In this conclusive addition, we advance to the letter U as there are practically no Armenian words beginning with the Letter Ռ, just as there are no words or names beginning with the letter Րor Ւ, except that is , in the Soviet Armenian un- Orthograpy the Ւ has been displaced by Ու that we already saw under the letter Ո /VO. Neither are there any under Ֆ
Once again. Let us see your favorite sayings.
====
Ս
Սանդին մէջ ջուր կը ծեծեն:
Սատանային ականջը խուլ:
Սատկած էշը գայլէն չի՛ վախնար:
Սարի բարձրութիւնը հեռուից է երեւում:
Սարի ետին աւելի լաւ է, քան քարի տակ:
Սա՛ր, ձո՛ր, ի՛մ փոր:
Սարը սարին չի՛ հասնի, մարդը մարդու կը հասնի:
Սեղանին վրայ ծտի կաթն էր պակաս:
Սեւ երես լինել:
Սեւը սապոնն ի՞նչ ընէ, խեւը՝ խրատը:
Սեւ իշուն՝ կարմի՛ր հլուն:
Սեւ հաւը ճերմակ հաւկիթ կ՛ածէ:
Սէր է կապել:
Սիրէ չուզածդ, ո՛ղջ մնայ ուզածդ:
Սիրուն երեսի վրայ, փիլաւ չե՛ս եփի:
Սիրտ առնել:
Սիրտը լայնցնելով, բերանը նեղցնելով:
Սիրտը կոտրա՛ծ է:
Սիրտ կոտրելը դիւրին է՝ շինելն է դժուար:
Սիրտը վառած էշը, աւելի արագ կը վազէ:
Սիրտի տէր ըլլալ:
Սիրտս թուզի հունտի մէջն է:
Սիրտս վկայեց:
Սիրտս փրթաւ:
Սլլած սխտորուած մնաց:
Սոխակին դրին ոսկէ վանդակում, ասաց «ես իմ վարդի փուշն եմ ուզում»:
Սոխ չեմ կերել, որ սիրտս մռմռայ:
Սոխը, սխտորը ամուսնացեր են, քառասուն օր՝ հոտը չէ ելեր:
Սոխ ու հաց` սիրտը բաց:
Սոխ ուտողին սիրտն է որ կ՛այրի՛:
Սուղից աժանը չկայ:
Սուտը՝ բերանը լողում ա:
Սուտը, կեղծիքը կը կնքեն դաշինք, արդիւնքն կ՛ըլլայ միմիայն չարիք:
Սուտը որ շատ կրկնես` ճիշդ կը թուայ:
Սուտը տուն կը քանդէ՛:
Սուտին պոչը կա՛րճ է:
Սուտ խօսքը հիւանդին յոյս է, թշնամուն՝ պարտութիւն:
Սպասելով աչքս ջուր կտրեց:
Ստախօսին տունը այրի՝ հաւատացող չ'ըլլար:
Սրա-նրա դուդուկի տակ պարել:
Սրտէ ի սիրտ ճանապարհ կայ:
Սրտի սիրած, Աստուծոյ օրհնած:
Սրտին վրայ քար դնել:
Սրտովս գնա՛:
Սրտով սիրած եար լինի, թող մի քիչ էլ չար լինի:
Վ
Վազող ձիուն գլխուն չե՛ն զարներ
Վատ օր կ՛աղէկնայ, վատ մարդ չ՛աղէկնար:
Վարդ եթէ ըլլայ՝ հոտոտէ, բայց գլխուդ մի՛ դներ:
Վարդն առանց փշի չի՛ լինում:
Վախկոտի մայրը լաց չի՛ լինի:
Վա՛խտը գիտի, բա՛խտը գիտի, մա՛րդը գիտի:
Վախցի՛ր Աստուծմէ չվախցողէն:
Վայ այն երկրին՝ որուն թագաւորը մանուկ է:
Վառած սրտին, մանանեխ մի՛ ցաներ:
Վատ ընկերոջ հետ ճանապարհ մի՛ երթար:
Վատ խօսքը, մի փուտ մեղրով չ'ուտուիր:
Վարպետին մուրճի մէկ հարուածը՝ հազար կ՛արժէ:
Վերը թքնես՝ պեխդ է, վարը թքնես ՝ մօրուքդ:
Վերմակիդ համեմատ ոտքդ երկնցուր:
Վերնատունը դատարկ :
Վերջը խնդացողը շա՛տ կը խնդայ:
Վէրքը կ՛աղէկնայ՛ տեղը կը մնայ:
Վնասը շահին ընկերն է:
Վստահի՛ր տեսածի՛դ, ո՛չ լսածիդ:
Վրան օձ նետես՝ տեղէն չի՛ շարժի:
Տ
Տանը ցե՛ցն է:
Տանիլ-բերել:
Տան մէջէն գողին՝ շունը չի՛ հաջեր:
Տանող-տանողի:
Տաշուած քարը գետինը չի՛ մնար:
Տասը հաշուէ՝ վերջը խօսիր:
Տասը չափէ, մէկ կտրէ՛:
Տարան ուղտին նալլելու՝ գորտերը ոտքերը ձգեցին:
Տարին անգամ մը, օձի պէս ՝ մորթը կը փոխէ:
Տավարը պախուրցով կը կապեն, մարդը՝ խօսքով:
Տարով թէ գաս՝ սուլթան ես. ամսով թէ գաս՝ ղոնաղ ես. ամէն օր գաս՝ անհամ ես:
Տաք ապուրին մէջ, պաղ ջուր չե՛ն լցներ:
Տաք ու պաղ տեսնել:
Տգետը կը վիճի, գիտունը կը դիտէ, իմաստունը կը լռէ:
Տգիտութեան մէջ երջանիկ :
Տեղերնիս նեղ է, սրտերնիս՝ լայն :
Տեսածիդ կէսին հաւատայ, լսածիդ ալ բնաւ մի՛ հաւատար:
Տկլոր մարմնին չի նայեր` կատու կը շալկէ:
Տղադ երկու ձեռքով պահէ, աղջիկդ մէկ ձեռքով:
Տղամարդու սրտի ճամբան ստամոքսէն կ'անցնի:
Տունը վառես` հացի հոտ չի՛ գայ:
Տուն մի՛ ընտրի, հարեւա՛ն ընտրի:
Տուն պահող կացինը, դուրս կը մնայ:
Տուն քանդողը, տուն չի՛ շինի:
Տո՛ւր ինծի ընկոյզի հատ մը, ուզէ փուճ ելլէ:
Տո՛ւր, մի՛ վախնար, ա՛ռ, մի՛ ամչնար:
Ց
Ցամաք գետին մէջ կը խեղդուի:
Ցերեկը խուրձ մը «մախր» (եղեւնափայտ) վառած, կը պտըտի:
Ցորեն հաց չ'ունես՝ ցորեն լեզու ունեցի՛ր:
Ցորեն ցոյց տուեց, գարի վաճառեց:
Ցուլին եղջիւրը ցեխ տեսած չէ:
Փ
Փախչող ձուկը մեծ կ'ըլլայ:
Փախչողն ալ «ո՜վ Աստուած» կը կանչէ, հալածողն ալ:
Փակագիծը բանալ:
Փակագիծի մէջ:
Փայտահատին աչքը տաշեղին վրայ է:
Փափախը մեծ `մէջը դատարկ:
Փերեզակը իր ունեցածը կը կանչէ:
Փնտռողը կը գտնէ:
Փոխանակ սելը ճռռա, սելվորն է ճռռում:
Փողը ի՞նչ է, ձեռի կեղտ. այսօր կայ՝ էգուց չկայ:
Փողի քսակը` բարձրացնում է մարդու հասակը:
Փոշիոտ տեսար ջաղացպա՞ն կարծեցիր:
Փոս փորողը՝ ինք կ՛իյնայ մէջը:
Փորի ցաւը հասկցայ:
Փորձառու մարդուն խրատը աւելի ծանր է՝ քան ոսկին:
Փորձը, փորձանք չէ:
Փորձուած թանը աւելի լաւ է՝ քան անփորձ մածունը:
Փորս մօտ է, քան քորս:
Փուշը մէկ-մէկ կը հանեն:
Ք
Քաղցր լեզուն օձը ծակէն կը հանէ:
Քամի՛ կը ցանես՝ փոթորի՛կ կը հնձես:
Քամուն բերածը, քամին կը տանի:
Քանի լեզու գիտես՝ այնքան մարդ ես:
Քաջ մարդուն խենթ կ'ըսեն:
Քաջութիւնը զարնելով կ'ըլլայ, աղայութիւնը տալով:
Քառասուն աչքերէ լացողին մէկը:
Քառասուն ճնճղուկը, մէկ կաթսայ չի լեցներ:
Քար դնել մէկուն առջեւ:
Քար ըլլայ՝ կը ճայթի:
Քարսիրտ:
Քարը՝ բամպակին մէջ փաթթելով կը խօսի:
Քարը գլխուն տալ:
Քարի պէս սիրտ ունի:
Քարէ քար իյնալ:
Քացախը երբ բարկ է, իր ամանը կը ծակէ:
Քաւութեան նոխազ:
«Քէֆ » անողին « քէֆ » չի պակսիր, դարդ անողին դարդ չի պակսիր:
Քթէն բռնես հոգին կ'ելլէ :
Քթից բերել:
Քթից բռնիս, շունչը կը փչի:
Քթին դպաւ:
Քիթը ամէն տեղ մտցնել:
Քիթը բերանը մէկ ըրի:
Քիթը կախ:
Քիթը կը վազէ:
Քիթը հոտ կ'առնէ:
Քիթը մեծին մէկն է:
Քիթը ցեխէն դուրս ելաւ:
Քիթը վեր է:
Քիթն ու մռութը կախել:
Քի՛չ բեռցիր, շո՛ւտ դարձիր:
Քիչ սիրէ որ քիչ ցաւիս, քիչ յուսայ որ քիչ խաբուիս:
Քղանցքին կայծ ինկած է:
Քոսոտ այծը աղբիւրի ակէն ջուր կը խմէ:
Քոսոտ շունը ուրկէ՞ ունենայ մազոտ կաշի:
Քունը աչքերէն կը հոսի:
Քու ոտքդ գացած տեղը, իմ գլուխս թող երթայ:
Օ
Օգուտ չունի վերջը լաց, ժամանակին աչքդ բաց:
Օտարին ճրագը, քեզի չ'առաջնորդեր:
Օտարի ձեռքով ձուկ չե՛ն բռներ, փո՛ւշ կը բռնեն:
Օտարի քով կովուդ չկտրես. կամ «կարճ է » կ'ըսէ՝ կամ «երկար»:
Օձը՝ օձ է, բայց ջուր խմողին չի՛ կճեր:
Օձի հետ բարեկամութիւն չ'ըլլար:
Օձի սատկելը որ գալիս ա՝ ճամբի մէջտեղն է պառկում:
Օձիքը ձեռք տալ:
Օձն իր շապիկը կը փոխէ, բնութիւնը չի՛ փոխեր :
Օշարակդ ե՛րբ պիտի խմենք:
Օրը կ'անցնի, բայց չարիք չ'ըրած՝ չ'անցնիր:
Օրինակ դառնալ:
Օրինակ ծառայել:
Օրին չեղողը՝ տարիին չ՛ըլլար:
Edited by Arpa, 19 October 2013 - 01:18 PM.
