62 replies to this topic

[TigranG]

How about the Ararat on our flag idea, that would show Turkey,

anyone?

[Vanetsi]

it's not Orange  it's golden Apricot apricot

No my friend, it's apricot-bronze.
We were the first metallurgists, the first to create bronze.

Edited by Vanetsi, 22 September 2005 - 01:57 PM.

[MosJan]

common you cant think like that, just because they have it, so what, green belongs to all the humans not just to them...

many people have many colors lets not care about their colors and just choose based on what we like and not on others reasons

nop no way !!!

[MosJan]

No my friend, it's apricot-bronze.
We were the first metallurgists, the first to create bronze.

du qo vanetsy linel@ pit tsuyst tayir ch e:)

it's golden

[Garo 13]

Hello to you all Merry Christmas, im new to this awesome site that I stumbled upon. Maybe for those who don't know The red means the blood from the soldiers or fedayees who have fallen in the name of Armenia. The blue is for the color of the sky.And the orange is suppose to represent the vast wheat fields.

[Proud EXPAT]

We need to replace our anthem before our flag. I personally don't think our flag sucks, look at Azerbaijans flag it's HORRIBLY UGLY.

[Arpa]

We need to replace our anthem before our flag. I personally don't think our flag sucks, look at Azerbaijans flag it's HORRIBLY UGLY.

There are several threads on the Forum addressing these issues and more. We have argued about the colors, whether it is Karmit Kapuyt yev Narnjaguyn or Tsirani/Voski. Whether the childish nursery rhymish words of the Anthem, and its even more nursery rhymish tune are proper for a National Anthem. In the meantime look what is happening.
--------------------------------------------------------------------------------

TWO ARMENIANS ARGUE IN FAVOR OF REVISING FLAG, ANTHEM AND NATIONAL EMBLEM

Armenpress
Feb 21 2006

YEREVAN, FEBRUARY 21, ARMENPRESS: A parliament member from the
governing Republican party and the leader of a minor nationalistic
party, called the Armenian Aryan Union, have called today for revision
of Armenia's flag, anthem and national emblem, saying they should
reflect Armenian spirit.

The parliament member Armen Ashotian and the nationalistic leader,
Armen Avetisian, argued that neither the flag, nor the anthem and
the national emblem are 'truly Armenian,' and therefore they have to
be changed.

Ashotian argued that the new anthem must be played in every school and
university in the beginning of the academic year and when it ends, and
also every Monday. He said he has designed a bill on making changes
to the relevant law that demands that the anthem must be played by
all Armenian TV and radio stations when they start broadcasting and
before signing off.

Avetisian suggested that the current tricolor be replaced by an
apricot color flag.

[Zartonk]

Avetisian suggested that the current tricolor be replaced by an
apricot color flag.

What do you know Movses, Your proposal might just become reality..

[Vanetsi]

Whether the childish nursery rhymish words of the Anthem, and its even more nursery rhymish tune are proper for a National Anthem.

I love Parsegh Ganatchian's work, but our current anthem really is not strong enough to be an anthem.

Aram Khatchaturian's national anthem for the Armenian Social Soviet Republic is much more powerful. Now that was an anthem fitting for the Armenian Spirit (the composition, at least).

Soviet Armenia's National Anthem

Give it some time to load.

Edited by Vanetsi, 22 February 2006 - 02:48 PM.

[Zartonk]

Aram Khatchaturian's national anthem for the Armenian Social Soviet Republic is much more powerful. Now that was an anthem fitting for the Armenian Spirit

Yes, yes, yes...

Talk about composition and granduer. Absolutely brilliant.

How about some lyric changes Armenia..?

Edited by Zartonk, 22 February 2006 - 03:59 PM.

[Arpa]

Yes, yes, yes...

Talk about composition and granduer. Absolutely brilliant.

How about some lyric changes Armenia..?

I have suggested that on many occasions.
By all means!
Let us have an ANTHEM! instead of that "mickey mouse" ditty known as Mer Hayre..q whatever... tshvar anter...Every time I hear that sung I wish I could crawl under a rock to not come out agian.
AK's Sovetakan is a majestic masterpiece, if only we take Lenin and Stalin out. They have been out for quite someime.
Let us all join in singing;
"Herosakan azat ashkharh Hayastan...Bazum darer dazhan jampan du antsar...Qaj nakhnikner maqaretsin qez hamar, Vor darnas du mayr hayreniq hayutyan... Parq qez, misht parq HEROSAKAN HAYASTAN... "

Edited by Arpa, 22 February 2006 - 10:30 PM.

