնդրեմ մեզ ցոյց տալ այդ յոդուածի լման պատճենը:

http://www.aztagdail...ws.php?ID=14598
Այս յօդուածն է, բացի այդ որ php կարգի էջերը շատ դժուար կը բացուին քովս, տառատեսակն ալ չերեւիր այժմ:

http://www.aztagdail...Page.php?page=4
Նախապէս, համակարգիչս կը կարդար «Ազդակի» տառատեսակները, յուսամ համակարգիչդ կը ճանչնայ զանոնք:

#15 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 15 October 2008 - 11:58 AM

Այո, տեսնում եմ, թէեւ տակաւին չգիտեմ ինչ տաառատեսակ են գոծ ածում:
Can someone please convert this to a readable “Unicode”? Thank you
---
apricot.gif

Edited by Arpa, 15 October 2008 - 12:19 PM.


#16 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 15 October 2008 - 11:59 AM

Այո, տեսնում եմ, թէեւ տակաւին չգիտեմ ինչ տաառատեսակ են գոծ ածում:
apricot.gif

Edited by Arpa, 15 October 2008 - 12:13 PM.


#17 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 15 October 2008 - 12:00 PM

apricot.gif

Edited by Arpa, 15 October 2008 - 12:08 PM.


#18 Johannes

Johannes

    Յովհաննէս

  • Nobility
  • 2,911 posts
  • Gender:Male
  • Location:Alép, Syrie

Posted 15 October 2008 - 12:12 PM

Ռ. Հատտէճեան եւ
Ա. Յարութիւնեան

Տակաւին եւ միշտ երազային Հալէպը...
Անցեալ շաբաթ Հալէպ այցելեցինք։ «Երկու քարով մէկ (գարուն) թռչուն» պատգամեր է բանաստեղծ Զահրատը։ Բայց մենք մէկ քարով երկու թռչուն կամ գարուն զարկինք, քանի որ բանաստեղծ չենք... տակաւին։
Իմացած էինք, որ Ռ. Հատտէճեանն ալ Հալէպ պիտի գտնուէր՝ իր մասնակցութիւնը բերելու կատարուելիք հանդիսութեանց։ Եւ ահա անակնկալը. մեր պանդոկին մէջ կը հանդիպիմ Մաթիկ Էպլիղաթեանին, որ վերջերս գրեթէ առանձինն մշակութային իրադարձութիւններ կ՚իրագործէ, եւ իմացանք, որ Ռ. Հատտէճեան արդէն հասած է նոյն պանդոկը, եւ թէ «արգիլուած է» խանգարել զինք, «քանի չափազանց յոգնած է»։ Մենք ալ տառը-տառին հնազանդեցանք թագաւորական այս հրամանին։ Բայց յաջորդ առաւօտ խանգարելու հարց չկար եւ թերեւս քիչ մը կանուխ, զանգեցի՝ համբերութեանս չիբուխը մոխրացած ըլլալով. «Շուտով եկուր» ըսաւ։ Ողջագուրուեցանք եւ սկսաւ «նուէրներու» փոխանակումը, որոնք գիրքերէ եւ թերթերէ կը բաղկանային. եւ անյագ խօսակցութիւններ, մինչեւ որ պէտք եղաւ իջնել նախաճաշի։ Ռ. Հատտէճեան սակաւախօս չէ, բայց սակաւակեր կ՚երեւի։
Քիչ ետք հասան Մաթիկն ու Լ. Շառոյեանը եւ դարձեալ՝ գիրքերու փոխանակում եւ Ռ. Հատտէճեանի առեւանգում... ինչ որ հետագայ օրերուն ալ պիտի կրկնուէր եւ ասիկա խօսակցութեանց գագաթնակէտին։