[Zartonk]

if only we take Lenin and Stalin out.

And really that IS all we need.

[Arpa]

Let us all join in singing;
"Herosakan azat ashkharh Hayastan...Bazum darer dazhan jampan du antsar...Qaj nakhnikner maqaretsin qez hamar, Vor darnas du mayr hayreniq hayutyan... Parq qez, misht parq HEROSAKAN HAYASTAN... "

We also forget that the lyrics of the ASR was already amended at least once.
Also see other SSRs anthems here. An interesting tidbit ; The composer of the Azeri SR was born in Agjabebi, near Shusha (sic), we call it Shushi. My guess is that the last “I” changed to A due to Persian/Arabic script where if the Ye/I at the end of a word is without the double dots at the bottom it is pronounced as A or E
http://www.hymn.ru/1...s/index-en.html

Note that Stalin has already been taken out. See “Zhoghovrdots sourb dishonor ansasan”. It used to be “sourb dishonor stalinian” . I wonder what else was amended as well.

Armenian lyrics
Սովետական ազատ աշխարհ Հայաստան,
Բազում դարեր դաժան ճամփա դու անցար,
Քաջ որդիք քո մաքառեցին քեզ համար,
Որ դառնաս դու մայր հայրենիք հայության:
Փառք քեզ, միշտ փառք, Սովետական Հայաստան,
Աշխատասեր, ճարտարագործ-շինարար,
Ժողովրդոց սուրբ դաշինքով անսասան՝
Դու ծաղկում ես և կերտում լույս ապագադ:
Լենինն անմահ մեզ հուրն անշեջ պարգևեց,
Մեր դեմ շողաց երջանկաբեր այգաբաց,
Հոկտեմբերը կործանումից մեզ փրկեց
եվ տվեց մեզ նոր, պայծառ կյանք փառապանծ:
Փառք քեզ, միշտ փառք, Սովետական Հայաստան,
Աշխատասեր, ճարտարագործ-շինարար,
Ժողովրդոց սուրբ դաշինքով անսասան՝
Դու ծաղկում ես և կերտում լույս ապագադ:
Մեծ Ռուսիան մեզ եղբայրության ձեռք մեկնեց,
Մենք կերտեցինք ամրակուռ նոր պետություն,
Լենինյան մեր կուսակցությունն իմաստուն
Հաղթորեն մեզ դեպ կոմունիզմ է տանում:
Փառք քեզ, միշտ փառք, Սովետական Հայաստան,
Աշխատասեր, ճարտարագործ-շինարար,
Ժողովրդոց սուրբ դաշինքով անսասան՝
Դու ծաղկում ես և կերտում լույս ապագադ:
[edit]

Transliteration from Armenian
Sovetakan azad ashkharh Hayastan,
Bazum darer dazhan champa du antsar,
Qadj vordiq qo maqarecin qez hamar,
Vor darnas du mayr Hayreniq hayutyan
Pharq qez, misht pharq Sovetakan Hayastan,
Ashxataser, chartaragorc-shinarar,
Zhogovrdoc surb dashinqov ansasan,
Du tsaxkum es u kertum luys apagad.
Lenin'n anmah mez hurn anshedj pargevets,
Mer dem shoxats erdjankaber aygabats,
Hoktember'e kortsanumits mez ph'erkets
Ev tvec mez nor, paytsar kyanq pharapantz.
Pharq qez, misht pharq Sovetakan Hayastan,
Ashxataser, chartaragorc-shinarar,
Zhogovrdoc surb dashinqov ansasan,
Du tsaxkum es u kertum luys apagad.
Mets Rusian mez yeghbayrutyan dzerq meknets,
Menq kertecinq amrakurh nor petutyun,
Leninyan mer kusaktsutyun'n imastun,
Hakhthoren mez dep komunizm e tanum.
Pharq qez, misht pharq Sovetakan Hayastan,
Ashxataser, chartaragorc-shinarar,
Zhogovrdoc surb dashinqov ansasan,
Du tsaxkum es u kertum luys apagad.
[edit]

[MosJan]

SHUSHAN PETROSYAN SUGGESTS ANOTHER HYMN

*

“Every time I hear “My Fatherland” the words wretched, neglected nevertheless exist in our sub consciousness,” said singer Shushan Petrosyan at the conference today.

Then what does the singer suggest? As she says the author of the words of the anthem is definitely Eghishe Charents, moreover “Es im anoush Hayastani” can be the best hymn of Armenia, even without the music. As she thinks the hymn must be in Armenian, professional and available so that everyone could sing it.

Another singer Ann Mayilyan introduced her criteria of the hymn. “We should compose a song which will be corresponding to a hymn; the words must be patriotic and the music must be a brilliant, an ideal work from the point of view of professionalism.” As it turned out Ann Mayilyan the “Hayastan” by Komitas can be the work she has described above.

[Arpa]

Here is a satirical look at the Azgayin Hymn, written in 1917 by Ler Kamsar.
The opening lines basically say how history repeats itself as even we speak there may be arguments, some more comical then others.
======

AZG Armenian Daily #040, 04/03/2006

ԱԶԳԱՅԻՆ ՀԻՄՆ

Տաղանդավոր երգիծաբանի լավագույն եւ անտիպ էջերից մեկը՝ ահավասիկ: Գրված 1917 թ.-ին՝ կարծեք ճիփուճիշտ նաեւ մեր օրերի համար, երբ փորձ է արվում, կրկին, պետական օրհներգ ընդունելու: Գոյություն ունեցող օրհներգը՝ խորքով ու ձեւով, շատերի ճաշակին չի համապատասխանում, իսկ նորը ստեղծելու համար տեսակետներն այնքան շատ են, որ պահանջվում է միասնական կամք, ազգային համաձայնություն եւ տակավին ուրիշ բաներ: Ասում են՝ լավ երգիծաբանի առաջին գործը հայելի պահելն է: 99 տարի առաջ մեր քաղաքական խմբանկարի դիմաց Լեռ Կամսարի պահած հայելին այսօր էլ նույնն է արտացոլում: Ոչինչ, գրեթե ոչինչ չի փոխվել: Միայն պակասել է հայելի պահողը, պահողնե՛րը:

Ասկե ամիսներ առաջ բարեսեր ազգային մը 700 ռուբլի տրամադրեց անոր, ով ազգային հիմն մը հորինե:

Ես ըլլայի այդ բարեգործին տեղը, 700-ի փոխարեն 7000 կը նվիրեի՝ հաստատ գիտնալով, որ ոչ մեկը չպիտի հորինե ատանկ բան մը. վասնզի անհնարին է: Անհնարին է նախ անոր համար, որ, ճիշտ է, հիմնը պիտի կոչվի ազգային, բայց չէ ըսված, թե ո՛ր ազգային: Իրավ է, մեկ բառով հայ ազգ կը կոչվինք, բայց ատ օտարներուն համար է, խոմ մենք մեր մեջ ալ ատանկ համառոտ անունով չենք կոչվիր:

700 ռուբլիի լուրը առնելով, սկզբի շրջանին մտադրվեցա ե՛ս գրել այդ հիմնը, վասնզի ըսեմ, որ այդ օրերը շատ նեղն էի ու այդ դրամը շատ պետք պիտի գար ինձի: Ըրի քանի մը փորձեր, բայց խոստովանիմ անմիջապես, որ... անհաջող: Անհաջող այն պատճառով, որ գրելուս խիստ անոթի ըլլալով, տեքստին մեջ մտցուցի կերակուրներու անուններ, որք միանգամայն չէին հարմարեր նման երկի մը. եվրոպացի մը եթե լսեր, պիտի դառնացած գոչեր.- Ախպար, սա հայ ազգը ի՞նչ անկուշտ ազգ է եղեր, այսքան նպաստներ ղրկելեն ետքն ալ դեռ անոթի է... Ավրեցի այդ փորձը եւ ուրիշ մը գրեցի. բայց այդ անգամ ալ առաջինի հակառակ ծայրն դուրս եկավ, որը, աղեկ գիտեմ, ոչ մեկ հայ սոց. դեմոկրատ բերանը չէր առներ: Մնացեր էի շվարած. դեմոկրատական ոգով գրեի՝ կղերն ու բուրժուան պիտի ականջը բռներ փախչեր, դաշնակցական ոճով գրեի, անդին հնչակյանները կռնակ դարձնեին պիտի, վանեցիական ակցենտով գրեի, մշեցիները պիտի չարտասանեին: Հետո, քանի որ հիմա կանայք ալ հավասար են, հետեւաբար՝ իրավասու այդ հիմնը երգելու, պետք է այդ ալ նկատի առնվեր եւ զգուշանալ բաս ձայն մտցնել մեջը, իբրեւ անոնց կոկորդին օտար հնչյուն: Ասոր վրա խորհեցա այս տարբերակներեն ընտրել այնպիսիներ, որք քիչ մը մոտ են իրար, ու նստեցնել զույգ-զույգ կամ երեք-երեք մեկ-մեկ նստարանի վրա եւ միասին երգել: Այսպես օրինակ՝ դաշնակցականները ու սոց. հեղափոխականները մեկ նստարանի վրա նստեցուցի. վերակազմյալ հնչակյանները1 ու հովիտականները2 մեկ. կանանց ու վարդապետներուն մեկ, սոց. դեմոկրատներուն նստեցուցի մինակ եւ կողքին 8-10 հոգու տեղ թողի, որ իբրեւ ինտերնացիոնալ դավանող, հրավիրե զանազան ազգերե իր ուզածները (վասնզի վերջինս հայ կազմակերպության մեջ իրեն մոտիկը ոչ մեկը ուներ): Բռնեցի Համբարձում Առաքելյանին3 ձեռքեն ըսի՝ խումբի մը մեջ տեղավորեմ. տարա դաշնակցական-էսերներու քով՝ չեղավ, չնստեցավ, Հովիտ-հնչակյաններու քով՝ չեղավ, Կանանց-վարդապետներու քով՝ չեղավ. ըսի տանիմ սոց-դեմոկրատներուն քով՝ Բախշի Իշխանյանին4 հետ դոսթ է՝ չեղավ ու չեղավ, առանձին կուզե նստիլ եղեր: Բարկացա, ըսի թեւեն բռնեմ դուրս հանեմ, մեկ ալ խորհեցա, որ դռան վրա պիտի պոռչտա ու կոպիտ շեշտեր մտցնե ազգային հիմնին մեջ: Վերջապես անոր ալ աթոռ մը տվի, մտածելով, թե քանի որ Առաքելյանը մինակ է, անոր բաժին մեկ տուն հիմնը սոլո կընենք, կը լմննա կերթա: Հա, աս ալ այսպես... Հետո բերի չեզոքները, անդամալույծներն ու առհասարակ բոլոր անոնք, որոնք միմիայն մարդահամարին հաշվի կառնվին. անոնք ալ մի տեղ նստեցուցի. մնաց քանի մը հատ ու կենտ եպիսկոպոս: Ատոնցմե Մեսրոպն ու Խորենը դաշնակցականներու գոգը դրի (որու վրա էսերները քիչ մը երեսնին թթվեցուցին), Մխիթարին ալ տվի Առաքելյանին գիրկը:

Այսպես, երբ դասավորությունը վերջացուցի, նստեցա գործի:

Ու ի՞նչ... դեռ մեկ տուն չէի գրեր, երբ հրմշտուքը ծայր տվավ զույգերուն միջեւ ու աթոռներեն սկսան զիրար վար գլորել: Էսերները դաշնակցականներուն, հնչակյանները հովիտին, կանայք վարդապետներուն եւ այսպես՝ բոլորը: Այնքան համոզեցի, խնդրեցի՝ թե եղբայրներ, հանգիստ կացեք, մի վախնաք, ընտրություն չենք կատարեր որ կառանձնանաք առանձին պատգամավոր տալու համար, երգ մը պիտի գրեմ ձեր վրա, ուրիշ ոչինչ, բայց ապարդյուն: Եվ բոլոր շերտավորությունները կեցած էին անջատ-անջատ, որպես հեռագրասյուներ՝ իրարմե հեռու:

Ասոր վրա ճարահատ, մտածեցի կազմել հիմն մը, որու առանձին մասեր նվիրված ըլլան առանձին հոսանքներու, եւ բոլոր անջատ մասերը խմբելով՝ կազմել կոալիցիոն ազգային հիմն մը:

Ըստ այդմ, երկու տուն պիտի նվիրեի դաշնակցության, առաջին տան մեջ պիտի երգեի իր մոտավոր ծրագիրը կամ ազգային մասը, իսկ երկրորդ տունը պիտի նվիրեի իր սոցիալիստական, համամարդկային նպատակներուն. այլ խոսքով՝ հեռավոր ծրագրին8: Բուրժուաներ, կղերներ ու հետադիմականներ, որք կարող էին առաջին տան մեջ տեղ ունենալ, երկրորդ տան մեջ կատեգորիկ կերպով պիտի բացակայեին: Հնչակյանները կունենային դարձյալ երկու տուն, երկու՝ վերակազմյալները, իսկ մնացյալ բոլոր կուսակցություններուն, հոսանքներուն, փարթիներուն, հայրենակցական միությանց, սեռակցական միությանց, արհեստակցականներուն մեկ-մեկ տուն:

Այդպես ալ կազմեցի:

Բայց ի՞նչ... կուսակցական շերտավորությանց բերումով այնքան երկար դուրս եկավ այդ հիմնը, որ ազգը եթե առավոտ արշալույսին սկսեր երգել միջին արագությամբ, հաջորդ կեսօրին հազիվ ավարտեր... Խորհեցա՝ ամբողջ 8 ժամ ազգ մը բերանը բաց ձգե՝ ինչ է թե հի՞մն մը պիտի երգե՝ ատ ալ անհարմար է:

Չէ՛, երկար էր, շատ երկար: Ես որպես ամենաերկար երաժշտություն, "Այսօր անճառ"ը5 գիտեի, որը իբրեւ շարականներեն երկարագույնը կըսվի հաղորդելու ժամանակ, եւ որը 40 մարդ հաղորդվելե հետո կը լմնա ու ստիպված անգամ մըն ալ կը կրկնեն տիրացուները. բայց իմ հորինածս հիմնը եթե երգելու ըլլայինք, 400 մարդ կուշտ ու կուռ կրնար հաղորդվիլ, եւ դեռ քանի մը տուն ալ ավելնար պիտի:

Աս ալ չեղավ:

Մնացեր էի շվար ու մոլոր եւ երերյալ-տատանյալ կը շրջեի, երբ ճիշտ այս միջոցներուն "Հորիզոն"-ի6 մեջ լույս տեսավ Հ. Ճերմակին7 ուղեցույց նախագիծը՝ ազգային հիմն կազմելու համար:

Այդ ուղեցույցը այնքան մանրամասն, մանրակրկիտ ու հանգամանորեն էր գրված, որ ամենակույր մարդը, երաժշտութենեն ու բանաստեղծութենեն հոտառություն չունեցող մարդն իսկ կրնար հիմն մը գրել: Միայն զարմանքս հոն է, թե այսքան մանրամասն ցուցմունքներ ընելեն հետո ի՞նչն է արգիլեր զՃերմակ, որ կազմված-պատրաստված հիմն մը չդնե մեր առջեւ: Այսքան սորվեցնելեն ետքը չգրելն կը նմանի մարդու մը, որ իր ուխտավոր ընկերոջը Եվրոպայեն կուղեկցի մինչեւ Երուսաղեմ ու Երուսաղեմի պարիսպներուն տակ, առանց քաղաքը մտնելու կը բաժնվի իր ընկերներեն, պարտականությունը կատարածի մը ինքնագոհութեամբ: Կարելի՞ է մինչեւ Երուսաղեմի պարիսպները երթալ ու քաղաքը չմտնել, կարելի՞ է այդքան բան գիտնալ ու հիմն մը չգրել:- Գուցե թե քիչ մը տաղաչափական կամ բանաստեղծական շնորհք կը պակսեր: Է, ո՞ր հայ բանաստեղծեն քիչ մը շնորք բերեր փոխ, պիտի զլանար. ինչո՞ւ զլանար, չէ՞ որ օր մըն ալ ան գիտության ու տրամաբանության պետք ունենալով անոր կրնար դիմել...