Ուրբաթ, 5 սեպտեմբերի երեկոյեան, դասախօսութիւն մը տրուեցաւ Ռ. Հատտէճեանի կողմէ, լեցուն սրահ մը` «Լ. Շանթ», նիւթ՝ «Հայ եկեղեցին հայ մարդու ամէնօրեայ ապրումներուն մէջ»: Մենք կը յոխորտանք Պէյրութի մէջ մեր գեղարուեստական բաժիններով։ Պէտք էր Հալէպ գտնուիլ ըմբոշխնելու համար այս երեկոյթին գեղարուեստական բաժինը։ Առաջին անգամ ըլլալով՝ բեմին վրայ տեսանք երեք շնորհալի օրիորդներ, որոնք ո՛չ ասմունքեցին եւ ո՛չ ալ երգեցին, այլ քանոնի վրայ նուագեցին «Սուրբ, սուրբ»ը եւ այլ շարականներ։ Այնքան հմայիչ, որ կարծես երկինքէն իջած հրեշտակներ ըլլային։ Որքան փափաքեցայ, որ այդ պահը երկարէր ու երկարէր...
Բացման խօսքը կատարեց Յովիկ Սերայտարեանը, որ նոր սերունդի երիտասարդ ներկայացուցիչն է մաքուր հայերէնով մը։
Քանոնի «համերգ»էն ետք բեմ հրաւիրուեցաւ Ռ. Հատտէճեան՝ տալու իր բանախօսութիւնը։ Աւելորդ պիտի ըլլար հոս ներկայացնել զինք, քանի որ «երեւցող գիւղին առաջնորդ չ՚ուզեր», քանի որ ան քաջածանօթ անձ մըն է համայն հայութեան, սկսելով... Հալէպէն։ Կրնանք սապէս ալ նկարագրել զինք. Ռ. Հատտէճեան համեստ հայ գրող մըն է, որ առանձինն գրողներու միութիւնն է եւ աւելի գործօն է, քան թէ այդ «կրող - գրողներու» միութիւնները, որոնք սունկի պէս կը բուսնին՝ սկսելով Պէյրութէն, մինչեւ Հայաստան եւ Միացեալ Նահանգներ։
Ես ի յառաջագունէ կը զգայի, որ գեղեցիկ բանախօսութեան մը ներկայ պիտի ըլլայի։ Աւարտին, ինքզինքս այպանեցի, որ այսքան տարիներու մեր եկեղեցւոյ ծառայ, ոչինչ գիտէի, բաղդատած այն ինչին, որ լսեցի այդ երեկոյ։ Ուրեմն բեմին վրայ էր աշխարհական զգեստներով «արքեպիսկոպոս» մը, որ գրեթէ մէկ ժամ ճոխացուց մեր եկեղեցական գիտելիքները։ Իրմէ խնդրեցի, որ «Մարմարա»ի մէջ լոյս ընծայէ իբրեւ յօդուած մը, որ մեծ ներդրում մը կրնայ ըլլալ մեր եկեղեցական գիտելիքներուն վրայ, որմէ ժողովուրդին ստուար մէկ զանգուածը «պեխապար» է։
Այս հաւաքոյթը, ինչպէս նաեւ կիրակի 2-9-ի միջոցառումը, կը վայելէին բարձր հովանաւորութիւնը «Գ. Կիւլպէնկեան» հիմնարկութեան հայկական բաժինի տնօրէն Զաւէն Եկաւեանի։ Այս անունն ալ երկար ժամանակէ ի վեր կը թեւածէ բոլոր հայ հաստատութեանց վրայ, Հայաստան եւ ի Սփիւռս աշխարհի, ջերմացնելով տակաւ ցրտացող մեր դպրոցներն ու հաստատութիւնները։ Հրատարակչական մարզի մէջ ալ մեծ ներդրում կայ։ Սակայն չեմ կրնար չյիշեցնել անոր, թէ Հայաստան տպուած գիրքերը տպուէին մեսրոպեան ուղղագրութեամբ, այլապէս անմատչելի պիտի ըլլային սփիւռքահայ ընթերցողներու։
Եւ պատգամ մըն ալ պիտի տային հայաստանցի եղբայրներուն։
Յաջորդ առաւօտեան (6 - 9 - 2008), աքլորականչէն առաջ, Կարօ Աբրահամեանը արդէն ժամանած էր պանդոկ։ Երբ նախաճաշի իջանք, Ռ. Հատտէճեանն ու Կարօ Աբրահամեանը արդէն կտուց-կտուցի խօսակցութեան մէջ էին՝ ի վնաս ստամոքսին։