Էհ, չէ գրեր՝ չէ գրեր, ատոր համար բարկանալու իրավունք չէ տվեր ինձի ազգը: Թողունք մասնավորը ու անցնինք անոր ուղեցույցին էությանը:

Հոն կըսե՝ բասը, կոնտրաբասը, ալտը, սոպրանոն, տենորը պիտի շատ զգույշ գործածվին, չըլլա թե հանկարծ տեղ մը ալտը ուժեղ ըլլա, մյուս տեղ՝ տենորը, այլ ինչքան ես կրցա հասկնալ, կը թելադրե լավ գործածել այդ ձայները, որ անուշ դուրս գա հիմնը: Բարձրության մասին՝ դո մաժորեն բարձրացնելը միանգամայն անխոհեմություն կը սեպե, որմե ազգը կրնա մեծապես տուժել ու միշտ գրողին ուշադրությունը կուզե բեւեռել լա մաժորին վրա: Եվ խոհեմությունն ալ ատ կը պահանջե: Այո, բավական է որքան ազգը տուժեց: Եթե մեր բոլոր գործիչներն իրենց գործելու եղանակները լա մաժորին համաձայնեցնեին, ազգը այս կերպարանքը չէր առներ այսօր: Չէի ուզեր ըսել, բայց բարկացա, ըսի...

Այս լրացուցիչ տեղեկությունները ի նկատ առնելով, նոր եռանդով գործի կեցա: - Հ. Ճերմակը իր խորհուրդովը երեսս ճերմկցուց: Գործերս հաջող կերթային, եւ եթե այդ հաջողությամբ ալ շարունակվելու ըլլային, քիչ օրեն կրնայի հայ ազգին դարավոր իղձերը պսակել, մատուցանելով անոր գողտրիկ հիմն մը: Բայց... ավա՜ղ, դարձյալ արգելք: "Մշակ"-ը8 կը ծանուցե, թե շուտով ազգային նոր կուսակցություն մը պիտի հիմնվի, չգրես հիմնը, մինչեւ կազմենք լմնցնենք: Ի՞նչ ընեմ... պիտի սպասեմ: Ու գրիչը ձեռքիս մեջ ջղագրգիռ, լրաբերներուն կը դառնամ հարցական, թե ծնա՞վ խոստացյալ կուսակցությունը, որ հովվելու է հայ ազգը: Ոչ մեկ լուր: Ոչ երեք աստղերը կը շարժին տեղերնեն, ոչ արեւելքեն մոգերը ճամփա կիյնան, ոչ ալ "Փառք ի բարձունս" կը լսվի երկնային ոլորտներեն:

Կը հուսահատիմ ու գրիչս վար կը թողում: Ատենե մը ի վեր ներկա կուսակցություններ արգելք եղան, ասկե վերջն ալ ապառնիներուն պետք է խոսք հասկցունել...

- Ախպար, չուզեցի ատ 700 ռուբլին, կերթամ գործ մը կը գտնեմ կապրիմ:

———

Հ. Գ. Հոդվածս արդեն վերջացուցեր էի, երբ հանկարծ ատ 700 ռուբլին դարձյալ պետք եկավ ինձի: (Գործ չգտա):

Այս առթիվ կուգամ պաղատագին աղերսելու ձեզ, ով բոլոր հայ կուսակցություններ- ներկա, անցյալ թե ապառնի- մեկ օրով, կաղաչեմ, միմիայն մեկ օրով մոռցեք ձեր ծրագիրները եւ եղեք հայ ազգ... տեսնենք ի՞նչ ձեւի բան կըլլա: Ես կյանքիս մեջ բնավ հայ ազգ տեսած չեմ. թուրք տեսեր եմ, գերմանացի տեսեր եմ, բայց հայ՝ ոչ: Միացեք նախ մեկ, տեսնենք ամբողջ եք, բան-ման չի՞ պակսիր ազգ դառնալու համար, երկրորդ՝ միացեք, պզտիկ հիմն մը գրեմ լմննամ, անկե վերջ ձեզի նշան կընեմ՝ ամեն մարդ իր ծրագրին գլուխը:

Ճիշտ է, դժվար է ատ ձեզի համար, կը մտնեմ ձեր դրության մեջ, գիտեմ, որ ձեզմե շատերդ բռնակալության հետեւանոք բոլորովին մոռցեր էիք ձեր ծրագիրները, հիմա ազատության օրերուն նոր սկսած եք անցյալի կորուստը դարմանել կրկնելով, քաղվածք ընելով ու նորեն սերտելով, կը հասկնամ, որ նույնիսկ մեկ օրվա մոռացումը կրնա աղետաբեր ըլլալ շատերուն համար, գուցե մեկ տարի պետք ըլլա այդ մեկ օրվա մոռցածը նորեն սորվելու համար, բայց կերդնում պատվիս վրա, որ հանձն կառնեմ բոլոր մոռցնողներուն անձամբ պատրաստել ու հասցնել իրենց կուսակցական ընկերներուն:

Կը խոստանամ իմ ծախսով ընդունակ կուսակցականներն ղրկել Բաքու, Թիֆլիս, հոն տեղերու պրոպագանդիստներու հինգշաբաթյա բարձրագույն կուրսերն ավարտելու համար...

Եթե համաձայն եք, կամ կը հավատաք ինձի, որոշյալ օր մը նշանակեցեք միաբանելու համար: Որ օրը ձեզի հարմար է: Քանի որ լուր օրերը պրոպագանդայով եք զբաղված, կուզեք՝ կիրակի օր մը ձգեցեք, միայն կը խնդրեի ձմեռը չձգեք՝ երբ ցերեկը 8 ժամ կը տեւե...

1917 թ.

1. ՍԴ Հնչակյան կուսակցությունից անջատված հատված, որը հետագայում որպես առանձին կուսակցություն միաձուլվեց Ռամկավար Ազատական կուսակցությանը:

2. Հեղինակը, հավանաբար, նկատի ունի 1906-1917 թթ.-ին Թիֆլիսում լույս տեսած "Հովիտ" շաբաթաթերթի խմբագիր-հրատարակիչներից Ե. Երզնկյանին, Հ. Հովսեփյանին ու նրանց հետեւորդներին, որոնք քննադատում էին ՀՅ Դաշնակցությանը՝ երիտթուրքերի հետ համագործակցելու համար:

3. "Մշակ" թերթի խմբագիր, ծանոթ դեմոկրատական եւ լիբերալ հայացքներով: Սպանվել է 1918 թ. Թիֆլիսում, հենց կուսակցական անհանդուրժողականության հետեւանքով:

4. Հայաստանի առաջին Հանրապետության խորհրդարանի անդամ, պետական-քաղաքական հայտնի գործիչ:

5. Հայ եկեղեցու հայտնի շարականներից է, որ բաղկացած է 24 տնից եւ, սովորաբար, երգվում է հաղորդությունների ժամանակ:

6. ՀՅԴ պաշտոնաթերթ, որը լույս է տեսել Թիֆլիսում, 1906-1918 թթ.-ին:

7. Գրական կեղծանունն է Հովհաննես Բոզիյանի, որ "Հորիզոնի" գլխավոր աշխատակիցներից էր:

8. Հավանաբար, խոսքը վերաբերում է Հայ ժողովրդական կուսակցության, որը հիմնադրվել է 1917 թ. մարտի 17-ին: Կուսակցությունը հետագայում համաձուլվել է ՌԱԿ-ին:

ԼԵՌ ԿԱՄՍԱՐ


© Copyright AZG

[Arpa]

The author of the above lampoon is Ler Kamsar (Van, 1888,-Yerevan, 1965), not so well known in the Diaspora satirist in the ranks of Baronian* and Otian. It seems like he was well known and liked satirist during Soviet times yet the Diaspora knows very little about him.
A quote from the above satiris article;

“700 ռուբլիի լուրը առնելով, սկզբի շրջանին մտադրվեցա ե՛ս գրել այդ հիմնը, վասնզի ըսեմ, որ այդ օրերը շատ նեղն էի ու այդ դրամը շատ պետք պիտի գար ինձի: Ըրի քանի մը փորձեր, բայց խոստովանիմ անմիջապես, որ... անհաջող: Անհաջող այն պատճառով, որ գրելուս խիստ անոթի ըլլալով, տեքստին մեջ մտցուցի կերակուրներու անուններ, որք միանգամայն չէին հարմարեր նման երկի մը. եվրոպացի մը եթե լսեր, պիտի դառնացած գոչեր.- Ախպար, սա հայ ազգը ի՞նչ անկուշտ ազգ է եղեր, այսքան նպաստներ ղրկելեն ետքն ալ դեռ անոթի է... Ավրեցի այդ փորձը եւ ուրիշ մը գրեցի”