Դարձեալ գիրքեր, թերթեր եւ խտասալիկներ փոխանակուեցան: Հայրս կ՚ըսէր, թէ արջը 72 պատմութիւն ունի, բոլորն ալ՝ տանձի մասին։ Մեր սիրահարութիւններն ալ տիպ ու տառի մասին են։
Մենք դարձեալ բաժնուեցանք ժամանումով Ռ. Հատտէճեանի «թիկնապահներուն», կէսօրին հանդիպելու խոստումով, Հալէպի նշանաւոր «Ուանէս» ճաշարան, ուր մեզի միացան տէր եւ տիկին բժ. Թ. Թորանեանները, եւ լաւագոյն կէսս, «վարդագոյն ժպիտ»ը՝ ըստ փրոֆ. Լեւոն Հախվերդեանի։
Չեմ գիտեր, թէ ո՞վ շատ խօսեցաւ այս 4 - 5 ժամերու ընթացքին։ Համադամ աղանդերներու վրայ առաջին յարձակումէն ետք, Կ. Աբրահամեանի անհամար հարցումներու համազարկը ստիպեց, որ Ռ. Հատտէճեանը իր ռազմամթերքը գործածէ առաւելագոյն չափով, որուն վրայ աւելցան բժ. Թ. Թորանեանի մեկնաբանութիւններն ու քննադատութիւնները, եւ ճաշը փոխուեցաւ «ակադեմական» խօսքերու փոխանակութեանց թատերավայրի մը։ Ամէնէն սակաւախօսը ես էի, քանի որ բարի աշակերտի մը պէս սորվելիք շատ բաներ կային։ Ալեփփօ քոլեճի մէջ անգլերէնի ուսուցիչը, որ ամերիկացի մըն էր, կ՚ըսէր. «Մտիկ ընելը աւելի դժուար է, քանի որ քիչ ետք բաներ մը սորված պիտի ըլլաս»։ Այսօր ալ այս խօսքը իր արժէքը ունի։
Այս «պատմական» հանդիպումէն ետք մեր ճամբաները դարձեալ բաժնուեցան՝ օտար, ամայի։ Կարոն մեկնեցաւ իր հովուական այցելութեանց (նոյն գիշերը պիտի մեկնէր), Ռոպերը սենեակ ելաւ հանգստանալու, մենք ալ սկսանք պատրաստուիլ մեր հարսանեկան արդուզարդին։
Հալէպ եւ իր երազային հարսանիքները... հազար եւ մէկ գիշերներ... մերիններուն պսակի օրը, շաբաթ, չորս պսակ կար։ Ս. Աստուածածին եկեղեցւոյ ընդարձակ բակը լեցուն էր հարսնեւորներով։
ժամը մէկ պսակի հաշուով (կրնաք երեւակայել խճողումը) եւ եթէ նազելաճեմ հարսին մէկը 10 - 15 վայրկեան ուշանայ, ինչպէս մեզմէ առաջ եղողը, ղալմաղալը կը հասնի իր գագաթնակէտին, եւ կը պարզուի շատ հաճելի տեսարան մը...
Վստահ եմ, որ կիրակի օրերն ալ կը պսակուին, եւ նոյնպէս՝ տարբեր եկեղեցիներու մէջ, ընդհանուր թիւը չենք տար որ... աչք չդպնայ։ Հալէպի հայութեան թիւին ապագան փայլուն է։ Քահանային ըսածին պէս. «Աճեցէք եւ բազմացարուք»...
Բացառիկ հրավառութիւն, բայց հարսանիքը վերջապէս երկու հոգիի համար է, ինչպէս կ՚ըսեն այնթապցիները։ Ինծի համար բացառիկ առիթ մը եղաւ հանդիպելու հին բարեկամներու եւ ազգականներու, բոլորն ալ՝ կքած տարիներու բեռան տակ, բայց՝ գեղեցիկ եւ առողջ նոր սերունդ մը, որուն հայեցի դաստիարակութեան մեծ հոգ կը տարուի պատկան իշխանութեանց կողմէ։
Պարահարթակը գրեթէ չպարպուեցաւ. հարսն ու փեսան պարեցին ու պարեցին։ Մտածեցի, որ մեր բոլոր նորապսակները եթէ նոյն սիրով ալ հայերէն գիրք կարդային, 8-րդ հրաշալիքը պիտի ունենայինք։ Երկուքն ալ հայկական դպրոցի շրջանաւարտ եւ ինչպէս բոլորը։
Աղօթենք։
Այս հարսանիքին առթիւ յիշեցի մեր հարսանիքը, 50 տարիներ առաջ, որ տեղի ունեցաւ մեր տան տանիքը, սեղմ շրջանակի մէջ, առանց նուագախումբի, առանց հրավառութեան եւ յապաղած մեղրալուսնային ճամբորդութեամբ։ Ազգին տուինք երեք արժէքաւոր զաւակներ եւ չորս թոռնիկներ։ Հերթը նորապսակներունն է այժմ։ Բարի՛ երթ։
Յաջորդ առաւօտ Ս. Աստուածածին եկեղեցին այցելել պարտաւորիչ եւ հաճելի էր։ Յ. Շիրազ իր «Խաչեզարէ եւ Սիամանթօ» պոեմին մէջ տեղ մը կ՚ըսէ. «Ի՛նչ էլ լինի, ես կը գամ դեռ, քաջն անմուրազ չի մնայ»։ Նախ կը մտնեմ գրասենեակ, մէկ ծանօթ դէմք, Յ. Պալիոզեան. կը խօսինք անցեալէն, եւ՝ անխուսափելի հարցում՝ «Ո՞ւր է Յակոբ Տիշոյեանը»։ Կեանքը քեզի, Գէորգ Եսայեան, Յակոբ Քիւրքճեա՞նը, նոյնպէս կային-չկան...
Յուզումով կը բարձրանամ վերնատուն։ Հոս ալ ծանօթ դէմքեր նուազած են։ Պատնէշի վրայ է մեր հին խմբավարն ու դպրապետը՝ Ժ. Իսկենեան, միշտ երիտասարդ։ Այժմ «հսկիչ»ի դերին մէջ է եւ նոր սերունդէն Սագօ Իսկէնեան, մեր տարիներու ընկեր Սահակ սարկաւագին զաւակը, որ մեծ բծախնդրութեամբ կը կատարէ իր պաշտօնը: Իսկ Սահակ սարկաւագը, որ թերեւս քանի մը անգամ աւագութեան աստիճան ստացած է, եկեղեցական ծէսերու գիտելիքներու շտեմարան մըն է՝ հին սերունդի լաւագոյն ներկայացուցիչներէն։ Դարձեալ խօսքը եղաւ մեր Այնթապէն մնացած շարականներու եւ մեղեդիներու խտասալիկի վրայ արձանագրութիւնը։ Ժամը 12։00-ին քառորդ կայ. պէտք է աճապարել: Երկուքին ալ մէյ-մէկ օրինակ «Նամակներ Պէյրութէն» գիրքէս մակագրեցի։ Յիշեցինք Պետրոս Խոճայի օրերը, երբ ոտքով բանող երգեհոն մը կար, այսօրուան ելեկտրականին փոխարէն։ Այդ հինաւուրց երգեհոնը ով գիտէ քանի տարի ծառայած էր։ Ստեղնաշարներու վրայի «ոսկոր»ը գրեթէ մաշած եւ տեղ-տեղ կոտրած, բայց եւ ատիկա պիտի չփոխանակէի աշխարհի ամէնէն սուղ երգեհոնին հետ։ Ուրի՜շ էր անոր ձայնը...
Հէյ կիտի օրեր... պիտի ըսէր փրոֆ. Լ. Հախվերդեան։
Վերջին միջոցառումն էր 2/9/08 թուականին «Ամէնուն տարեցոյց»ին Զ. հատորին (1912) շնորհահանդէսը՝ «Կիւլպենկեան» դպրոցի «Գէորգ Եսայեան» սրահին մէջ: Գեղարուեստական բաժինը դարձեալ անակնկալ մըն էր. քառեակ մը, 3 ջութակ եւ 1 թաւջութակ, իսկական պերճանք մը մեր Պէյրութի մաշտապով՝ մեզի հրամցուցին «Ամպել ա» եւ «Ալ այլուղս», շատ յաջող կատարողութեամբ: Իմացանք, որ Հալէպ այժմ կը հաշուէ 6 երկրորդական եւ 3 երաժշտական վարժարան, 12 հազարի հասնող աշակերտական բանակ մը եւ բազմաթիւ նախակրթարաններ: Կ՚երեւի, թէ Հալէպի հարուստները իրենց զաւակները հայկական վարժարան կը ղրկեն: Ասիկա պատիւ մըն է հալէպահայութեան, եւ ասիկա՝ իր «երազային» քաղաքին մէջ: Հանդէսին նկարագրութիւնը կայծակնային արագութեամբ լոյս տեսաւ «Ազդակ»ի 11/9/08 թիւով: Չեմ ուզեր կրկնել բայց՝ երկու «անուշ խօսք», ինչպէս կ՚ըսեն դամասկոսցիները: Դարձեալ հովանաւորութեամբ տէր եւ տիկին Զաւէն եւ Ինկրիտ Եկաւեաններու, որոնք իրենց կողքին ունէին Գերշ. Շահան եպս. Սարգիսեանը, միւս կողքին՝ Ռ. Հատտէճեանը, որուն քովն ալ՝ համեստս: Իմ նկարս լոյս... չտեսաւ, քանի որ, ափսո՜ս, փողկապ չէի կապած...