It seems like then, 1917, just as today there had been an unofficial invitation to compose a National Anthem for a prize of 700 rubles..
Why?
In 1917 an independent Armenia was not even a dream.
He goes on describing his trials and tribulations as to what to base the words on. He explores our glorious past, with very little of glory, our patriotic parties, our religious heritage, he runs into obstacles at every step of the way. Note the above highlight. Given that he was hungry, what else is new? His first instinct is to mentions all the foods. Then he decides against it saying; ”What would Europe and the West say?” “After we have sent all the aid we sent, those Armenians are still starving?!!
He also considers using the word “unity”, and everything we wish we had.
What unity??
Getting back to his notion of citing the names of foods, it seems national anthems are a wish list of our desire to have things we never had, wish to have.
Which brings us to the most glaring oxymoron of all times , a contradiction in terms, when we consider the opening lines of Soviet Armenian Anthem;
SOVETAKAN AZAT ashkharh Hayastan..
Սովետական ազատ աշխարհ Հայաստան,
Sovetakan? Azat?

* Please,! It is Baronian not Paronian., even if the latter may be a transliteration from the Istanbul orthography Պարոնեանit is nevertheless the incorrect transliteration “baron” . Strictly speaking it should have been spelled Baronian/Բարոնեան way back when during the time of the crusades. Remember the Red Baron?

Edited by Arpa, 06 March 2006 - 08:40 AM.

[Arpa]

It is written by poet Mikael Nalbandian (1829-1866) and composed by Barsegh Kanachyan (1885-1967).

The following is the sanitized version, after “tshvar anter/Թշուար անտէր” were expurgated, sent to the purgatory, and replaced with “azat ankakh/Ազատ անկախ”
Մեր Հայրենիք ազատ, անկախ
Որ ապրէլ է դարէ դար
Իւր որդիքը արդ կանչում է
Ազատ, անկախ Հայաստան:
Ահա՝ եղբայր, քեզ մի դրօշ,
Որ իմ ձեռքով գործեցի
Գիշերները ես քուն չեղայ,
Արտասուքով լուացի:
Նայիր նրան երեք գոյնով,
Նուիրական մէր նշան,
====
Nayir nran yereq guynov,
Nvirakan mer nshan
-----
Look at it, three colored
Sacred symbol of ours.
====
Թող փողփողի թշնամու դէմ,
Թող միշտ պանծայ Հայաստան:
Ամենայն տեղ մահը մի է
Մարդ մի անգամ պիտ՚ մեռնի,
Բայց երանի՚ որ իւր ազգի[/b]

Look again.
Mikayel Nalbandian lived between the years 1829 and 1866 ( he was only 37 years old? So was Daniel Varouzhan , only 39.
Let us look again. When Mikayel composed that poem he may have been some 30 years old, 1859??
Then why did the Mer Hayrenik ,”Nayir nran yereq guynov” become the “battle cry/ crie de guerre/Ռազմակոչ” of the Dashnaks who were not even born for at least another 30-40 years?? !!

BTW. It is not "tshnamou dem" it is "dem tshnamou".

Edited by Arpa, 06 March 2006 - 09:55 AM.

[Harut]

Here is a satirical look at the Azgayin Hymn, written in 1917 by Ler Kamsar.
The opening lines basically say how history repeats itself as even we speak there may be arguments, some more comical then others.

this was great... thanks Arpa...

[Harut]

btw, i always got a kick out of Ler Kamsar's name... Ler kam Sar...

Edited by Harut, 06 March 2006 - 11:10 AM.

[Arpa]

btw, i was got a kick out of Ler Kamsar's name... Ler kam Sar...

Harut, you devil!!
You get forty lashes for that pun/բարախաղ.
No, no.
You get forty virgins in heaven!
It was ամէնահամեղ, molto de... li... ssioso!!

Edited by Arpa, 06 March 2006 - 10:40 AM.