Ցուցադրուած երիզը Թէոդիկի կեանքին եւ գործին մասին սքանչելի էր, 100 առ հարիւր՝ Հալէպի արտադրութիւն: Էական է, որ այս տեսաերիզը խտասալիկի վերածուի եւ տարածուի ամէնուրեք: Ապա գրակալը ազգայնացուց Լ. Շառոյեանը, եւ յետոյ Ռ. Հատտէճեանը: Երկուքն ալ զուլալ հայերէնով մը ներկայացուցին Թէոդիկի «Ամէնուն տարեցոյց»ը երեկոյթը: Հատտէճեան աւելի համակրելի եւ առինքնող էր, պոլսաբոյր, իսկ Շառոյեանը՝ աւելի պաշտօնական: Զիրար ամբողջացնելով՝ մեզի պարգեւեցին սքանչելի երեկոյթ մը, որ մեր յիշողութեան մէջ պիտի մնայ քանդակուած երկար ժամանակ:
Ապա խօսք առաւ Զ. Եկաւեան, սրտի տաքուկ խօսքերով, թէ ինք ճանչցած է Թէոդիկի կարգ մը աշխատակիցները Փարիզի մէջ: Իրեն համար առաջնահերթ կարեւորութիւն ունի հայ մշակոյթի պահպանումը, եւ թէ ինք ամէն ճիգ ի գործ պիտի դնէ այդ ուղղութեամբ:
Հանդէսին սկսելէն կէս ժամ առաջ հասանք «Կիւլպենկեան»ի մէկ գրասենեակը, ծանօթացանք սրբազան հօր, որ պերճախօս է եւ «հիւմըր» ունի: Մեր խօսակցութիւնը ելեկտրականացաւ եւ «հիւմըր»ը ֆութպոլի գնդակի մը պէս փոխանակուեցաւ, առանց «փաս»ի: Արդ, խօսակցութիւնը կը մնայ շարունակելի:
Ընդհանրապէս փակումը անշուշտ պիտի վիճակուէր սրբազան հօր, որ փաստեց, թէ ինք ալ ունի տալիք պատգամներ: Ան յաղթական վերադարձած էր Քեսապէն, ուր երեք պատմական դէպքերու նախագահած էր, բացում «Ա. Ինճեճիկեան - Գ. Կիւլպենկեան» մշակութային կեդրոնին, բացում Քեսապի Ազգագրական թանգարանին եւ բացում Ազգ. Ուսումնասիրաց միացեալ երկրորդական վարժարանի նոր շէնքին. իր խօսքին վերջաւորութեան թնդացուց սրահը՝ յայտարարելով. «Մինչ ուրիշներ դպրոցներ կը փակեն, մենք նոր դպրոց կը հիմնենք»: Վայրկեան մը անհանգիստ լռութիւն մը տիրեց, խօսքը սրտիս շատ մօտիկ ըլլալուն, խզեցի լռութիւնը՝ ծափահարելով, ժողովուրդը հետեւեցաւ բուռն ծափահարութեամբ մը, որ շատ իմաստալից էր:
Ահա այս «պզտիկ» կէտն էր, որ վրիպած էր պարոն թղթակիցին աչքէն, ականջէն եւ գրիչէն: Ոչինչ:
Շատ ուրախ եմ, որ ծանօթացայ մեր Բերիոյ կորովի առաջնորդին: Պատանեկութեանս ալ «ծանօթ» էի Հոգշ. Զարեհ վարդապետ Փայասլեանին, ապա կաթողիկոս՝ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ:
Ուրեմն Գերշ. Շահան եպս. Սարգիսեանը ամուր կպած է Փայասլեաններու ուղիին:
Բարի՛ երթ իրեն:
Հովիւ քաջ:
ԱՐՄԷՆ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆ



#19 Arpa

Arpa

    Veteran

  • Members
  • PipPipPipPipPip
  • 10,011 posts
  • Gender:Male
  • Interests:Culture

Posted 15 October 2008 - 01:06 PM

Յայտնապէս , այդ սերայտարեան գայ Մարաշա -Հալէպ պատկառելի գերդաստանից, բայց երեւի չգիտէ թէ իր կիսա- գէտ նախնիներէն մին Պօղոսը նախընտրեց
իր ազգանունը փոխել ՊԱԼԱՏՈՒՆԻ-Ի.
Մենք երբ պիտի ուրոյն ազգ լինել եւ ձերբազատուիլ "օսմանական համայնքից"?
Ով է ստիպում նրան պահել այդ թրքա-պարսկական մականունը? համիտը կամ քեմալը? Թող որ Մաշթոցը ննջէ անդորր. Միթէ մենք ուրոյն լեզու եւ մշակոյթ չունենք?

Edited by Arpa, 16 October 2008 - 04:09 AM.


#20 garmag

garmag

    Member

  • Members
  • PipPipPip
  • 297 posts
  • Gender:Male
  • Location:Canada/Armenia
  • Interests:Everything.

Posted 15 October 2008 - 10:51 PM

Mi medz vosdumov veratarnanq 1700 agan tverin yev ov e yegel Halebum ira Kemanjan u Saze shalagin ira pokrikin dzanotatsnelu Halabin... Ayo Haruti vorti Sayat Novan ira Araberenin diratsel er Halebum...aba hajakhagi aytselutyunnerov asel u yerqel er belbulneri siraharman masin!




0 user(s) are reading this topic

0 members, 0 guests, 0 anonymous users